Sevdiğiniz Şairler

Yıkık

Bugün yıkığım biliyor musun?
Ezginim, çaresizim, umutsuzum
Bırakma beni, insanlar kötü
Bırakma beni korkuyorum.

Bir deli otlar büyüyor içimde
Sancılıyım, yorgunum, kederliyim
Bu halini sevdim gitme kal
Çamurlar çirkefler içindeyim

Bir dayak yemiş adamım şimdi
Bezginim, kararsızım, yılgınım
Al götür beni o kayıp gecelere
Yeter ikimize yalnızlığım

ÜMİT YAŞAR OÐUZCAN
 
Abdurrahim KARAKOÇ'u severim...

ACABA

Uyuyan göllere ay ışığında
Sevginin resmini çizsem kim anlar?
Tomurcuk ayrılıp, gül açtığında
Yağmurun saçını çözsem kim anlar?

Bir mekan kaplamış ne varsa nerde
Kendi ötesini saklar her perde
Sonsuzluğun sona erdiği yerde
Huduttan bir kulaç kazsam kim anlar?

Aşk, kömür beyazı; kin, süt karası
Eklenir yarama her dost yarası
Et oldum bıçakla kemik arası
Cellatla ahdimi bozsam kim anlar?

Doğumda yalan var, ölümde gerçek
Bir şeyler anlatır balık, kuş, çiçek
Kırık gönülleri toplayıp tek tek
Toplayıp göğsüme dizsem kim anlar?

Gün geldi zamanı gömdüm kabire
Dağ oldu aklımın verdiği fire
Bağlasam telaşı çelik zincire
Sabrın derisini yüzsem kim anlar?

İçte deprem olur dışın düğümü
İhlâssız çözülmez işin düğümü
Aklımdan geçeni, düşündüğümü
Okusam kim dinler, yazsam kim anlar?
 
"Hayır, hayal ile yoktur benim alışverişim
İnan ki her ne demişsem görüp de söylemişim
Şudur benim hayatta en beğendiğim meslek;
Sözüm odun gibi olsun, hakikat olsun tek..."

"Ağlarım ağlatamam, hissederim söyleyemem
Dili yok kalbimin ondan ne kadar bîzarım ben..."

Mehmet Akif ERSOY
 
Gözlerinde

Yüreğim Cehennem, gözlerim suspus
Aşk böyle bir şey mi, bilemiyorum
Ben denen kafeste, kim, niye mahpus,
Neden gözlerinle gülemiyorum?

Kendimi örüyor solum, sağıma
Mühür vuruyorlar gönül bağıma
Âsumân ağlıyor yalnızlığıma
Senden başka bir şey dilemiyorum

Kalmadı kırmızım, yeşilim, sarım,
Bir yanıma düşman şimdi bir yarım
Ne elim var benim, ne parmaklarım;
Uzanıp yaşını silemiyorum

Gökyüzünde hicret, dallar secdede,
Sırılsıklamım ben bir bilmecede;
Aşka koşuyorsa her şey sence de,
Neden çıkıp sana gelemiyorum?

Hasret bırakmıyor taş üstünde taş,
Bitmiyor bu sessiz, bu sensiz savaş,
Her gün vuruluyor, ben, yavaş yavaş,
Ama gözlerinde ölemiyorum...

Selçuk Bekar
 
Geri
Üst