Attila İlhan

Cumhuriyet bir çocuğunu kaybetti. Meydan yine demokrasi ve o. çocuklarına kaldı.

"ki

eylül'deki yazın son birkaç serin günü
hatırlatır sonbaharın ufuktan göründüğünü
yelkenleri paramparça bir gemi gibi

insan sonbaharda düşünür nedense ölümünü
ölüsünü sararmış yaprakların örttüğünü
dergilerde unutulmuş bir kavga resmi gibi"
 
Atilla İLhan gibi bi duayeni çok arucaz.Çok üzüldüm;ama Sunay Akın'ın da dediği gibi:Olaya iyi yanından bakmak gerekirse iyi ki bi Atilla İLhanımız oldu diye sevinmemiz lazım
 
AN GELİR



an gelir

paldır küldür yıkılır bulutlar

gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet

o eski heyecan ölür

an gelir biter muhabbet

çalgılar susar heves kalmaz

şatârâbân ölür



şarabın gazabından kork

çünkü fena kırmızıdır

kan tutar / tutan ölür

sokaklar kuşatılmış

karakollar taranır

yağmurda bir militan ölür



an gelir

ömrünün hırsızıdır

her ölen pişman ölür

hep yanlış anlaşılmıştır

hayalleri yasaklanmış

an gelir şimşek yalar

masmavi dehşetiyle siyaset meydanını

direkler çatırdar yalnızlıktan

sehpada pir sultan ölür



son umut kırılmıştır

kaf dağı'nın ardındaki

ne selam artık ne sabah

kimseler bilmez nerdeler

namlı masal sevdalıları

evvel zaman içinde

kalbur saman ölür

kubbelerde uğuldar bâkî

çeşmelerden akar sinan

an gelir

-lâ ilâhe illallah-

kanunî süleyman ölür



görünmez bir mezarlıktır zaman

şairler dolaşır saf saf

tenhalarında şiir söyleyerek

kim duysa / korkudan ölür

-tahrip gücü yüksek-

saatlı bir bombadır patlar

an gelir

attilâ ilhan ölür...

Ölümünü ilk duyduğumda aklıma gelen şiiri bu oldu.Bilinç düzeyi böylesine yüksek bir sanatçımızı yitirdiğimiz için üzgünüm... :(

Kendi ölümünü bile nasıl tasvirlemiş...

:? Seni unutmayacağız.
Saygılarımla...
 
Çok yakındı...
Dinlerken,izlerken...
Babam hep O'nu söylerdi...
O'nu okurdu...




İçimden bunlar geldi...bunları yazdım...

Allah rahmet eylesin... :cry:
 
Bir internet sitesinde "adını mıh gibi aklımızda tutacağımız şair" yazmış birisi, çok hoşuma gitti bu. Şimdi öldü ama kimse onu unutmayacak...
 
sen yoksun
deniz yok
yıldızlar arkadaşım
ya bu gece harika bir şeyler olsun
yahut bir bomba gibi
infilak edecek başım

ağzımda eski mısralar uzanıp kalmışım
istanbul minareler odamda gibi
gökyüzü temiz ve parlak
işte kolkola girmiş en mesut günlerimiz
muhalif bir rüzgar karşı sahilden

fosforlu ışıklarıyla gökyüzü bir deniz
havada kanat sesleri
ve çılgın kokular

deniz yok
yıldızlar uzaklaşıyor
ben yine yalnız kalıyorum
istanbul minareler kaybolmuş
sen yoksun
 
attilailhan.jpg


Huzur içinde yatsın... :cry: :cry:
 
Unutulmayacağı kesin. Zaten ölü gibiydi diyeceğim ama ne demek istediğimi anlatamayacağım.. Hani hep öldükten sonra "çok yüce insan" olurlar ya , ölmeden yapılmaz bu güzel yakıştırmalar... Ama yaşarkende büyüktü attilla ilhan... Bilmiyorum ki anlatabildim mi.. En iyisi susup , bi şiirini paylaşmak..

AYSEL GİT BAŞIMDAN

aysel git başımdan ben sana göre değilim
ölümüm birden olacak seziyorum
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
aysel git başımdan istemiyorum
benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün
dağıtır gecelerim sarışınlığını
uykularımı uyusan nasıl korkarsın
hiçbir dakikamı yaşayamazsın
aysel git başımdan ben sana göre değilim
benim için kirletme aydınlığını
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
ıslığımı denesen hemen düşürürsün
gözlerim hızlandırır tenhalığını
ya ölmek ustalığını kazanırsın
ya korku biriktirmek yetisini
acılarım iyice bol gelir sana
sevincim bir türlü tutmaz sevincini
aysel git başımdan ben sana göre değilim
ümitsizliğimi olsun anlasana
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
sevindiğim anda sen üzülürsün
sonbahar uğultusu duymamışsın ki
içinden bir gemi kalkıp gitmemiş
uzak yalnızlık limanlarına
aykırı bir yolcuyum dünya geniş
büyük bir kulak çınlıyor içimdeki
çetrefil yolculuğun kesinleşmiş
sakın başka birşey getirme aklına
aysel git başımdan ben sana göre değilim
ölümüm birden olacak seziyorum
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
aysel git başımdan ''seni seviyorum''
 
ben onun şiirleriyle büyüdm adeta öldüğüne bir türlü inanmk istemiorm çok şahane adamdı Allah rahmet eylesin BEN SANA MECBURUM SEN YOKSN
ADIMLA NASIL BERABERSM ÖYLECE BERABERİZ
 
Bu başlığa önceden Atilla İlhan hakkında düşüncelerimi belirtmiştim. Türkiye'de ki Atatürk'ü en iyi anlayan insandı. Ve daha milyonlarca şey söyliyebilirim. Özellikle beniim için çok değerli bir insandı. Şimdi gerçekten kötü hissediyorum...
 
Cumhuriyet'teki son yazısını okumuştum.Kötü hissetmiştim.Şimdi daha kötü hissediyorum.

Anısına saygıyla...
 
Atatürk bir evladını daha yitirdi. Ne kadar az kaldı Atatürk çocuğu.
Cumhuriyet çocuğu.
Devrim çocuğu...

Dün kanalturkde ceviz kabuğuna katıldığı programın tekrarı verildi. Hiç ayrılmamış gibi.

Hani İstanbul aşıkları deniz olmayan bir şehirde yaşamak istemez ya, gitmese de görmese de, bilimek ister o deniz oradadır.
Attila İlhan da benim için öyle olmuştur her zaman. O orada olmalıydı, gitmesem de görmesem de.
Ne kadar karşı devrimciler, bağnazlar, yobazlar, ikinci cumhuriyetçiler, liboşlar, Atatürk devrimini yıkmak için ellerinden geleni ardına koymayanlar yönetse de bu ülkeyi bilmeliydim koskocaman bir Cumhuriyet çınarı orada, dimdik sapasağlam duruyor...

Çok acı çok.
 
Geçtiğimiz gece itibaiyle büyük usta Atilla İLHAN'ı kaybettik. Hepimizin başı sağ olsun. Bana göre Atatürk'ü tam anlayabilme konusunda en ileri olan insanlardan birisiydi. Türkçe'nin en önemli koruyucularındandı. Sahip olduğu tarih bilgisi derin, tarih bilinci takdirlerin en yüksek mertebelerine şayandı. Şair, romancı, senarist yönünü bu alanların uzmanları yada sevenleri konuşsun. Ben onu dizelerden ziyade yazdığı "Batının Deli Gömleği", "Allah'ın Süngüleri" gibi eserleri, :Yıllarca TrT'de takip ettiğim "Zaman İçinde Bir Yolculuk" gibi televizyon programlarında yaptığı güç veren, öğretici sohpetleri ile daima hatırlayacağım.

Ruhu şad olsun, Allah bize de onun irfanını ve aklını bahşetsin!
 
Geri
Üst