Türkiye Ve Abd'deki Fiyat Farkı. Uçuk Çıkartan Cinsten Bir Konu...

Birkaç gün önce Amerika'da Schecter gitarlarda indirim olduğunu söyleyip konu açmıştım. İndirim birkaç model için hala devam etmekte.

Öncelikle amacım şunu yaptım bunu yaptım demek değil. İçinde bulunduğum durumu özetlemeye çalışacağım. Önce Sustaniac olan bir model aldım (Blackjack a-6 FR S) sonra coil-tap'lı modele (Blackjack A-6 FR) çevirdim. Kargo arkadaşıma iki gün içerisinde teslim edildi. Şimdi tekrar sustaniac'lıyı almaya karar verdim. Adamlarda iade sistemi "30 gün içerisinde mazeret göstermeden" şeklindeymiş. Satış temsilcisine e-posta ettim iade kodunu gönderdiğinde gitarı değiştireceğim. Adamlar çok ilgili ve kibar. Mağazanın sağlam bir mağaza olduğunu belirtmek için anlattım bunları. Facebook sayfaları 300.000 beğenmeye yaklaşıyor zaten. Neyse gitarı aldım ve...

Aldığım gitarın fiyat listesini çıkarınca şununla karşılaştım:
Sustaniac: 229 dolar
Seymour Duncan Nazgul: 89 dolar
Orijinal Floyd Rose: 89 dolar (200 dolar civarı şeklinde yorumlar geliyor. Orijinal olmayabilir baktığım)
Grover burgular: 30 dolar
Toplam: 437 dolar
Gitarın fiyatı ise 498 dolar. Gitarın ağacı ve işçiliği 61 dolara geliyor. Telleri saymadim tabi :)

Türkiye fiyatına
gelince el insaf dedim. Do-re müzikte (distribütör firma bu) sustaniac olan model yok. Solak olması zaten mümkün değil. Fakat fiyatı doğrudan mağazada sordum. Kendi hesaplarım da aynı sonucu verdi. Özetle; markanın diğer modellerinde solak farkı 700 tl ve sustaniac farkı 300 tl. Gitarın sağlak ve sustaniac olmayan modeli ise 3.434 tl. Hesaplama sonucu Türkiye'de bu gitarı 4.400 tl'ye alabiliyorum. Daha da bir özetle: 4400 - 1500 = 2900 tl fark. Gerçekten yazık bize. Yazıktan öte vicdan yok insanlarda.
 
Son düzenleme:
Bazen düşünüyorum da, şöyle 3-5 kişi bir araya gelsek, ve bu gitar markaları, ekipmanları, amplileri vs.. ahlaklı bir kar payı ile Türkiye'de satan bir yer açsak. Tek dükkan olması yeterli sanırım. Diğer illere de her türlü ücretsiz kargo ile yollasak. Çok zengin olmasak. Normal insanlar gibi yaşasak. Ama yaptığımız işten huzur ve keyif alsak. Huzur ve keyif versek... Çok mu zor olur böyle bir şey?
 
Bazen düşünüyorum da, şöyle 3-5 kişi bir araya gelsek, ve bu gitar markaları, ekipmanları, amplileri vs.. ahlaklı bir kar payı ile Türkiye'de satan bir yer açsak. Tek dükkan olması yeterli sanırım. Diğer illere de her türlü ücretsiz kargo ile yollasak. Çok zengin olmasak. Normal insanlar gibi yaşasak. Ama yaptığımız işten huzur ve keyif alsak. Huzur ve keyif versek... Çok mu zor olur böyle bir şey?
Yapamazsınız. En yakın örneği TNT Müzik. O işler o kadar kolay değil maalesef.
 
Önce dükkan açılacak. Bu işin en kolay döneceği yerler neresi? 1-Tünel, 2-Kadıköy.

Tünel'i unutun kiralar uçmuş durumda ve ilave olarak cirodan da pay vereceksiniz. Kadıköy'de küçük bir dükkana aylık 2.000 TL + stopaj (%25) para vereceksiniz ve 6 ayını peşin isteyecekler. Kaparo hariç.

Bununla birlikte resmi harç, vergi vs haydi onları unuttuk.

Daha sonra iç dizaynı var, hiçbir şey olmasa bile bir iki masa sandalye, duvar askısı olacak.

Gelelim esas meseleye, ürün satmak. Zuhal'den, Kıvılcım'dan ürün alıp satmakla dönmez bu iş. Dediğiniz gibi farklı markaları getireceğiz. İşte dananın kuyruğunun koptuğu yer. Mesa'dan örnek verelim (Mesa Türkiye'ye hiç gelmemiş gibi düşünüyorum, Do-Re öncesi, yaşanmış bir olayın biraz değiştirilmiş halidir):

Mesa'ya gittiniz dediniz ki:

G (girişimci, siz): Ey Mesa, ben senin ürünlerini Türkiye'de satmak istiyorum.
M (Mesa Boogie): Türkiye neresi?
G: Avrupa ve Asya arasında süper bir ülke, çok iyi bir pazar.
M: Yılda kaç elektrik gitar sıfır olarak satılıyordur orada?
G: Tahminen 3.000-5.000
M: Olmaz o iş, biz 50 kişilik bir firmayız, uğraşamayız bununla.
G: Ama hadi çok istiyoruz.
M: Peki, ilk sene 100.000 USD, ikinci sene 150.000 USD, üçüncü sene de 250.000 USD nakit alım garantisi istiyoruz.
G: Tamam oldu anlaştık.


Verdiniz 100.000 doları Mesa'ya ampliler geldi. Buna verdiğiniz 1.500 dolar gemi navlunu geldi, bir o kadar da antrepo bedeli ödediniz. %18 KDV'sini de ödediniz.
Ne oldu toplamda? 121.000 USD. Daha ıvır zıvır giderler yok. 100.000 dolara da tanesi 1.000 dolardan 100 tane ampli aldınız, artık yetkili satıyız ya, ucuza geliyor ürünler.

Şimdi 1 sene içinde birim maliyeti 1.210 dolar olan ve satılması gereken 100 tane ampli var elimizde. Seneye Mesa'ya nakit 150.000 dolar para vereceğiz. Şimdi buna %10 koyarsak ne kadar kar elde ederiz? 12.100 dolar hepi topu. Hepsini bu fiyata satabilir miyiz? Tabii ki hayır. E daha işletme giderleri var, ayda 2.500 TL kiraya veriyoruz, 200 TL faturalar var, e yanına 3.000-4.000 TL para kalacak ki yaptığımıza değsin. Hatta daha fazla kalmalı ki maaşlı işe meyletmeyelim ve sermaye maliyetini de çıkaralım (yıllık en az %10, yani 100.000 dolar Mesa'ya verdiniz ya, her şey çıktıktan sonra elinizde 10.000 dolar para kalıyorsa yaptığınız iş anlamlıdır, öbür türlü parayı faize koyun daha iyi)). E 12.100 dolar kar ettiğimiz yerde ne önümüzdeki senenin sermayesi çıkar ne de işletme giderleri.

Gelelim ikinci senaryoya. Nakit alım garantisi istemeyen firma, mesela Tom Anderson. Tom abi bize diyecek ki sen bana sipariş geç ben ona göre sana gitar göndereyim. Ama kaç ayda? 6! Eee böyle senede kaç gitar satılabilir? 3-5. Sana maliyeti 2.000 dolar olan gitarlardan yılda 3-5 tane satılacak, hepi topu gitar başına 200 dolar para kazanıp iş mi dönecek?

Dediğim gibi, o iş o kadar kolay değil. Do-Re gibi bu işe girerken 5 milyon dolar paranız olacak ve kar etmeyi aklınıza koyacaksınız ki piyasaya hakim olun. Öbür türlü önümüzdeki ay kira ödenir mi diye düşünür durursunuz.
 
Evet o iş o kadar kolay değil ama adamın 498 dolara satıp kar ettiği gitara 1467 dolar fiyat biçmek de fazla kolay .
Bu tamamen yapılan yetkili satıcı anlaşmasına bağlı. Eğer Schecter Do-Re'ye Avrupa distribütöründen alacaksın derse ona yapacak bir şey yok. Avrupa distribütörü de aynı mantıkla gitarları Do-Re'ye satacak, Do-Re zaten üzerine bir ton maliyet eklenmiş ürünlere bu maliyetleri ekleyecek. Bir ara alımı yapılan Fender ürünlerinin faturasını görmüştüm, Amerika fiyatından biraz daha düşüktü çünkü Avrupa distribütörü üzerinden geliyordu.
 
Önce dükkan açılacak. Bu işin en kolay döneceği yerler neresi? 1-Tünel, 2-Kadıköy.

Tünel'i unutun kiralar uçmuş durumda ve ilave olarak cirodan da pay vereceksiniz. Kadıköy'de küçük bir dükkana aylık 2.000 TL + stopaj (%25) para vereceksiniz ve 6 ayını peşin isteyecekler. Kaparo hariç.

Bununla birlikte resmi harç, vergi vs haydi onları unuttuk.

Daha sonra iç dizaynı var, hiçbir şey olmasa bile bir iki masa sandalye, duvar askısı olacak.

Gelelim esas meseleye, ürün satmak. Zuhal'den, Kıvılcım'dan ürün alıp satmakla dönmez bu iş. Dediğiniz gibi farklı markaları getireceğiz. İşte dananın kuyruğunun koptuğu yer. Mesa'dan örnek verelim (Mesa Türkiye'ye hiç gelmemiş gibi düşünüyorum, Do-Re öncesi, yaşanmış bir olayın biraz değiştirilmiş halidir):

Mesa'ya gittiniz dediniz ki:

G (girişimci, siz): Ey Mesa, ben senin ürünlerini Türkiye'de satmak istiyorum.
M (Mesa Boogie): Türkiye neresi?
G: Avrupa ve Asya arasında süper bir ülke, çok iyi bir pazar.
M: Yılda kaç elektrik gitar sıfır olarak satılıyordur orada?
G: Tahminen 3.000-5.000
M: Olmaz o iş, biz 50 kişilik bir firmayız, uğraşamayız bununla.
G: Ama hadi çok istiyoruz.
M: Peki, ilk sene 100.000 USD, ikinci sene 150.000 USD, üçüncü sene de 250.000 USD nakit alım garantisi istiyoruz.
G: Tamam oldu anlaştık.


Verdiniz 100.000 doları Mesa'ya ampliler geldi. Buna verdiğiniz 1.500 dolar gemi navlunu geldi, bir o kadar da antrepo bedeli ödediniz. %18 KDV'sini de ödediniz.
Ne oldu toplamda? 121.000 USD. Daha ıvır zıvır giderler yok. 100.000 dolara da tanesi 1.000 dolardan 100 tane ampli aldınız, artık yetkili satıyız ya, ucuza geliyor ürünler.

Şimdi 1 sene içinde birim maliyeti 1.210 dolar olan ve satılması gereken 100 tane ampli var elimizde. Seneye Mesa'ya nakit 150.000 dolar para vereceğiz. Şimdi buna %10 koyarsak ne kadar kar elde ederiz? 12.100 dolar hepi topu. Hepsini bu fiyata satabilir miyiz? Tabii ki hayır. E daha işletme giderleri var, ayda 2.500 TL kiraya veriyoruz, 200 TL faturalar var, e yanına 3.000-4.000 TL para kalacak ki yaptığımıza değsin. Hatta daha fazla kalmalı ki maaşlı işe meyletmeyelim ve sermaye maliyetini de çıkaralım (yıllık en az %10, yani 100.000 dolar Mesa'ya verdiniz ya, her şey çıktıktan sonra elinizde 10.000 dolar para kalıyorsa yaptığınız iş anlamlıdır, öbür türlü parayı faize koyun daha iyi)). E 12.100 dolar kar ettiğimiz yerde ne önümüzdeki senenin sermayesi çıkar ne de işletme giderleri.

Gelelim ikinci senaryoya. Nakit alım garantisi istemeyen firma, mesela Tom Anderson. Tom abi bize diyecek ki sen bana sipariş geç ben ona göre sana gitar göndereyim. Ama kaç ayda? 6! Eee böyle senede kaç gitar satılabilir? 3-5. Sana maliyeti 2.000 dolar olan gitarlardan yılda 3-5 tane satılacak, hepi topu gitar başına 200 dolar para kazanıp iş mi dönecek?

Dediğim gibi, o iş o kadar kolay değil. Do-Re gibi bu işe girerken 5 milyon dolar paranız olacak ve kar etmeyi aklınıza koyacaksınız ki piyasaya hakim olun. Öbür türlü önümüzdeki ay kira ödenir mi diye düşünür durursunuz.


Teşekkür ederim hocam. İçimi kararttın. Hayata küsecektim nerede ise :)

Zaten sadece bir hayaldi o durumda ama sen işin içine dükkan vs, gibi şeyleri de koyunca işin içine, zihnimde bir şeyler canlandı.

Diyelim ki, Tünel yada Asmalı mescit'te geniş ve güzel bir yerimiz var. Galeri tipi dükkan için uygun. Ve 5.000.000$ olmasa da 1.500.000-2.000.000$ var. daha kolaylaşır mı bu iş?

(ciddi ciddi düşünmye başlayan Türk girişimci mode on) :)
 
Bu durumda en iyisi f/p oranı en iyi sıfır gitarlara yönelmek. Bazı markalar yurt dışı ile aynı fiyata satılıyor. Diğer durumlarda iş çıkmaza girer, Türkiye'de bu şartlarda zaten birşeyi düzeltemezsiniz. Biz de bunlar lüks tüketim.

Bu arada orjinal floyd rose 89 dolar olmaz. :) Düşük Çin üretimleri olabilir ancak. Yurt dışında bile 200 dolar civarına satılıyor.
 
2.000.000 doları bankaya yatırsan senede net %10 getiri verir sana. Yani sene sonunda en az 200.000 dolar para kalmalı ki yaptığın işe değsin. (Evet normalde bu hesap daha karışık ama bakkal hesabı yapıyorum şu anda). Tabii faize yatırmaktansa dükkan açalım, ülke ekonomisine katkımız olsun denilebilir ama yapılan şey tamamen ithalata dayalı bir ticaret. Faize yatırmak bence ülke ekonomisi için daha iyi bir hareket.

Bununla birlikte unutmayın ki kazandığınız paranın -eğer kazanabilirseniz- %20'sini devlete vereceksiniz. Yani o 200.000 dolar vergiden sonraki kısım.
 
Bu durumda en iyisi f/p oranı en iyi sıfır gitarlara yönelmek. Bazı markalar yurt dışı ile aynı fiyata satılıyor. Diğer durumlarda iş çıkmaza girer, Türkiye'de bu şartlarda zaten birşeyi düzeltemezsiniz. Biz de bunlar lüks tüketim.

Bu arada orjinal floyd rose 89 dolar olmaz. :) Düşük Çin üretimleri olabilir ancak. Yurt dışında bile 200 dolar civarına satılıyor.
ebay'den bakmıştım. En düşük fiyatları seçtim. Abarttığımı söylemesinler diye :)
 
Bu arada almak isteyen arkadaş varsa "kahramanlık" bir yana yani kendimi kurtarsam yeter derse HSBC'nin sitesini bir araştırsın derim. Ya da google: hsbc amerika sipariş.
 
O halde en mantıklı çözüm, yerli ve kaliteli üretime yönelmek oluyor bu durumda.

2.000.000$ dolarla gitar fabrikası da kurulur. Ampli fabrikası da pedal fabrikası da.

Yeter ki, tüketici yerli ürüne güvensin, ve yerli ürün güvenilir olsun.
 
eşimin memleketi sibiryada 600.000 nufuslu bir şehir olan kemerovo.dükkan kiraları istanbula yakın.bunun yanında gitarların nakliyesi istanbula göre kat kat fazladır.sibiryanın ortasından bahsediyoruz.kdv var , yanılmıyorsam yuzde 18.bu durumda aynı gitar bizde 1400 dolarken orada 2000 dolar falan olması lazım.halbuki fiyatlar uygun , avrupayla hatta amerikayla karşılaştırılabilecek seviyede ve çeşit buradan fazla.bunu nasıl açıklıyoruz?
 
Kiralar uçmuş vaziyette, müzik dükkanlarının bir bir kapanması boşuna değil. Tünel'in yarısı dönerci oldu yıllardır. Ben üniversiteye yeni başladığımda (2005) full gitar mağazasıydı o taraf.

Kadıköy de kan kaybediyor aynı şekilde. 2000'li yılların başında patlayan rock müzik macerası bu sefer tersten patladı :)
 
eşimin memleketi sibiryada 600.000 nufuslu bir şehir olan kemerovo.dükkan kiraları istanbula yakın.bunun yanında gitarların nakliyesi istanbula göre kat kat fazladır.sibiryanın ortasından bahsediyoruz.kdv var , yanılmıyorsam yuzde 18.bu durumda aynı gitar bizde 1400 dolarken orada 2000 dolar falan olması lazım.halbuki fiyatlar uygun , avrupayla hatta amerikayla karşılaştırılabilecek seviyede ve çeşit buradan fazla.bunu nasıl açıklıyoruz?
Rusya'nin nufusu ve alim gucu (en son kisi 30.000 dolar diye biliyorum) burada etken. Bizim alim gucumuz ve nufusumuz gorece olarak dusuk. Burada 100 ampliden yarisini satarsak kendimizi sansli olarak goruyorken oradaki satis orani daha yuksek olacaktir (teorik olarak). Bir mali satin alirken satilamama riskini de satin aliyoruz.
 
Bahsettiğim yerde normal maaş 800 tl falan. 2000 tl kazanan epey iyi kazanıyor sayılıyor.bu arada şehrin nufusunu verdim zaten. Topu topu 600000.evet rusya çok büyük bir coğrafya ama ben yerel bir mağazadan bahsediyorum .
 
1506€ = 5100tl aşağı yukarı. Fender AM Standard Strat MN OW

Aynı gitarın zuhal müzik fiyatı: Fender USA Std. Strat MN OWT - Zuhal Müzik

Daha önce de söyledim başka konuda, fyatlarımız Avrupa'dan aman aman çok yüksek değil. Avrupa ile neredeyse aşağı yukarı aynı fiyata satılıyor ürünler fakat alım gücümüz çok düşük. Bütün problem bu. Kaldı ki Avrupa (yani Almanya genellikle ;) bu Amerikan ürünlerine karşılık piyasaya kendi ürünlerini de sokup gayet de Avrupalılara satarak paralarının Amerika'ya gitmesini önleyebiliyor. Bizde var mı böyle gitar/amfi sanayisi? Yok. Onun için her sene döviz arşa değecekmiş gibi yükselirken €/$'da böyle şeyler olmuyor.
 
Baska ulkelerdeki dinamiklari bilemedigim icin ne kadar yorum yapsam tam cevabi vermeyecektir. Rusya da cok dogru bir ornek olmayabilir cunku kurallar acisindan gri bolgeler cok fazla. Sirket olarak sirf bu sebepten dolayi Rusya ile ticaret yapmiyoruz.

Ben Turkiye'deki perakende sektorunden hareket ederek yorum yapiyorum, kaldi ki muzik aletleri luks tuketim sayilir.

Tekstilden ornek vereyim, satis fiyati gelis maliyetinin en az iki katidir ama firmalarin EBITDA'si (vergi, amortisman ve faiz oncesi karlilik durumu) %10~15 bandinda seyreder. Reel olarak bakarsak cebe sifir para girmektedir. Mesela indirim siteleri de aldiklarinin iki katina yakin paralara satarlar ama kar etmezler. Maalesef ulkenin perakende sektorundeki durumu boyle.
 
@welmour soyle bir ornek vereyim, Dubai'de ortalama yonetici maasi 25000~30000 dirhem. Yani 7500~8000 dolar. Orada vergi yok gibi bir sey. PRS'in fiyatlari da burasi ile ayni. Tekrar belirtiyorum, vergi yok ve fiyatlar ayni. Farkli muzik aletleri icin de bu gecerli. Burada ise ayni yonetici maaslari neredeyse Dubai'nin 3te 1i. Yani bir tarafta maasin 1/3u ile ust duzey gitar alabiliyorken obur taraftan maasin tamamini vermek gerekiyor.
 
Geri
Üst