Franz Kafka

ya geçen gün okula kitapçılar geldi,taksitle kafka'nın serisini alacaktım.para yoktu beav,alamadık hemde taksitleydi.bir param olsun hepsini okucam,yokki etrafımda kafka okuyan ödünç alayım.
 
ya kafka hakkında birtane okumuş insan yokmu şu forumda.biraz tartışalım,ben yavaş tanımaya çalışıyorum üstadı.çok iyi bilenler varsa onlardanda bişeyler öğrenmek isterim.mesela aforizmalar kitabındakileri sözleri çözemiyorum.tabi hepsini değil.
 
okuyan vardır da, ben kafkayı anladım gel de sana da anlatayım demek ukalalığın en büyüğü olur.
Ben Türkiye'de basılan her yazısını okudum.
Hayranıyım kendisinin...Ankara'da olsan ödünç de verebilirdim...
Yine kendi fikrim,
aforizmalarla başlamak çok yanlış bence,
Kafka bir sanatın adıdır,
bence "dava"'yla başlayabilirsin,
ama sonra geri dönüp bir daha okumanı tavsiye ederim.
 
dava'ya başlamıştım.kütüphaneden aldığım için zaman kısıtlıydı.sınavlarda başlayınca yarım kaldı,sınavlar bir geçsin baştan başlayacağım okumaya.
 
Eudaimonian demiş ki:
okuyan vardır da, ben kafkayı anladım gel de sana da anlatayım demek ukalalığın en büyüğü olur.
Ben Türkiye'de basılan her yazısını okudum.
Hayranıyım kendisinin...Ankara'da olsan ödünç de verebilirdim...
Yine kendi fikrim,
aforizmalarla başlamak çok yanlış bence,
Kafka bir sanatın adıdır,
bence "dava"'yla başlayabilirsin,
ama sonra geri dönüp bir daha okumanı tavsiye ederim.
işine karışmak gibi olmasın ama bence başlangıç için 'dava' sıkıcı olabilir...kafka'nın düşünce dünyasını özetleyen 'değişim' adlı eserini okusa daha etkili olmaz mı?
 
değişim kitabını okudum zaten.ama şuanda aklıma bir fikir geldi.kitapların yayın sırasına göre okumaya çalışacağım.davadan önce taşrada düğün hazırlıkları,şato falan var sanırım.tam olarak sırasını bilipte yazmak isteyen varmı?Eudaimonian!!!aslında bu soru tam senlik...
 
kafkanın hikayelerini okudum..sanırım bir hikayesinin ismi değişimdi..oradaki hikayenin kahramanının adı gergor samsa idi..-hala aklımda kalımş ismi-cidden baya etkileyici bir hikayeydi..devcileyin bir böceğe dönüşüyordu adam..gregor normal bir sigorta şirketinde çalışan bir insan..sonra sabah uyanınca devcileyin böceğe dönüştüğünü görüyor..bi hikayenin ilk cümlesiydi..yani hikayenin ilk cümlesinden başlıyo etkilenme fln..bi de geçenlerde avrupa film festivalinde kafkadan bahseden-hikaye biyografi vs..-kısa filmler vardı..sabah olduğu için seyretmemiştim..kafkanın hikayelerini insan elinden bırakamıyor..ben bi günde bitirmiştim..
 
evet arkadaşım çok etkileyici bir hikayae.mesela insan o hikayeyi okurken vede bitirdikten sonra kendisine neden? sorusunu sorma ihityacı duymuyor.ama başka birşey olsa hemen atlayıp neden öyle neden böyle diye sorarız kendimize.ilginç bir durum.neyse arkadaşlar cevapları sabırsızlıkla bekliyorum...
 
Kelimelerin üzerine bu kadar düşünen olayların kombinasyonlarını bu kadar çeşitli sunan bir bakış üzerine tek bir kitap bile yazabilen biri.Bence çok ince bir kişiliği var eminim bu kadar insan davranışları üzerine yoğunlaşmak baya ezmiştir.Bazı diyaloglarıda çok düşündürücü bilmece gibi yazıyor herif sanki kitabın sonuna dek katil kim diye arar gibi.Ayrıntıları çok iyi betimliyor.Edebiyatta farklılığın tanımı Kafka olmalıi
 
Kafka'yı anlamak ve onun üzerine yazmak hayli zordur. Ama Kafka kendine dair ipuclarını Kafka'nın Değişim isimli kitabında, Gregor Samsa'da bulabiliriz. Kafka'yı salt bir edebiyatçı olarak algılamak büyük bir yanlışlık. Varoluşçu Felsefe'nin önemli temsilcilerindendir. ( Ki, Dostoyevski'nin Michail Bakunin'in önclüğünü yaptığı kollektivist Anaşizm ile olan yakınlığı da bilinmektedir. )
Bu bağlamda entellektüel kimliğine birebir baktığımızda Kafka'nın Milena'ya olan aşkının içinde bile o varoluşçuluğu görebiliriz. Saygılarımla...
 
Öncelikle burasının kafka ile ilgili bir forum olduğunu ilk bakışta anlayamadım :( Kafka'nın şatosunu okudum( sonu yoksada),ceza sömürgesi ve dönüşümü(adını tam hatırlamıyorum bu kitabın ;bayaa olduda)
Kafka'nın bence karamsarlığının çözümü olmadığına inanmadığı için ölmüştür,dert olmuş adama yaşamak,,,
 
birkaç yıl önce kafka kitaplarını incelerken yanıma bir adam yaklaşıp "okuma onun kitaplarını,ben okudum ve akıl hastanesinde 5 yıl geçirdim" demişti..dava, şato, kayıp, dönüşüm'ü okudum..şato davanın devamı zaten...dava daha iyiydi...
 
dershanedeki felsefe hocamdan duymuştum.kafkanın bir kitabından dolayı intihar edenler olmuş ve bu yüzden o kitabı toplatılmış.acaba bunun bir aslı var mı?Bu konu hakkında bilgisi olan varsa paylaşabilir mi?yani bu konu çok ilgimi çekti.cicer arkadaşımızda birşeylerden bahsetmiş.kafka'nın bunalım yazdığı doğru ama insanların kendilerini bukadar kaptırıpta hastanelerde yatacak ya da intihar edecek noktalara gelmesi ilginç bir durum.neyse arkadaşlar yazışmalara devam,kafka hakkında hergün yeni şeyler öğreniyorum ve bu çok hoşuma gidiyor.bol kitaplı günler geçirmeniz dileğiyle...
 
Bence Kafka'yı varoluşçu okula sokmak,
tam da yerine oturmuyor,
şablonculuk ayrı mesele,
ama Kafka'da Kierkegaard'dan , Sartre'dan, Camus'dan çok daha
farklı şeyler bulabileceğiniz kesin.
eserlerini okuduktan sonra,
Gustav Janouch'un Kafka'yla söyleşiler adlı kitabını okumanızı öneririm.
Bence değişim ilk okunan olmamalı,
olsa bile tekrar okunmalı daha sonra.
"Kayıp" da (Amerika) iyi bi tercih olabilir başlangıç için
 
3 Temmuz 1883 yılında doğan Franz Kafka, Praglı bir yahudiydi. Yahudi olduğu için Almanlar tarafından sevilmiyor ve Almanca konuştuğu içinse Çek'ler tarafından hor görülüyordu. İriyarı ve sağlıklı babası Hermann Kafka içinse, Kafka ancak bir böcekti. Tüm çocukluğu boyunca kendisini "hiçbirşey'' gibi hisseden Kafka, bir yetişkin oldugu zamanda bu düşüncesinden vazgeçmedi. Babasıyla başlayan otorite fobisi onun hemen hemen tüm kitaplarına sızmıştır. Otorite karşısında, zaten zayıf olan bedeninin iyice küçülmeye, yok olmaya başladığına inanır. Bu düşünce Kafka’yı ömür boyu bırakmadı.


Albert Camus'nün taş olmak istemesi gibi Kafka da, kara saplanmış yararsız bir odun parçası olmak ister. Ona göre ne kadar küçük ve basit bir yaşamı olursa o kadar mutlu ve sorunsuz olacaktır. Çünkü bir insan olarak yaşamak ve doğru yolda ilerlemek hemen hemen imkansızdır. Şöyle gerekçelendirir bu durumu; "Doğru yol yerden bir karış yüksekte bulunan gergin bir ip gibidir. Fakat bu ip, üstünde yürümek için değil de insanın ayağının takılıp tökezlenmesi için vardır ancak..''


Kendi aşağılık kompleksleriyle yoğurduğu bir iç dünyası vardır Kafka'nın. Kendi bedeninden değil hoşnut olmak, tiksinmektedir nerdeyse. Bir başyapıt sayılan Değişim'in efsanevi ilk cümlesi şöyledir: "Gregor Samsa bir sabah korkulu bir düşten uyanınca, yatağının içinde kendini korkunç bir hamamböceği olarak buldu...''


Böcek Samsa bir süre utanç dolu ve anlamsız bir yaşam sürdükten sonra pis ve yalnız bir şekilde ölür. Kafka bu tür bir ölümün kendisi için de olası bir son olduğuna inanır. Hayvanların ağzından anlattığı birçok öyküde kendi komplekslerini ve korkularını yansıtır. İnsan olmanın korkutucu yönlerini anlatır. Bir Akademi İçin Rapor' adlı öykü bir maymunun ağzından anlatılır. Maymun nasıl insan olduğundan bahsederken bunun hiç de zor olmadığını söyler ve hayvanat bahçesindeki kafesinden insanları izlerken şöyle düşündüğünü anlatır; "Demek bu adam ya da adamlar serbestçe hareket etmekteydiler. Hiç kimse, eğer kendileri gibi olursam demir parmaklıkların açılacağına ilişkin söz vemıiyordu bana.. ama... insanları taklit etınek ne kadar kolaydı! Daha ilk günlerde tükürmesini öğrenmişti...''


Üstünde katlanılmaz bir ağırlığı olan babasından uzaklaşmak ve kendi başına varolabilmek adına evlenmek ve bir aile sahibi olmak istedi Kafka. Fakat onun gibi kompleksler içinde yüzen bir adamın altından kalkabileceği bir iş değildi bu. Kadınlarla mektuplaşmaktan başka birşey yapamadı. Bu yolla cinsel ilişki kurmak imkansız olduğu için hiçbir zaman çocuk sahibi olmadı.


İlk büyük aşkı Felice Bauer'di(1887-1960). Hayatı boyunca onunla iki kere nişanlandı. Ve beklendiği gibi mektuplaşmak öte pek bir ilişkileri olmadı. Mektuplaştığı dört kadın arasında en ciddi ve önemli olanın Milena Jesenska'ydı. Milena'yla mektuplaşmaları önce bir arkadaşlık gibi başladı, daha sonra tutkulu bir aşka dönüştü. Fakat Milena evli olduğundan bu mutsuz ve imkansız aşk Kafka'yı derin acılara sürükledi.


Mektuplaştıkları üç yıl boyunca sadece iki üç kez görüşebildiler ve bu görüşmeler Kafka'yı üzmekten başka bir işe yaramadı, yine de onun yaratıcılığını olumlu yönde etkilediği rahatlıkla söylenebilir. Daha sonraları edebiyat tarihinin güzide eserlerinden biri sayılacak olan "Milena'ya Mektupları"da Kafka şöyle dile getirir durumunu; "En çok seni seviyorum diyorum ama gerçek sevgi bu değil sanırım, sen bir bıçaksın, ben de durmadan içimi deşiyorum o bıçakla dersem, gerçek sevgiyi anlatmış olurum belki..."


Milena bu mektupları 1939 yılında yayınlaması için yakın arkadaşı Willy Haas'a verdi ve kendisi 17 Mayıs 1944'te Almanya'da toplama kampında öldü.


Kafka Prag'da hukuk öğrenimi gördükten sonra işçi Kaza Sigortasında memur olarak çalışmaya başladı. Artık "Doktor Kafka''ydı ve hep istedigi gibi sıkıcı fakat güvenli bir hayata kavuşmuştu. Gündüzleri sıradan bir memur gibi işine gidiyor, geceleri ise ölümden bile derin bir uykuya benzettigi yazma işinde yoğunlaşıyordu. Avrupa'nın çalkantılı hali onun öykülerini gittikçe karanlıklaştırdı. İnsanın kurtuluşuna olan inancı azaldıkça daha çok yazmaya başladı. "Şato", "Dava", "Amerika" hep bir arayışın romanı oldular. Arayışın fakat bulamamanın desek daha doğru olur herhalde, zira bitmeyen romanlar konusunda Kafka külliyatı oldukça zengin.


Tüm karamsarlığına rağmen Kafka'nın romanlarında her zaman bir ümit ışığı görmek mümkündür. "Dava"nın yüzlerce sayfa boyunca suçunu öğrenmek için çırpınıp duran zavallı kahramanı K., sonunda idam edilir. Fakat infaz sırasında karşı binanın penceresinden ışıklar içerisinden bir adam çıkar ve K.'ya doğru kollarını uzatır. Elle tutulur bir yararı olmayan, zayıf bir umuttur ama, bir umuttur işte ve insanın sahip olduğu biricik şeyde budur aslında...


Kafka az olan arkadaşları arasında en çok .Max Brod'u severdi. Bir gün çömez yazar Gustav Jarmouch yanına gelip ''Bugün ışıl ışılsınız Herr Kafka" dediğinde verdiği cevap şöyle oldu; ''Dün Max ve karısıyla yemekteydim. Dostlarının gözlerindeki ışık üstüme sinmiş olmalı..."


Kafka dostu Max'ten, ölümünden sonra yazdıgı her şeyi yakmasını istedi. Yazdıklarının gereğinden fazla kişisel ve değersiz olduğunu düşünüyordu. Tabii Max onunla aynı fikirde değildi ve Kafka'nın ölümünden sonra, karışık halde bulunan binlerce sayfa metni toplayıp düzenleyerek yayınladı. (Yani bir Kafka yazısı yazarken Max Brod'u da saygıyla anmak gerekir.) ,


1917 Ağustosu'nda başlayan kanlı öksürükler Franz Kafka'yı yedi yıl sonra Viyana yakınlarında bir sanatoryumda öldürdü. Ölürken tuhaf bir huzur içindeydi. Belki de yanında kendisinden oldukça küçük bir kadın olan Dora Diamant olduğu içindi bu, öyle ya ilk defa mektup yazmadan konuşabileceği bir kadına sahipti ama ne acı ki ölmek üzere olan bir adam için bunun fazla bir değeri yoktu.


Yemek yeme acı veriyordu ve o da taslaklarını yazdığı "Açlık Cambazı" öyküsünün kahramanı gibi aç kalmayı dolayısıyla ölmeyi seçti. İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra çok ünlenen Kafka, yazın tarihi içinde karanlık, derin ve görkemli bir yer edindi.
 
Geri
Üst