Bana göre korku bir güdüdür, tüm canlıların farklı boyutlarda korkuları vardır...
Fakat öz korkudan bahsedecek olursak bu sadece insanda vardır ki bunun nedeni de arttırılmış bilinçtir...
İnsana öyle bir yük veriliyor ki bunu taşırken belli bir kalıba girmesi gerekiyor, çünkü yükü olduğu gibi alamaz, kendine uygun şekilde alırken de yüke uygun bir kalıba giriyor...
aslında hayat bir tanedir ama herkesin hayatı kendine göre farklı olduğu için insan kendi açısını hayatlaştırıyor...
buradan farklılıklar ve yabancılaşmalar doğuyor, bu yabancılaşmanın en büyük nedeni bilinç fazlasının getirdiği ego...
ego insanın özüyle sezgisi arasında bir duvar haline geliyor bu yolda, ve yine bu yolda (devamlı bilinç altında kendi hayatını kontrol etme ve yükün kalıbına girme fikri olduğu için) kendini bazı değerlerden ve kavramlardan soyutlama yoluna gidiyor...
Korkuyu öğreniyoruz, korkuyu öğrendiğimizde özümüzü unutuyoruz, özümüzdeki ışığın üstü kapandığında kendimizi en açık şekilde dışavuramadığımız için bu hal insanın bir takıntısı haline geliyor ve sistemde bozukluklar baş gösteriyor...
eğri büğrü insanlar oluyoruz, çünkü korku beraberinde bir savunma mekanizması gerektiriyor ve egolarımızla kişisel duvarımızı ördüğümüzde bilinçsiz olarak korku kavramını da üstümüze yüklemiş oluyoruz...
(belki de söylediğim her şey yanlıştır) :bilmem
Fakat öz korkudan bahsedecek olursak bu sadece insanda vardır ki bunun nedeni de arttırılmış bilinçtir...
İnsana öyle bir yük veriliyor ki bunu taşırken belli bir kalıba girmesi gerekiyor, çünkü yükü olduğu gibi alamaz, kendine uygun şekilde alırken de yüke uygun bir kalıba giriyor...
aslında hayat bir tanedir ama herkesin hayatı kendine göre farklı olduğu için insan kendi açısını hayatlaştırıyor...
buradan farklılıklar ve yabancılaşmalar doğuyor, bu yabancılaşmanın en büyük nedeni bilinç fazlasının getirdiği ego...
ego insanın özüyle sezgisi arasında bir duvar haline geliyor bu yolda, ve yine bu yolda (devamlı bilinç altında kendi hayatını kontrol etme ve yükün kalıbına girme fikri olduğu için) kendini bazı değerlerden ve kavramlardan soyutlama yoluna gidiyor...
Korkuyu öğreniyoruz, korkuyu öğrendiğimizde özümüzü unutuyoruz, özümüzdeki ışığın üstü kapandığında kendimizi en açık şekilde dışavuramadığımız için bu hal insanın bir takıntısı haline geliyor ve sistemde bozukluklar baş gösteriyor...
eğri büğrü insanlar oluyoruz, çünkü korku beraberinde bir savunma mekanizması gerektiriyor ve egolarımızla kişisel duvarımızı ördüğümüzde bilinçsiz olarak korku kavramını da üstümüze yüklemiş oluyoruz...
(belki de söylediğim her şey yanlıştır) :bilmem