Rock Müziği En iyi Anlatan Filmler
- Konuyu açan OwaR
- Başlangıç tarihi
rock starıda iyiydi.
school of rock!
"almost famous" aslında daha cok groupie lerden bahsediyor ama yinede izlemeye değer.
School Of Rock bence en harikası sayılanalrın arasında, o cocukların hele gerçekten çaldıklarına inanmıyorum,onlar çalıyormuş gerçekten,süper yetenekler.En etkileyicisi idi benim için, 2. olarak rock star
The Wall filmini ve The Doors filmini izlyeceğim yakında.
The Wall filmini ve The Doors filmini izlyeceğim yakında.
Velvet Goldmine.. pek rock'i anlatir mi bilmem daha cok glamdi ama guseldir.. soylemeden gecemedim
pick of destiny de güzeldir aslında 
evet oda süper İzledim cok komikti
"Ben Şeytanım metali severim")))
İzledim cok komikti "Ben Şeytanım metali severim"
)))dave grohl'un şeytan hali bile yeterdi zaten
Yahu Rock Star'da Rob Halford ile dalga geçtiler filmin başlarında. Sonlarında atılan vokalin verdiği komik mesajlarda sanki MAthew Barlow'a iğne sokar gibiydi. Barlow'da polis olduktan sonra farklı mesajlar vermişti. Heavy Metal'i yerin dibine soktular. Zaten adamın sonda klasikle girmesi de onu bırak daha hafif şeylere gel mesajı veriyordu. Bence çokta iyi anlatmıyordu. İç yüzünü iyi gösteriyordu ancak insanlara aktardığı onca şeyi es geçmişler. Ancak sound trackler etkili olduğundan film biraz güzel görünüyor dıştan.
Spinal Tap ve Dazed and Confused olmadığı kesin
Rock Star güzel bir film ama hakikaten sonu absürd olmuş yani. Çıkıp basın bülteni ile, "Hard 'n Heavy kötüdür, gelip geçici heves ve imajdan ibarettir, bir insan yoktur ki durulup olgunluk yıllarına eriştiğinde Grunge/Alternatif felsefeyi ve müziği benimsemesin!" demedikleri kalmış bir tek. O yüzden o mesajı verme çabaları içine giren her kimse benim ezeli düşmanımdır diyorum..
Lakin film olarak güzel bir yapımdı, tekrar belirteyim.
Gelelim School of Rock'a. Çok duydum ama 2 gece önce izleyebildim anca. Jack Black'in önünde bir kez daha eğildim. Pick of Destiny zaten Rock/Metal olayından çok komedi üzerine yapılmıştı ama School of Rock'ta çok daha belirgin çizgiler var.. Çok hoşuma gitti. O minibüse de ayriyetten hasta oldum. Hele çocuklara "Ev ödevi" diye dağıttığı albümler..
Almost Famous'ı da rainbow kişisinin sponsorluğu ile buldum ve bir iki geceye kalmaz onu da izleyeceğim. Ama sanmıyorum ki School of Rock kadar etkileyici olsun.
Not: 5-6 ay önce Pick of Destiny filmini izleyene kadar, The Jackal'daki kısa rolü ve King Kong'taki içten pazarlıkçı hayta eleman portresi haricinde bana bir şey ifade etmeyen Jack Black'in neden çevremde bu kadar fazla seveni olduğunu merak ediyordum. yanıt, bir tokat gibi patladı suratımda. Çok da iyi oldu..
Meğer neler kaçırmışız neler..
Lakin film olarak güzel bir yapımdı, tekrar belirteyim.
Gelelim School of Rock'a. Çok duydum ama 2 gece önce izleyebildim anca. Jack Black'in önünde bir kez daha eğildim. Pick of Destiny zaten Rock/Metal olayından çok komedi üzerine yapılmıştı ama School of Rock'ta çok daha belirgin çizgiler var..
Çok hoşuma gitti. O minibüse de ayriyetten hasta oldum. Hele çocuklara "Ev ödevi" diye dağıttığı albümler..Almost Famous'ı da rainbow kişisinin sponsorluğu ile buldum ve bir iki geceye kalmaz onu da izleyeceğim. Ama sanmıyorum ki School of Rock kadar etkileyici olsun.
Not: 5-6 ay önce Pick of Destiny filmini izleyene kadar, The Jackal'daki kısa rolü ve King Kong'taki içten pazarlıkçı hayta eleman portresi haricinde bana bir şey ifade etmeyen Jack Black'in neden çevremde bu kadar fazla seveni olduğunu merak ediyordum. yanıt, bir tokat gibi patladı suratımda. Çok da iyi oldu..
Meğer neler kaçırmışız neler..
emptyspiral demiş ki:pick of destiny de güzeldir aslında
evet ya Tenacious D çok güzel bir filmdi,girişi koparmıştı zaten beni sözler filan dionun çocuğu gaza getirişi
izlemeyen varsa izlesin kesinlikle school of rockla birliktetony_montana demiş ki:
hayır sadece groupie'lerden bahsetmiyor. odak noktasında hayali bir grubun ünlü olma çabaları, william miller'ın(aslında yönetmen kendi yaşamını bu karakterin içerisine adapte etmiştir.) büyük bir dergide yazar olma hayalleri, o dönemdeki 70'lerin rock'ının son demlerinin yaşandığının anımsatılması; ve çocuk, anne ve rock üçgeninin arasında kalan bir yaşamdan kesitler anlatılır ve bu yüzden bu film önemlidir, başka hangi film bu kadar iyi irdeleyebilmiştir ki bunları? birde filmde plak olgusunun gerçekliği ön plandadır. eğer rock ile müzik ile plak ile gerçekten ilgileniyorsanız bu film sizin için vazgeçilmez olabilir. yönetmen cameron crowe bile eski 70'lerde gelme bir isimdir ve gerçekten de rolling stone dergisinde yazarlık yapmıştır. yani bu bile herşeyi daha iyi açıklıyor.
filmin sonlarında duvarda allman bros. posteri asılı daha ne isteyeyim. gerçek bir rock filmi bu.Rock müziği en iyi anlatan film heralde The Wall'dur.Dolaylı yoldan rock müziği işlemesi ve alegorik anlatımını,direkt rock müziği ele almasından gereksiz yere rock müziği yüceltmesine yeğlerim.Müzikler üzerine konuşmaya bile gerek yok...
Bir de yazmayı unutmuşum Across the Universe'de çok güzel bir filmdir.Beatles'ın şarkıları üzerine kurulu bir hikaye (her ne kadar hikaye klişe olsa da ),görselleri çok iyidir.Sıkılmadan izlemiştim.Ayrıca film uzun bir müzik klibi izliyormuş hissiyatı verdi bana.Beatles şarkıları da başarılı bir şekilde yorumlanmış bence.Beatles şarkıları dinlerken sıkılan ben,filmdeki halleriyle birçoğunu dinleyebiliyorum.
Detroit Rock City,
Yaklaşık 10 defa izledim ve hiç birinde de sıkılmadım. Kiss severler kesinlikle izlemeli.. 4 gencin Kiss konserine gitmek için verdikleri mücadeleyi gördükten sonra duygulandım. Evet, atmıyorum, duygulandım. Filmi izledikten sonra şunu anladım...
Başarıya giden yolda çekilen çile kutsaldır.
Ben filmde hiç Metal grubu diye bir şey duymadım. Sanırım bir yerde hard Rock veya Hard n' Heavy grubu diye geçiyordu. Evet, Rob Halford ile kötü dalga geçmişler. Acaba Judas elemanları gerçektende Rob halford'a böyle şeyler yaptılar mı diye düşünmeden edemiyor insan.
Yaklaşık 10 defa izledim ve hiç birinde de sıkılmadım. Kiss severler kesinlikle izlemeli.. 4 gencin Kiss konserine gitmek için verdikleri mücadeleyi gördükten sonra duygulandım. Evet, atmıyorum, duygulandım. Filmi izledikten sonra şunu anladım...
Başarıya giden yolda çekilen çile kutsaldır.
metalcafe demiş ki:
Ben filmde hiç Metal grubu diye bir şey duymadım. Sanırım bir yerde hard Rock veya Hard n' Heavy grubu diye geçiyordu. Evet, Rob Halford ile kötü dalga geçmişler. Acaba Judas elemanları gerçektende Rob halford'a böyle şeyler yaptılar mı diye düşünmeden edemiyor insan.