Kalın Sap Sıkıntıları

Arkham_rock arkadaşımıza selamlar bu arada... oh olsun dediğini duyar gibiyim (daha fena şeyler bence de burada biraz hafifletiyoruz) :) Malesef onun önerdiği gitara yetişemezdim zaten ama belki daha rahat edeceğim ve kaliteli kullanılmış bir gitar bulabilirdim... teşekkürler ona da
 
Son düzenleme:
bu arada sorunun sapın kalınlığı değil, daha kritik olarak şekli olduğunu düşünüyorum şimdi ... fenderin C şeklinde sapın üst kısmında gerektiğinde güç alacak iyi bir nokta var burda o eksik diye düşündüm... fender elimde olsaydı dener bakardım, kesin konuşamıyorum. Ayrıca fretler küçük vintage tabir edilen çelik fretler. Basınca tel parmağın altından kayacakmış hissi uyanıyor (bunu bu gitarda başkaları da yaşamış ve bir luthier bunun fretlerden kaynaklandığını söyledi), ve sapa fazlaca sarılmaya sebep oluyorlar belki refleks olarak.. bütün bunlar benim açımdan elbette... bunları ah vah dışında başlığın bir içeriği olsun diye anlatıyorum, gitar meraklıları için enteresandır sanıyorum böyle bir gitar (shred amaçlı, kalınca D profil saplı ve küçük fretli bi gitar)... herkese tekrar çok teşekkürler bir süre başınızı şişirmem sanırım, saygılar forum ahalisine,.
 
son birşey söyleme ihtiyacı duydum az önce bu fiyata iyi gitar bu var demişim arkadaşların önerdiği ve kullandığı gitarları küçümsemek istemedim... ama amerikan fender'den sonra tonları beğenemiyorum kolayına... genç arkadaşlara (haddim olmayarak) önerim beş tane farklı gitar edineceklerine iyi bir amerikan gitarı edinmeleri (ve ona sıkı sıkı sarılmaları demek geldi içimden:))
 
Son düzenleme:
Valla demeyeyim. :) Bence bu kadar takacak bir durum yok. Bence güzel gitar almışsın ama bir laf vardır, sakınanın gözüne çöp batarmış. Bu kadar ince eleyip, sık dokursan herşeyden birşey çıkarırsın. En iyisini aldığında bile tatmin olmaz, kusur bulursun.

Bu arada kalın sapın da güzellikleri var ki wolfgang'in çok da kalın olduğunu sanmıyorum, kalın derken, bence sap genişliğini ve yapısını da kastediyorsun. Çünkü bu tip solo çalım amaçlı üretilen gitarlar en az 43mm (bazen 44mm) ve oldukça düz olurlar. Ayrıca bu gitarlarda ekstra-geniş fretler bulunur. Bunların hepsi elin klavyeye dokunduğunda sanki küçük kalıyormuş hissi yaratır, oysa ki çalımda tam tersine büyük kolaylık sağlar. Bu tip klavyeler bendlerde üst tel ile etkileşmez, tappingler inanılmaz kolaylaşır, bendler kolaylaşır, tek tek notalara ulaşman ve temiz ses çıkartman kolay olur. Telleri klavyeye daha düşük ayarlayabilirsin. Özellikle 12. perdeden sonra strat tipi gitarlara göre inanılmaz hakimiyet kolaylığı sağlar.

Genel kural düze yakın radius(14" ve üstü)+geniş klavye solo için, dairsel radius(7,25"-12" arası)+dar klavye(40-42mm arası) ritim ve akor işleri için daha uygundur. Örneğin G&L stratlar 40mm iken Fenderler 41-42 mm arasıdır. Jackson ve Ibanezlerde 17" radius ve 43mm kesim, compund radius gibi ilginç tasarımlar mevcut. Şimdi sen Fender gibi orta-boy fretli, 9.5" radiuslu, 42mm bir klavyeden böyle bir gitara geçtiğinde o klavye en mükemmel klavye bile olsa sana başta rahatsız gelecektir.

Son bir şey daha altın kural kalın sap, daha bol sustain, daha etkin bir ton, daha kararlı sapı da birlikte getirir. Kalın sap olayının belki çalımda ufak tefek eksileri olabilir ama tonal açıdan getirisi büyüktür. Çünkü ton en başta sapta oluşur ve oradan iletilir.
 
Elimde bir fender strat, bir gibson lp, bir jackson sl var. Strat modern c, gibson 50's rounded denen baseball bat, jackson bildiginiz ince soloist. Ellerim tahminen sizinki kadar ufaktir. En rahat ettigim sap fender, en zorlayan soloist. Eclipse de gecti, Jem de gecti, Charvel de gecti elimden, hepsinin arasinda en rahat ettigim Charvel'di. Hepsi ayni anda dursa yine ayri gayri yapmazdim zira hepsinin kendine has karakterleri ve rahatliklari var. Fender stratlar bu arada gercekten sahne dostu, yormayan gitarlar, karsilastiracak-yerini tutacak cok gitar oldugunu sanmiyorum.

O yuzden bence su anda Fender sonrasi travmasi yasiyorsunuz, gitara biraz zaman verin, tonunu begenerek almissiniz, elbet eliniz de alisir.
Sayin abim mesajini gozyaslari ile okudum nice mazlumun tercumani oldun bence de soloist`in sap profili uzerinde calmasi en zor sap olabilir. Seveni cok diye oyle ulu orta diyemiyorduk rahatsiz diye ki sen yetistin. Ama cok karakterli cok nadide bir gitar tabi ona lafimiz yok.

Superstrat disi en rahat ettigim gitar da tartismasiz @Grundar basganin CS Fender`i, unbelievable gercekten. Hazir ezber bozma isine elin degmisken ona da bir
mesaj gonderiver de treble acsin azcik, adam bildigin bright ton dusmani...
 
Valla demeyeyim. :) Bence bu kadar takacak bir durum yok. Bence güzel gitar almışsın ama bir laf vardır, sakınanın gözüne çöp batarmış. Bu kadar ince eleyip, sık dokursan herşeyden birşey çıkarırsın. En iyisini aldığında bile tatmin olmaz, kusur bulursun.

Bu arada kalın sapın da güzellikleri var ki wolfgang'in çok da kalın olduğunu sanmıyorum, kalın derken, bence sap genişliğini ve yapısını da kastediyorsun. Çünkü bu tip solo çalım amaçlı üretilen gitarlar en az 43mm (bazen 44mm) ve oldukça düz olurlar. Ayrıca bu gitarlarda ekstra-geniş fretler bulunur. Bunların hepsi elin klavyeye dokunduğunda sanki küçük kalıyormuş hissi yaratır, oysa ki çalımda tam tersine büyük kolaylık sağlar. Bu tip klavyeler bendlerde üst tel ile etkileşmez, tappingler inanılmaz kolaylaşır, bendler kolaylaşır, tek tek notalara ulaşman ve temiz ses çıkartman kolay olur. Telleri klavyeye daha düşük ayarlayabilirsin. Özellikle 12. perdeden sonra strat tipi gitarlara göre inanılmaz hakimiyet kolaylığı sağlar.

Genel kural düze yakın radius(14" ve üstü)+geniş klavye solo için, dairsel radius(7,25"-12" arası)+dar klavye(40-42mm arası) ritim ve akor işleri için daha uygundur. Örneğin G&L stratlar 40mm iken Fenderler 41-42 mm arasıdır. Jackson ve Ibanezlerde 17" radius ve 43mm kesim, compund radius gibi ilginç tasarımlar mevcut. Şimdi sen Fender gibi orta-boy fretli, 9.5" radiuslu, 42mm bir klavyeden böyle bir gitara geçtiğinde o klavye en mükemmel klavye bile olsa sana başta rahatsız gelecektir.

Son bir şey daha altın kural kalın sap, daha bol sustain, daha etkin bir ton, daha kararlı sapı da birlikte getirir. Kalın sap olayının belki çalımda ufak tefek eksileri olabilir ama tonal açıdan getirisi büyüktür. Çünkü ton en başta sapta oluşur ve oradan iletilir.

Yazdıklarını daha detaylı inceleyip araştırmadan önce kestirme tarafından bir cevap vereyim dedim... genişlik üzerinde durmadım pek, avucu fazlaca doldurması oldu beni rahatsız eden, bunda sap formunun da çok etkili olduğunu düşünüyorum. Bu gitarın İbanez'ler ve Jackson'larla benim gördüğüm ve hissettiğim, pek bir alakası yok, ibanezleri denedim dün. Bazıları fazla ince (derinlikten söz ediyorum genişlik bundan fazladır muhtemelen), ama özellikle HD wizard diye geçen sap benim için son derece rahattı. Ton açısından da bu gitarlar (ibanez Fr prestige) kötü gelmedi doğrusu ama elimdeki gitarın tonu en etkileyicisi diye düşünüyorum (ayrıca Fr gerçekten tipsiz bir gitar bence, içim elvermedi). Fretler bu gitarda geniş değil bence kesinlikle, genel olarak büyük de değil tam tersi, vintage fret olarak tanımladı luthier. Ton ve sap kalınlığı ilişkisinin farkındayım, zaten gidip ala ala böyle bir gitar almamın sebebi o oldu sanırım. Fırsat bulursan Wolfgang'ın spec'lerine bak rica ederim, ben yazdıkların temelinde bir araştırma yaparım . Gerçi takma bu konuya diyorsun sanki, ama zararı yok birşeyler öğrenmiş olmak ve belki hayatı kolaylaştırmak adına üzerinde durabilirim. teşekkürler bilgilendirme için...
 
Son düzenleme:
Superstrat disi en rahat ettigim gitar da tartismasiz @Grundar basganin CS Fender`i, unbelievable gercekten.

Ahanda, deşifre olduk :p...Bunca zaman sakladım CS'i, ama artık farz oldu ilgili başlık altına ekleyeceğiz resimleri...

Hazir ezber bozma isine elin degmisken ona da bir mesaj gonderiver de treble acsin azcik, adam bildigin bright ton dusmani...
Herkesin tonuna kimse karışamaz, aldık onca pedalı, çok iyi de oldu çok güzel de iyi oldu...o_O

Yazmayayım diyordum ama madem adımız geçmiş yazacağız...Önce, Fender USA deluxe kullanıyordum ve çok ama çok memnundum, compound radius'lu, hafif C shape müthiş bir sap'ı vardı...Sonra Jem ve JS edindim bunların da sap profilleri gerçekten muazzam, yapı olarak Deluxe benziyor ama fingerboard radius'u daha fazla olduğu (yani daha düz) için bendler biraz daha fazla yoruyordu...Wizard neckleri kullanamıyorum, çünkü icra etmeye çalıştığım tarzda bendler çok kullanılıyor, baş parmak yukarıda bend yapmak çok güç geliyor...Sonra kalın mı kalın saplı bir CS aldım (alırken böyle olduğunu bilmiyordum), başta biraz garip geliyordu ama şimdi, inanılmaz derece memnunum...Başta bendlere olan hakimiyet arttı ve gariptir, beni hız açısından pek etkilemedi, sonrasında kalın saplarn sustain'i daha yüksek ve tona olan etkisini positif buluyorum...Ama elbette sap var sap var, kalın olunca memnun kalırsınız diye bir kaide yok, sap şekli (U, D, C, V vb.) yada radius (7.25, 9.5, 10, 12, 14) hoşunuza gider yada gitmez...Yine de, kendinize 2 hafta verin, alışırsınız...

Sevgiler ve saygılar...
 
Sayin abim mesajini gozyaslari ile okudum nice mazlumun tercumani oldun bence de soloist`in sap profili uzerinde calmasi en zor sap olabilir. Seveni cok diye oyle ulu orta diyemiyorduk rahatsiz diye ki sen yetistin. Ama cok karakterli cok nadide bir gitar tabi ona lafimiz yok.

Superstrat disi en rahat ettigim gitar da tartismasiz @Grundar basganin CS Fender`i, unbelievable gercekten. Hazir ezber bozma isine elin degmisken ona da bir
mesaj gonderiver de treble acsin azcik, adam bildigin bright ton dusmani...

Vallahi ne desem boş, Jackson delisi çok insan var etrafta, cidden sen yazdıktan sonra fark ettim tehlikeyi:) Daha önce sahip olduğum SL2H 2005 modeldi ve çok farklıydı sap yapısı, ondan rahatım diye gözüm kapalı dalmıştım buna ama bu da çok ince kaldı, fretboard eni geniş vs. bambaşka bir gitar çıktı. Velhasıl, hepsi şahsına münhasır gitarlar, hepsinin yeri ayrı.

Herkesin tonuna kimse karışamaz ama ampliyi migros poşetiyle kaplamış gibi kullanıyor sanırım bu @Grundar insanı:) Biraz yüklense aslında gitarın gitar olduğu diyara girer gibi... ama girmez, onda o böbrek yok (yer mi gazı?).
 
Arkadaşlar sorun büyük ölçüde çözüldü. Anlaşılan yaşanılan sıkıntı kondisyonsuzluk, eski gitarın durumundan kaynaklanan alışkanlıklar vesaire, teknik kusurlarının yansımasıydı, sağ olsun bir gitar üstadımız ve eğitimcimizin müdahalesiyle kısa sürede sonlandı. Sapa fazla asılıyordum herhalde, çalışım hafifleyince sap şeklindeki farklılık önemsizleşti, benim olaya getirdiğim yorum bu en azından. Şu an tek memnuniyetsizlik kaynağı vintage fretler, ama onun da alternatifi bana zımpara kağıdı hissi veren nikel jumbo fretler (gitarın farklı bir versiyonunda), bunlar en azından çelik ve kaliteli bir hissi var. Katkı yapan herkese çok teşekkürler. Stresli bir dönemdi, forum yöneticimiz de yardımcı oldu, kendisine tekrar teşekkür ederim, sevgiler, saygılar. Ortalığı yine velveleye verdiğim için üzgünüm, bir dahaki sefere aldırmayacaksınız sanırım:) Görüşmek üzere...
 
Geri
Üst