Am G F Em yürüyüşünün tonu

Biliyoruz ki Am G F Em şeklinde tonlarca şarkı var.

Bu akor yürüyüşünde Tonalite La Minör mü? Mi Phyrgian mı?
Normalde Armoni konusunda yeni değil, tonu falan tak diye bulurum. Ama bu akor yürüyüşü bana biraz garip gelmiştir oldu olası hep...

Yahu çalıyorum, kulağım hem Em de kalmak istiyor, öte yandan Am'ye de gitmek istiyor. İlizyon gibi oluyor resmen Kök ses ne abi La mı, Mi mi? Hangi akor etrafında merkezleniyor bu yürüyüş çözemiyorum.

Google'a da yazdım "basic phyrgian chord progressions" falan ama böyle bir yürüyüş yok hiç. Olaya daha farklı bakıyorlar.

Çok güzel soru. "Tonalite" ve "modalite" arasındaki fark böyle bir şeydir işte....
Bu soruya pek çok yanıt verilebilir, ama asıl soru şu: Siz bu teorik bilgiyi ne için kullanacaksınız ?
Eğer üzerine solo çalacaksanız, notalar aynı. Düşünmeniz gereken şey, her bir akor üzerinde seslerin ne karakter alacağı.
Gelelim derin mevzulara...
Bir önceki mesajda 3. derece akorunun doğasının biraz farklı olduğundan bahsetmiştim
Bu akor dizisini en az iki kez üst üste çalarsanız, asıl meselenin Em-Am bağlantısında olduğunu fark edersiniz.
"İlüzyon"un sebebi, mi minör akorunun tam olarak Am'e bağlanan bir dominant akor fonksiyonunu üstlenememesidir.
Em akorunu E majör yapın, sorun derhal çözülür.
Çünkü E majör içerisindeki G#, A sesine sadece YARIM SES uzaktadır. Tansiyon--->Çözülüş !
Em akorundaki G natürel sesi, bu tansiyonu üretemez.
İşte bu yüzden, biraz daha "havada" kalan bir duygu veriyor akor dizisi.
Kulağınız özellikle barok-klasik dönem armonilerine alışıksa, bunu yadırgayabilirsiniz. Ama her tür popüler müzik ve modal/folk ezgilerinde rahatlıkla duyarsınız bunu.

Ben şahsen bu akor dizisini A Aeolian olarak değerlendirmeyi tercih ederim. Sondaki akor ideal bir çözülüş akoru olmasa da, akor dizisi orada duramıyor ve "kımıldıyor". Gitmek istediği yer A minör.
Diğer taraftan, iki farklı hissiyat vermek için bu akor dizilerinin üzerine A minör pentatonik ve E minör pentatonik dizilerini deneyin. Bu şekilde F notasını çalmaktan kaçınmış olursunuz.
Ben böyle bir şeyin üzerinde çalacağım zaman o malum "F" notasını (C için tam dörtlü, A için b6 derecesi...) sadece F majör üzerinde vermeye gayret ederim. O akor üzerinde de
D minör pentatonik harika tınlar

barrios demiş ki:

Çok güzel soru. "Tonalite" ve "modalite" arasındaki fark böyle bir şeydir işte....
Bu soruya pek çok yanıt verilebilir, ama asıl soru şu: Siz bu teorik bilgiyi ne için kullanacaksınız ?
Eğer üzerine solo çalacaksanız, notalar aynı. Düşünmeniz gereken şey, her bir akor üzerinde seslerin ne karakter alacağı.
Gelelim derin mevzulara...
Bir önceki mesajda 3. derece akorunun doğasının biraz farklı olduğundan bahsetmiştim
Bu akor dizisini en az iki kez üst üste çalarsanız, asıl meselenin Em-Am bağlantısında olduğunu fark edersiniz.
"İlüzyon"un sebebi, mi minör akorunun tam olarak Am'e bağlanan bir dominant akor fonksiyonunu üstlenememesidir.
Em akorunu E majör yapın, sorun derhal çözülür.
Çünkü E majör içerisindeki G#, A sesine sadece YARIM SES uzaktadır. Tansiyon--->Çözülüş !
Em akorundaki G natürel sesi, bu tansiyonu üretemez.
İşte bu yüzden, biraz daha "havada" kalan bir duygu veriyor akor dizisi.
Kulağınız özellikle barok-klasik dönem armonilerine alışıksa, bunu yadırgayabilirsiniz. Ama her tür popüler müzik ve modal/folk ezgilerinde rahatlıkla duyarsınız bunu.

Ben şahsen bu akor dizisini A Aeolian olarak değerlendirmeyi tercih ederim. Sondaki akor ideal bir çözülüş akoru olmasa da, akor dizisi orada duramıyor ve "kımıldıyor". Gitmek istediği yer A minör.
Diğer taraftan, iki farklı hissiyat vermek için bu akor dizilerinin üzerine A minör pentatonik ve E minör pentatonik dizilerini deneyin. Bu şekilde F notasını çalmaktan kaçınmış olursunuz.
Ben böyle bir şeyin üzerinde çalacağım zaman o malum "F" notasını (C için tam dörtlü, A için b6 derecesi...) sadece F majör üzerinde vermeye gayret ederim. O akor üzerinde de
D minör pentatonik harika tınlar

Hepsini görmek için tıklayın...

Sizin mesajı da okuyunca aklımda şimşek çaktı
Buradaki karmaşanın temel nedenini sanırım buldum.(yanılıyorsam düzeltin)

Şimdi F akorundan Em akoruna olan geçişte tansiyon düşümü /çözülme hissi Em-->Am geçidinden çok daha iyi. Bu nedenle F-->Em geçişi yapılınca progresyon sanki bitiyor gibi oluyor. Öte yandan da Kulak Am ye gitmek istiyor(Çünkü progresyon Am-G.... Şeklinde başladığı için).

E tabi coğrafyanın da etkisi var sanirim. Çünkü Sektörde am g f Em yürüyüşüne bir de E Kürdi melodi oturtuyorlar ve Tam da melodi E sesinde çözülürken Em akoruna denk getiriyorlar. Böyle binlerce şarkı var. Kulak bunları duyuyor tabi surekli...
Al sana tonal merkez e notası gibi geliyor.

Müzisyenler arasında mi kürdi akor yürüyüşü değince Hemen hemen herkes am g f Em basar. Ama anladığım kadarıyla bu yürüyüşe kürdi/phyrgian diyen tek biziz.


Batıda phyrgian deyince adamlar daha farklı birşey anlıyorlar.

Am/E - Dm/E - E. Şeklinde falan düşünüyorlar akorları. Arkadan pedal ses E veriyorlar falan mesela... Am G F Em değil hani olay galiba.

AcHiLLeS demiş ki:

Sizin mesajı da okuyunca aklımda şimşek çaktı
Buradaki karmaşanın temel nedenini sanırım buldum.(yanılıyorsam düzeltin)

Şimdi F akorundan Em akoruna olan geçişte tansiyon düşümü /çözülme hissi Em-->Am geçidinden çok daha iyi. Bu nedenle F-->Em geçişi yapılınca progresyon sanki bitiyor gibi oluyor. Öte yandan da Kulak Am ye gitmek istiyor(Çünkü progresyon Am-G.... Şeklinde başladığı için).

E tabi coğrafyanın da etkisi var sanirim. Çünkü Sektörde am g f Em yürüyüşüne bir de E Kürdi melodi oturtuyorlar ve Tam da melodi E sesinde çözülürken Em akoruna denk getiriyorlar. Böyle binlerce şarkı var. Kulak bunları duyuyor tabi surekli...
Al sana tonal merkez e notası gibi geliyor.

Müzisyenler arasında mi kürdi akor yürüyüşü değince Hemen hemen herkes am g f Em basar. Ama anladığım kadarıyla bu yürüyüşe kürdi/phyrgian diyen tek biziz.


Batıda phyrgian deyince adamlar daha farklı birşey anlıyorlar.

Am/E - Dm/E - E. Şeklinde falan düşünüyorlar akorları. Arkadan pedal ses E veriyorlar falan mesela... Am G F Em değil hani olay galiba.

Hepsini görmek için tıklayın...

Bahsettiğiniz şey, modal (makamsal) müziği çok seslilik zeminine oturtma çabasının bir ürünü.
Evet, modal akorlar "triad over bass notes" (bas notası üzerine farklı triadlar) şeklinde çalınıyor. Gitarist Frank Gambale'nin Improvisation made Easier isimli kitabındaki modal doğaçlama mantığı da budur. O kitabın dijital kopyası var internette yaygın olarak, ona da bakabilirsiniz.
Makamsal müzik dediğimiz şeyin esası armonik (dikey) zenginlik değil, o makam içerisindeki "seyir" ile belli bir duygu yaratmak olduğu için, akorlarla izah edilmesi aslında böyle bir tuhaflık yaratabiliyor.
Ama bence siz bu bahane ile çok önemli bir şeyi keşfetmiş oldunuz. "Fonksiyonel armoni" denilen şeyle modalitenin neden farklı olduğunu artık daha iyi görüyorsunuzdur diye düşünüyorum. Modalitenin esası, tansiyon ve çözülüş DEĞİLDİR.
O nedenle de, sağda solda yazılan IIm7=Dorian filan gibi eşitliklerin neden tuhaf olduğunu şimdi daha iyi anlarsınız. IIm7 dediğimiz akor, hareket edip V7 akoruna veya I. derece akoruna dönmek ister. Fonksiyonel armoni içerisinde anlam kazanır; I. derece akorunun "emrindedir".

Oysa modal yapıdaki akorlar bu duyguyu üretmezler. Onların amacı, modaliteyi yansıtacak şekilde sesleri sunmak, o makamın duygusunu üretecek arka planı oluşturmaktır.
Rock müzik içerisinde de bunu en iyi kullanmış kişi Satriani'dir bu arada. "Flying in a Blue Dream" bu anlamda bir tür prototip gibidir mesela.

Not: Am-G-F yapısı pek çok şekilde bir yere bağlanabilir. Ben mesela, Am-G-F-F şeklinde F üstünde kalmayı da tercih ederim. Ya da dominant dereceye dönmek için
Am-G-F-G da yaparım. Bunları inceledikçe kendi tercihlerinizi yapar hale geleceksiniz.

barrios demiş ki:

Bahsettiğiniz şey, modal (makamsal) müziği çok seslilik zeminine oturtma çabasının bir ürünü.
Evet, modal akorlar "triad over bass notes" (bas notası üzerine farklı triadlar) şeklinde çalınıyor. Gitarist Frank Gambale'nin Improvisation made Easier isimli kitabındaki modal doğaçlama mantığı da budur. O kitabın dijital kopyası var internette yaygın olarak, ona da bakabilirsiniz.
Makamsal müzik dediğimiz şeyin esası armonik (dikey) zenginlik değil, o makam içerisindeki "seyir" ile belli bir duygu yaratmak olduğu için, akorlarla izah edilmesi aslında böyle bir tuhaflık yaratabiliyor.
Ama bence siz bu bahane ile çok önemli bir şeyi keşfetmiş oldunuz. "Fonksiyonel armoni" denilen şeyle modalitenin neden farklı olduğunu artık daha iyi görüyorsunuzdur diye düşünüyorum. Modalitenin esası, tansiyon ve çözülüş DEĞİLDİR.
O nedenle de, sağda solda yazılan IIm7=Dorian filan gibi eşitliklerin neden tuhaf olduğunu şimdi daha iyi anlarsınız. IIm7 dediğimiz akor, hareket edip V7 akoruna veya I. derece akoruna dönmek ister. Fonksiyonel armoni içerisinde anlam kazanır; I. derece akorunun "emrindedir".

Oysa modal yapıdaki akorlar bu duyguyu üretmezler. Onların amacı, modaliteyi yansıtacak şekilde sesleri sunmak, o makamın duygusunu üretecek arka planı oluşturmaktır.
Rock müzik içerisinde de bunu en iyi kullanmış kişi Satriani'dir bu arada. "Flying in a Blue Dream" bu anlamda bir tür prototip gibidir mesela.

Not: Am-G-F yapısı pek çok şekilde bir yere bağlanabilir. Ben mesela, Am-G-F-F şeklinde F üstünde kalmayı da tercih ederim. Ya da dominant dereceye dönmek için
Am-G-F-G da yaparım. Bunları inceledikçe kendi tercihlerinizi yapar hale geleceksiniz.

Hepsini görmek için tıklayın...

Çok sağ olun, şu forumda favorimsiniz

Bu konuları okuyunca hep bu modda oluyorum neden okulda düzgün bi müzik dersi yoktu ki lise sona kadar koca 12 sene var

kadir6185 demiş ki:

Bu konuları okuyunca hep bu modda oluyorum neden okulda düzgün bi müzik dersi yoktu ki lise sona kadar koca 12 sene var

150369 eklentisini görüntüle

Hepsini görmek için tıklayın...

Ben de aynı şekildeyim son 1 haftada barroisin yazdığı şeyler dikkatimi çekmeye başladı 1 yılda gösteremeyeceğim aydınlanmayı yaşıyorum gün be gün.

Sadece akorlara bakmak yanıltır bunların üzerine çalınan notalar çok önemli. Yine de sadece akorlara bakarsak la minor olduğu söylenebilir. La minor ile başlıyor ( şart olmasa da başlangıç akoru ton/ mod hakkında iyi bir başlangıç noktasıdır) ikinci akor G 7. derece iyi bir çözülme. F işleri karıştırıyor ama ton içinde ve la notasını içeriyor ve Em tekrar am için iyi bir çözülme.

Fakat kulak yatkınlığı, kişisel zevkleriniz bu akorlar çalarken başka sesler isteyebilir. Örneğin ilk akorda e ikinci akorda g üçüncü akorda a ve son akorda f notasını vurgularsanız Phyrgian hissiyatını fazlasıyla alırsınız. Bu saydığım notalar Phyrgian için önemli hatta Phyrgian yapan notalar. Özellikle mi fa yani 1. derece ve b2 Phyrgian için olmazsa olmazdır. Fakat dikkat bu işin teorisi müzik böyle planlı yapılan bir şey değil sadece bir rehber bu
Kısacası akorların üstüne çaldığınız notalar işleri değiştirir. Modal akor yürüyüşleri de var elbette ama onlar zaten bariz şekilde kendini belli eder ve çok da alakasız derecelere gitmezler hatta 1-2 akorla işi çözeler. Bu konuda joe satriani mesele inanılmaz başarılıdır. Düzeltme : Sonradan okudum ki barrios da benle aynı fikirdeymiş aklın yolu bir

Bu konular çok karışık gibi gözüke de aslında inanılmaz basit sadece temel müzik bilginiz sağlam olmalı o kadar.

sirkebab demiş ki:

Ben de aynı şekildeyim son 1 haftada barroisin yazdığı şeyler dikkatimi çekmeye başladı 1 yılda gösteremeyeceğim aydınlanmayı yaşıyorum gün be gün.

Hepsini görmek için tıklayın...

Balık tutmayı öğrenirsen ileride beste yaparken falan harika işler çıkar ortaya. Ezbercilik veya kulağı kullanmak bir yere kadar. Eğitim şart. Benim de eğitimim yok. İşte kendimizi ufak tefek eğitmeye çalışıyoruz teknolojiyi kullanarak .