Hermann Hesse

Bozkırkurdu,insanın topluma yabancılaşmasını,yalnızlığı anlatan büyük bir başyapıttır.

Hermann Hesse 1877'de, Almanya'da doğmuş.
Bİrinci Dünya Savaşı'nda Alman politikasını protesto etmek için İsviçre'ye yerleşmiş...Naziler'in büyük tepkileri ve aile içi sorunları onu bunalıma itmiş...

İlginçtir ki bunları öğrenmem şu soruyu sorduğum döneme denk gelir: "Hayatının bir döneminde bunalıma girmiş yazarlar,ressamlar vs..neden daha çekici geliyorlar bana?"

her neyse, henüz iki kitabını okudum: Bozkırkurdu ve Sidharta... alışılmışın dışında ve çok derin olduğunu düşünüyorum. Daha çok okunulası...

Demian ve Gertruth'da çok iyidir..İşte bir alıntı

"çalışan insanların yaşamı sıkıcıdır, ilginç olan haylazların yaşamı ve yazgılarıdır."

"biri çıkar bireyselliği icat eder. nedeni çağdaşlarından hoşlanmamasıdır..bir diğeri de sosyalizmi uydurur kafasında.nedeni de yalnızlığa dayanamamasıdır. olabili hani; bizim yalnızlık duygumuz belki bir hastalıktır. ne var ki sözkonusu çarelerle iyileştirilemeyecek bi yalnızlık""

Bunlar Gertruth'dan.. defterimin büyük bi bölümünü kaplamış.

Demian'ı yıllar önce okumuştur..Hatırladığım uzun bi süre demianı hayatımda hissettiğim..kısacası Hess çok etkileyici bi yazar...

Çarklar Arasında'yı okuyacaktım nerdeyse ama kitabın yarısında çok tatsız bir şeyler hissedip bıraktım...

Yönetici Uyarısı: Mesaj içeriği anlaşılmayı güçleştirecek ölçüde yazım ve anlatım hatalarına sahip olduğundan yönetim tarafından düzeltilmiştir. Kasıtlı olarak Türkçe'yi yanlış kullanmaya devam etmeniz durumunda siteden atılacaksınız. Lütfen Forum Kurallarını okuyunuz.

Siddharta...tavsiye edilir.

siddharta benim bir şekilde sinirimi bozmuş bir romandır. tamam güzeldi filan ama bittiğinde beni sarsmadı kesinlikle. belki de kuramların bir şekilde bilimsel olmamasından kaynaklanıyordu benim kafamın almaması. kitap boyunca siddhartaya küfrettim salak dedim bencil dedim hade len ordan dedim. sevmedim sonuçta.

bir de ilginç bir şekilde başka sevmeyen kimseyi görmedim bu güne dek.

Hermann Hesse'in kitaplarini, ozellikle Siddharta ve Bozkirkurdu'nu, zen sevmeden sevemezsiniz gibi geliyor.

adam dehşet ya.bılhassa sıddhartha yı okuduktan sonra ufkum genısledı dıyebılırız.

SisterMary demiş ki:

Hermann Hesse'in kitaplarini, ozellikle Siddharta ve Bozkirkurdu'nu, zen sevmeden sevemezsiniz gibi geliyor.

Hepsini görmek için tıklayın...

aynı şeyleri narziss ve goldmund içinde soyleyebiliriz. hatta birçok romanını sevmek (butun kitaplarını okumadım ama zamanım olduğunca okumaya çalışıyorum) için şuurumuzun doğu felsefelerine açık olması gerekir diye duşunuyorum. ve doğu yabancısı olmayan insanları gerçekten sarsmasını biliyor (pozitif şeyler katıp negatif şeyler alarak).

Siddhartha!!
Lisede edebiyat öğretmenim hediye etmiş,össden sonra oku istersen demişti..
Ben de şu incecik kitap ne kadar etkileyebilir ki demiştim..
Etkiledi!!
Tavsiye ederim..

Siddhartha okuduğum ilk Hermann Hesse kitabıdır. Bittiğinde etkilendiğimi ve "bir süre sonra tekrar okumalıyım" dediğimi hatırlıyorum. Düşünsel anlamda yoğun bir kitap olmasına rağmen anlatımındaki akıcılık sayesinde çok rahat okunabiliyor.

Gertrud okuduğum diğer Hermann Hesse eseridir. Bir kitap için doğru sıfat mı bilmiyorum ama kesinlikle çok "lezzetli" idi. Tercihe göre şekillenen fonda çalan müzikle (benim seçimim Nick Cave'di) çok keyifli bir hale geliyor bu kitabı okumak.