Modern Metal Ve Pantera ( Makale )

Did Pantera Ruin Modern Metal Album Production Forever?

Burada güzel bir makale var paylaşmak istediğim. Açıkçası daha o zamanlarda bile bu müziği dinliyordum Pantera Vulgar'ı çıkardığında bir sürü insan övüyor filan ben hiç sevmedim. Hala da sevmem nedenini bu yazıyla daha iyi anlıyorum . Ama bir eksik var bu yazıda ayrıca belitilmesi gereken bence. Bu adamlar ve Rammstein gibi gruplar gitarı artık bir motif aracı yada müziği götürecek bir enstrüman gibi değil perküsyonist bir enstrüman gibi kullanmaya başladılar. Ve gerçekten insanların çaldığı bir müzik gibi gelmiyordu artık kulağa. Son derece kusursuz bir makina gibi oldu müzik.
 
Kesinlikle sonuna kadar katılıyorum. En çok da değindiğiniz gitar mevzusuna. Hemen hemen tüm Türk Rock grupları elektro gitarı sadece ritim atmak için kullanıyor ve milyonlarca izlenme alıyor. Öte tarafta cidden müzik gibi müzik yapan Türk Rock grubu 3-4 tane var. İçimi br karamsarlık kaplıyor bunları düşününce, o emeğe yazık...
 
the gathering sonrası andy sneap'in popülerleştirdiği steril bir sound var, bir şeyi bir kere iki kere yapınca eyvallah da nefret eder hale geldim. kelli felli thrash grupları ritm rifflerini bir kere kaydedip bütün şarkıya döşüyorlar.

andy sneap'i de severim de yeter artık, megadeth dinlerken bile çak bili OOooOoo diye bağıracak gibi geliyor bir yerden fırlayıp.
 


her şey o kadar tornadan çıkma ki şu şarkıyı çak biliye söylet kimseye inandıramazsın testament olmadığına. DİSTOĞĞĞPİYAAAAAAH!
 
  • Konu Sahibi Konu Sahibi
  • #6
Heathen'da kesin olarak Live Feel dediğim hadiseden dolayı Demo kaydı çok daha güzel. Bir şarkı ne kadar live haline stüdyoda yakınsa o kadar güzel oluyor çünkü bu müziğin asıl yansıtması gereken olay enerji. Maalesef prodüktörler bunu artık ortadan kaldırıyorlar. Mesela Randy Burns'un prodüksyonları vardır Peace Sells, Scream Bloody Gore, Extreme Agression,Coma Of Souls filan yada Thomas Skogsberg de mesela canlı hissi çok güzel verir. Megadeth'in Dystopia albümünde mesela herşeyin kayıt olduğu aşırı belli o gizemli reverb yok adamların ayrı ayrı kayıt ettiği mi desem fazla belli.
 
Metallica - Death Magnetic albümünde de benzer bir hava var. Daha sonra çıkan ve Death Magnetic albümüne giremeyen 4 şarkı artık final mix olmadan sürüldüğünden mi yoksa bunları albüme koymayacağız şöyle üstünkörü bir kaydedelim deyip giriştiklerinden midir nedir çok daha güzel geliyor.



 
death magnetic'i baştan sona hiç dinlemedim yorum yapamayacağım da, iki gün önce dinledim aklıma geldi st. anger sound olarak hakkı yenmiş bir albüm bence.

death magnetic'ten dinlediğim şarkılarda da hissettiğim şey, metallica sürüden ayrılmayı beceriyor sound konusunda. otuz sene önce de böyleydi, adamların bir albümünde bass yok mesela:)
 
Son düzenleme:
death magnetic'i baştan sona hiç dinlemedim yorum yapamayacağım da, iki gün önce dinledim aklıma geldi st. anger sound olarak hakkı yenmiş bir albüm bence.

death magnetic'ten dinlediğim şarkılarda da hissettiğim şey, metallica sürüden ayrılmayı beceriyor sound konusunda. otuz sene önce de böyleydi, adamların bir albümünde bass yok mesela:)

Death Magnetic nasıl desem sound olarak güzel bir albüm. Ses olarak bana biraz daha canlı performans tonlarına yakın geliyor baktığımda. Ama kulağa sert gelen bir tarzı da var. Yukarıda youtube linklerini verdiğim şarkılar bu sertliğin olmadığı bir sounda sahipler. Sertlikten kastım gitar tonları vs değil nasıl desem tam anlatacak kelime bulamadım. :D
 
Death Magnetic nasıl desem sound olarak güzel bir albüm. Ses olarak bana biraz daha canlı performans tonlarına yakın geliyor baktığımda. Ama kulağa sert gelen bir tarzı da var. Yukarıda youtube linklerini verdiğim şarkılar bu sertliğin olmadığı bir sounda sahipler. Sertlikten kastım gitar tonları vs değil nasıl desem tam anlatacak kelime bulamadım. :D
çiğ
 
Çiğlik değil. Masteringde sesi 1 db yüksek kaydediyolar. Böylece daha bangır bangır ama normal konuşma sesi bile kavga ediyormuş gibi sert bir ses çıkıyor ortaya. Bu da bir süre dinledikten sonra feci şekilde kafa ütülemeye başlıyor.

Seksenlerdeki çiğ gitar tonu, şimdinin steril gitar tonundan daha dinlenebilir bence.
 
the gathering sonrası andy sneap'in popülerleştirdiği steril bir sound var, bir şeyi bir kere iki kere yapınca eyvallah da nefret eder hale geldim. kelli felli thrash grupları ritm rifflerini bir kere kaydedip bütün şarkıya döşüyorlar.

andy sneap'i de severim de yeter artık, megadeth dinlerken bile çak bili OOooOoo diye bağıracak gibi geliyor bir yerden fırlayıp.

Andy Sneap hiçbir zaman Megadeth için doğru seçim değildi diye düşünüyorum. Hoş, Dave'in Rocktron'dan önce Line6 sonra Marshall'a tekrar dönmesi sound arayışında olduğunu gösterir. Benim için Megadeth soundu Countdown/Youthanasia soundudur, inanılmaz modern, gitarlar neredeyse presencetan ölecek, bas ve alt midlere davul ve bas hakim. Bence sound açısından müthiş tasarlanmış albümler, ve ne öncesi ne de sonrasında kimsenin yaptığı bişeye benzemiyor.

Did Pantera Ruin Modern Metal Album Production Forever?

Burada güzel bir makale var paylaşmak istediğim. Açıkçası daha o zamanlarda bile bu müziği dinliyordum Pantera Vulgar'ı çıkardığında bir sürü insan övüyor filan ben hiç sevmedim. Hala da sevmem nedenini bu yazıyla daha iyi anlıyorum . Ama bir eksik var bu yazıda ayrıca belitilmesi gereken bence. Bu adamlar ve Rammstein gibi gruplar gitarı artık bir motif aracı yada müziği götürecek bir enstrüman gibi değil perküsyonist bir enstrüman gibi kullanmaya başladılar. Ve gerçekten insanların çaldığı bir müzik gibi gelmiyordu artık kulağa. Son derece kusursuz bir makina gibi oldu müzik.

Öncelikle diyeyim, yorumum müzik zevki ya da neyin hoş neyin boş olduğuyla ilgili değil, sound ve prodüksiyonla ilgilidir.

Bana sorarsan, sert müzik (adına ister hard rock, metal, hard and heavy de farkmaz) sound ve yaklaşım açısından kimi önemli aşamalardan geçti ve her seferinde mutasyona uğradı. 70'lerdeki ilk sert gruplardan sonra 80'lerde high gain amfilerin ortaya çıkmasıyla farklı bir sound gelişti. Gitar tonlarındaki saturation'ın artması virtüözlerin önünü açtığı gibi death ve thrash gibi daha sert tonların olduğu tarzların gelişimine yaradı. Bu işin ticari boyutunun en ön planda olduğu ve ister kabul edin ister etmeyin, piyasanın döndüğü Amerika'da 90'lara doğru gelirken işler çıkmaza girmeye başladı, çünkü insanlar hair/glam metalden baymaya başladılar ve bu tarzın tam antitezi olarak grunge ortaya çıktı, çıkmakla kalmadı, yıktı geçti. Ozzy kitabında şöyle der; insanların tüm sert müzik yapan gruplara metal etiketini yapıştırmaları bana çok anlamsız geliyor, çünkü 70'lerde yapılan ile 80'lerde 90'larda yapılan arasında inanılmaz fark var

Şimdi böyle bir ortamda uzun süredir başarılı olan gruplar sound değişikliğine gitti - Metallica en bariz örneği, ama Megadeth'in Cryptic Writings ve Risk'te popa doğru kayması, Slayer'ın Diabolus in Musica'da new metale gitmesi, Testament'ın Low ve Demonic ile death metale gitmesi hatta 90'ların sonunda new school thrashin atası Machine Head'in rap metale doğru kayması, thrash/death efsanesi Sepultura'nın groove metale kayması ne idüğü belirsiz kaotik bir ortam olduğunu gösterir, ki bu dönemde çok enteresan işler de yapılmıştır. 90'ların başından itibaren piyasaya yeni çıkan bazı metal grupları (Pantera, Korn, Fear Factory ve hatta Meshuggah gibi) sert müziğe yeni bir anlayışla baktılar - gitarı ağırlıklı melodik bir enstrüman olarak değil, perküsif ve ritmik olarak kullandılar. Bence son 20 yılda sert müzikte olan en önemli değişiklik budur. İster beğenirsiniz ister beğenmezsiniz, ister değerli bulursunuz ister bulmazsınız ama bu adamların yaptıkları işler ve prodüksiyon aşamasından yaptıkları tercihler son 20 yıldır soundu inanılmaz etkilemiş durumda.

Son olarak da bence şöyle bir durum var; sert müzik büyük bir çıkmazda şu anda ve birçok insan eski metal krallarına olan ilgisini kaybetmiş durumda. 90'ların başında metal o kadar popülerdi ki, MTV hatta bizdeki dandirik müzik kanallarında Metallica'lar, Whitesnake'ler, Sepultura'lar bile dönerdi. Son 20 yılda ise MTV sadece R&B çakması işlere önem veriyor. Diğer taraftan albüm satışları inanılmaz düştü. Eskiden iyi bir metal albümü dünyada 2-3 milyon kopya satabiliyordu ve dolayısıyla prodüksiyon bütçeleri çok yüksekti. Artık böyle bir durum kalmadığı için imkanlar daha sınırlı. Modern metalin babalarından Lamb of God'un en çok satan albümü Ashes of the Wake 400,000 adet satmış. Metalin kendine gelmesi için 20 küsür sene önceki gibi bir daha sarsılması lazım bence. Birçok grup dökülecek ama yerini yenileri alacak.

Bu arada kendimi tutamadım; Death Magnetic kadar dandik bir albüm beklemiyordum hiç Metallica'dan :)))
 
Ben makaleden çok bir şey anlamadım. Yazarın kendi de anlamamış belli ki. Olmayan bir problemi çözmeye çalışan her adam gibi debelenmiş durmuş ve başladığı yere gelmiş. Ben aslında yazılanlardan yola çıkarak Pantera`nın herhangi bir şeye nasıl bir katkısı var onu çözemedim. Üstelik sürekli isim sayıp durmuş, bana resmen fenalık geldi okurken. Ben 2000 lerin başında üniversitedeyken 2-3 hard disk dolusu extreme metal mp3ü depolayan ve winamp lerinde mütemadiyen 3-4 bin şarkılık listeleri olup bütün günü odasında geçirip sigara içen arkadaşlar vardı. Bu yazılanlara benzer bitmek bilmeyen yorumları ve metal müziğin alt türlerini sınıflandırma çabaları vardı sanırsın ki mübareklerin alayı taksonomist. Yahu alt tarafı metal müzik bu, icra şekli de belli bunun 100 tane türü olamaz zaten hem olsa ne? Bu adamların algıladığı dünya epey kötü sevimsiz bir yer olmalı hayret yahu bana ise nedense hep güllük gülistanlık gelmiştir...

Neyse konuya dönelim yazar bey click-y dediği davul sesini ve mid scooped gitar tonunu dönüp dolaşıp Metallica And Justice For All`a bağlamış zaten, peki. O albüm tek başına Pantera`nın tüm kariyerinden daha çok kişiyi etkilemiştir, o vakit Dimebag Darrell`ın Solid State amfiler kullanmasi dışında başka da dişe dokunur pek bir suçu yok Pantera`nın. Zaten o da var diyememiş. Allah rahmet eylesin Dimebag dediğimiz adam da Van Halen II deki sarı siyah çizgili gitarla (Van Halen cenazeye bizzat katılıp getirmişti) ve Kiss Gasket içinde mezara girmiş Kiss aşığı bir adam buyrun buradan yakın. Kaldı ki aynı tür içinde anılan Slayer, Metallica`nın tam tersine mid yoğundur. Ezelden öyledir yani. Seksenlerin çiğ metal tonu denince de tek bir ton yok o vakit.

Ben djent vs gibi ritim yoğun ve genişletilmiş skalada gitarlar ile icra edilen türlerden haz etmiyorum hatta modern metal denilen şeylerin genelinden. Hatta düpedüz nefret ediyorum diyelim o vakit tarafsız değilim tabi. Yakın zamanda garip tesadüfler sonucu izlemek zorunda kaldığım The Ocean konserinde de kafam şişti (çok durmadım zaten ya) ve bu nefretim düpedüz depreşti. Ama bu yazıdan hareketle bütün bu modern metal türlerinin bugüne gelmesinde ve prodüksiyonun kötüleşmesinde (kime göre neye göre ?) Pantera`nın nasıl bir öncül rolü var onu hala anlamadım. Diyorum ya yazar da anlamamış belli ki. Eline bir yazılı münazara konusu tutuşturulmuş bir ortaokul öğrencisi gibi bir şeyler karalamış durmuş...
 
Son düzenleme:
Şahsi düşüncem bunları baltalayan şeyin "modern sound" ile birlikte güncel işlerin de makineleşmesi. Core dediğimiz bir kavram son 5 yılda 15-20 yaş arasında büyük ilgi görür oldu yer yer tavizsiz ağır metal amcalar bile sevebiliyor hatta. Ancak işin kötü tarafı bu tarz bana göre makineleşmenin dibi gibi geliyor, soloları kaldıran gruplar, turntabledan çıkan samplelar gibi aşırı kompresslenmiş ve gate köklenmiş gitar notaları.

Bunları seven yaşça küçük arkadaşlarıma eski gruplar attığımda "dad metal" diye karşılık aldığım bile oldu, e bu gruplar da işi hayrına yapmamakta bir turneleri belki milyon dolarları bulan harcama ve bir o kadar kar ile gerçekleşiyor. Onlar da güncel kalmak için belli olaylarda yeniliklere gitmek zorunda bence. Yoksa her geçen gün dinleyici kaybederler, belki sahip olduklarından eksilen olmaz ama sabit kalması da gün geçtikçe bir kayıp olur onlar için. Kimisi yıllar evvel kara albüm yapıp baştan dedi bize piyasanın parası lazım diye, kimisi burnunun dikine gitti yıllarca sonra bi anda radyo şarkıları yaptı "turuncu da bozdu iyice yeaaaaaaaa" dedik hepimiz, kimisi 00000000 kan vahşet heyo kafa sallama diyor tüm parayı kel olan cepleyip diğer elemanlardan kısıyor, daha ufak çaplı gruplar ise (ufak dediğim de bu grupların hemen altında sahnelerde gördüklerimiz) daha kolay eğilip büyülüyor.

Son olarak tamamen şahsi düşüncem bu, bugün piyasaya Death'ten iyi Death soundu olan bir grup, veya 80lerin gerçek thrashinden daha çiğ, agresif, haşin bir thrash grubu çıksa bunu ilk yapanlardan daha iyi yapsa da asla ilgi görmeyecekler çünkü insanların istediği bu değil malesef.
 
olaya bilimum sub genre'ın kendi içlerinde evrimi olarak değil de,rock müziğin genel evrimi olarak baktığımda,elvis'ten alice cooper'a,ordan megadeth'e ve nihayet panteraya nasıl gelindiğini görebiliyorum.bu gruplarda, şarkı yazımı,gitar çalımı, gitar armonisi bazında,yüzeyde görünen çok farklı soundlarin altında,çok büyük benzerlikler olduğunu duyabiliyorum.bu bir müzikal gelenekte devamlılıktır.ben bunu sever ve satın alırım.pantera'dan sonrası ise çok farklı bir hikaye ve gerçek bir kopuş.demek istediğim,cowboys from hell arap sabunuysa,burn my eyes sabun tozudur
 
1980 - 1991 arasındaki thrashlerin tadı yok hiçbir şeyde. Albüm kayıtlarından falan anlamam ama dinleyici olarak. Dönüp dolaşıp sürekli kendimi bu albümlerde buluyorum.
 
Herşeyden önce söyleyeyim ki başlık yanıltıcı zira bu bir makale değil, daha çok blog yazısı. İçerik olarak makale olmanın çok gerisinde, sadece yeterli sayıda referans verilmiş.

Yazar Pantera'nın tonlarını (özellikle bateriyi) eleştirmiş gibi duruyor ancak yazının orta yerinde aslında metal müzik prodüksiyonundaki (kendince gördüğü) kalitesizleşmenin asıl sebebini açıklamış: 1- Yasal olmayan korsan indirmeler yüzünden metal müzik prodüksiyon şirketlerinin para kaybetmesi ve stüdyo masraflarını azaltması 2- Herkesin kendi başına kayda yönelmesi 3- Metal gruplarının daha az yaratıcı olmaya başlaması.

Yazının bence tutulacak hiçbir yeri yok. Adamımız Pantera'nın tonlarını şimdiki kulağıyla kötü buluyor, kendi de dahil arkasından gelenlerin bu albümü örnek aldığını söylüyor, ancak bu işin sorumlusunun Pantera olduğunun sebeplerini nedense tam olarak sıralayamıyor. Özellikle "Metal gruplarının yaratıcılığını kaybetmesi" gibi bir sebepi göstermesi bile zaten evlere şenlik..

Metal albümlerinin tonları bozulmuş falan değil bence. Pantera'nın tonlarını veya geliştirdiği Groove tarzını "Son derece kusursuz bir makina gibi oldu müzik. " şeklinde nasıl tanımlarsınız bilemedim. Pantera'nın özelliği (kendince) dağınık müzik yapısından ve canlı ritm özelliklerinden geliyor; ben müziklerinde makineyi andıran hiçbir şey göremiyorum ve duyamıyorum. Gitarları gerektiği gibi dinleyip özümseme çabasında olanlar için bile Pantera'da gitarın bir perküsyon gibi kullanıldığını söylemek bence abesle iştigaldir. Eğer kastedilen ritm-gitar tuşelerinin uyumuysa o halde 80'lerin ortasından itibaren bütün thrash gruplarını kaldırıp çöpe atmak lazım; hatta Dream Theater, Queensrÿche, Tool, Gojira, Crimson Glory gibi prog rock gruplarını da. Yok kastedilen baterinin makinemsi sesi ise, o zaman And Justice For All'ı ne yapalım?

Yazı bence bu soruyu sormak için ortaya atılmış bir serbest blog yazısı. Sonucu da hiçbir yere bağlayamamasına şaşırmadım açıkçası çünkü Pantera günümüzde görülen bazı metal albümlerindeki kötü tonlardan sorumlu değil.
 
groove çalmak ile perküsyonist gitar çalmak nasıl oluyor anlamadım. Pantera'nın djent grupların öncüsü olduğunu kabul edebilirim ancak groove çalmak ile matematiksel olarak aksak çalmak farklı şeyler bence. bu anlamda Pantera'yı kötülemek yersiz.
 
Yaw konuya nereden girsem diye düşünüp duruyorum, yazıp yazıp siliyorum.

Şimdi mesele;
Müzik endüstrisinin iyice boklaması mı,
Teknolojinin aşırı kullanımı mı,
Sevdiğimiz saydığımız, ergenliğimiz ve gençliğimizde konserlerine gittiğimiz vahşi grupların yavaş yavaş inzivaya çekilmesi mi,
Yaşlanıyor oluşumuz mu,
İnsanların büyük çoğunluğunun bizim zannetiğimiz ve istediğimiz kadar agresif/sorgulayıcı olmadığını kabul edemeyişimiz mi, (Yazar burada yeni nesil sanki biraz mal demek istiyor:)
Kurt Cobain mi,
The Gathering, Pantera, Lamb of God, Core, God hates us all, St. Anger, Emo, Djent, Nu-Metal gibi gitar melodisini arka planda bırakan müzik akımları mı... (The Gathering'i severim ama Grubun bütün albümleri arasında diplerde yer alır)

Bilmiyorum. Bunların herhangi birinden konuya girsem bir şeyler tutturup sayfalarca yazar yazar dururum. Sonra da hiç bir halt olmaz.

Edit: Pantera aslında sevmiyorum nefret ediyorum ya da çok seviyorum şeklinde kestirip atamayacağım bir yerde. Yani öyle işler var ki bayıla bayıla dinliyorum ama işte bu adamları taklit ederek müzik dünyasında kendi köşesini kapan kolpa grupların varlığı insanın aklına gelince de nefret etmek zorunda kalıyorum zavallılardan.
 
Son düzenleme:
Geri
Üst