- Konu Sahibi Konu Sahibi
- #41
aşırı mastürbasyonun faydaları , sağ el çok sağlam gelişmiş.
Gibson Ve Shred&sürat Meselesi
- Konuyu açan halilpazarlama
- Başlangıç tarihi
Ben sol ele takıldım. Onu neyle yapmış acaba?...
Abi aşırı derecede keyif alarak okudum şu iki sayfayıBen de azcık karıştırayım ortalığı
Bu kişiler genelde velet yaşta aileleri tarafından da teşvik edilerek bu işlere dalıyürler, sıkı eğitim alıyürler. Bizdeki gibi "vaay elektronik gitar almış, satanist olcek başımıza" gibi şeylerle de muhattap olmuyürler, sonra bazıları büyüyünce de böyle sapıtıyürler. Zararlı şeyler bunlar, haşaratımsı istisnalar bunlar, adamda kompleks yapar, fazla takılmayın böyle şeylere
Sevgili barrios yazınız güzel, açıklayıcı olmuş ve iyi noktalara değinmiş. Ben sadece bu kısmı aramızda bir yanlış anlaşılma olmaması için, varsa da ortadan kaldırmaya çalışmak maksadıyla alıntıladım. Kimseye düzgün bir eleştirisi dolayısıyla kızmak, köpürmek, (hele ki eleştiri nezaket kuralları ve hak yememek çerçevesinde yazılmışsa) karşı çıkmak, trollenmek ben de dahil kimsenin haddine değildir. Açıkçası yazınızda eleştirel bir yön görmek bir tarafa, aksine Iommi'yi onore etme vardı bence. Saygı, mantık ve edep çerçevesinde, kendi bakış açımız ile eleştiri yapmanın da bir hak olduğu görüşündeyim. Buna bağlı olarak, şahsen tanımasam da, sizi forumda akıllı, mantıklı, dolu konuşan ve doğru yol gösteren, fikirleri değerli insanlardan biri olarak biliyorum. Onun için "aman" diyeyim, sizin gibi seviyeli, düzgün insanların eleştirilerinin her zaman için övgüler kadar başımızın üstünde yeri vardır.
Tabi Iommi bundan ibaret degil. Olmadigi icin de bugun Iommi ismi var. Black Sabbath'taki sololari kronolojik olarak dinleyince cok degisik yerlerde cok degisik isler yaptigi gorulebiliyor. Bir gelisim, farklilasma var devamli kendisinde.
Ayni sekilde Gary Moore da cok seri inip cikabiliyor ayni perde araligi icerisinde. Yuzuk parmaklarini cok seri hareket ettiriyorlar, neredeyse telin uzerinde titretiyorlar. O da solak olmasina ragmen saglak calan biri. Demek ki bi ariza cikarmak gerekli boyle calabilmek icin
Bana zor geliyor yuzuk parmagini o serilikte titretip yukari cikmak.
Katılıyorum tümüyle, evet. Iommi çok farklı tınılar yakalayan bir adam (sadece Shining solosu yeter bunu ispatlamaya, başındaki oktavlar -sanırım Wes Montgomerry etkilenimli - bile muhteşem...)
Yüzük parmağı meselesi bence de doğru. Evet, rahmetli Moore da bu işin üstatlarındandı, 3 parmakla inanılnaz pentatonik-blues fikirleri çalardı.
Konu ile ilgili de olması açısından bu noktada hakkı yenmiş bir diğer "shredder" olan ve genellikle Les Paul çalan aşağıdaki ustayıda gündeme getirmiş olayım. Yine pentatonikleri çok hızlı çalan bir diğer vatandaştır kendisi (sol el çoğu zaman büyük ölçüde sabit, ama yüzük parmağı uçuyor mübarek...).
Melodi duygusu da çok sağlamdır bu üstadın, sağ eli tekniği de enteresandır (penayı biraz George Bensonvari tutar, tellere dikine vurur...)
Aşağıdaki videoda Gibson çalmıyor ama başka bir sürü videoda Les Paul çalarken görebilirsiniz.
Dünya hız rekorunu defalarca kıran Della Vega hakkında ise söyleceğim şeylerin neredeyse tümü olumsuz. Kendi parçalarını dinledim, Sıradan, hatta çoğu zaman "banal" şeyler. Müzikal gelişime zaman ayırmayıp gitarı "antreman" mantığı ile çalışınca da bu kaçınılmaz.
Bunu daha önce yazan oldu mu bilmiyorum, ama insan kulağının duyma eşiği olduğu gibi bir "çözme eşiği" de var. Frank Gambale bir makalesinde bunun yaklaşık 25/sn civarında olduğunu söylemişti. Yani saniyede 25 notanın üzerini kulak "çözemiyor", notalar birbirine "yapışık" gibi ve parmak kaydırılarak (glisando) çalınmış gibi geliyor. Della Vega'nın çaldıklarının bir noktadan sonra "vızıltı" gibi gelmesi bu yüzden. Benim açımdan yaptığı iş bütünüyle anlamsız, kulağın çözme eşiğinin üzerine çıkan bir hızda çalıyor. Bunu yapabilmek için niye çaba sarfeder insan, bilmiyorum. Yaptığı müzik de benim 80'lerden bu yana dinlediğim gitar müziğine herhangi bir katkı yapmıyor. İstediği kadar rekor kırsın, Della Vega'nın söyleyecek pek öyle farklı bir sözü varmış gibi de gelmiyor bana...
Bunu daha önce yazan oldu mu bilmiyorum, ama insan kulağının duyma eşiği olduğu gibi bir "çözme eşiği" de var. Frank Gambale bir makalesinde bunun yaklaşık 25/sn civarında olduğunu söylemişti. Yani saniyede 25 notanın üzerini kulak "çözemiyor", notalar birbirine "yapışık" gibi ve parmak kaydırılarak (glisando) çalınmış gibi geliyor. Della Vega'nın çaldıklarının bir noktadan sonra "vızıltı" gibi gelmesi bu yüzden. Benim açımdan yaptığı iş bütünüyle anlamsız, kulağın çözme eşiğinin üzerine çıkan bir hızda çalıyor. Bunu yapabilmek için niye çaba sarfeder insan, bilmiyorum. Yaptığı müzik de benim 80'lerden bu yana dinlediğim gitar müziğine herhangi bir katkı yapmıyor. İstediği kadar rekor kırsın, Della Vega'nın söyleyecek pek öyle farklı bir sözü varmış gibi de gelmiyor bana...
Aynen tarihin her devrinde bazı müzisyenler düşündükleri esere hayat verebilmek için belli hızlara ulaşmışlardır ama bu rekor kıran arkadaş asıl amacın eser çıkarmak olduğunu unutmuş gibi.
Abi aşırı derecede keyif alarak okudum şu iki sayfayı
" But can u play smoke on the water " derler buna
Çaldığı gitar da SG LP arası çok ilginç bir dizayn yalnız. Bu gitarın üstüne ayrıca düşüp özelliklerine de bir bakmak lazım geniş bir zamanda.
700 bilmemkaç bpm lik çalımı yapan arkadaşın yaptığı işin anlamsız ve gerçek olmadığını düşünüyorum. Gitardan gitar ile ilgili sesler gelmiyor, Yngwie Malmsteen dinleyenler ne demek istediğimi anlarlar. Bu kadar MIDI tarzı sesler pek gerçekçi gelmedi bana. O kadar da hızlı pena vuruşu ve nota çalımını o kadar süre yapılacağına inanmıyorum. O saati oraya ben de video editle koyarım 1000 bpm de çalarım ama kime ne faydası var tabi...
Bencede bu 750 lik hız sahte geldi böyle hıza çıkabilmiş olsa yine rekorlar kitabına baş vurur yada biraz daha az şaibeli video çekerdi. Konuya dönersek bence Randy Rhoads da les paul ile shred işlerine en güzel örneklerden biri.
Shreddingde tüm telleri en hızlı şekilde hatasız çalmak konu olduğu için Gibson gitarların pek kullanılmamasının teknik bir sebebi var: fretboard radius denen klavye yarıçapı 7,5" le 9,5" inç arası olan gitarlar (vintage fender ve gibsonların çoğu) 16 inçe kadar çıkan yarıçapçap ile Jackson ve Ibanez'lere göre hızlı çalımı daha zor oluyor. Zaten bu yüzden Fender 9,5"-16" compound fretboardlar yapmaya başladı. Küçük yarıçaplı klavyeler akor basımına (bare yapmaya) parmak ergonomisi açısından uygundur. Yarıçap arttıkça klavye daha düz görünmeye başlar ve soloist modellerin bu yüzden geniş çaplı klavye kullandıklarını görürüz.
A
Alshain
Hocam yalnız 2. gönderdiğiniz görselde 24" radius yazıyor, 24" radius neredeyse düz olur 12" radius da shred için gayet uygun bence, çünkü bendler kesilmeden çok düşük tek yüksekliğine ayarlanabilir. Ancak 9.5" tam bir çile. En güzeli ise 12-16 compound tabii
12" radius da shred için gayet uygun bence, çünkü bendler kesilmeden çok düşük tek yüksekliğine ayarlanabilir. Ancak 9.5" tam bir çile. En güzeli ise 12-16 compound tabii Bildiğim kadarıyla ile zaten ilk rekoru tescilli, sonra bir başkası 600 bpm ile rekoru kırmış. Bu ikinci rekor tescili bekliyor.
http://en.wikipedia.org/wiki/Tiago_Della_Vega
Ben bunun gerçekliğinden şüphe etmiyorum aslında. Gerçekliğin estetik olarak ne kadar çirkin olabileceğini anlatmak açısından muhteşem bir örnek bu bence
Neden hayal gücüne ve yaratıcılığa ihtiyaç duyduğumuzu anımsatıyor bize O süratte parça o kadar yapay, çirkin, hatta iğrenç bir hale geliyor ki, biz bunu "gerçek" olarak kabul etmek istemiyoruz. Tertemiz, pırıl pırıl bir gitar tonu ile, "anlaşılır" ve "doğal" duymak istiyoruz. Oysa, bu hızda bu bizim kulağımız açısından mümkün değil...Adamın çaldığı kulağımıza doğal gelmiyor, ama bence bunun nedeni sahte veya hızlandırılmış olması değil. Kulağımızın sınırı bence duyduğumuz şey. Bu kadar çirkin bir şey olmasına rağmen hala "daha da hızlı" olması için uğraşanlar var üstelik. Gelişmeyi daima "daha fazla" ile özdeşleştirmenin tuhaf sonuçları işte bunlar...
A
Alshain
Yaklaşık 1 yıl SG Standard kullandım, en son süratten gitar alev almak üzereydi ben de emekliye ayırdım.