Hayale bağımlı olmak da gayet mümkün aslında; bedensel değil ama ruhsal olarak. Gerçek dünya ile tamamen yüzleşememek sonucunda, insan kendi kurduğu hayal dünyasına da bağımlı hale gelip, her fırsatta, artık sorun falan da değil, elverdiğince o hayal dünyasına kaçmak da hayale olan bağımlılıktır bence... bırakmaya çalışmak bile abes geliyor resmen bana. Çünkü insan kendi kurduğu dünyada hep mutlu olabiliyor.
Öte yandan, ilginç bir şey daha söyleyeyim. Geçen gün girdiğim bir muhabbette çıktı; insanın evlenmeyi veya daha geniş bir şekilde, hayatını birlikte geçirmek istediği bir insanı hayal etmesi ve karşılaştığı, bir ilişkiye girdiği herkeste bu özellikleri araması hayale bağımlılık değildir de nedir?