''Anlatacaklarım var! Vaaz vermek değil niyetim, duyduğumu söylemek. Söylemeye değer şeyler duyuyorum zira. Belki hayatı daha yaşanır kılmak için, ya da belki sade ama sade anlatmak için.. Sen anlat dedi Tanrı bana, anlaşılsın diye değil, hiçbir mükâfat istemeden anlat.. Çünkü bir mükâfattır artık bir anlatıcıya, doğru düzgün anlaşılmak! Sen anlat dedi.. Sen sade anlat! Umudu hatırlatsın diye umutsuzluğu, çareye yol açsın diye çaresizliği anlat.. Ders verme dedi kimseye; çünkü hoca denmez öğrenmesini bitirene. Çırakları olan bir çıraktır usta, olsa olsa.. Sen anlat dedi bana Tanrı, sen sade anlat..''
2002 çıkışlı bir oyun, VCDsini alalı epey bir süre olmasına rağmen bir kenarda unutup, arkadaşımın hatırlatması üzerine seyretmeyi akıl edebilmiştim yaklaşık 2 ay kadar öncesinde. Yılmaz Erdoğan yazdıkları açısından tapılası bir adamdı gözümde, artık bir efsane. Şiir ile pek alakam olmamasına rağmen şiiri bile sevdirmişti bana.. Toplumsal mesajların Grup Vitaminvari bir havada çok güzel bir şekilde yerlerine koyulmasının yanında, gerçekten kahkahalar atmanızı sağlayacak replikleri ile unutulmaz bir oyun..
Şahsen, Cebimde Kelimeler oyununun bir uzantısı olduğunun bazı yerlerde ortaya çıktığını düşünüyorum.. Cebimde Kelimeler'de ilk kez dile getirilen bazı eleştiriler ve tutarsızlıklar burada zengin oyuncu kadrosunun katılımı ile oluşturulan senaryoya çok daha değişik bir şekilde ama temeli bozulmadan yansıtılmış. Buna örnek olarak kızlık soyadı muhabbeti esnasında geçen ''Resmen sevişmiş insan..'' nitelemesini örnek olarak verebiliriz..
Özellikle, medya mensuplarının gizli olarak katılmış olduğu konuşma sırasında çekilen gizli görüntülerin montaj esnasında kesilip-biçilerek ne hale sokulduğunu gördükten sonra; bu denli katakulliler medyamızda acaba ne denli yer buluyor diye kendime sormadım değil.. Yani medyanın, sahtekârlık tezgahını ortaya çıkarmak için sorduğu soruların geri teperek beklediklerinin tam tersi doğrultuda cevaplar verilmesinin ardından, bunu istedikleri gibi lanse edebilmek adına kayıtlarda yaptığı değişiklikler ve taktik hamlelerden bahsediyorum.. Gerçekten etkileyici..
''Hiç kitap okumayan bir adam niçin merak eder seneye yazılacak kitapları? Bu dünyada bile yaşamayı beceremeyen niçin merak eder başka gezegenlerdeki hayatı? Geçmiş ve bugün ne zaman bitirildi de gelecek sorgulanıyor? İşler halen daha kalleşçe hallediliyor ikili ve uluslararası ilişkilerde.. Her ülkenin sınır komşuları dost ve kardeş, düşman ülkeler. Doğru düzgün top bile oynayamıyorlar kavgasız.. Oyunları savaş gibi görenler, savaşı da oyun gibi görüyor elbet. Aynı kadına sevdalananlar birbirini vuruyor; aynı şeyden nefret edenler can ciğer arkadaş..
Bir şeyi, bir kadını yada bir ülkeyi sevmenin cezası ölüm bile olabiliyor bazı..''
2002 çıkışlı bir oyun, VCDsini alalı epey bir süre olmasına rağmen bir kenarda unutup, arkadaşımın hatırlatması üzerine seyretmeyi akıl edebilmiştim yaklaşık 2 ay kadar öncesinde. Yılmaz Erdoğan yazdıkları açısından tapılası bir adamdı gözümde, artık bir efsane. Şiir ile pek alakam olmamasına rağmen şiiri bile sevdirmişti bana.. Toplumsal mesajların Grup Vitaminvari bir havada çok güzel bir şekilde yerlerine koyulmasının yanında, gerçekten kahkahalar atmanızı sağlayacak replikleri ile unutulmaz bir oyun..
Şahsen, Cebimde Kelimeler oyununun bir uzantısı olduğunun bazı yerlerde ortaya çıktığını düşünüyorum.. Cebimde Kelimeler'de ilk kez dile getirilen bazı eleştiriler ve tutarsızlıklar burada zengin oyuncu kadrosunun katılımı ile oluşturulan senaryoya çok daha değişik bir şekilde ama temeli bozulmadan yansıtılmış. Buna örnek olarak kızlık soyadı muhabbeti esnasında geçen ''Resmen sevişmiş insan..'' nitelemesini örnek olarak verebiliriz..
Özellikle, medya mensuplarının gizli olarak katılmış olduğu konuşma sırasında çekilen gizli görüntülerin montaj esnasında kesilip-biçilerek ne hale sokulduğunu gördükten sonra; bu denli katakulliler medyamızda acaba ne denli yer buluyor diye kendime sormadım değil.. Yani medyanın, sahtekârlık tezgahını ortaya çıkarmak için sorduğu soruların geri teperek beklediklerinin tam tersi doğrultuda cevaplar verilmesinin ardından, bunu istedikleri gibi lanse edebilmek adına kayıtlarda yaptığı değişiklikler ve taktik hamlelerden bahsediyorum.. Gerçekten etkileyici..
''Hiç kitap okumayan bir adam niçin merak eder seneye yazılacak kitapları? Bu dünyada bile yaşamayı beceremeyen niçin merak eder başka gezegenlerdeki hayatı? Geçmiş ve bugün ne zaman bitirildi de gelecek sorgulanıyor? İşler halen daha kalleşçe hallediliyor ikili ve uluslararası ilişkilerde.. Her ülkenin sınır komşuları dost ve kardeş, düşman ülkeler. Doğru düzgün top bile oynayamıyorlar kavgasız.. Oyunları savaş gibi görenler, savaşı da oyun gibi görüyor elbet. Aynı kadına sevdalananlar birbirini vuruyor; aynı şeyden nefret edenler can ciğer arkadaş..
Bir şeyi, bir kadını yada bir ülkeyi sevmenin cezası ölüm bile olabiliyor bazı..''
