Otodidaktik Gitar Eğitimi

Aranıza yeni katıldığımdan dolayı konu başlığı açmanın detaylarına hakim değilim. Öğrenmek istediğim, daha doğrusu tecrübelerinizi dinlemek istediğim birkaç konu var. Yardımcı olursanız sevinirim. Forumlarda dolanıp "Bende bu var, sende ne yok? Ben böyleyim bunları severim, bunları yapıyorum." diyen tiplerden olmadığımdan (ki olanları yargılamak haddim değil) hani vereceğiniz cevapların samimi, basit ve kısa olması tercihimdir.

Olay, 22 yaşında elektro gitar çalmaya başlamak isteyen bir gencin yaşadığı şehirde gitar hocası bulamamasıyla alakalı. Zar zor parayı denkleştirip bir elektro gitar ve amfi edindim. Lakin elimde hiçbir kaynak olmadığı gibi çevremde müzikle ilgilenen bir adamcık olmadığından, elimdeki elektro gitarla dal gibi kaldım. Sonrasında bir elektro gitar metodu kitabı edindim. Videolu derslerle öğrenmeye başladım. Gitara zaten düşmanım gibi yabancıyım bir de başıma notalar, nota değerleri vs. çıkınca bayağı bir zorlanıyorum. İşin edebiyatından arta kalan şu ki ne yapacağımı şaşırdım arkadaşlar. Hani öğrenmesine öğreniyorum ama aşırı yavaş ve yüzeysel oluyor. Unutmamak için her gün tekrar etmem gerekiyor ki elimden geldiğince ediyorum. Ben bu işe başlarken zevk almak istiyordum. Müzik yapmak istiyordum. Bütün zevkim, neşem kayboldu. Sizce notalara yol verip kara düzen dediğimiz şekilde ezberlersem çok mu köylü işi olur. Yani inanın şu aleti elime alınca bir şeyler üretmekten başka çabam yok. Bir yol yordam gösterirseniz bu kardeşiniz için çok güzel olur. Lütfen müzik öğretmenleri gibi tavsiyeler vermeyin.
 
ben önce parmak egzersizi yapmanızı elinizin gitara tam olarak oturmanızı ve rahat edebilecek seviyeye gelmenizi öneririm. ondan sonra nota...
yoksa notalar boğar
 
Şu an için -yaşın genç olduğundan sebep- olayı pratiğe dökerek biraz hızlı yol almanda bence sakınca yok. Notaya biraz ara verip parmak güçlendirme ve hemen ardında ritim çalışmaları ile devam edebilirsin. Lisanın müsaitse You Tube'da Lick Library'nin temelden başlayan hemen her seviye pratik ve teorik dersleri, "Nasıl Çalınır" videoları mevcut. Oradan da düzenli ve pratik ilerlemen mümkün olur. Kulağın iyiyse kendi kendine parçalar da çıkarmayı dene gitsin. Bu şekilde kaybettiğin şevki tekrar kazabilirsin büyük ihtimal.

Ama sürekli kara düzende de gitme derim. Belli bir pratiğin ardından işin teorisine mutlaka dönüş yap. Neyi ne için bastığını bilmen, yaratıcılığının altını doldurman bu şekilde mümkün.
 
Aranıza yeni katıldığımdan dolayı konu başlığı açmanın detaylarına hakim değilim. Öğrenmek istediğim, daha doğrusu tecrübelerinizi dinlemek istediğim birkaç konu var. Yardımcı olursanız sevinirim. Forumlarda dolanıp "Bende bu var, sende ne yok? Ben böyleyim bunları severim, bunları yapıyorum." diyen tiplerden olmadığımdan (ki olanları yargılamak haddim değil) hani vereceğiniz cevapların samimi, basit ve kısa olması tercihimdir.

Olay, 22 yaşında elektro gitar çalmaya başlamak isteyen bir gencin yaşadığı şehirde gitar hocası bulamamasıyla alakalı. Zar zor parayı denkleştirip bir elektro gitar ve amfi edindim. Lakin elimde hiçbir kaynak olmadığı gibi çevremde müzikle ilgilenen bir adamcık olmadığından, elimdeki elektro gitarla dal gibi kaldım. Sonrasında bir elektro gitar metodu kitabı edindim. Videolu derslerle öğrenmeye başladım. Gitara zaten düşmanım gibi yabancıyım bir de başıma notalar, nota değerleri vs. çıkınca bayağı bir zorlanıyorum. İşin edebiyatından arta kalan şu ki ne yapacağımı şaşırdım arkadaşlar. Hani öğrenmesine öğreniyorum ama aşırı yavaş ve yüzeysel oluyor. Unutmamak için her gün tekrar etmem gerekiyor ki elimden geldiğince ediyorum. Ben bu işe başlarken zevk almak istiyordum. Müzik yapmak istiyordum. Bütün zevkim, neşem kayboldu. Sizce notalara yol verip kara düzen dediğimiz şekilde ezberlersem çok mu köylü işi olur. Yani inanın şu aleti elime alınca bir şeyler üretmekten başka çabam yok. Bir yol yordam gösterirseniz bu kardeşiniz için çok güzel olur. Lütfen müzik öğretmenleri gibi tavsiyeler vermeyin.
Çok fazla "öğrenme" merkezli yaklaşmış olabilir misiniz ? Gitar ile harcadığınız zamanın ne kadarını sadece keyif için, duyduğunuz-sevdiğiniz melodileri çıkarmak için harcıyorsunuz ? Bu son derece önemli bir şey.
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi
  • #5
Çok fazla "öğrenme" merkezli yaklaşmış olabilir misiniz ? Gitar ile harcadığınız zamanın ne kadarını sadece keyif için, duyduğunuz-sevdiğiniz melodileri çıkarmak için harcıyorsunuz ? Bu son derece önemli bir şey.
Yani teorik ve pratik olarak öğrenmem gereken o kadar çok ayrıntı var ki şuan için eğlendiğimi söyleyemem. Hani bu işin bir anda olmayacağının bilincindeydim başlarken. Bir 5 yılımı verirsem işleri yoluna koyarım diyordum ama artık 5-10 yıl arası diyorum. Muhtemelen 32 yaşında falan müzik icra edebileceğim. Vazgeçmeyeceğim ama çok zor olacak. Hani bunu kolaylaştıracak ipuçları istiyorum. Sizler nasıl süreçlerden geçtiniz? Lütfen bahsedin.
 
Yani teorik ve pratik olarak öğrenmem gereken o kadar çok ayrıntı var ki şuan için eğlendiğimi söyleyemem. Hani bu işin bir anda olmayacağının bilincindeydim başlarken. Bir 5 yılımı verirsem işleri yoluna koyarım diyordum ama artık 5-10 yıl arası diyorum. Muhtemelen 32 yaşında falan müzik icra edebileceğim. Vazgeçmeyeceğim ama çok zor olacak. Hani bunu kolaylaştıracak ipuçları istiyorum. Sizler nasıl süreçlerden geçtiniz? Lütfen bahsedin.
Tekrar merhaba,
Erişkin zihni ile enstrümana başlamanın en büyük avantajı, plan-program yapabilmek, eksikleri ve sıkıntıları daha kolay tespit edebilmek. Ancak genç zihindeki heyecan-motivasyon ne yazık ki erişkinlikte kolay kolay yakalanmıyor.
Bu söyleyeceğim biraz ters gelebilir, ama sizin bu heyecanı yakalamak için uğraşmanız bence daha önemli. Bu işi hesaba vurmak tipik bir erişkin davranışıi ama bu aslında çok sorun yaratabiliyor. "Neden ?" derseniz:
1)Muhtemelen kafanızda belli bir ideal seviye var ve bu seviye olmaksızın iyi müzik yapılamayacağını varsayıyorsunuz. Bu varsayımdan derhal kurtulmak zorundasınız, size çok zarar verir. Hatta zarar vermiş bile.
2) Muhtemelen kafanızdaki ideal seviyeye varana değin geçilmesi gereken süreçleri bir angarya-zorluk-egzersiz vs... şeklinde görüyorsunuz. Bu da bence erişkin zihin problemi. Oysa hevesli genç insanlar yapabildikleri herşeyin tadını çıkartmayı da bilirler. Ben ilk defa Asturias'ın ilk mezurlarını çalabildiğim zaman zevkten 5 köşe olmuştum:) Bu heyecanın verdiği motivasyon inanılmaz bir şeydi.
3)Muhtemelen kendinizi başkaları ile kıyaslıyorsunuz. Bu da yine çok zarar verir.
Sizin konumunuzdaki insanlara bence şunlar önerilebilir:
1)Çaldığınız her notayı takdir etmeniz ve kendinizi kutlamanız lazım. Bunu hayatı boyunca yapamayacak bir sürü insan var. Bunun kıymetini anlamak için gerekirse bunu zaman zaman kendinize hatırlatmalısınız.
2)Gitarı öğrenmek bir yolculuktur ve varılan her nokta, bir sonrakine giden bir duraktır. Sonu yoktur, sonu olacağını düşünmeyi bırakın. Bu bir tür "control freak" düşünce şekli de olabilir. Eğer kendinize karşı aşırı yargılayıcı-eleştirel bakıyorsanız bu alışkanlığınızı değiştirmeye çalışın. Benim başıma geldi, adamı mahvediyor bu kafa yapısı.
3)Her düzeyde çalınabilecek parçalar ve müzikler vardır. Bir noktadan başlamak zorundasınız, ama bu nokta, yıllardır çalan profesyonel müzisyenlerin soloları olamaz ! Hoşunuza giden melodileri kulaktan çıkarın. Elektro gitar için hoca bulamıyorsanız size elektro gitar üzerinde ders vermeye hevesli bir klasik gitar hocası da olabilir. Çok faydasını görebilirsiniz.
4)Şayet yapıyorsanız: Virtüöz-shred müziği dinlemeyi bırakın. En azından bir süre.
5)Gitarı çalışılacak-başarılacak bir şey olarak görmeyi bırakmalısınız. Bunu yaptığınız anları fark edip kendinize müdahale edin.
6)Başka yaklaşımlar deneyin. Şarkı söyleyerek kendinize akorla eşlik etmeyi denediniz mi mesela ? "Sesim yok" filan demeyin, ses olup olmaması önemli değil.
7)Şu anki yaklaşımlarınız her ne ise, bir süre onları bir kenara koyun. Belli ki işe yaramıyorlar, başka bir şey denemenizin zamanı gelmiş....
Kolay gelsin...
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi
  • #8
Tekrar merhaba,
Erişkin zihni ile enstrümana başlamanın en büyük avantajı, plan-program yapabilmek, eksikleri ve sıkıntıları daha kolay tespit edebilmek. Ancak genç zihindeki heyecan-motivasyon ne yazık ki erişkinlikte kolay kolay yakalanmıyor.
Bu söyleyeceğim biraz ters gelebilir, ama sizin bu heyecanı yakalamak için uğraşmanız bence daha önemli. Bu işi hesaba vurmak tipik bir erişkin davranışıi ama bu aslında çok sorun yaratabiliyor. "Neden ?" derseniz:
1)Muhtemelen kafanızda belli bir ideal seviye var ve bu seviye olmaksızın iyi müzik yapılamayacağını varsayıyorsunuz. Bu varsayımdan derhal kurtulmak zorundasınız, size çok zarar verir. Hatta zarar vermiş bile.
2) Muhtemelen kafanızdaki ideal seviyeye varana değin geçilmesi gereken süreçleri bir angarya-zorluk-egzersiz vs... şeklinde görüyorsunuz. Bu da bence erişkin zihin problemi. Oysa hevesli genç insanlar yapabildikleri herşeyin tadını çıkartmayı da bilirler. Ben ilk defa Asturias'ın ilk mezurlarını çalabildiğim zaman zevkten 5 köşe olmuştum:) Bu heyecanın verdiği motivasyon inanılmaz bir şeydi.
3)Muhtemelen kendinizi başkaları ile kıyaslıyorsunuz. Bu da yine çok zarar verir.
Sizin konumunuzdaki insanlara bence şunlar önerilebilir:
1)Çaldığınız her notayı takdir etmeniz ve kendinizi kutlamanız lazım. Bunu hayatı boyunca yapamayacak bir sürü insan var. Bunun kıymetini anlamak için gerekirse bunu zaman zaman kendinize hatırlatmalısınız.
2)Gitarı öğrenmek bir yolculuktur ve varılan her nokta, bir sonrakine giden bir duraktır. Sonu yoktur, sonu olacağını düşünmeyi bırakın. Bu bir tür "control freak" düşünce şekli de olabilir. Eğer kendinize karşı aşırı yargılayıcı-eleştirel bakıyorsanız bu alışkanlığınızı değiştirmeye çalışın. Benim başıma geldi, adamı mahvediyor bu kafa yapısı.
3)Her düzeyde çalınabilecek parçalar ve müzikler vardır. Bir noktadan başlamak zorundasınız, ama bu nokta, yıllardır çalan profesyonel müzisyenlerin soloları olamaz ! Hoşunuza giden melodileri kulaktan çıkarın. Elektro gitar için hoca bulamıyorsanız size elektro gitar üzerinde ders vermeye hevesli bir klasik gitar hocası da olabilir. Çok faydasını görebilirsiniz.
4)Şayet yapıyorsanız: Virtüöz-shred müziği dinlemeyi bırakın. En azından bir süre.
5)Gitarı çalışılacak-başarılacak bir şey olarak görmeyi bırakmalısınız. Bunu yaptığınız anları fark edip kendinize müdahale edin.
6)Başka yaklaşımlar deneyin. Şarkı söyleyerek kendinize akorla eşlik etmeyi denediniz mi mesela ? "Sesim yok" filan demeyin, ses olup olmaması önemli değil.
7)Şu anki yaklaşımlarınız her ne ise, bir süre onları bir kenara koyun. Belli ki işe yaramıyorlar, başka bir şey denemenizin zamanı gelmiş....
Kolay gelsin...
İlginiz için çok teşekkürler. Gerçekten çok mahcup oldum. Liste liste detaylandırmanız çok hoş. Ben düşündüğünüzün aksine hızlı sololar çalabilen bir gitarist olmaktan ziyade beste yapabilmek ve onu notalara dökebilen biri olmak istiyorum. Zaten hızlı akan ritmlerle aram iyi değildir. Smooth jazz, lounge tarzlarında müzikler dinliyorum. Hani benim için öğrenmesi kolay ve keyifli soft rock, country parçaları önerirseniz çalışma aralarında onları öğrenmeye çalışıp dediğiniz gibi keyif almak için uğraşabilirim. Ayrıca (hani kıyaslamak için demiyorum) siz kaç yıldır gitarla, müzikle alakadarsınız sizin yıllara göre gelişiminiz nasıl oldu anlatırsanız hem sizi tanımış hemde yol haritamı belirlemiş olurum. Siz öğrenmeye başlarken ne amaçla yola çıktınız? Kendi hayatınızdan detaylar verirseniz çok daha iyi olur.
 
Müzik süreçten ibarettir hayat gibi, hayatın özetidir yoğundur o yüzden dinlerken böyle bir başka havalar filan gelir insana hayat içinde hayat yaşatır. Müzik veya başka birşeyi yapmayı öğrenirken şuna bakarım; süreçte asılı kaldığımda mutlu muyum değilsem hiç uğraşmam. Şu herkes gitar çalacak saçmalığını bırakalım artık vakte yazık. Bak nasıl ters oldu değil mi ? Karate yapmayı sevmeyen karate yapmasın desem , "evet arkadaş öyle olması lazım dersin ama ". Bu böyledir, günde hala 3 saat gitarın amelelik kısmını yapıyorum ( kimine göre öyle gelebiliyor ), teknik ve müzikal tonla egzersizi 20 yılı şöyle bir geçiyorum, ben karışmıyorum parmaklarımı ve beynimin bir bölümünü buna tahsis ettim kendileri yapıyor ben o ara belgesel izliyorum sohbet ediyorum hatta bambaşka şeyler dinliyorum. Zihnim rahatlıyor. Yogada meditasyona oturmuşcasına zihnim temizleniyor. Sen müzikle mi olmak istiyorsun, müzisyen kılığında gösteriş, böyle havalı birşeyler artistik imajlar peşinde misin mühim olan o. Gerisi bu zihni yapının devamı olarak gelişir farkına bile varmazsın. Mahçup da ol, beste yapacağım filan diyorsan müzisyen olacağım diyorsan öyle arsız fırlama, ne dediğini bilmeyen, terbiyesiz, zırtapozluk peşinde, eçhel, cühela, müptezel olacağına mahçup ol. Neşet Ruacan bir röpörtajında kendisi için mahçup delikanlı diyordu gençliği için hiç unutmam. Müzik öğrenmek yapmak etmek sadece müzik yapmak değildir, karakterdir biraz da.
 
Son düzenleme:
Müzik süreçten ibarettir hayat gibi, hayatın özetidir yoğundur o yüzden dinlerken böyle bir başka havalar filan gelir insana hayat içinde hayat yaşatır. Müzik yapmayı öğrenmek için o süreçte asılı kaldığında mutlu musun değilsen hiç uğraşma. Şu herkes gitar çalacak saçmalığını bırakalım artık vakte yazık. Bak nasıl ters oldu değil mi ? Karate yapmayı sevmeyen karate yapmasın desem , "evet arkadaş öyle olması lazım dersin ama ". Bu böyledir, günde hala 3 saat gitarın amelelik kısmını yapıyorum, teknik ve müzikal tonla egzersizi 20 yılı şöyle bir geçiyorum, ben karışmıyorum parmaklarımı ve beynimin bir bölümünü buna tahsis ettim kendileri yapıyor ben o ara belgesel izliyorum sohbet ediyorum hatta bambaşka şeyler dinliyorum. Zihnim rahatlıyor. Yogada meditasyona oturmuşcasına zihnim temizleniyor. Sen müzikle mi olmak istiyorsun, müzisyen kılığında gösteriş, böyle havalı birşeyler artistik imajlar peşinde misin mühim olan o.
Öncelikle gitara ayırdığınız vakte üzüldüğünüzü saldırgan tavrınızdan görebiliyorum. Ne amaçla müzik yaparsam yapayım ister gösteriş ister mental rahatlama vs. ne olursa olsun, sizin bu kadar bencil düşünmenizi gerektirecek hiçbir amaç olamaz. İleride bende sizin gibi hiç tanımadığım insanlara genellemeler yapıp, heves kıran konuşmalar yapacaksam zaten hiçbir şeyin anlamı yok. Kafanızdaki ön yargıları az çok görebiliyorum. Korkmayın, şahsi çıkarlarımı ve egomu yüceltmek için müziği alet edinmiyorum.
 
İlginiz için çok teşekkürler. Gerçekten çok mahcup oldum. Liste liste detaylandırmanız çok hoş. Ben düşündüğünüzün aksine hızlı sololar çalabilen bir gitarist olmaktan ziyade beste yapabilmek ve onu notalara dökebilen biri olmak istiyorum. Zaten hızlı akan ritmlerle aram iyi değildir. Smooth jazz, lounge tarzlarında müzikler dinliyorum. Hani benim için öğrenmesi kolay ve keyifli soft rock, country parçaları önerirseniz çalışma aralarında onları öğrenmeye çalışıp dediğiniz gibi keyif almak için uğraşabilirim. Ayrıca (hani kıyaslamak için demiyorum) siz kaç yıldır gitarla, müzikle alakadarsınız sizin yıllara göre gelişiminiz nasıl oldu anlatırsanız hem sizi tanımış hemde yol haritamı belirlemiş olurum. Siz öğrenmeye başlarken ne amaçla yola çıktınız? Kendi hayatınızdan detaylar verirseniz çok daha iyi olur.
Epey bir süre klasik gitar ile uğraştım amatörce, biraz ders de aldım. Klavyede notaların yerlerini bu süreçte öğrendim. Bir taraftan da rock-metal ile uğraştım. İlk 10 senemin özeti bu. Daha sonrasında bir sistem öğrenerek dizileri ve akorları öğrenmek gerektiğini fark ettim, çünkü ufaktan caza heves etmeye başladım. O heves artarak sürüyor. Bir kaç yıldır vokal ile de uğraşmaya başladım, dünyam tepetaklak oldu, iyi de oldu:) Son 15 senenin özeti de bu:)
Beste yapabilmek ve notaya dökebilmek, gitar çalmaktan çok ayrı becerilerdir bu arada. Bunlar için gitarı armonik kafa ile çalışmanız gerekir. Eşlik enstrümanı veya kompozisyon enstrümanı olarak kullanmayı öğrenmeniz lazım yani. Ayrıca temel müzik teorisi ve fonksiyonel armoni ile uğraşmalısınız. Bunun da en kolay yolu sevdiğiniz şarkıların akorlarını basitlerinden başlayarak çıkarıp çalmak ve o akorları incelemektir.
https://www.artofcomposing.com/08-diatonic-harmony
 
Epey bir süre klasik gitar ile uğraştım amatörce, biraz ders de aldım. Klavyede notaların yerlerini bu süreçte öğrendim. Bir taraftan da rock-metal ile uğraştım. İlk 10 senemin özeti bu. Daha sonrasında bir sistem öğrenerek dizileri ve akorları öğrenmek gerektiğini fark ettim, çünkü ufaktan caza heves etmeye başladım. O heves artarak sürüyor. Bir kaç yıldır vokal ile de uğraşmaya başladım, dünyam tepetaklak oldu, iyi de oldu:) Son 15 senenin özeti de bu:)
Beste yapabilmek ve notaya dökebilmek, gitar çalmaktan çok ayrı becerilerdir bu arada. Bunlar için gitarı armonik kafa ile çalışmanız gerekir. Eşlik enstrümanı veya kompozisyon enstrümanı olarak kullanmayı öğrenmeniz lazım yani. Ayrıca temel müzik teorisi ve fonksiyonel armoni ile uğraşmalısınız. Bunun da en kolay yolu sevdiğiniz şarkıların akorlarını basitlerinden başlayarak çıkarıp çalmak ve o akorları incelemektir.
https://www.artofcomposing.com/08-diatonic-harmony
Ben profilinizdeki işlerden 15 yılınızın çok güzel ve verimli geçtiğini görebiliyorum. Umarım bende aynı şansı yakalarım. Armoni ve kompozisyon çalışmaları için Türkçe kaynak bulmam mümkün mü?
 
Ben profilinizdeki işlerden 15 yılınızın çok güzel ve verimli geçtiğini görebiliyorum. Umarım bende aynı şansı yakalarım. Armoni ve kompozisyon çalışmaları için Türkçe kaynak bulmam mümkün mü?
Türkçe'de popüler müzik teorisi ve armonisi üzerine pek kaynak yok ne yazık ki. Olanlar da büyük ölçüde caz temelli, biraz ileri düzey kalıyorlar başlangıç için.
 
Öncelikle gitara ayırdığınız vakte üzüldüğünüzü saldırgan tavrınızdan görebiliyorum. Ne amaçla müzik yaparsam yapayım ister gösteriş ister mental rahatlama vs. ne olursa olsun, sizin bu kadar bencil düşünmenizi gerektirecek hiçbir amaç olamaz. İleride bende sizin gibi hiç tanımadığım insanlara genellemeler yapıp, heves kıran konuşmalar yapacaksam zaten hiçbir şeyin anlamı yok. Kafanızdaki ön yargıları az çok görebiliyorum. Korkmayın, şahsi çıkarlarımı ve egomu yüceltmek için müziği alet edinmiyorum.

Önce mahçup oldum demen iyi birşey utanmana gerek yok manasında yazdım, bu bir fazilettir arsızın teki olanlar utansın manasında. Bunda bir yanlış anlama mı diyeyim ne diyeyim bilmiyorum herhalde buna takıldın. İkincisi gitara ayırdığım vakite acıdığımı nasıl çıkardınız onu anlamadım, tam tersi bunu keyifle yapıyorum diyorum daha dümdüz bir ifadeyle. Bencillik, genelleme yapmak filan bunlar kendi başınıza çıkarmışsınız yazıyla bir alakası yok, mühim değil diyeceğim ama toptan bambaşka birşey çıkarılmış. Yazının girşinde de yani sana zor gelen ters gelen birşeyler var ise belki gitarla değil başka şeyle ilgilenmen gerekiyordur, esnek olmak lazım diyorum, herkes de gitar çalmak, karate yapmak, ressam olmak zorunda değil..

Eh bu kadar basit bir dille yazınca da artık bir garip oldu. Başka bu türden mesajlara verdiğim cevaplara da bir bakıverirsen hiç de sandığın gibi bir manzara çıkmayacak, hatta bazıları epeyce işine de yarayacaktır bilmiyorum sağolsun arkadaşlar teşekkür etti kibarlıklarından herkese olduğu gibi, maksat bir paylaşım olsun. Doğru anlaşılmamak rahatsız etti o kadar.

Neyse bu faslı geçelim;

Gitara ya da başka saza başlamak, çalışmak ile beste ( üretim sözünden bunu anlıyorum ) yapmak kaskatı aynı çizgilerden gitmeyebiliyor ama kolaylık olsun diye ikisine ayrı ayrı şeyler söylemektense toparlamaya çalışalım.

Önce gitara ayrıcağınız vakti düşünün, şahsen zamanında Öss'ler yüzünden çok çektik. Bu sazı ne seviyede öğrenemek istediğinize çok inatçı bakmayın, belli olmaz belki çok başarılı olunacak ya da bir dönem sonra başka saza geçilir yani bunlar oluyor, onun için boş kafayla beklentisiz başlayın güzel gider o vakit.
İşte ders, kitap şu bu hep söylüyoruz da en kısa sohbet havasında bunlar akla geliyor.
Sen ne yaptın dersen, herkes gibi hevesle başlayıp öğrenci kalmayı başardık. 10 sene hocalık yaptım ama öğrenciyim hala, bu marifet mi bilmiyorum. Sürekli kendime planlar çıkarıp çalışıyorum, kaydediyorum, besteliyorum, başta nasılsa hep öyle gidiyor galiba.
 
Son düzenleme:
Önce mahçup oldum demen iyi birşey utanmana gerek yok manasında yazdım, bu bir fazilettir arsızın teki olanlar utansın manasında. Bunda bir yanlış anlama mı diyeyim ne diyeyim bilmiyorum herhalde buna takıldın. İkincisi gitara ayırdığım vakite acıdığımı nasıl çıkardınız onu anlamadım, tam tersi bunu keyifle yapıyorum diyorum daha dümdüz bir ifadeyle. Bencillik, genelleme yapmak filan bunlar kendi başınıza çıkarmışsınız yazıyla bir alakası yok, mühim değil diyeceğim ama toptan bambaşka birşey çıkarılmış. Yazının girşinde de yani sana zor gelen ters gelen birşeyler var ise belki gitarla değil başka şeyle ilgilenmen gerekiyordur, esnek olmak lazım diyorum, herkes de gitar çalmak, karate yapmak, ressam olmak zorunda değil..

Eh bu kadar basit bir dille yazınca da artık bir garip oldu. Başka bu türden mesajlara verdiğim cevaplara da bir bakıverirsen hiç de sandığın gibi bir manzara çıkmayacak, hatta bazıları epeyce işine de yarayacaktır bilmiyorum sağolsun arkadaşlar teşekkür etti kibarlıklarından herkese olduğu gibi, maksat bir paylaşım olsun. Doğru anlaşılmamak rahatsız etti o kadar.

Neyse bu faslı geçelim;

Gitara ya da başka saza başlamak, çalışmak ile beste ( üretim sözünden bunu anlıyorum ) yapmak kaskatı aynı çizgilerden gitmeyebiliyor ama kolaylık olsun diye ikisine ayrı ayrı şeyler söylemektense toparlamaya çalışalım.

Önce gitara ayrıcağınız vakti düşünün, şahsen zamanında Öss'ler yüzünden çok çektik. Bu sazı ne seviyede öğrenemek istediğinize çok inatçı bakmayın, belli olmaz belki çok başarılı olunacak ya da bir dönem sonra başka saza geçilir yani bunlar oluyor, onun için boş kafayla beklentisiz başlayın güzel gider o vakit.
İşte ders, kitap şu bu hep söylüyoruz da en kısa sohbet havasında bunlar akla geliyor.
Sen ne yaptın dersen, herkes gibi hevesle başlayıp öğrenci kalmayı başardık. 10 sene hocalık yaptım ama öğrenciyim hala, bu marifet mi bilmiyorum. Sürekli kendime planlar çıkarıp çalışıyorum, kaydediyorum, besteliyorum, başta nasılsa hep öyle gidiyor galiba.
Söylediklerinizi yanlış anlayıp yanlış şeyler söylediğim için özür dilerim. Yani aslında verilen cevapların anılar, hatıralar olmasını istiyordum ancak kimse hayatından bahsetmek istemiyor. Bence müziğe ayırdığınız yılların hepsi güzel anılarla doludur. Keşke başından sonuna özetleseniz. Benim ihtiyacım olan aslında onlar. Şuan evde tak başıma gitar egzersizi yapıyorum. Çevremde müzikle uğraşan bir insan yok. Sizden dinleyerek bu işler nasıl gelişti, hayat nasıl ilerledi öğrenmek isterim.
 
Aranıza yeni katıldığımdan dolayı konu başlığı açmanın detaylarına hakim değilim. Öğrenmek istediğim, daha doğrusu tecrübelerinizi dinlemek istediğim birkaç konu var. Yardımcı olursanız sevinirim. Forumlarda dolanıp "Bende bu var, sende ne yok? Ben böyleyim bunları severim, bunları yapıyorum." diyen tiplerden olmadığımdan (ki olanları yargılamak haddim değil) hani vereceğiniz cevapların samimi, basit ve kısa olması tercihimdir.

Olay, 22 yaşında elektro gitar çalmaya başlamak isteyen bir gencin yaşadığı şehirde gitar hocası bulamamasıyla alakalı. Zar zor parayı denkleştirip bir elektro gitar ve amfi edindim. Lakin elimde hiçbir kaynak olmadığı gibi çevremde müzikle ilgilenen bir adamcık olmadığından, elimdeki elektro gitarla dal gibi kaldım. Sonrasında bir elektro gitar metodu kitabı edindim. Videolu derslerle öğrenmeye başladım. Gitara zaten düşmanım gibi yabancıyım bir de başıma notalar, nota değerleri vs. çıkınca bayağı bir zorlanıyorum. İşin edebiyatından arta kalan şu ki ne yapacağımı şaşırdım arkadaşlar. Hani öğrenmesine öğreniyorum ama aşırı yavaş ve yüzeysel oluyor. Unutmamak için her gün tekrar etmem gerekiyor ki elimden geldiğince ediyorum. Ben bu işe başlarken zevk almak istiyordum. Müzik yapmak istiyordum. Bütün zevkim, neşem kayboldu. Sizce notalara yol verip kara düzen dediğimiz şekilde ezberlersem çok mu köylü işi olur. Yani inanın şu aleti elime alınca bir şeyler üretmekten başka çabam yok. Bir yol yordam gösterirseniz bu kardeşiniz için çok güzel olur. Lütfen müzik öğretmenleri gibi tavsiyeler vermeyin.

Arkadaşım bu millet, Selçuk Yıldırım-Besim Akkuş'un gitar metodu dışında basılı bir doküman olmadığı zamanlarda, hatta ve hatta bu metoda rağmen elektrikli gitar çalmayı becermiş bir millettir :) Günümüzde internet'ten bulacağın doğru kaynaklarla rahat rahat çalışırsın. Benim de naçize birkaç önerim olacak:

1- Hemen öğrenip çalacağım diye acele etme. Öğreneceğin konuyu tam öğrenmeden geçme. Her konudaki eğitim gibi tuğla üzerine tuğla koyarak inşa ediyorsun.
2- Çalışmalarında arada kayıtlar al, sonra dinle. Çalarken farketmediğin bir sürü hatanı göreceksin, hatta kendin de beğenmeyeceksin. Bu hataları gidermeye çalış.
3- Bunları yaparken diğer taraftan ufaktan ufaktan nota bilgini de arttır, gitar klavyesi üzerinde hangi perdede hangi nota var, ilk pozisyonlardan itibaren öğrenmeye çalış.
4- Sevdiğin basit şarkılarla birlikte akorlara gir. İlk başta akorların temel sesleri, yok dominantları falan boşver, müzik bilgin arttıkça ve ihtiyaç duydukça zaten öğreneceksin.
5- Yine ilk başlarda TAB denen (tablature) meretlere de bakabilirsin. Sonuçta nota bilmesen de bir solo ya da akoru hangi perdeden nasıl çalacağını sana gösterir. Zaman içinde notalarını da öğrenirsin.
6- Piyasadaki büyük rock gitaristlerin bir kısmı nota okumayı bilmez, bir kısmı "self taught", yani kendi kendine öğrenmiştir, bazıları sadece kulaktan dolma çalar, ama hepimiz çaldıkları müziğe bayılmışızdır. Tek tek yazmayayım da aşağıdaki linkte 15 adedinin ismi var. Yetenek varsa önünde duracak bir şey yok. Ancak eğitim de şart tabi :) Özetle müzik yapmamanın mazereti yok :)
15 Iconic Axemen Who Can't Read Music | Guitar Columns @ Ultimate-Guitar.Com
Kolay gelsin
 
Arkadaşım bu millet, Selçuk Yıldırım-Besim Akkuş'un gitar metodu dışında basılı bir doküman olmadığı zamanlarda, hatta ve hatta bu metoda rağmen elektrikli gitar çalmayı becermiş bir millettir :) Günümüzde internet'ten bulacağın doğru kaynaklarla rahat rahat çalışırsın. Benim de naçize birkaç önerim olacak:

1- Hemen öğrenip çalacağım diye acele etme. Öğreneceğin konuyu tam öğrenmeden geçme. Her konudaki eğitim gibi tuğla üzerine tuğla koyarak inşa ediyorsun.
2- Çalışmalarında arada kayıtlar al, sonra dinle. Çalarken farketmediğin bir sürü hatanı göreceksin, hatta kendin de beğenmeyeceksin. Bu hataları gidermeye çalış.
3- Bunları yaparken diğer taraftan ufaktan ufaktan nota bilgini de arttır, gitar klavyesi üzerinde hangi perdede hangi nota var, ilk pozisyonlardan itibaren öğrenmeye çalış.
4- Sevdiğin basit şarkılarla birlikte akorlara gir. İlk başta akorların temel sesleri, yok dominantları falan boşver, müzik bilgin arttıkça ve ihtiyaç duydukça zaten öğreneceksin.
5- Yine ilk başlarda TAB denen (tablature) meretlere de bakabilirsin. Sonuçta nota bilmesen de bir solo ya da akoru hangi perdeden nasıl çalacağını sana gösterir. Zaman içinde notalarını da öğrenirsin.
6- Piyasadaki büyük rock gitaristlerin bir kısmı nota okumayı bilmez, bir kısmı "self taught", yani kendi kendine öğrenmiştir, bazıları sadece kulaktan dolma çalar, ama hepimiz çaldıkları müziğe bayılmışızdır. Tek tek yazmayayım da aşağıdaki linkte 15 adedinin ismi var. Yetenek varsa önünde duracak bir şey yok. Ancak eğitim de şart tabi :) Özetle müzik yapmamanın mazereti yok :)
15 Iconic Axemen Who Can't Read Music | Guitar Columns @ Ultimate-Guitar.Com
Kolay gelsin
Çok teşekkürler. Ya gerçekten bu işlere senelerini vermiş adamlardan hikayeler, öneriler dinlemek beni çok motive ediyor. Hepinize çok teşekkürler.
 
Söylediklerinizi yanlış anlayıp yanlış şeyler söylediğim için özür dilerim. Yani aslında verilen cevapların anılar, hatıralar olmasını istiyordum ancak kimse hayatından bahsetmek istemiyor. Bence müziğe ayırdığınız yılların hepsi güzel anılarla doludur. Keşke başından sonuna özetleseniz. Benim ihtiyacım olan aslında onlar. Şuan evde tak başıma gitar egzersizi yapıyorum. Çevremde müzikle uğraşan bir insan yok. Sizden dinleyerek bu işler nasıl gelişti, hayat nasıl ilerledi öğrenmek isterim.

Gitarla igili bir sürü şey çalışman gerektiğini düşünüp yazdığın ilk mesaja binaen tekrar edeyim yine, bu iş bir yolculuk, sürece odaklan sonuca değil, neden ?..çünkü zaten bir sonu yok. Çok kişisel gelişimci ağızlarına benzedi ama bu basit gerçek unutuluyor. Böyle bakarsan görüş menziline çok ayrıntı girecek ama zamanla ve o gözüne batan her inceliği gördüğün anda hazır olmak gerekecek, ilerlemek öğrenmek böylesi birşey . Her ayrıntının hakkını verdikçe bir sonraki çıkacak ona da aynı şekilde karşılık vereceksin. Müzik çalışırken filozof olduk nerdeyse, hayat atölyesi gibi laboratuar.

Madem nasıl bir yoldan geçtik bugüne kadar onu merak ediyorsun benim ki hatırladığım kadarıyla şöyle. Kendi başına dinleyerek başlamalar herkes gibi, çalmalar etmeler, kaydetmeler. Hatta ses mühendisi oldum artık kayıt işine çok kafayı takınca ( mühendis sözünü sevmesem de ). Müzikle ilgili bulduğum herşeyi okudum, edisyon bile yaptım sanıyorum 5 yabancı gitar metodunu baştan yazdım, nota nota. Bundan çok şey öğrendim tabi. 10 yıl boyunca bir sürü yerde özel kurs ve okulda ders verdim. Ne kadar önemli müzisyen varsa ulaşabildiğim hepsinden fırsat buldukça ders aldım, Şevket Akıncı, Onur Türkmen, Neşet Ruacan gibi gitaristlerden aklıma gelenler. Vokal dersi aldım hem opera hocalarından hem daha modern çalışan genç koçlarla, halen daha vokal pratik yapıyorum paslanmamak için. Kayıtlarda oluşan bas ihtiyacı için ve de merak ettiğim için bas çalmayı öğrendim, iyi derecede bas çalıyorum artık. Caz eğitimlerine katıldım, Baki Duyarlar'ın öğrencilerinden oldum. Caz ne değildir veya nedir birinci ağızdan öğrendim, bu arada sürekli bu işin metodunu düşünüp durdum. Bu arada kendime ve öğrencilere nasıl özgün bir çalışma yöntemi verebilirim diye uğraştım, programlar yazdım filan. Son bir yıldır üstünde uğraştığım artık son aşamalarına geldiğim bir metot-klavuz hazırladım. Kendimi ona göre kampa sokuyorum, deniyorum. Bitirebilirsem kendime bir albüm kaydediyorum bir yandan. Sonu yok bu meretin.
 
Son düzenleme:
Gitarla igili bir sürü şey çalışman gerektiğini düşünüp yazdığın ilk mesaja binaen tekrar edeyim yine, bu iş bir yolculuk, sürece odaklan sonuca değil, neden ?..çünkü zaten bir sonu yok. Çok kişisel gelişimci ağızlarına benzedi ama bu basit gerçek unutuluyor. Böyle bakarsan görüş menziline çok ayrıntı girecek ama zamanla ve o gözüne batan her inceliği gördüğün anda hazır olmak gerekecek, ilerlemek öğrenmek böylesi birşey . Her ayrıntının hakkını verdikçe bir sonraki çıkacak ona da aynı şekilde karşılık vereceksin. Müzik çalışırken filozof olduk nerdeyse, hayat atölyesi gibi laboratuar.

Madem nasıl bir yoldan geçtik bugüne kadar onu merak ediyorsun benim ki hatırladığım kadarıyla şöyle. Kendi başına dinleyerek başlamalar herkes gibi, çalmalar etmeler, kaydetmeler. Hatta ses mühendisi oldum artık kayıt işine çok kafayı takınca ( mühendis sözünü sevmesem de ). Müzikle ilgili bulduğum herşeyi okudum, edisyon bile yaptım sanıyorum 5 yabancı gitar metodunu baştan yazdım, nota nota. Bundan çok şey öğrendim tabi. 10 yıl boyunca bir sürü yerde özel kurs ve okulda ders verdim. Ne kadar önemli müzisyen varsa ulaşabildiğim hepsinden fırsat buldukça ders aldım, Şevket Akıncı, Onur Türkmen, Neşet Ruacan gibi gitaristlerden aklıma gelenler. Vokal dersi aldım hem opera hocalarından hem daha modern çalışan genç koçlarla, halen daha vokal pratik yapıyorum paslanmamak için. Kayıtlarda oluşan bas ihtiyacı için ve de merak ettiğim için bas çalmayı öğrendim, iyi derecede bas çalıyorum artık. Caz eğitimlerine katıldım, Baki Duyarlar'ın öğrencilerinden oldum. Caz ne değildir veya nedir birinci ağızdan öğrendim, bu arada sürekli bu işin metodunu düşünüp durdum. Bu arada kendime ve öğrencilere nasıl özgün bir çalışma yöntemi verebilirim diye uğraştım, programlar yazdım filan. Son bir yıldır üstünde uğraştığım artık son aşamalarına geldiğim bir metot-klavuz hazırladım. Kendimi ona göre kampa sokuyorum, deniyorum. Bitirebilirsem kendime bir albüm kaydediyorum bir yandan. Sonu yok bu meretin.
Bence sizin gibi adamlarla iletişim kurmak bu kadar kolay olmamalı. Gerçekten tüm hatalarımı mazur görün. Baki Duyarlar, Neşet Ruacan gibi isimlerden ders alıp yıllarca aynı merakla müziğe saldırmışsınız. Bence mütevazi olmayı bir kenara bırakın.
 
Yok canım abartılacak birşey yok, müzik adamı döver ama dayak yemeyi de seviyoruz o kadar yani. Hatayı mazur görmeyi filan boşver, çok düz yazmayınca belki "ne diyor bu adam" diye düşünülebiliyor, öyle gelmiştir herhalde.
 
Geri
Üst