Ergenlik

Söyle gezerken forumda ne kadar fazla örnegini görüyorum.Ergenlige girmis,girmemis,cikamamis ne kadar fazla insan var.Hepsinde bir ben merkezcilik,hayata kendine özgü bir anlam verme,dikkat cekme cabasi.Hep olmayana olmayacak olan siginilarak yailan muhalefetler,tatmin,ego,kompleks.Hormonlu fos genclik moda oldu.Bu ergenlik nedirki bir insani en verimli olacak yaslarinda caresiz biraksin?
 
Hormonal salgıların dengeye oturmasını beklediğimiz, anormallikler ve dengesizlikler yaşadığımız, ilk defa dünyanın sadece bizden oluşmadığını anlamaya başlayıp buna tepki olarak son kez en aşırı dozda "ben" olgusunu yaşadığımız ama hepimizin yaşadığı dönemdir kanımca...

Düşününce gerçekten de insan en verimli, en üretken dönemini ergenlikte yaşar.

Fakat tartışılması gereken şey kompleksli gençlik ise o ayrı...
 
İnsan yaşamında çok önemli bazı dönemler vardır.Bu özel dönemlerden biri de ergenliktir.Ergenlik dönemi bebeklik dönemini takip eden 2.gelişim dönemi olduğundan bu öneme sahiptir.Bu dönemde birey hem bedensel hem de ruhsal gelişimler,devinimler yaşamaktadır.

Bu dönemde gençlerin aileleriyle olan iletişimler onlarda çeşitli dışavurumlar meydaba getirir.Örneğin iletişim bozukluğu saldırganlık veya içine kapanma gibi sonuçlar doğurabilir.
Bir ergen herkesin kolay kolay etkilenemeyeceği bir konudan kolaylıkla etkilenebilir,alınabilir,üzülebilir,ya da bu duyguların hepsini daha da doruklarda yaşayabilir.

Ergenlik döneminde bireyin duygularında ani değişimler meydana gelir.Bu tutarsızlıklar hayatını zorlaştıracaktır.
Burada aileye düşen görev daima empati kurmaya çalışmaktır.Bu dönemde ergenin iletişim içinde bulunduğu bir kaç arkadası olacaktır.Bu arkadasları ile ailesiyle kuramadığı iletişimi saglayabilecek ve de kompati kurabilcektir.Kompati,empati ve sempati kavramlarının birlikte yaşandığı durumdur.Daha eş zamanlı bir hissediş vardır.
psikolojide maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisi olarak bilinen piramiti vardır.bu piramit şöyle sıralanmıştır;
1-Temel fizyolojik ihtiyaçlar(açlık,susuzluk vs.)
2-Güvenlik
3-Ait olma isteği
4-Saygı
5-Kendini gerçekleştirme.

Tüm insanlar için temel hedef kendini gerçekleştirme aşamasına ulaşabilmektir.Kendini gerçekleştirme hariç bu dörrt ihtiyaç zaten cocugun dogumundan itibaren aile tarafından karsılanmaktadır.Fakat beşinci sırada yer alan maddenin gerçekleşmesi için de özellikle ergelik döneminde,çocuga verilecek özgüven,kişisel gelişim eğitiminde de ailenin büyük payı olacaktır.

Her cocugun toplumsallaşma ve zeka hızı,düzeyi,istediği elbetteki farklı oolacagından ailelere cok büyük görevler düşmektedir.
Gençler bu dönemde muhteşem bir enerjiye ve yetenege sahiptirler fakat bu enerjilerini acıga cıkarabilmek için de biraz cesarete ihtiyaçları olcaktır.

Ergenlikte cocukta ölüm fikri hem cok uzak hem de cok yakındır.Gençlerin yaşadığı her kötü durum ve olumsuz duygular intihar habercisi olarak algılanmamlıdır fakat,aileler bu ihtimali daima akıllarında bulundurmalıdırlar.Cocukta bu dönemlerde hiç bir şeyden zevk alamama,amaçsızlık,gelecege yönelik hiç bir istek ve planın olmaması durumu mümkündür.

Gençler bu dönemde dengesizlermiş gibi görünebilirler fakat denge kavramı tartışılabilir bir konudur.Denge çatışmadan kaçınmak anlamına gelmez.Acı veren coşkular yaşama ve bunlarla baş etme,yüzleşme gücü içerir.

Yetişkinler ergenlere biraz dengeli olmaları gerektiini söyler dururlar.fakat dengeye ulaşmanın yolu dengesizlikten geçer.Karar mekanizmasının tümü ebeveynde olduğunda ergen sağlıklı bir gelişim kaydedemez ve ileriki yaşamında bunun sıkıntılarını çekecektir.

Ergenlik dönemi kişisel haritamızın şekilenmeye başladığı bir dönemdir.Yaşamımızın bu bölümünde yaşadığımız iyi veya kötü tüm olaylar,yol ayrımlarına geldiğimiz zamanlarda seçimlerimizi etkileyebilecek izler ve yaşantılar olarak işleyecektir.Ergenler problemli insanlar gibi tanımlanmamalıdır.
Muhalefet ,super ego ve komplex benzeri olgular,ergenliğin parçalarıdır.Ergen kendini kanıtlama cabası tabiki taşıyacaktır.Çünkü o artık bir birey olma yolundadır.Büyüdükçe kendisinden daha cok sey bekleniyordur ve tüm bunlara karsılık verebilmek ,içindeki o gücü ilk önce kendisine kanıtlayabilmek için çaba gösterecek,tüm bunları yapmaya calışırken saçmalayacaktır bile.
Sanki hiç kendimiz ergenlik dönemi geçirmemişiz gibi,hormonlu fos gençlik gibi yakıştırmaları yaparsak,ilk önce kendimize dürüst olmuyoruz demektir!Ayrıca insanı en verimli cagında verimsiz bıraktığı falan da yoktur.Ergenlik bir arayış ve kendini bulma dönemidir zaten Gutemensch.Üniversitede edindiğim ne kadar bilgim varsa sunmaya çalıştım.Lütfen biraz daha anlayışlı olalım.

Sevgiler...
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi
  • #9
Benim amacım kimseyi haketmediği şekilde eleştirmek değil.Çevresinden göremediği anlayışı benden görmesiyle adam olacak bir gençlik de yok etrafımda.Ergenliği geçirmiş,içinde bulunan,geçirdiğini zanneden( ben mesela ) herkesinde bileceği gibi ergen bireyin alacağı en son şey öğüttür.Sadece sonsuz anlayışa ihtiyaçları var çünkü kendilerini bu b.ktan dünyaya,kız arkadaşına,ailesine,tanımadıklarına,bilmediklerine vs. kanıtlamak zorundalar.Beni hiç kimse anlamıyor,farklıyım,bu hayat bana göre değil,ölücem ulan gibi ergenlik klişeleri...

En çok sinirimi bozanda; gece geç yatmayı,uykusuz kalmayı,sabahlara kadar kitap okumayı,acı çekmeyi,ilaç kullanmayı,intahar teşebbüslerini,ailesine kafa tutmaları ve şimdi aklıma gelmeyen bir sürü acı pazarlama yöntemini sanki toplum( kendi çevresi ) içinde bir statüye sahip olma aracı gibi görmeleri.Sanki bunlar insanı farklı yapan sanki sadece farklı olmak makbül.İnanın ülkemizde daha 20 yaşında olup dünyayı kurtaracak o kadar çok boş filozof var ki.Şöyle forumlara bakacak olsak bile 10 bin tane sayarım size.
 
Verimli çağında verimsiz kalıyor demekten kastım o kadar çok kendine güven budalası oluyor ki insan kaçırdıklarının farkında olamıyor.Her konuda yarım yamalak bilgiyle konuşabiliyor haklı haksız doğru olan kendini savunmak zannediyor.Ya çok var bunlardan hangi birini anlatayım.?

Yaşamamış gibi de davranamam çünkü yaşadım.Ama benim gördüğüm
her geçen sene bir önceki senesine üzülerek,utanarak,unutarak veya acıyarak vs. geçen menepoza kadar süren ergenlik hastalığı.Yaşamamız gereken ergenlik bu değil.
 
Ergenin, senin de dediğin gibi, kendini kanıtlama, üstün gösterme ve daha da ötesi "her konuda haklı haksız kendi doğrusunu" ortaya sürmesi zaten öğüt almamasının yegane nedenidir. O daha iyisini biliyordur çünkü!
 
Kardeşim yeni yeni giriyor.İnanılmaz hırçın ve megaloman.Çok zor bir dönem,onu anlıyorum,o yüzden üstüne gitmemeye çalışıyorum,ve her akşam o yatağa girdiğinde yanına gidip gününün nasıl geçtiğini fln sorarak konuşmaya çalışıyorum :icelim .Ne iyi bi ablayım ben ya :p
 
Çevredeki insanların en anlayışsız olduğu,daha doğrusu en anlayışsız algılandığı dönemdir diyebilirim :D Bu dönem içerisinde yaşanılanlar çok önemli.Bu dönem içerisinde şiddet görürse;şiddet uygular vs vs...

Dönem boyunca bir "benmerkezcilik" mevcuttur.Dünya,kişinin etrafında dönüyor gibi.Kişi genelde kendini ıspatlama çabasında olur ve bu dönemde çok pis gaza gelir :D

Aile içerisinde,yaş olarak yakın bir hemcins olması,kişinin bu dönemde yaşadığı sıkıntı ve stresi daha çabuk atlatmasına neden olabilir.Vücudundaki değişiklikler hususunda aile içerisinde herkese danışabilir ancak yaşın,daha yakın olması,bu konuşmalara biraz daha samimiyet verir.

Sadece anne-baba değil,tüm aile bireylerinin dikkatli olması gereken bir evredir kendileri.
 
kimlik bulmak böyle bişii herkez senin istediğin kadar kişilikli olsaydı.. kişilik kavramı yeniden sorgulanırdı sende burda başka bi başlık açardın.. en iyi yol dikkate almamaktan geçer.. kişiliksiz insanların kişiliğini pek umursamayn.. (çok kişillikli takdire şaayen bi insan olmak die bişi olmasa gerek illaki herkes kendi içinde çelişir..bence kişilik kavramı ergenlik vs. üzerinde biraz daha aklı selim düşün)..insanlara bakış açısıda çok önemli eğer bi insan kendiyle çelişiyosa,kişiliğini bulamamışsa sen bi yönden o insandan üstünsündür. bu güzel bişi senin benim için
 
Başkalarının zayıflıklarından kendime üstünlük çıkaracak değilim.Böyle düşünmek benim için fazla sinsice.
Herhangi birini görmezden gelmek farkılı ibr konu.Ne kadar dikkate alıyor gözüküyorum bilemem beni rahatsız ediyor,kahrımdan ölmüyorum ama üzerinde aklı selim bir şekilde düşündüğüm zaman ortada yanlış bir şeyler var diyorum.Gerektiği kadar ciddiye aldım sanırım belkide biraz fazla olmuştur.
 
Geri
Üst