Teknolojinin Sanata Etkisi

önceki başlıkta tartıştığımız bazı şeyleri açmak adına bu başlık altında yeni bi soruyla karşı karşıya olduğumu düşündüm bir an için. ve teknolojinin son yüzyıl içinde meydana gelen hızlı büyümesi sonucunda sanatın kaybettiği bir takım şeylerin farkına varmanın zor olmadığını gördüm.

aslında sanatın da zamana pararel bir gelişme gösterdiğini görmek zor değil, en azından o zamanın veya gelecekteki teknolojinin sanatı ne açıdan etkilediğini biz müzisyen olarak açıkça anlayabiliriz. ama sırf müzik değil, bütün sanatlarda bu geçerli bir durumdur.

öncelikle teknolojinin değişik bir tanımını yapmak gerekir.. kısaca makineleşme, dijitalleşme vs gibi tanımlar ve kavramlar öne sürülebilir. şu an benim ve binlerce insanın yaptığı gibi internet aracılığıyla sanat hakkında tartışmak da teknolojiyi araç olarak kullanmaktan ibarettir.

yaklaşık 3 yüzyıldır insanlar teknolojiyi geliştirdiler ve günümüze kadar büyük bir gelişim gözlendi. süreçler süreçleri doğurdu, her yeni gelişim başka gereksinimleri ortaya çıkardı. bir anlamda bazı kısım insanlar teknolojiye bağımlı hale geldiler ve günümüzde göreceli de olsa bazı sanat dallarını icra eden insanlar teknolojiden bağımsız hareket edemez oldular.
geriye dönüp baktığımızda sanat adına şu anki teknolojinin hızına eşit hızda bir gelişmenin söz konusu olduğunu söyleyebiliriz. bunun bir kaç sebebi vardır:
felsefi koşullar,
siyasi koşullar,
dinsel koşullar,
yaşamsal koşullar ve teknolojik koşullar.
o günkü koşulların gelişimine ve insani düşüncelere olan etkisine göre gelişen belirgin sanat dallarında bu koşulların tümünden birer parça görmek mümkün olabilir. insanlar sonuçta düşüncelerini sanata dönüştürerek insanlara sunarlar. bunu anlayıp anlamamak bize kalmış birşeydir, aslında bunun sorgulanması söz konusu bile değil bence. çünkü günümüz teknolojisi ve sanatsal ilerleme birbirine bağımlı hale geldi. hatta bazı insanlar teknolojiyi bir sanat olarak da değerlendirmeye başlamışlardır. oysa (kendi görüşüm) sanatsal olaylar, ürünler ve değerler geçmişte daha fazla yoğundu ve daha çok yapılıyordur. teknoloji bu sanatın yayılması anlamında bir yardımcı öğe olmaktan çıktı sanatın önüne geçti ve artık bu hızla devam eder bir süreç haline geldi.

kendi görüşüm teknoloji sanatı birebir etkiler bir haldedir ve bunun önüne geçilmesi zor görünmektedir.
görüşlerinizi bekliyorum.

Bir sanat eserinin seri üretime dayalı (teknoloji tarafından kullanımı) bir metadan hareketle ihtiyaca yöneltilme ve onu pazarlama yoluyla eserin sanatsal ve de estetik değerlerinin yok olduğunu düşünmekteyiz sanırım.
Bunun altında ki temel etken biraz daha açarsak; sanatın pazar ekonomisi için kullanılıp kar güdülerek ve de estetik gaye düşüncesinin azalması ya da yok olmasıyla eserin meta haline dönüştürülmesidir.
Bu süreç ise herşeyi meta haline getiren kapitalist sistemin tipik bir dayatması ve de doğal hareketidir.

Ancak bu süreç tam tersine çevrildiğinde yani Sosyalist sisteme geçildiğinde; sanatçının emeğiyle beraber eserinin meta halinin tamamiyle yok olması bağlamında insan, sanatı temel ihtiyaçlarını karşılama düşüncesi ile orantılı düşünmekten uzakta sadece kendi özgün yaratıcılığının belirgenliğinde üreteceğinden, ürettiği eser insan ihtiyaçlarına yönelsede seri üretime dayalı olarak bu onun sanatındaki özgün yaratıcılığını yok etmeyecektir. Çünkü artık pazar ekonomisi belirgenliğinde değil tamamen bireysel belirgenliğinden hareket edecektir. Eserini yönetilmesinden kurtarıp yönetecektir.

Dolayısıyla bu bahsedilen sorunun çözümü; metalaştırmaya dayalı yani kapitalist sistemin karakterlerinden kurtulması gerekmektedir. Ki sanatçının eserini ve kendisini her açıdan belirleme ve insanların estetik anlayışına birşeyler katmasına paralel gelişerek "sanatı ve estetik etiği" ilerletsin.

Ve doğal olarak komünist sistemde sanat ve estetik insanlara politik,ideoloji bağlamda bir şeyler empoze etmek yerine ve estetiğin hiçe sayılıp ürünleri en basit şekilde ve kar amacı güderekten seri üretime dayalı hale getirmeyle, yapılana sanat ve esetetik demek gibi saçma ve aşşağılayıcı fikirler doğrultusunda hareket edilemeyecektir.

utopiano ;

Kapitalist sistem üzerinden bu soruna bir çözümün var mı?
Ya da sanatın ve de teknoloji'nin ne amaçla kullanımının; ekonomik sistemden bağımsız bir yapıda ilerlediğini mi düşünüyorsun?

dostum dikkat edersen asıl amacım ekonomik sistemlerin sanata olan etkisini birebir sorgulamak değildir. teknoloji ve ekonomi pararel gelişebilirler ancak sanat ve ekonomi bağımlı değildirler. sanat düşünceyle eşdeğer ilerleme kaydedebilir. sanatı icra etmekle, onu yaymak arasında büyük farklar vardır. ben hayatım boyunca bir çok sanat icra etmiş olabilirim ancak bunu insanlara göstermemem onun sanat olmadığı anlamına gelmez.
sanatçı için içinde yaşadığı sosyo-ekonomik koşul o sanatın üretim aşamasında bir sorun teşkil etmez, sadece bir kaynak olabilir veya sanatçıyaherhangi bir fikir verebilir. ekonomik sistem kapitalist ise sanatın üretimi ile tüketimi arasındaki süreç farklı olacaktır. sistem komünist ise sanatın değerlendirmesi bambaşka yapılacaktır şüphesiz. ancak göz önüne almadığın ve ya almak istemediğin bir durumla karşı karşıyayız ki bu söylediğin sistem dünyada en azında ülkemizde mevcut değildir. günümüz şartlarında bir değerlendirme yaparsan daha mutlu olurum ve uzlaşmak daha kolay olur.
asıl anlatmak istediğim şeyin teknolojik etki olduğunu söylemek istiyorum bir kez daha. örnek olarak bir müzik melodisini sazıyla veya gitarıyla çalan insanın karşısında dijital ya da teknolojik imkanlara sahip olan insanların şartları arasında bir çok fark vardır. müzik sanatını normal yollarla icra eden bir sanatçı, stüdyoda aylarını verip uğraştığı eserini piyasaya sürerken, aynı değerlendirme başka bir olgunun üzerinde de yapılmaktadır. bir kaç günde o albümle eşdeğer kalitede dijital eserler de üretilmektedir. teknoloji bu şekilde bir alışkanlık sokmuştur sanatın içine. normal bir fotoğraf makinesiyle fotoğraf makinalı cep telefonu arasında nasıl bir fark vardır? nasıl bir bağlantı vardır?
(anlatmak istediğim şey anlaşılmıştır sanırım)
insanların artık bir çok şeyi ihtiyaç haline getirdiği ve tüketimin had safhada olduğu bir dünyada yaşarken bu söylediklerin bana biraz geç kalınmış cümleler olarak geliyor.
açıkçası günümüzde bazı gelişmiş ülkeler bu tarz şeylere bu yöntemlerle dikkat etmek yerine başka yöntemler kullanmayı tercih ediyorlar. buna kısaca emperyalizm de diyebiliriz. ya da kastettiğim şey emperyalizmin içinde yer alabilir.
praxis söylediklerin içinde bulunduğumuz durumun ne kadar vahim olduğunu göstermekte başarılı ancak bu şartlarda sen de bir çözüm üretebilir misin bu beni meraklandırıyor.
kapitalist sistem üzerinden bu soruna günümüz koşullarında bir çözüm bulmak zor diye düşünüyorum.
sanat ekonomik sistemden bağımsız ilerler ancak sanatın yayılımı, değişimi, süreçlerden geçişi ve sanatın kökleşmesi ekonomik bir takım evrelerden geçmesiyle gerçekleşir. daha önce de söylediğim gibi sanat çıktığı yerde köklerini korur ancak çıktığı yer dışında her yerde başka başka versiyonlarını bulmak mümkündür.
son olarak teknolojinin sanat etkisi burada (bu değişim olayında ve versiyonların çoğalmasında) apaçık görülmektedir.

Sende görüyorsun ki; sanat, üretim araçları ve onların kullanımı tarafından sanatın ekonomiyle gelişimine girdiğinden dolayı ekonomik sistem tarafından kısmen belirlenmekte ve yine gelişmektedir. Ancak sanat da teknolojideki estetik gelişmeyi etkiler ve de belirler. Fakat bu demek değildir ki sanat ekonomiden bağımsız olarak ilerlemektedir. Çünkü işin temelinde teknolojinin kullanımı onlara sahip olan kişiler tarafından istedikleri yönde kullanılmaktadır. Ve buda kapitalist sistemin sanatın etkilerinide teknolojiyle birleştirerek pazara sunmak ve ondan kar elde etmektir.

Bir başka husus ise teknolojide kullanınlan sanat bağlamındaki estetiğin eseri yaratıcısından çok pazarın belirlediğidir. Pazarı belirleyende yine kapitalist sistemin ta kendisidir. Çünkü insanları. medya, din gibi olgular aracılığıyla toplumun ihtiyaçlarınıını (temel ihtiyaçlar olmasa bile) yönlendirebilmekte ve kontrol etmektedir.

Dolayısıyla ben bu sorunun çözümünde revizyonist bir sosyaldemokrat ya da postmodernist bir paradigmayla kendimi kandırıp hareket edemem. Temel sorun içiresinde yaşanılan sistem ve dayatmalarıdır. Ben bunun çözümünü kapitalist düzeni yıkımakta görüyorum.

Ve sonuç olarak yazdıklarım üzere; Sanat, teknoloji ekonomik sistemden bağımsız değildir. İnsan yaşamını her bir sunumuyla şekillendirir. Dolayısıyla sanatı ve teknolojiyi sadece insanlara ve onların yararına bırakılması gerektiğini görerek, özgür bırakmaktır. Bu da ancak Komünizm'de olacaktır...

Ben teknolojinin, teknolojinin kullanıldığı ve kullanılmadığı düzeyde ki farklılıklar ve varyasyonlar üzerinden yola çıkmıyorum. Elbet aralarında farklılıklar olacaktır. Bu da teknolojinin kimin elinde bulunduğuna doğrudan bağlıdır. Ve teknolojinin kullanılmış olmasın da ki etkileyicilik insanları cezbediyosa yine insanları bunlara yöneltecek olanda ekonomik sistem olacağından. Bir çıkmaz sokakda bulacak olmamızdır kendimizi...

forumdaki düşüncelerin ortak bağlamında sanatın ekonomik koşullardan bağımsız olarak fakat teknolojiyle ilişki içerisinde geliştiğini söylemişsiniz.evet, belki evde çalınan gitar da sanat olabilir, ama bu insanlarla paylaşılmadığında sanatın taşıması gereken misyonu nasıl taşıyabilir.daha önce de belirttim.sanat duygu ve düşüncelerin yansıtılmasıdır.insan düşüncelerini ve duygularını "başkalarıyla payaşmak" için sabat eserleri şeklinde yansıtır.bunu da elinden geldiğince fazla insana ulaştırmak isteyecektir, çünkü sanatçının gücü paylaşımdan gelir.azimle yeni eserlere soyunur, vs.
bu anlamda teknolojinin etkilerini konuştuk.dediğin gibi teknoloji sanatın içine girmiş utopia.ama buna ne kadar sanat denilebilir?
öncelikle, sanat insanların kolaya kaçarak yaptıkları birşey olmamalı.bir sanatçı için sanat eseri onun evladıdır ve tekdüze, basit, alışılmış bir ürün olmasını istemeyecektir.üretecektir, içindeki heyecanı dışa vurmak isteyecektir.anlatacak, hislerini dışavuracaktır.ama bunun karşılığını da bu eserleri insanlarla paylaşarak alacaktır.burada bir tezat var.bahsettiğim misyondaki(belki de deyişinle eski sanatçı) sanatçı gücünü kaybetmektedir modern dünyada.
neden?insanlar sistem tarafınadn bir yarışa sokulmuş ve daha hızlı koşanın kazanacağı bir ödül konmuş ucuna.ya da senle aynı hızdaki biri varsa ekmeğini bölüşürsün.kapitalist sistemin getirdiği bu hayat tarzı insanları, durup, düşünüp üretmeye teşvik eden(sanatsal anlamda) bir yapı değil, ayrıca insanı bundan soyutlayan, bir koyun haline getiren bir sistemdir.bunu vakti olan insanlar yapabilir ancak, yani parası olan insan.ekonomi işin içine işte bu noktada giriyor.başkalarının vakti ve parasıyla vakit ve para kazanan bu insanımız, hevesle ya da bir yatırım tutkusuyla yapabildiği kadar sanat geri kalanını koyver gitsin teknolojiyle yapmaktadır.sanat budur bu düzende.buradaki teknolojide insanın yansıması olması gereken sanata bir leke düşürüyor.adeta insanın en doğal dışavurum örneği olan sanata ortak olarak artık sizin yerinizi biz alıyoruz diyor.emeğe karşıt geliyor.nerde kaldı sanat?nerde kaldı sanatçının evladı?
belki anlattığımız şeyler eskimiş düşünceler olarak gelebilir sana utopia.ama inan ki, bahsettiğin günümüzde bahsettiğin teknoloji geliştikçe, bazı insanlar dünyanın dışına daha da fazla itilmekte.teknoloji geliştikçe o insanlar daha da fazla ilkelleşTİRİLmekte.bunları da gözönünde bulunduralım lütfen...

Ben bağımsız falan demedim. Bu konudaki fikrimi yukarıda belirttim.

yapaycıkılık katıyor bence... birçok aleti pc den bir iki hareketle müziğe ekliyorlar ne oluyor soğuk ve anlaşıyır bir yapaylık....

fotoğraf sanatı için de digital makinelerin oluşumu anında çekim pc ye aktarım kolaylık tamam... ama zahmet ve beceri de yapaylaşıyor kolay hale geliyor....

resimler, çizimler günümüzdeki ortamların çizimleri hiçbir şekilde beni etkilemiyor... yıllar geçtikçe de böyle olucak hep eskilerde kalıyor gözümüz.....
yüksek yüksek plazaların çizimi, resmi beni etkilemez ama eskilerin camileri, kliseleri, sokakları beni etkiler.....

tasarımlar da artık uç noktalarda hiç kullanılmayacak objeler gözümüze çarpar gözler yorularak, alından ter akarak çizimler yok artık... bilgisayarların programları yeterli bunun için.....

elleriyle mimariyi yorumlayan çok az insan kalmıştır. Teknolojiye inat kocaman masasında çizimini yapar.... o daha bir keyif verir ona.....

teknoloji etkiler sanatı!!!

Ben teknolojinin sanata ilaç gibi geldiğini düşünüyorum. Ama bir şartla teknoloji kıroluğu yapılmaz ise... Örneklemek gerekirse, sinemaya katkısı,analog kurgudan dijital kurguya geçiş, fotoğrafçılıkta da aynı avantaj mevcut. Çizim, grafik tasarımları sektöründe çok yararlı, kesinlikle devrim yarattı. Resim sanatı için aynı şeyi söylemek mümkün değil, zaten oluşumuna aykırı. Müzik konusunda da teknolojiyi savunamayacağım, hoşuma gitmiyor bilgisayar destekli melodiler ve müzik türleri. Onun dışında teknoloji kıroluğundan bahsettiğim şey, bilgisayarın başına oturup tasarım yapıyorum diye mouse u oynatan, loopları tekrarlatıp buyrun müzik yaptım, bir yerlerden bulma görüntüleri arka arkaya koyup video-klip çektim diyen ve yaptığı işe her nasılsa "sanat" diyebilen "şanslıların" durumu. Eliyle, beyniyle yorulmayanın teknoloji yardımıyla üstesinden gelebileceğini hakkını verebileceğini düşünmüyorum işinin. Ancak şu gerçekki; teknoloji kullanıldığı için yapılan iş daha az zahmetsiz olmaz, aksine daha zahmetli bile olabilir, daha fazla emek isteyebilir. Kimin kullandığına bağlı yani. Sanatta teknolojiyi kullanmak amatörlere yarıyormuş gibi bir durum var. İşini iyi yapan birinin kendini bir adım öteye götürebilecek bir işlevi vardır teknolojinin, hiç bilmeyenin işi kolaylaşsın, 10 günde çıkarılacak işi 1 saatte halletsin diye kullanılırsa elbet hoşa gitmez. Al bak sen de yapabilirsin sloganlı yardımcılar nefret ettirir, en ilkel halde yaşayası gelir insanın.

Evet bizi etkiler...zaten hayranlık uyandıran, o eserlerdeki yaratıcılığın ve simetrinin sadece insan gücü ve inceliğiyle oluşturulmasıdır...

deathwish demiş ki:
belki evde çalınan gitar da sanat olabilir, ama bu insanlarla paylaşılmadığında sanatın taşıması gereken misyonu nasıl taşıyabilir.

bu cümlede bir eksiklik olduğunu düşünüyorum. günümüzde bu tarz bir olayı paşkalarıyla paylaşmak için bir kayıt cihazı, bir bilgisayar ve bir internet bağlantısı yeterlidir.
binlerce internet kullanıcısı çeşitli paylaşım programlarıyla kendi üretimini insanların kullanımına açabiliyor, başkalarının ürettiği bir üretim öğesini uzak sınırları aşarak bilgisayarına indirebiliyor.
geçmişte çok sevdiğim bir albümü istanbuldan veya yurtdışından getirtirken şu an buna ihtiyaç bile duymadan bir tıkla bu işi ücretsiz halledebilirim.
ama asıl problem bu değil, kimi insanlar teknolojinin sanatı yapay hale getirdiğini söylüyor kimi insanlar ise teknoloji sanatın gelişimne yardımcıdır diyor. burada ince bir çizgi var ve biz bu çizginin neresinde duruyoruz?
ülkemiz açısından bakıldığında teknolojiden yeni yeni yararlanan bir toplumuz ve sanatsal anlamda standartların üstüne çıkamadığımızı söylüyoruz kendi kendimize (sanatta standart arayışı burada daha öncelikli bir problem oluşturmaktadır bunu öenmle belirtiyorum)
sistem insanları artık garantili bir şekilde hayatı kazanmaya yönlendirmiş ve özgün sanatçıyı bir kenara itmiş olabilir. ancak bir şekilde sanat icra olmakta ve teknoloji gelişmekte.

sanat gelişmeye devam ediyor olabilir.ama kimligini kaybetmiyor mu sizce de.evet belki birçok açıdan avantajı olabilir ama daha önce de dediğim gibi emeğin artık ne kadar değersizleştiğinin bir kanıtıdır teknoloji ve makine.ayrıca pahalı bir prodüksüyonun karşısında eserini internetten yayınlamaya çalışan biri ne kadar başarılı olabilir ki?ya da sanatının karşılığını nasıl alabilir?
belki bir şekilde gelişiyor sanat, evet, ancak kapitalzm nasıl isterse.şu anda önüme sunulan eserlerden onlarca kat iyisi üretiliyor biliyorum, ama para diğerini daha değerli kılıyor.
sonuçta teknolojinin sanata etkisi genel anlamda olumsuz ve ekonomiyle ilintili, bence sanat bunlardan daha yüce olmalı.

teknoloji sanatın yönünü değiştiriyor sadece ve yukardada söylenmiş olduğu gibi bu ona ilaç gibi geliyor ve yapılan bir sanat eserinin aynı anda dünyaya sunulmasını sağlıyor.
belki doğurduğu pratiklik açısından işi bilmeyenlerde gereksizlik yapıp kaliteyi düşürüyor veya parasal amaçlar uğruna gittikçe yapaylaşıyor ama zaten sanata yönelik çalışmayı seven yine sanatı sanat yapıyor.
ama ne olursa olsun artık siz buna sistemden diyin yok ekonomi falan sanatın teknolojiyle paralel değişimini durdurmak veya ikisini farklı kulvarlara sokmaya çalışmak mümkün değildir...

sanatı yüce yapan ona vurgulanan anlam düşünce özgünlük ama bir okadarda evrenselliktir bence. ona harcanan emeğin araçları değil, büyüklüğü ve aşkı asıl tartışılması gerekendir diye düşünüyorum.

[tabi bu kişisel bir düşünce benim pek haddime değil bu konularda yorum yapmak]

Bazı kişiler,gerçek anlamda sanatı engellediğini düşünse de dijital sanat denilen harika birşey gündeme geldi.Bence pozitif bir anlamda etkisi oldu.Hem sanata,hem sanatçıya,hem de gizli yetenek denilen kişilere.Sanatta görsellik ve fonetiği daha etkin kıldığını düşünüyorum.Sadece resim,müzik gibi sanat dallarında değil,tiyatroda bile etkisi olmuştur teknolojinin.

sanatta sonuç önemlidir bence. sanatın yapım aşaması beni ilgilendirmez. neden ilgilendirmez? çünkü o sanat eseri bana bir şeyler hissettiriyorsa , bir şeyler düşündürebiliyorsa , bir şeyler yapmam için beni harekete geçirebiliyorsa... isterse çamurdan yapılsın , isterse son teknoloji kullanılan bir atolyede yapılsın. hiç farkmaz..

sanat eserinde teknolojiyi kullanmak sadece teknik bir olaydır sanata bir eksisi olmaz çünkü sanatta tek bir teknik kullanılmaz sanatı yok eden sadece insanların zihniyetidir teknolojinin bir suçu yoktur bunda ...müzikte kayıt yapmak için günümüz teknolojisini kullanmakla daha kaliteli bir sound elde edebiliriz yada 3d tasarım programlarıyla insanların inanamayacağı eserler yaratabiliriz veya reklamcılık gibi sektöre hitabeden görsel sanatlarda çok sağlam işler ortaya çıkarabiliriz.. ister teknoloji isterse klasik metodlar kullanılsın eseri güzel yapanda berbat edende insandır bence.

Teknolojiyi sadece müzik açısından değerlendirirsek hem olumludur hem olumsuzdur,diğer dallar ile ilgili yorum yapamıcam çünkü sadece müzisyenim resimci yada vs. değilim.

sanat tanımına baktıgınızda dogal aletlerle yapılan ,sanatcının kendi içselleştirdiği görünümlerin dısa vurumu olarak tarıf edılır..
Teknolojıın gelışmesi ancak daha ıyı fırcalar ve kusursuz ayarlanabılen muzık aletlerı yapabılır sanatta..Ama hala kullandıgımız renkler ve notalar farklı degıl..Beethovenın ınsanlık senfonısını dusunun cok basıttır ama bır tarıhe damgasını vurmustur..
Paganınnı ,rahmanınov cok seslı ımkansıza ulasmaya calıssalarda yıne var olan notaları kullanmıstır..
Picasso sanatını yaparken elımızde olan renklerden baska bır sey kullanmamıstır..
Teknolojı dusunme sıstemlerını degıstırebılır..Asıl sorun nasıl sanat yapıldıgıdır..Yaratım ve dıssavurum..
Gerısı bır avuc kul..

bence teknoloji müziği negatif yönde etkiliyo...teknoloji sayesinde herşeyin bu kadar basite indirgenmesinin gerçek müzisyenlerin önünü kapadığı görüşündeyim...

Bu aslında sanata nereden baktıınızla da alakalı. Bunun yanında teknolojiye de...

Teknolojiye de sanatın icrası yönünden bakıldığında;

Mesela, çizgileri (vektör) kullanan bir grafik sanatçısı için veya bir mimar için teknoloji bulunmaz nimettir. Çizim programları, 3D tasarım programları, kolay hesaplamalar...vb. Bunun yanında ressamlar için de boya ve tuval üretimindeki teknolojinin gelişimi, kaliteli fırçalar... Bir müzisyen için sesini çok çok geniş alanlara duyurabilecek müzik aletleri, ses sistemleri, efektler...vb.

Bunlara bakıldığında teknolojinin sanata katkısı sonsuzdur.

Bunun yanında teknolojiye sanata konu vermesi ve toplumları değiştirmesi, sanat anlayışını değiştirmesi yönünden bakıldığında;

Teknoloji, geliştikçe beraberinde toplumların yapılarını da değiştirmiştir, yukarıda Praxis'in de bahsettiği gibi... Bu toplumsal değişimler ile birlikte çok çeşitli sanat akımları doğmuştur. Neredeyse de her sistemle de bir sanat akımı özdeşleşmiştir.

Örneğin, resim sanatında rönesansa kadar sanatçılar gerçeğe yaklaşmaya çalışmışlar ve rönesansta "mükemmellliği" yakalamışlardır. Daha sonra ise bu mükemmelliği bozmak için uğraşmışlar ve günümüz soyut sanatlarına ulaşılmıştır. Kapitalizm ile post-modern sanat özdeşleşmiştir adeta. Çünkü ikisi de tüketime (kullan -at) dayalıdır.

Teknolojinin bu günkü konumuna modernizm ile geldiğini düşündüğümüzde, sanattaki deneyselliğin de yine modernizm ile başladığını da göz önüne alırsak, en azından bana göre, iyi bir gelişmeden bahsedemeyiz.

Şahsen bir post-modernist olarak, moderizm düşüncesi bana sonuna kadar gelmektedir. Bunun için de teknolojinin gelişimi incelendiğinde, artıları olmakla beraber daha çok sanatın yozlaşmasını sağlamıştır teknoloji....

birçok sanatçı geçinen insanın seslerinin bilgisayarla düzenlendiği düşünüldüğü zaman teknoloji sanatı baltalıyor diyebiliriz.

ama güzel tarafları da var tabi,teknolojiyle sanatçılar daha çok insana ulaşıyor.