En sonunda bugün filmi izleyebildim, hayatımda izlediğim en piskopat film, piskopatlığın son noktası herhalde...bu filme normal bir sinema filmi olarak bakmamak lazım, zaten gerçek yaşanmış bir olaydan etkilenerek yapılmış ve topluma bazı şeyleri anlatmaya, "bakın etrafımızda böyle piskopatlıklar var" dedirtmeye çalışan bi film(benim, oyuncuların konuşmalarından sonra film üstündeki edindiğim genel kanı)....
Valla filmde her türlü işkence ve piskopatlık mevcut, kimisi kadınlara tecavüz ediyo, kimisi tecavüz edermiş gibi yapıp kadının her yerini jiletliyo, kimisi tekme-tokat Allah ne verdiyse dalıyo, kimisi sopalarla ölüm gerçekleşene kadar dövüyo, falan filan... yani izlerken içimden "ulan bunu da mı yaptınız, yeter ulan" çok dedim...
yahu bi insan işkence yaptığı insanlarla futbol maçı yapmak ister mi
(burda gülmek ile gülmemek arasında çok kaldım)
filmin bence en içler acısı sahnesi, heryeri jiletlenmiş can çekişen kadınla tecavüze mağruz kalan arkadaşının göz göze gelip birbirlerine bakarak çığlıklar içinde ağlamasıydı... orda hakkatten içimden bi "ulan Allah belanızı versin" çektim...
şimdi konusu işkence ve tecavüz olan bi filmde gülmek en son,belki de hiç yapılmıcak birşeydir fakat filmde öyle küfürlü yerler var ki, bi de Nejat İşler o küfürleri sokak ağzıyla çok alışılageldik bi şekilde etmiş, insanın gülesi gelmedi değil...
Hayatımda izlediğim belki de en değişik filmdi, film bittikten sonra etkilenmedim, bi acaip olmadım desem yalan söylerim...