gibson les paul ve epiphone les paul arasında fark yoktur :D

Çok geniş fiyat aralığında gitarlar denedim, alt orta üst seviye gitarlar da geçti elimden. 0-1500 ve 1500-4000 aralığında (ikinci elden bahsediyorum) çok büyük farklar bulunmamakta. Temel farklılık işçilikte. Kimisinin fretleri iyi tıraşlanmamış oluyor, akor tutmuyor, suntadan yapılıyor, klavyesi rahat değil (göreceli) gibi. 4000den sonra fark çok açılıyor, mesela cs strat denemiştim, benim standart strat yanında ferrari vs şahin gibi kalıyor. Ya da select series telecaster kullanmıştım, o da çok üstündü. Fiyat farkı belki 3 kat ama ton farkı 4-5 kat oluyor. Ama meksika strat ile usa standart arasında fiyatı oranında ton farkı yok. Çok daha iyi meksikalar olduğunu da youtubedan gitarı görüp, duyuyoruz.
Tamamen zevk renk meselesi, 15bin lira gitara vermek yerine 4bin gitar 4bin amfi ile daha iyi sonuçlar alınabilir.
Para eden şey parmaklar, link durumu özetliyor.

edit: ses görülmez, duyulur ;) :)
 
Son düzenleme:
Çok geniş fiyat aralığında gitarlar denedim, alt orta üst seviye gitarlar da geçti elimden. 0-1500 ve 1500-4000 aralığında (ikinci elden bahsediyorum) çok büyük farklar bulunmamakta. Temel farklılık işçilikte. Kimisinin fretleri iyi tıraşlanmamış oluyor, akor tutmuyor, suntadan yapılıyor, klavyesi rahat değil (göreceli) gibi. 4000den sonra fark çok açılıyor, mesela cs strat denemiştim, benim standart strat yanında ferrari vs şahin gibi kalıyor. Ya da select series telecaster kullanmıştım, o da çok üstündü. Fiyat farkı belki 3 kat ama ton farkı 4-5 kat oluyor. Ama meksika strat ile usa standart arasında fiyatı oranında ton farkı yok. Çok daha iyi meksikalar olduğunu da youtubedan gitarı görüp, duyuyoruz.
Tamamen zevk renk meselesi, 15bin lira gitara vermek yerine 4bin gitar 4bin amfi ile daha iyi sonuçlar alınabilir.
Para eden şey parmaklar, link durumu özetliyor.

edit: ses görülmez, duyulur ;) :)


Fender, meksika Fender ve Squier arasındaki durum daha farklı. Strat kopyalarında ölçüler birebir olduğu için daha kaliteli parçalarla geliştirme şansın var. O yüzden Sx modifiyesi vs oldukça popüler. Modifiyesiz ve biraz daha kalbur üstü Squier ve Amerikan Fender blindtestleri izlerseniz Epiphone ve Gibson'u fark ettikleri kadar kolay fark edemediklerini görürsünüz. Bunda Squier, Fender ve Meksika Fender'lerde ölçülerin birebir olmasının payı bana sorarsanız çok büyük. Ağacı kereste olmadıkça sağlam manyetik, köprü, elektronik ve nut modifiyesiyle orijinale yaklaşmayacak strat kopyası düşünemiyorum. Fakat epiphone ve gibson arasında böyle bir durum les paul standartlar özelinde yok.
 
Fender, meksika Fender ve Squier arasındaki durum daha farklı. Strat kopyalarında ölçüler birebir olduğu için daha kaliteli parçalarla geliştirme şansın var. O yüzden Sx modifiyesi vs oldukça popüler. Modifiyesiz ve biraz daha kalbur üstü Squier ve Amerikan Fender blindtestleri izlerseniz Epiphone ve Gibson'u fark ettikleri kadar kolay fark edemediklerini görürsünüz. Bunda Squier, Fender ve Meksika Fender'lerde ölçülerin birebir olmasının payı bana sorarsanız çok büyük. Ağacı kereste olmadıkça sağlam manyetik, köprü, elektronik ve nut modifiyesiyle orijinale yaklaşmayacak strat kopyası düşünemiyorum. Fakat epiphone ve gibson arasında böyle bir durum les paul standartlar özelinde yok.
Temel fark parça kalitesi ya da benzerliği, cila tipi ve kalınlığı bunlara ek olarak da işçilik diyebiliriz. Parça fiyatları ortada, custom shop ustasının aldığı maaş ile cs gitarların fiyatları arasında doğru orantı olduğunu düşünmüyorum (ya da normal gitarla cs arasındaki fiyat farkının büyük kısmının ustaya gitmediği). Bu da düşüncemizi doğrular nitelikte, paranın çoğunu markaya veriyoruz :)
Kaynak göstermem mümkün değil ama bir yerde okuduğuma göre 1500-2000 dolarlık gitarların malzeme maliyetinin 100-150 dolar aralığında olduğunu hatırlıyorum. Fiyatın düşmesinde malzemenin tabiki toplu olarak alınması ve cnc makinalar ile seri üretim büyük rol oynuyor.
Sağlam bir de amfi sahibi değilseniz fark olmayabilir.
kesinlikle öyle, 10 watt transistörlü herhangi amp ile 15 watt blues jr arasında çok fark var pahalı-ucuz gitar arasında.
 
Ton olarak Epiphone (ust modelleri) la Gibson arasında fiyatlarındaki fark kadar buyuk bir uçurum yok. Hatta çok çok iyi bir kulak yoksa ayırt etmek gayet zor. Ve fakat elinize alıp çalarsanız farkı hissediyorsunuz.
İşin en önemli kısmı ve birbirinden asıl ayrıldıkları yer ise tamamen marka değeri. 10-30 sene sonra Gibson'i yine değerinde belki değerinin üzerinde ama Epiphone'u aldığınız fiyatın çok altına satarsınız.
 
Gibson'ın Standard modelleri içerisinde, birbirleriyle müthiş farklar mevcut tonal anlamda. Belki bana öylesi denk geldi ama Fender'in Usa Standard'ları arasında böyle fark yok sanki. Tabi çok çok iyi olanları da denk geldi ama öyle aşırı kötüsüne denk gelmedim. Fakat Gibson'da durum çok farklı. Tabi bu tecrübe olarak söyleyebileceğim bir şey. Bilgisel olarak böyle bir şey iddia edemem. Tiz dengesi özellikle Gibson'larda acayip farklılık gösteriyor bana göre.

Fakat Gibson'ın Historical serileri inanılmaz. Historical olanlar ile Standard serilerin arasında büyük bir uçurum söz konusu. Standard'a o kadar para vermezdim LP almaya niyetlenecek olsaydım.

Epi'ler ile fazla oynayamadım. Keskin bir yorum yapmam yanlış olur. Fakat pek çok gitar arasından deneye deneye tonal anlamda üst düzey bir Epi bulmak imkansız değil. Kore malı Epilerin bazıları şaşırtıcı olabiliyor. Japon olanların fiyatı daha yüksek, bulunabilirliği çok daha zor ama çok tatlı tonları var. Klasik LP tonu anlamında oldukça şaşırtıcı.

Bu arada marka mojosu var. Suhr alıyorsanız, Suhr alıyorsunuz.
 
Şaka maka bu iddiayı kanıtlamak adına bir çok video yapılmış internette.

Boşa çaba ...

Epi, Gibson tarafından, bazı şeyler feda edilerek, mass market için üretim yapmak üzere yaratılmış bir marka. Eh, bazı şeyler feda edilince de Epi gitar Gibson kadar olamaz, olmuyor da.

Tabi tek tek ele alındığında bazı Gibson'lardan daha iyi tınısı olan Epi yok değil ama yine de bu onun bir Epi olduğu gerçeğini değiştirmiyor; ucuz yollu Gibson ... buna da şükür ...
 
Ton farkı olmadığını youtube'dan göremezsiniz.

Edit: Oradaki görmek ne anlama geliyor araştırmanızı öneriyorum.

Ama yaptığınız kayıtları Youtube,Soundcloud üzerinden paylaşıyorsunuz. Ha canlı da zaten ülkedeki ses sistemleri belli ayrıca seyirci diyecek mi sanıyorsunuz ooo adam çin malı gitarla çıkmış tonunda sıkıntı var. Ha kendini eğlendirmek için verirsin paran varsa. Eğer kayıt yapmayı ton ayarlamayı daw'da iyi bilen biri varsa alır o Epiphone'la öyle bir kayıt çıkarttırır ki insanın aklı şaşar ama amfi önemli ona para verilir. Ben bu tonu savunanlar için şöyle düşünüyorum adam gitarı aldığında ses yalıtımlı odası var açıyor Marshall'ı sonuna kadar vayy ne güzel ton diyerek çalıyor.Kendini eğlendiriyor. E bizde pamuk prenses değiliz ay fretin kenarını traşlamamışlar elimi acıttı filan diyecek. Adamlar neden çatır çatır müzik yazıyorlar bu tür ıvır zıvırla uğraşmadıkları için.
 
tmp_4900-images(11)-744102921.jpg
 
Gibson LP Studio, Les Paul'lerin en hafif modelidir. Eski Studioların gövdesinde maunun yanında alt ve üst kısımlara mapple veya alder eklenirdi. Sonradan o kısımlara boşluklar açarak hafifliği korumaya çalıştılar. Yoksa Gibson Les Paul'ler evet eşek ölüsü gibidir. Epiphone'lar ise sonuçta yan ürün. Kötü gitarlar değiller ama, kullanılan ağaçlar, elektronik materyal hep farklı. Genel açıdan bakarsak, Gibson Epiphone'dan üstündür.
Ama şöyle bir durum da var. Gibson son yıllarda signiture'lar da dahil model üstüne model çıkarıyor, son dönem reissue üretimlerin kalitesi düşük, elindeki rosewoodları CIA'e kaptırdı. (Yanlış hatırlamıyorsam ya ağaç kaçakçılığı gibi bir işe bulaştılar ya da bazı ticari kanunları gözden kaçırdılar, sonuçta CIA bindi tepelerine) "Baked maple", "Toasted maple" gibi deneyimlere girişti. Hali biraz dumanlı, sisli kısacası.
Başka markalar da Gibson'a rakip oldular arada. Eski luthierlerinin kurduğu Heritage hem ciddiyeti elden bırakmadı hem de marka olarak gayet iyi bir noktaya geldi. Vintage gibi daha ucuz ama iyi performanslı bir iki rakip te çıktı piyasaya. Epiphone'ların tek avantajı ise, malzeme karakteristiğinin değişmemesi. En azından baked, toasted maple'lar gibi sonucu belirsiz denemeler Epilere hala bulaşmadılar bildiğim kadarıyla.
Şu an elime para tutuşturup tecih yapmamı isteseler, parayı LP olarak Heritage, SG olarak ta Jay Dee'ye basmayı tercih ederim. Gibson'un da ancak 70'ler hariç eski üretimlerine para bağlarım.
bir gönderide 3 kere heritage yazılırsa, ben geliyorum. bilmiyor musun?
 
Bu senin için geçerli bir şey .Ben de 10bin küsür tl'lik bir gretsch çaldım ama o fiyata deyecek bir ton farkı duymadım. Elbette fark var hemen hemen diyorum zaten. Ama o bin dolarlar emin ol tona değil konfor,kalite,uzun ömürlülük,marka değeri gibi unsurlara gidiyor.Enayilik meselesi de değil. Kimi gösterişi sever alır kimi daha rahat ve düzgün akortta çalmayı sever alır kimi neden aldığını bile bilmez alır bunlar tercih . Gitaristliğimden şüphe edebilirsin sorun yok :)

hocam senin gitaristliğin beni zaten alakadar etmez her gitar aynı sesi verir demişsin ona istinaden atıfta bulundum :) sorun yok gerginliğede gerek yok..:) Benim anlatmak istediğim markalaşmış ünlü gitarların kendine özgü sound karakteri var misal fender,gibson,jackson,bc rich gibi markaların orta-üst seviye modellerinin kullandıkları ağaç manyetik dizilimi manyetik yapısı,headstock yapısı,fret yapısı,klavye dizaynı gibi unsurlar neticesinde kendilerine has tonları var. kime hangi gitarın tonu çalımı hoşuna giderse ister 100 isterse 1000 dolarlık alet olsun o gitar mükemmeldir.
 
Geri
Üst