ESP LTD JM-II Josh Middleton Signature
Neden -II, yani bunun 1 olanı da mı var açıkçası ben de bilmiyorum. Gitar aslında hem Signature hem de tipik bir M serisi. Josh’u Architects olarak pek olmasa da Sylosis olarak acaip beğenirim. Sylosis’in 6 tel ve std tuning ile yaptığı sert ve melodik müziği benim için bambaşkadır. ESP’nin sayfasında alt kısımda epey video var JM’ı tanımak isteyenler için.
www.espguitars.com
Normalde zaten ESP, E-II ve/veya LTD (özellikle Deluxe) gözü kapalı alırım. Ama Kore mahsülü, hele de çok sevdiğim bir adamın spec’lerinde bulunca tereddütsüzden öte vakit geçirmeden aldım. Thomann’a sanırım Aralık 2021’de düştü, ben de Şubat’ta aldım. Süreci Thomann başlığında anlattım.
turkrock.com
Spec olarak Alder gövde, Quilted Maple top, 3 parça roasted maple sap, macassar ebony klavye, 24 XJ- paslanmaz fret, Fishman manyetikler, Gotoh recessed bridge, LTD locking tuners ... yani anlatmaya gerek yok. Çoğu ESP/LTD için bu seviye standart zaten.
Ağaç, gövde, sap vs:
Tam da Sylosis demişken sevdiğim o sert, keskin tonlara uygun. Açıkçası çok anlamam, o ağaç şöyle tınlar, bu sap birleşimi böyle reiki gönderir filan ama net olan bir şey var, bu ağaçlar ve bolt-on sap ile Josh’un da video’da anlattığı gibi “snappy” bir tonu var. Mesela bir de KM-6 mkIII var bende, neck thru ve 9 kat ağaç filan... o da tam Merrow gibi karanlık ve yoğun bir tona sahip. JM tuğla kırmalı, uçan tekmeli karate salonu gürültüsü ise, KM boş bir hangarda kamyon lastiği fırlatan İskandinav dev adam homurtusu öyle diyeyim.
Tabi sadece ağaç ve gövde değil manyetikler de eş derece etkili bunda. JM’de tipik Fishman Modern ikilisi var ama KM’dekiler biraz modifiye FF. Bu bir hissiyat meselesi tabi, yani biri 6 telli bass, diğeri ukulele sesi kadar zıt uçlarda gibi değil ton haliyle ama anlattığım gibi bir hissiyat farkı var.
Bu arada fretboard 350mm yani 13.78”. Son zamanlarda 12-16” yapmayanı dövdükleri dünyada ilginç bir seçim olmuş. Tabi Josh öyle istemiş o ayrı ama açıkçası uzun zamandır elim compound’a alışmasına rağmen yadırgamadım. Sap çok rahat ve akıcı, fret işçiliği kusursuz, ayarları da yerinde olunca o kadar rahat çalımı var ki, sapın açısı filan farketmedim bile. Ama dediğim gibi, sert, percussive denilen bol gain'li çalım... şimdi blues, folk filan desem belki rahat etmem bu sapla... bilemem.
Köprü:
Recessed Gotoh hiç denk gelmemiştim. Normalde zaten en sevdiğim köprüdür. Ama Eclipse başta çoğu gitarda yüksek olması bazı insanları rahatsız eder. Hele gitar archtop ise anıt gibi iyice havada durur o köprü. Bunda ayar vidalarının tamamı gövdeye gömülecek kadar içeri (aşağı) giriyor. Düşük action için ideal ve köprü alçak olduğundan sap da gövde ile neredeyse paralel, yani LP ya da Eclipse gibi kafa gövdeden daha geride durmuyor. Teknik terim sanırım Zero angle ... yani fretboard ile gövde aynı ufuk çizgisinde.
İyi ya da kötü demiyorum, tamamen kişisel tercih. Ben rahat ettim, sağ kol daha gövdeme yakın ve dirsek açısından da bana daha rahat geldi. Zaten dirsek konan yer de kavisli olduğu için ergonomi tam istediğim gibi. Palm-mute yaparken sağ el ağırlığı köprü yerine gövdeye biniyor, köprüye hafifçe değdiğinden sağ el ile daha doğal ve rahat bir “susturma” oluyor.
Bir husus var, eğer köprü çok alçaksa entonasyon için manyetiği zaten dibine kadar indirmek gerekiyor ama EMG gibi çerçeveli manyetik varsa hala kurtarmayabilir. Henüz denemedim ama alyan sokmak için açı biraz dar olabilir. Muhtemelen ölçmüşlerdir yani köprü gövdeye sıfır yapmadıkça halledilir herhalde. Sadece çalarken hızlıca yapmak mümkün değil - öte yanda entonasyon da çalarken hızlıca halledeyim denilecek bir konu değil.
Teller:
Fabrikadan çıkışı zaten Josh’un tercihi olarak 10-46 stdE. Ben de öyle kullanıyorum. Thomann teslim, onca yol geldi ama neredeyse 1 çentik akort dışında hiçbir ayar yapmadan kullanılır durumdaydı. 1-2 gün oynadıktan sonra köprüyü 1/2 tur alçalttım, sapı da ¼ tur ayarladım, o da benim düşük action takıntımdan. Blues bend filan yapacaksanız fabrika ayarında kalsın. Ben okşar gibi çaldığımdan düşük action dert olmuyor.
Zuhal ya da Dore'den gitar alınca (mağazadan) aksiyon 1cm ve entonasyon dağlarda taşlarda oluyor... Almanya'dan 10 gün yol yapan gitar al sahneye çık kıvamdaydı. Bu da bir not olsun.
Kafa ve Tuner’lar:
Ters olması görsel olarak hoş ama epeydir ters kafalı gitarım olmamıştı, elimi atıp akort yapmak gerekince el yordamıyla yoklamam gerekiyor doğru telde miyim diye. Bir de biraz yakınlar. Dolma parmaksanız, karanlık bir sahnede akort normalden biraz daha zahmetli olabilir. Evde No problem. Bir de kemik eşik için “bind-free” demiş. Yani nut binding denen soruna yol açmayacak şekilde kesilmiş yuvalar. Bende o kulak yok açıkçası, okuduğum bu. Tel yuvası düzgün kesildiği için alt veya üst taraf teli sıkıştırmıyor, up-down veya bend yapınca vs pitch kaymaları, entonasyon sorunları vb olmuyor(muş).
Özetle... ESP (LTD) yine yapmış yapacağını. Dediğim gibi Kore olan E-II'ler ve Signature modeller ve Indonesia olan Deluxe'lar benim diyen çoğu markayı net "tokatlar"
... şaka bir yana JM-II ince iş, detay ve kalite hissi anlamında Japon Eclipse ve USA PRS S2 sahibi olmuş bir insan olarak onlarla aynı cümle içinde kullanırım diyeceğim bir gitar.
Neden -II, yani bunun 1 olanı da mı var açıkçası ben de bilmiyorum. Gitar aslında hem Signature hem de tipik bir M serisi. Josh’u Architects olarak pek olmasa da Sylosis olarak acaip beğenirim. Sylosis’in 6 tel ve std tuning ile yaptığı sert ve melodik müziği benim için bambaşkadır. ESP’nin sayfasında alt kısımda epey video var JM’ı tanımak isteyenler için.
JM-II
One of the world's leading manufacturers of high quality guitars and basses.
www.espguitars.com
Normalde zaten ESP, E-II ve/veya LTD (özellikle Deluxe) gözü kapalı alırım. Ama Kore mahsülü, hele de çok sevdiğim bir adamın spec’lerinde bulunca tereddütsüzden öte vakit geçirmeden aldım. Thomann’a sanırım Aralık 2021’de düştü, ben de Şubat’ta aldım. Süreci Thomann başlığında anlattım.
Thomann'dan Alışveriş
Gümrük'ten geçmiş.... PTT tracking sayfasında ödenecek miktar da TL olarak yazıyor (dün 0 idi). Sırada sanırım havaalanı PTT'den Başakşehir'e ulaşması var. Adrese teslim tarihi olarak 24 Şubat görünüyor.
turkrock.com
Spec olarak Alder gövde, Quilted Maple top, 3 parça roasted maple sap, macassar ebony klavye, 24 XJ- paslanmaz fret, Fishman manyetikler, Gotoh recessed bridge, LTD locking tuners ... yani anlatmaya gerek yok. Çoğu ESP/LTD için bu seviye standart zaten.
Ağaç, gövde, sap vs:
Tam da Sylosis demişken sevdiğim o sert, keskin tonlara uygun. Açıkçası çok anlamam, o ağaç şöyle tınlar, bu sap birleşimi böyle reiki gönderir filan ama net olan bir şey var, bu ağaçlar ve bolt-on sap ile Josh’un da video’da anlattığı gibi “snappy” bir tonu var. Mesela bir de KM-6 mkIII var bende, neck thru ve 9 kat ağaç filan... o da tam Merrow gibi karanlık ve yoğun bir tona sahip. JM tuğla kırmalı, uçan tekmeli karate salonu gürültüsü ise, KM boş bir hangarda kamyon lastiği fırlatan İskandinav dev adam homurtusu öyle diyeyim.
Tabi sadece ağaç ve gövde değil manyetikler de eş derece etkili bunda. JM’de tipik Fishman Modern ikilisi var ama KM’dekiler biraz modifiye FF. Bu bir hissiyat meselesi tabi, yani biri 6 telli bass, diğeri ukulele sesi kadar zıt uçlarda gibi değil ton haliyle ama anlattığım gibi bir hissiyat farkı var.
Bu arada fretboard 350mm yani 13.78”. Son zamanlarda 12-16” yapmayanı dövdükleri dünyada ilginç bir seçim olmuş. Tabi Josh öyle istemiş o ayrı ama açıkçası uzun zamandır elim compound’a alışmasına rağmen yadırgamadım. Sap çok rahat ve akıcı, fret işçiliği kusursuz, ayarları da yerinde olunca o kadar rahat çalımı var ki, sapın açısı filan farketmedim bile. Ama dediğim gibi, sert, percussive denilen bol gain'li çalım... şimdi blues, folk filan desem belki rahat etmem bu sapla... bilemem.
Köprü:
Recessed Gotoh hiç denk gelmemiştim. Normalde zaten en sevdiğim köprüdür. Ama Eclipse başta çoğu gitarda yüksek olması bazı insanları rahatsız eder. Hele gitar archtop ise anıt gibi iyice havada durur o köprü. Bunda ayar vidalarının tamamı gövdeye gömülecek kadar içeri (aşağı) giriyor. Düşük action için ideal ve köprü alçak olduğundan sap da gövde ile neredeyse paralel, yani LP ya da Eclipse gibi kafa gövdeden daha geride durmuyor. Teknik terim sanırım Zero angle ... yani fretboard ile gövde aynı ufuk çizgisinde.
İyi ya da kötü demiyorum, tamamen kişisel tercih. Ben rahat ettim, sağ kol daha gövdeme yakın ve dirsek açısından da bana daha rahat geldi. Zaten dirsek konan yer de kavisli olduğu için ergonomi tam istediğim gibi. Palm-mute yaparken sağ el ağırlığı köprü yerine gövdeye biniyor, köprüye hafifçe değdiğinden sağ el ile daha doğal ve rahat bir “susturma” oluyor.
Bir husus var, eğer köprü çok alçaksa entonasyon için manyetiği zaten dibine kadar indirmek gerekiyor ama EMG gibi çerçeveli manyetik varsa hala kurtarmayabilir. Henüz denemedim ama alyan sokmak için açı biraz dar olabilir. Muhtemelen ölçmüşlerdir yani köprü gövdeye sıfır yapmadıkça halledilir herhalde. Sadece çalarken hızlıca yapmak mümkün değil - öte yanda entonasyon da çalarken hızlıca halledeyim denilecek bir konu değil.
Teller:
Fabrikadan çıkışı zaten Josh’un tercihi olarak 10-46 stdE. Ben de öyle kullanıyorum. Thomann teslim, onca yol geldi ama neredeyse 1 çentik akort dışında hiçbir ayar yapmadan kullanılır durumdaydı. 1-2 gün oynadıktan sonra köprüyü 1/2 tur alçalttım, sapı da ¼ tur ayarladım, o da benim düşük action takıntımdan. Blues bend filan yapacaksanız fabrika ayarında kalsın. Ben okşar gibi çaldığımdan düşük action dert olmuyor.
Zuhal ya da Dore'den gitar alınca (mağazadan) aksiyon 1cm ve entonasyon dağlarda taşlarda oluyor... Almanya'dan 10 gün yol yapan gitar al sahneye çık kıvamdaydı. Bu da bir not olsun.
Kafa ve Tuner’lar:
Ters olması görsel olarak hoş ama epeydir ters kafalı gitarım olmamıştı, elimi atıp akort yapmak gerekince el yordamıyla yoklamam gerekiyor doğru telde miyim diye. Bir de biraz yakınlar. Dolma parmaksanız, karanlık bir sahnede akort normalden biraz daha zahmetli olabilir. Evde No problem. Bir de kemik eşik için “bind-free” demiş. Yani nut binding denen soruna yol açmayacak şekilde kesilmiş yuvalar. Bende o kulak yok açıkçası, okuduğum bu. Tel yuvası düzgün kesildiği için alt veya üst taraf teli sıkıştırmıyor, up-down veya bend yapınca vs pitch kaymaları, entonasyon sorunları vb olmuyor(muş).
Özetle... ESP (LTD) yine yapmış yapacağını. Dediğim gibi Kore olan E-II'ler ve Signature modeller ve Indonesia olan Deluxe'lar benim diyen çoğu markayı net "tokatlar"
... şaka bir yana JM-II ince iş, detay ve kalite hissi anlamında Japon Eclipse ve USA PRS S2 sahibi olmuş bir insan olarak onlarla aynı cümle içinde kullanırım diyeceğim bir gitar.
