Paranoya

Bu yüzden aşkı kaçırmış olabilirim. Belki de kaçırmamışımdır. Bilmiyorum ki.
İşte bir paradoks örneği gibi bir şey. Yani abartırsak kuşkularımızı bu durumlara düşebiliriz. Tekrarlıyorum bence sadece kuşku duymak yaşamak ve ayakta durmak için yeterli.
Zaten verilen örnek de bilimsel olarak paranoya kapısına çıkmıyor ama halk arasında biz ona paranoya diyoruz.
 
ben deil de bi arkadaş var geçenlerde bize geldi...acaip paranoya bi yaratık...gece kaldı bzide malum öğrenci evi genelde 1. katta olur...samsun da bilen bilir acaip nemli biyer...bu sabah kalktı hasta olmuş bi paranoya nöbeti tuttu...evden nasıl kaçtı adam ya daha kötü olcam abi ben gidiyom dedi...kısaca çok kötü bişi ya...kimsenin başına gelmesin :)
olanlara da kolay gelsin...
 
thermopylai demiş ki:
ben deil de bi arkadaş var geçenlerde bize geldi...acaip paranoya bi yaratık...gece kaldı bzide malum öğrenci evi genelde 1. katta olur...samsun da bilen bilir acaip nemli biyer...bu sabah kalktı hasta olmuş bi paranoya nöbeti tuttu...evden nasıl kaçtı adam ya daha kötü olcam abi ben gidiyom dedi...kısaca çok kötü bişi ya...kimsenin başına gelmesin :)
olanlara da kolay gelsin...

Sağolasın.

Estella, bence aşkı kaçırmak ya da uzanıp almamak veya uğraşmamak paronaya'ya bağlıdır. Senaryolar üretir, hep en kötüsünü düşünür insan, kendimden biliyorum yani...
 
Offf off offf ne iğrenç bi duygu çelişimidir paronoya..Aklına bir anda bişey gelir ondan sora ona bağlantılı başka bişey uykuların kaçar..Hemen telefona sarılırsın..Uyuyamazsın miden bulanır..Ama paronayanın aslıl kaynağıı geçmişte size acı çektiren olayların tekrar olabileceği korkusudur bence..Yani benimki öyle..Hayatımdan çıkarmak istediğim en önemli şeylerden biri bu paranoya
 
evet dün yaşadım bi paranoya ben de...çok kötüydü ya sanki etrafımdaki herkes ve ben delirdik ve aklımızı kaçırdık zannettim...kafayı sıyırıyodum...bi yükseldim bi alçaldım...
 
paranoya tek başına beliriveren bir "hastalık" değildir.genellikle başka psikolojik rahatsızlıkların yanında bonus olarak çıkar karşımıza.en çok eşlik ettiği hastalıklar panik atak,şizofreni ve kaygı bozukluğudur.manik depresif hastalarda çok fazla görülmez,görülürse bir felaketle karşı karşıyasınızdır zaten.
paranoyanın bence en yaygın tipi kıskançlık-aşk paranoyası dediğimiz othello sendromu.bu kişiler sürekli "aldatılıyor muyum?" sorusunu yöneltirler kendilerine.muhtemelen geçmişte yaşadıkları kötü bir olay bu paranoyanın doğmasına sebep olmuştur.hayatlarına giren her insanı geçmişte canlarını yakan o insanla özdeşleştirirler.
zaman geçtikçe bu sıkıntı içlerinde daha da büyür ve paranoyanın her türünü kuşanabilirler."acaba biri beni mi gözetliyor,şu bardaktan su içsem aids olur muyum,burnum akıyor ya amansız bir hastalığın pençesindeysem" vb şeylerle kendi kendilerini ve en yakınlarını sinir hastası ederler.

b.ktandır paranoya ve bence mutlaka mutlaka uzun bir tedavi gerektirir...
 
Bende deli gibi bi paronayağım.. :cry: İyi giden her şeyin altında bibok varmış gibi hissediyorum ve bulmaya çalışıorum..Kendimden nefret ediyorum bazen..
 
ewet zaman zaman bende de oldugunu söyleyebilirim.yani dogustan gelen birsey bir endişe.nebilim olaylara hep kötü yanından bakmak ya da öyle görmek.olumlu yaklaşamamak.herkeste biraz olsun vardır diye düsünüyorum.
 
Evet, niye bu kadar iyi gidiyor ki dediğimi fark ettim bazen :LOL: , vardır içinde bi şeysi diye düşünürüm hep, ama harbi çıkar içinden bir şey. Ama bazen gerçekten öküz altında buzağı arıyoruz. Ama genelde sapmaz benim şüphelerim. Açık ve net olsun her şey yeter ki... Şüphe olduğu sürece hiçbir şey açık ve net olamaz belki ama en azından olumlu ya da olumsuz diyebilirsiniz.

Othello geliyo aklıma, orda Desdemona. Yazık oluyo.

Şüphe aşkın katili olabilir mi? Bazen abartıyo olamaz mıyız yani? Oluruz oluruz...
 
_Unforgiven__ demiş ki:
Nasıl bi durumdur bu böyle!Sonu olmayan bi korkumu yoksa bi çeşit takıntımı...

şüphelendikleriniz? neler varsa yazın.......


Mesela ben Bu forumlara yazan kişilerin birileri tarafından izlendiği ve listelendiği şeklinde bi paranoyam var :D Şaka bi yana bazen evde yalnızken birinin hep beni izlediğini sanıyorum ne oluyor bana :D

5 yasindayken yasadigim olayi animsadim.. pencereden birilerinin beni gozetledigini ve benim fotomu ve kameraya cektiklerini dusunur buyuk bi zevk alirdim.. :?
 
yengech demiş ki:
keyifliydi bence.. ama oyun oldugunu farkettigin surece



yangech ya bu site müzik sitesi hani ya :roll: :roll: :roll:
bunlarda öel forumlar ama senin direk amacın burası ya valla cok acaip
aman kısım hep buralarda ben korkmaya basladım ya sakın aman ha
aman ha paranoyak düşünceler içinde kaybolur gidersin :LOL: 8O
 
estella demiş ki:
Bu yüzden aşkı kaçırmış olabilirim. Belki de kaçırmamışımdır. Bilmiyorum ki.
İşte bir paradoks örneği gibi bir şey. Yani abartırsak kuşkularımızı bu durumlara düşebiliriz. Tekrarlıyorum bence sadece kuşku duymak yaşamak ve ayakta durmak için yeterli.
Zaten verilen örnek de bilimsel olarak paranoya kapısına çıkmıyor ama halk arasında biz ona paranoya diyoruz.

olabilirimde olmayabilirimde..tam bir paranoya ornegi..senin dediginede bi ornek benden..eski bi raporludan tavsiye olarak beyninize kazıyınızdır..

cok fazla dusunurseniz ne yapacagınızı..hicbisey yapamazsınız teoride kalırsınız hep sonrada neden iste soyle yapmadım boyle yapmadım dersiniz..yapmadıgınız birseyden pisman olacagınıza yaptıgınız birseyden pisman olunuz..
 
Geri
Üst