Asım Can Gündüz

İyi çalıyordur, kötü çalıyordur, seversin, sevmezsin orası kimseyi ilgilendirmez ama Asım abinin videolarında, eline gitarını alıp bize özelliklerini anlatırken gözünde oluşan o ışıltıyı ve yaşadığı o heyecanı ben başka hiçbir gitaristte görmedim. Elinden binlerce gitar geçmesine rağmen sanki çok istediği bir oyuncağı doğumgününde hediye almış olan bir çocuğun heyecanını, sevincini görüyordum videolarında.

Biz şimdi istediğimiz gitarı pedalı alamıyca gitar çalma şevkimiz kaçıyor. Asım abi zamanında diksiyonu bozuk diye trtden kovulmuş, her seferinde müslüman olmamakla yaftalanmış (ki gitarlarının headstockının arkasında Bismillahirrahmanirrahim yazar), müzik yapmaması için binbir türlü bürokratik engelle karşılaşmış olmasına rağmen hasta yatağında dahi gitarından kopmamıştır.

Gitar çalan herkese örnek olmalıdır.

Mekanı cennet olsun.
 
Kendisini canlı izleme fırsatım hiç olmadı ama internet ortamında bir çok videosunu izledim, performansını dinledim... Yeteneğini konuşmaya gerek yok ama sıcak kanlı ve ülkemizin ihtiyacı olan samimiyette güzel bir insandı netekim biz değerini bilemedik... Mekanı cennet olsun.
 
Asım abi bu müzikle tanıştığımdan beri hep hayranlıkla baktığım biriydi. Okanın programındaki şovunu izlemiştim ve bu adam bambaşka bir şey yapıyor demiştim orada tanımıştım Asım abiyi. Ankara Noxus Bar'da bir konser çekimi sonrası mekan sahipleri Cenap ve Seçkin abi Asım abi ile olan maillerini okuyordu şartları konuşuyorlardı muhtemelen. Asım abi bir belgesel çekimi istemiş, hemen arkadaşlarla konuşup bu işi almaya karar verdik. Bu benim için çok olağanüstü bir durumdu Asım abi ile konser öncesi ve sonrası birlikteydik hep. Hayatımın sanırım baştan sona en heyecanlı günüydü. Gerek konser öncesi muhabbet ederken gerekse soundcheck süresince her fırsatta bir şeyler anlattı sahip olduğu bilgiyi paylaştı bizimle. Bu hem hayat ile ilgili dersler oldu hem yaptığı işle ilgili. Ben onunla geçirdiğim bir günde O'na çok şey borçlandım. bunları buraya yazmamın sebebi budur. Ve belkide o gün bunun bilinci ile bu belgesel için çok çabaladık. Asım abi ile ölümsüz bir anım var hem hafızamdakiler hem bu görüntüdekiler sanırım uzun süre etkisini yitirmeyecek.
 
Türk yngwie gibiydi, gerçekten tanışmak istediğim deli dolu neşeli bir adamdı. Çok yetenekli bir gitaristti ve yaratıcıydı. En azından videolarından anladığım kadarıyla böyle düşünüyorum. Üzüldüm gerçekten tanışmak nasip olmadı.
 
İçi neşe dolu olan insanlar ölümsüz gibi görünür.İnancı gerçekten ne olursa olsun, bizlere ve insanlara mütevazılığı ile neşe katan değerli insanların bence yeri cennetliktir.Asım hocam,abim mekanın cennet olsun.
 
2016 dur durak bilmedi.En son "Ünzile'yi mutlu et !" kampanyasında rastlamıştım Asım abimize.Ünzile'yi mutlu ettin ama o da sende bizi çok üzdünüz Asım Abi.

 
Son düzenleme:
Geri
Üst