Ötenazi

bunu yaşamayan bilemez bence. uzaktan düşününce, uzakatan bakınca çok farklı gözüküyor. intihar etmenin tıbbi yolu. ama yaşayınca farklı. acı çekerek bir ay yaşayacağınıza, kendi rızanızla ölmek istiyorsunuz. bence çok tepkiyle karşılanmamalı...

insanlar dusunme we karar verme gibi bi yetiye sahipseler bunu her sekilde kullanabilirler.olmek de yasamak da kişinin elindedir.nasılki yasamayı tercih ediyorsa olmeyı de tercih edebilir insan.otenazi insanın ozgur iradesinin bi sonucu ve bence mantıklı......

aslında bu çok zor bir karar insan kendi için böyle bir kararı verebilirde ya çok sevdiğiniz biri için bunu kolaylıkla düşünebilirmisiniz?Tıp her geçengün ilerliyor ya iki gün sonra çaresi bulundu ozaman boşuna ölmüş olacaksınız gerçi bir arkadaşın yazdığı gibi Türkiye koşullarında her gün yanlış teşhis ve tedavilerle bu karaı vermeye pek gerek kalmıyor ama yine bence çok zor bir karar hele hele çocuğunuz içinse nasıl böyle birşeye karar verilebilir bilemiyorum.Sanırım kendi koşulları içersinde değerlendirilmeli

Tip hergun ilerlese de bazi hastaliklarin caresi yok ne yazik ki. Mesela AIDS, Losemi, yani bir yere kadar tedavi edilse bile hatta bazen bir iyilesme surecine girilse bile bazen durum cok vahim bir hal alabilir. Ya da bir kazadan dolayi bitkisel hayata girmis bir hastayi dusunun. Surekli komada ve cikacagina dair hic bir doktorun umidi yok ve bu boyle en az bir kac yil devam ediyor. Hasta belki aci hissetmiyordur ama onun yasadigi da soylenemez.

Kaldi ki bagli oldugu makineler gercekten hayata dondurulebilecek baska hastalar icin kullanilabilir. Verilen ilaclar da oyle. Eger hic bir umut tasimiyorsa insan sevdigi bir insanin o halde devam etmesini istemez bence. Zor bir karar olsa da onun cikarilacagi makineyle baskalari hayat bulabilir, ya da hala fonksiyonu yerinde olan organlariyla ve boyle bir durumda otenazi uygulanabilir.

Cunku o bekleyis, yillar boyu surebilir ve sonu hic gelmeyebilir. Bu hem baska hastalara haksizliktir hem ordaki insani olmayacagini bildigi halde hayata baglamaya calismaktir.

Ötenazi "intihar" sancisinin vicdani rahatlatmak icin kilif uydurulmus bir sekli fikrimce...
Aci cekmek istemiyorsa bir insan, zayif hissediyorsa kendini, "zanninca" bir son vermek istiyorsa herseye, bunun yasallastirilip, devlet tarafindan onaylanmasini talep etmek niye?

Yasallastirildigini varsayalim. Bu yasa güvencesi altinda dönebilecek cirkinlikleri düsünün bi. . .
Aklima getirmek istemiyorum...

Ben (sahsen) bunun yasallasmasini hastaligi yuzunden aci cekip, caresi olmayan ve yasamasinin sadece acisinin devamini getiren insanlar icin bir hak olmasini istiyorum.

Yoksa hic bir seyi yokken de gidip intihar edecek olan insani yasal olsa da olmasa da durduramaz kimse. Ama oyle durumda olan bir hastanin kendi yetkisindedir bence hayatina devam edip etmemek istegi ve karari.

Eger demokrasiden ve insan haklarindan bahsediyorsak o zaman bu da bir haktir. Bunu kullanma yetkiside herkese degil bu sartlar altinda olan insanlara verilmelidir.

Fakat bir de olayı o hastanın yakınları açısından düşünmek gerekir bence, yani beyin ölümü gerçekleşmiş kişilerin aileleri bile, fişinin çekilmesi kararını alırken oldukça zorlanıyorlar... Bu şartlar altında ben pek taraftar değilim, tabi bi yakınımdan biliyorum insan canının derdine düştüğünde kimseyi tanıyamıyor kurtulmak istiyor bu da ayrı bir bakış açısı tabi...

Hastanin yakinlari her ne kadar da uzulse bile bu duruma yine de hayatiyla ilgili karari vermek o insanin kendi hakkidir diye dusunuyorum. Bende simdi bir yakinim ayni durumda olsa fisinin cekilmesini istermiyim diye dusundugumde elbette istemem. Ama o bu karari alabilecek durumdayken boyle bir sey yapilmasini istemisse verdigi karar da saygi duyarim. Sonucta bu onun hayatidir. Sanirim boyle bir karari almak ne anneye ne babaya ne ese ne evlada kalmistir. Onlar tabi ki de uzulur, ama karar verme haklarinin sadece o hasta kendi adina karar veremeyecek durumda ise gecerli oldugunu dusunuyorum.

Hakkı olduğunu düşünüyorsa, dayanamayacak kadar acılar içindeyse, devam edemeyeceğini düşünüyorsa ve intihar ederse bir kişi, geride bıraktığı dünyada onu yargılayacak kurum olmayacaktır. Ötenazinin yasallaştırılması gerekli değildir.
Demek istediğim, kimse intihar etme "lüksünden" yoksun değildir. Buna başkalarinin bulaşması gerekmez. Yasallaştırıldıktan sonra böyle birşeyin rahatlıkla ters amaçlara da hizmet edebileğini düşünüyorum.

Arkadaşlar, fiş çekme olayı da ötenazi değilmi zaten. Bu uygulanmakta olan birşeydir.

Yani beyin ölmüş, ama ortada ilaç desteğiyle atan bir kalp, solunum cihazı desteğiyle nefes problemi de hallolmuş... Umut yok, fişi çekelimmi? E bu ne peki? Ötenazi değilmi? Bu uygulanmakta. Peki nerde bunun yasası?

Pek aynı şey değiller çünkü ötenaziyi hasta bilinci yerindeyken kendisi istiyor...

yapılacak hiç birşey kalmamışsa neden daha fazla acı çeksin ki? ama hala yapılacak bişeyler var ise sonuna kadar gidilmeli diye düşünüyorum.tabii ki de kişinin kendi kararıdır fakat hala yapılacak bişeyler varken neden pes etsin ki!! çaresi olamayan bir hastalıksa olmalı bence kanser mesela..

yapılacak hiç birşey kalmamışsa neden daha fazla acı çeksin ki? ama hala yapılacak bişeyler var ise sonuna kadar gidilmeli diye düşünüyorum.tabii ki de kişinin kendi kararıdır fakat hala yapılacak bişeyler varken neden pes etsin ki!! çaresi olamayan bir hastalıksa olmalı bence kanser mesela..

İzlediğim bir filmde artık hiçbir yeri tutmayan boksör kıza ötenazi yapmışlardı...

"million dolar baby"den bahsediyorsun sanirim...
sole bir durum varki otenazi intiharin acisiz kolay yolu gibi geliyor sonuc olarak kisi kendi kendini olduruyor.Soylede bir durum varki cok hasta ve aci ceken biri icin cokta mantikli sonucta olucegi biliniyor ama her cok kotu hasta olan aci ceken kisi otenazi isterse problemler cikmaya baslar ki bizim ulkemizde cogu doktora parasini verdikten sonra yapmayacaginiz sey yok benim fikrimce

hayatta herşeyin bir çaresi olduğuna inanıyorum.ötenazi de kolay yoldan bi kaçışmış gibi geliyor bana..mücadele yok...oysaki savaşmalı di mi? o küçük çare ,umut mutlaka bir yerlerde saklıdır.( ütopik olduğumu düşünebilirsiniz; ama umut biterse ötenazi ye zaten gerek kalmamıştır umudunu yitiren insan zaten ölmüştür..)

Bunu bir de acidan kivranan, olecegini bile bile hala ilaclarla hayatta tutulmaya calisilan bir insana soyle bakalim o sana umut mu olum mu diyecek..

"yaşam kutsaldır" vb söylemelr dini temellidir...bu yüzden ötenazi yadırganıyor...peki, yaşamamayı seçmek anormallik midir?asla!hele hele acılar içindeyken bu en mantıklı istektir...

bir bakışta olumlu gibi görünen bir durum ancak insanın başı ağrıdığında bile ölmeyi düşünebiliyor o acıdan kaldı ki hastalık belli ise(kanser vb.) kesinlikle isteyecektir.bir kere bence psikolojik olarak bunu ister insan ben bu hastalığa yakalandıysam nasıl olsa öleceğim daha fazla acı çekmeden hemen bitsin bu iş diyebilir.yani yenebileceği hastalığa belki savaş açmasını engelleyebilir otenazı.bunun serbestleşmesi düşünceme göre mantıklı gelmiyor ancak acı çekmekte zor.bu durumda uyuşturmak,ağrıyı dindirmek daha akıllıca gibi geliyor bana.

acılar içinde kıvranan birine şahidim zaten....ve o yaşamak için savaşıyor.....tabiki de bu tercih meselesidir....yaşamak isteyen savaşır.istemeyen de ölümü seçer bunda bir anormallik yok... herkes kendi hayatını yaşıyor sonuçta ...