Sizce çok kısık sesli konuşmak veya çok az konuşmak bir sorun mudur? Ben eskiden böyleydim. ama sanırım kendimi biraz aşmış gibiyim. ama az konuşmaya hala deva ediyorum(diğerlerinin asosyal dediği tiplerdenim). ben buraya aslında kendimle ilgili başka şeyleri anlatmak isterdim ama onun için zamanım yok. sorum şu: benim kardeşim inanılmaz derecede kısık sesli konuşuyor. ne öğretmenleri ne de evde babam annem anlıyor. söylesek bile sesini yükseltmiyor. insanlara karşı çok resmi bir tavır içinde. ve bu evde çok büyük bir sorun olarak görülüyor. bu yüzden evde kavgalar çıktığı bile oluyor. acaba psikolojik bir sorun mudur bu? diksiyon kursuna mı gidilmeli? yoksa ses telleriyle ilgili bir sorun mudur bu? herhangi bir bilgisi olan varsa benim adresim [email protected]. danışmak istediğim bir sürü sorun var size. başlığım silinmeden bilgilenmek isterim.
Psikolojik temeli olması büyük ihtimal. Boğaz bölgesindeki kasılmalar, halk dilinde "boğazın düğümlenmesi" şeklinde geçen olgulrın çoğu anksiyete belirtisi olabiliyor. Mutlaka uzman psikiyatra başvurulmalıdır. Çocuk yaşta ise çocuk psikiyatrisine gitmeniz gerekir. ... Asla ve asla bağırması için zorlamamanız gerekir. Bunun için ona kızılmamalı vs. Ama mutlaka uzman yardımı gerekir.
Bende de var böyle bir sorun... Ben de genelde kısık sesle ve çok az konuşurum. Az konuşmak psikolojik bir sorun olsa gerek. Ancak ben gerek görmediğimden konuşmuyorum. Kısık sesle konuşmak ise fiziksel bir soun olabilir sanırım. Çünkü, ben çoğu zaman istesem de yüksek sesi bağıramam fln. Ama son zamanlarda düzeldi. Artık normal konuşabiliyorum. Ancak teller çok hasas sanırım. En küçük hatada (terliyken soğuk su içmek gibi ) hemen kısılıyor ses yine. Mesel dururken sürekli ses tellerinde bir yumru hissediyorsun fln... Bu tabiki bende olan birşey. Bence bnir doktora ve/veya pskoloğa gösterin...
Ses tonu, ses hızı çeşitli şeylere bağlı, fiziksel ve/veya psikolojik olmak üzere. Mesela öküz gibi sesi açıp da müzik dinlemenin sonucu, belirli bir seviyenin altındaki sesleri duymamaya başlamak, belli bir süre geçtikten sonra. Haliylen ben genellikle yüksek sesle konuşuyorum.
bence de ama cahil kaynayan yerlerde büyük sorun oluyor sessizlik. "niye konuşmuyosun. niye sessizsin. niye öyle niye böyle. Groarrrhh. hıırrr" gibi seslere maruz kalabiliyo insan. :lol: :lol: :twisted:
Ben konuşmayan sessiz insanlardan korkarım. Kesin kafasında bi hinlik, kötülük planlıyodur diye düşünürüm Ama bazen tam tersi de olabiliyor tabi. Kesin bşey yok yani, ama bu ikisini ayırt etmek kolay olmuyor bazen.
Bloody_Wolverine her gencin ergenlik doneminde oluo bole seler ancak kalıcı bişi mi geçici mi anlamak lazım bu konuda da psikiyatri gerçekten en sağlıklı olanı çunku bireysel düşüncelerimiz bi şekilde ona ters gelebilir veye bişileri empoze etmeye çalıştığımızı düşünebilir kişi onun için kendisinin de istei doğrultusunda bi psikiyatri uzmanı ona gore tarafsız olacaktır ve uygun çozume ulaşmanızı sağlayacaktır bende orta okul donemlerimde sessizdim sora bi patlama oldu ve şu annn :twisted: susturamazlar.... dediiim gibi yine de psikiyatri onun çıkış yolu bende gitmiştim o donemde isyanıma sessiz olmamam gerektiine dair yol gosterdi en sonunda baardım bende ben konşurum beee die ama dediim gibi o buna bi şekilde karar vericek ama yardımmm kesinlikle şart sizinle yakın diilse konşamıosa bu konuda açıkça yardım edin başkalarıyla halletsin bu sorunu hem sizin için hemde onun için sorun olmaktan çıksın...................... sessizlik arkadaşlarn dediii gibi aptal insanlarn yannda en güzel cevap ama daha topluma kazanılan yeni birey için çok buyuk bi sorun bu en azından ilerisi için.................
Kendi dünyası içinde dönüyor olabilir dışardan gelen olaylar,gözlemler,kardeşini etkilemiyor olabilir buna aile sıkıntısınıda eklersek o zaman bambaşka bir kişilik çıkıyor karşımıza hiçbir sıkıntısını ve derdini asla dışa vurmayan bir insan karakteriyle karşı karşıya kalabiliyor olabilir...Bazen sessiz kalmak olaylara karışmaktan daha iyidir...
haklı olabilirsin ancak kişinin yaşı da onemli sonuçta belli yaşta belli problemler yaşanır ancak eğer arkadaşlarıyla da bu konmda ise yani konşmuor ise bu bence sorun...... kendinden emin olmama gibi bişi sezdim ben kısık sesle konşmak ornein yada bu karşısındakini sallamamak da olabilir.......... ancak her iki durumda da bence kesinlikle bi sorun soz konusu çozume ulaşmalı ki her iki taraf da bu konuda sıkılmasın...............
Bence olay tamamen kişinin içinde. Önceden de söylediğim gibi. Örnek olarak ben konuşmayı sevmem. Gerek duymam çoğu zaman. Ama nedenini bilmiyorum... Sanırım insanlarla olan ilişkimden kaynaklı... Sevmiyorum sanırım fazla onları :? Nedeni tamamen psikolojik. Bence küçük yaşta tedavi edilmesi gerekiyor. Gelecekte "utangaçlık" olarak görülebilir. Sosyal anlamda kişiye inanılmaz zararlar veriyor kendisi... Ben kısık sesle konuşmayı her zaman kibarlık olarak görürüm bu arada. Çünkü yüksek sesle konuşmak, çevreyi de rahatsız eder ve bence kaba bir davranıştır. Yani yanımda bağıra çağıra konuşan birisi hep pataklayasım gelir benim. Yaptığımda olmadı değil yani... Bence bu sorunun nedenleri araştırılmalı. Ama bana göre herkes kısık sesli konuşursa çok güzel bir dünya olur :wink:
kısık sesle konşmaktan bahsettiii arkadaşımızın: karşısındakinin onu duyamayacak derecede kısık olması yoksa toplum içinde ole bağırıp bişiler anlatmak herkesin seni dinlemek zorunda kalması hoş diil............. ama birey kendini ifade ederken karşıdaki onu duyamıyor düşünsene........ bu sorun işte kısık sesle konuşuor baarsın artık demiorm yani
Tamam işte... Ben en az 3-4 kere tekrarladığımı, hatta tekrarlamaktan sıkıldığımı biliyorum :lol: Yani karşımdakinin beni duyamayacak kadar kısık sesle konuşmamdan. Bunun nedeni kesinlikle onu takmamam... En azından ben böyle düşünüyorum... Benimki böyle :wink: Ha bu kadarı iyi mi?! değil tabiki... Bu arada benim yukarıda yazdığım bağırma olayı geneldi... Bir mesaja yönelik değildi...
ok arkadaşım sorun diil saldırmak diil bizimkide yannış annama ama işte o arkadaş gerçekten takmıo mu :?: :?: :?: bunu annamak onemli olan ve bu yuzden de anlamak için yane destek almalı.....................
sessizlik sevdiğim bir şeydir.bu yüzden ben de çok konuşmam.konuştuğum zamanlarda da kısık sesle konuşurum.hatta bazen ne dediğimi ben bile anlamam.ama bu yeni yeni oluşan bir şey bende,,son bir kaç aydır...eskiden çok fazla ve bağıra çağıra konuşurdum.
Hadiseler karşısında edepli adabını bozmayıp sessiz kalırsa, edepsiz kendini adam zanneder. Her zaman soğuk kanlı ve sakin bir konuşma tarzım vardır. Bazıları tarafında sinir bozucu olarak nitelendirilen türde bir tondur sesimin sahip olduğu. Ancak şöyle bir durum var ki ailem ve sevgilimle konuşma stilimse her şeyin aksine alabildiğince şımarık ve yükses sesledir, durmadan devam eder gider. Sadece diyeceğim şu: Kendimi güvenli hissettiğim yerde özgür; tartışma sırasında ya da başka durumlarda alabildiğince yumuşak, az ve öz konuşuyorum. Bundan da oldukça memnunum.
Ya bende de aynı sorun var ünideyim hala var.hatta şöyle söyleyim bazen insanlar anlamıyor tartışma felan çıkıyor sesimin kısık çıkmasının sebebini bende bilmiyorum aslında ses tellerinden kaynaklanıyor olabilir ama hiç konuşmamak ayrı bir şey bende de var o ama ben konuşma gereği duymadığım için konuşmuyorum ayrıca şunuda söyleyim kardeşinin evdekilere karşı kendisinin bile kontrol edemediği bir tepkisi olabilir ben gene kendimden bildiğim için söylüyorum çünkü bende vardı
