Barış Manço

allbyrock demiş ki:
MOÐOLLARIN ÇOBAN YILDIZI ADLI PARÇASI PLAY STATION 3 UN REKLAM MÜZİÐİ OLDU.

Aşağıda youtube linki vardır. Reklam +18 içeriklidir ama.

VIDEO : http://www.youtube.com/watch?v=r_CIsfIVMU0

VIDEO : http://www.gametrailers.com/umwatcher.php?id=58189

RESMİ SİTESİ : http://www.thisisliving.tv/

düzeltme: parçanın adı Garip Çoban :) Barış Manço forumuna karışınca Yeni Bir Gün albümünden "Çoban Yıldızı" parçası ile parazit yaptı galiba :D sahi bu mesaj neden Moğollar başlığında değil de burada ;)?
 
estağfurullah :D herkesin bi dalgınlık anı olur ;)
asıl sorun linkin "eşşek kadar" moğollar başlığı varken burada ne aradığı olabilir (ki bu parçayı Barış Manço'yla takılmaya başlamadan bir yıl kadar önce yapmışlardı), fakat gayet güzel bir video olduğundan hoş görülmüştür ;)

(benim de aylardır verilmiş bir sözüm var Manço diskografisinin dördüncü bölümünü yayınlayacam diye ya, ölme eşşeğim ölme :p)
 
Bir insan düşününki 7'den 77'ye herkesin sevgilisi.
Bir müzik adamı düşününki Türkiye'de herkese hitap edebilen bir şarkılar yapsın...

Barış Abi bu dünyaya gelmiş gerçekten müzisyen diyebileceğimiz ender insanlardan biri.Yaptığı müziğin tarzı sound'u gerçekten 10 numara olan bir insan.Bugünkü bir çok müzisyenin kendine örnek aldığı insan...

Rivayet odur ki daha 2 3 yaşlarındayken teybin başına geçip sabahtan akşama kadar bıkmadan usanmadan dinlermişim.Bugünkü durumda farklı değil.Sadece bilgisayardan dinliyorum.Ama hala elimde Barış Manço'nun bütün Plakları Kasetleri mevcuttur.

4 yaşındayken annemler beni alıp Adam Olacak Çocuk programına oturma grubuürmüşler.Barış Manço'yla ilk fotoğraflarımı o zaman çekmişler.O gün katıldığım programdan sonra asla eskisi gibi olmamışım.Almanya'ya ananemin yanına gittiğimde Türkiye'ye geri dönerken yanımda bir tane klavyeyle döndüm.O gün bugündür müzikle haşır neşirim.

İlk önce 4 yaşında klavyeyle öğrenerek başladığım müziğe sonra bassgitar çalarak devam ettim.Halada ediyorum.

Bütün bunları yaparkende hiç bir zaman Barış Manço'yu dinlemekten vazgeçmedim.Zaten babadan gelen bir Anadolu Rock ve Rock'n Roll kültürü vardı ama Türk Müziği kültürü olarak bugün bildiğim her şeyi Barış Abi'nin sayesinde öğrendim diyebilirim.Barış Manço'nun Dönence şarkısı çalarak yarışmada İzmir'in en iyi bassgitaristi seçildim.

Birde bugünkü şarkıcılara (Müzisyen demeye içim elvermiyor,ellerim yazmıyor) bakıyorum ne yazdıkları söz söz ne yaptıları müzik müzik.Adamlar bomboş.Ya biz bugün söyledikten sonra Tövbe diyoruz adam ordan kalkmış ''ALLAH BELANI VERSİN'' diye şarkı sözü yazıyor ve insanlarımızda bu şarkının peşine takılıp gidiyor.Bunda kimseyi suçlamıyorum.Sonuçta işin içinde ticaret var arz ve talep meselesi...Ama ben inanıyorum ki bu şarkıların hiç biri bundan 10 sene sonra aklımıza bile gelmeyecek.Fakat Barış Manço'nun 40 sene önceki Dağlar Dağlar'ı Gülpembe'si hala dinleniyor olacak.

Zaten Türkiye'de ki müzik piyasası artık göçmek üzere.Geçen seneki Eurovision şarkımızı ilk dinlediğimizde ilk 10'a girmemiz mucize demiştim.Herkes bana hemen laf sokmaya başladı.Hatta işi benim Türklüğü sorgulamaya kadar oturma grubuürdüler.Ama artık Avrupa ve Amerika gibi bu işi layıkıyla yapan yerler git gide elektronik müzikten uzaklaşıp daha naturel müziklere dönüyorlar.Söylediği m bu laftan sonra sonucun benim söylediğim gibi çıkması beni çok ama çok sevindirdi.Bana laf atanlara forumlarda sadece güldüm.

Bütün bunları düşündükten sonra Barış Manço'nun kıymetini dahada iyi anlıyorum.TRT sözleri Türkçe diye Gibi Gibi şarkısını göndermemişti yarışmaya.

Ah ah Barış Abi Sen Gittikten Sonra Artık Hiç Bir Şey Eskisi Gibi Değil.

Seni Çok Özledim...

Saygılarımla

KuTaY JaSoN
 
Yazı dizime devam etmek için değil, fakat forumda başka bişey ararken tesadüfen gördüğüm bir yazıda tamamına yakınına katıldığım tespitleri sizinle paylaşmak için bir kez daha geliyorum. Diziye de devam edeceğiz kısmetse, aşağıda alıntı yapacağım yazıda da Manço'nun 1986 yılına kadar klasikler ürettiği söyleniyor, eh, ben de o aralarda bırakmamış mıydım :p

yazıyı Opposite-idea (karşıt görüş!!) nick'li kullanıcı Perihan Mağden'in 1999 tarihli bir yazısına yanıt olarak yazmış. Yanıt kısımları hafiften politik sulara kaydığından, daha ziyade müzikle ilgili kısımlara ağırlık vereceğim. Hatamız olursa affola! Bu arada yazının tamamını şu anda kilitli olan Geç Kalınmış Bir Refleks Yazısı başlığında okuyabilirsiniz. Opposite-idea muhtemelen başlığı başka bir şekilde yeniden açmıştır, öyle ise araştırmadığım için özür dilerim!

Opposite-idea demiş ki:
Barış Manço müziğini eleştirebilirsin. Ama öyle işkembe-i kübradan atarak değil.Müziğin temel kavramlarını bileceksin.İki elinin on parmağı, piyanoda Barış Manço’nun en azından 5-10 parçasını detonasyona (Fr. Désaccordé) uğramadan çalabilecek.Folk müziğinin, Klasik Türk Müziğinin, rock müziğinin kalıplarını, ritm ölçülerini, monofonik müziği, polifonik müziği, armoniyi…vs. bileceksin.Ki ondan sonra Barış Manço veya bir başkasının müziğini eleştiri hakkın olsun! Müzik dediğin, sen mutfakta soğan doğrarken işini kolaylaştıran melodik arka fon sesleri değil ki! İnsanlık tarihi ile birlikte varolmuş, danstan sonra sanatın ikinci dalı…Üstelik uluslararası platformda geçerli olan tek dil!
İşte Manço'yu ve yapmak istediklerini çok iyi anlamış birisi!
Opposite-idea demiş ki:
Ne yaptı Barış Manço? Günümüz ses kirlilikleri içinde boğulup, iyi bir şeyler arayan 80 kuşağı gençliğin imrenerek ve özenerek dinlediği; 68 ve senin-benim gibi 78 kuşağının geçmişi ah çekip, yad ederek anılarını canlandırdığı Ersen, Fikret Kızılok, Cem Karaca, Erkin Koray, Edip Akbayram, Selda, Alpay, Özdemir Erdoğan, Moğollar, Kardaşlar, Üç Hürel, Dönüşüm gibi isimlerin içinde yer alarak, Anadolu folk müziğini teksesli feodal yapısından kurtarıp, çağdaş/çoksesli bir biçime soktu.
Benim arayıp da bulamadığım ifadeler. Gerçekten de yukarıda sayılan tüm bu adların sadece '70'li yıllarda gösterdikleri çabalar dünyadaki çağdaşlarıyla aynı kalitede... Ne yazık ki bir iki istisna dışında hepsi '80 ve '90'larda ya ortalıktan kaybolmuş, ya da aşağıda da Barış Manço bağlamında belirtildiği üzere popülizm batağına saplanmışlar... Hele Ersen'in bugün alay konusu haline gelen Aman Tertip Can Polis türü fecaatleri, ne yazık ki Bir Ayrılık Bir Yoksulluk Bir Ölüm'ü, Kozan Dağı'nı, Zalım'ı çok çabuk unutturmuş...
Opposite-idea demiş ki:
1970 öncesi yaptığı cemazülevvel (hamlık) dönemini saymazsak, 1970 yılından 1986 yılına kadar 14 45’lik plak ve 6 LP ile Ulusal ve Çağdaş Türk Müziğinde klasikleşmiş, unutulmaz müziklere imzasını atmıştır. Tersinden okuyacak olursan İngiliz tarzı rock müziğini çalgı ve armonizasyon olarak Türk müziğinin içine katarak (Fr. Turquerie) sentez bir tür elde etmiştir.Üstelik bu müzikleri sıradan müzisyenlerle değil, batılı müzisyenlerden hiç te aşağı kalır tarafları olmayan avantgarde müzisyenlerle icra etmiştir.1986 sonrası yaptığı müzik (esas olarak elektro-pop) ise popülizm koktuğundan eleştirilebilir.
Bu paragrafta yalnızca cemazülevvel dönemine ufak bir şerh koyacağım. Manço bana göre yalnızca '62-'68 arasında kendini bulma aşamasında görünüyor. Günün popüler akımları olan Twist ve Rock'n'Roll arasında gidip geldiği bu dönemde dahi, Jacques Danjean Orkestrası eşliğinde doldurduğu, tarz olarak gayet ilerici plaklar tutulan yolun sağlamlığını gösteriyor. Hele '68-'70 arasındaki Kaygısızlar dönemi! Plaklardaki prodüksüyon yetersizliği nedeniyle "garage band" izlenimi uyandıran bu grup ile, gerek bizden tınılar taşıyan batı tarzı işler (Seher Vakti, Flower of Love), gerek bildiğimiz türkülerin "psychedelic rock" düzenlemeleri (Kağızman, Kızılcıklar, Bebek... ki bu tarz da yukarıda gayet haklı olarak belirtilen "Anadolu Folk müziğinin çağdaş/çoksesli bir biçime sokulması"nda önemli bir aşamadır aslında...) gerekse bu psychedelia akımının Türk tınılarıyla birleşmesinin en güzel örnekleri olan parçalar (yine Flower of Love, Boğaziçi, Anadolu, Trip, Unutamıyorum...) ortaya koyabilmiş! Tabi ki '70 yılında yabancı müzisyenlerle kurduğu Barış Manço Ve... grubu ve ardından Moğollar ile olan kısa birlikteliğinde bu işleri başka aşamalara taşımış (Dağlar Dağlar'ın b yüzü versiyonu!), fakat hattizatında diğer elemanları da gayet önemli yerlere gelmiş Kaygısızlar grubunu (Mazhar ve Fuat desem? :D) es geçmemek gerek! Kurtalan Ekspres tabi ki ayrı bir vaka, o "ustalık dönemi" resmen ;)
"batılı müzisyenlerden hiç te aşağı kalır tarafları olmayan avantgarde müzisyenler" meselesine de ufak bir not düşeyim (red anlamında değil): Barış Manço ilk Kurtalan kadrosundan itibaren tam bir "yetenek avcısı" gibi çalışarak, önce liselerarası müzik yarışmalarında başarılı olan gruplardan göze çarpan müzisyenleri seçerek (Kurtalan'ın ilk gitaristlerinden Ohannes Kemer bariz bir örnektir), sonraları da nasıl beceriyorsa diğer grupların en başarılı müzisyenlerini toplayarak (Moğollar ile yollarını ayırdıktan sonra bir yıl geçmeden baterist Engin Yörükoğlu, hemen ertesinde ise orgçu Murat Ses yine Kurtalan kadrosuna giriyorlar!!!), bazen de şansın yardımıyla (1978 yılında kaydedilen albümde çalmaktan vazgeçen Fuat Güner'in, kendi yerine Bahadır Akkuzu'yu önermesi!) sürekli olarak bir "all-stars" kadrosu ayakta tutmuş, Amerika'da caz sahnesinde Miles Davis'in, rock alanında Frank Zappa'nın yaptığı gibi Kurtalan'ı bir okul haline getirmiştir!!! Bu okuldan geçen diğer "süper" müzisyenler için önceki sayfalarda yer alan albüm/45'lik tanıtımlarıma bakınız ;) sözün kısası, Kurtalan Ekspres ta ilk kurulduğu 1972 yılından "sonun başlangıcı" 1986 yılına dek Türk rock müziği sahnesinde üst düzey müzisyenlerin bir arada toplandığı bir "süpergrup" niteliğinde olmuştur!
Opposite-idea demiş ki:
Barış Manço’nun ses hacmi tartışılabilir.Ancak bir solistte oktav genişliği Allah vergisidir.Sesinin tınısı (ses rengi) ise son derece ‘bizden birisi’ havasındadır.Fakat parçanın yapısına göre sesini gayet profesyonelce kullanmasını da bilmiştir.Bugün ‘Anadolu-rock’ yapıyorum diyen profesyonel veya yarı-profesyonel birçok genç, sesinin tınısını Barış Manço’ya benzetmeye çalışmaktadır.
Tamamıyla katılıyorum. Manço kendi sesinin fiziksel yeterliliğini göz önüne alarak bestelerini her zaman bu yeterlilik doğrultusunda, ve büyük bir profesyonellikle yapmıştır. "Anadolu Rock" teranesinin içindeki gençlerin "benzetmeye çalışma" hususunda ne kadar başarılı olduklarını ise takdirinize bırakıyorum!!!
Opposite-idea demiş ki:
Gelelim “Şarkılarının 80 öncesi yıllarda ülkücü gençliğin kanını ateşlediği; o yılların sular seller gibi bilinen gerçeklerindendi.” iddiasına…

1980 öncesi sol cenahta yer alan birisi olarak bizzat kendim ve arkadaşlarım ‘Barış Manço faşizan birisidir, biz onun müziklerini dinlemeyiz’ diye herhangi bir beis görmedik.Aksine iyi müzik dinlemek adına yeni plaklarının çıkmasını sabırsızlıkla bekliyordum.Adam ‘Hey Koca Topçu Genç Osman’ plağını yaptı.Peki ne zaman? Topçu olarak askere gittiği zaman.Peki Barış Manço askerliğini denizci olarak yapsaydı, Koca Topçu plağı mı yapardı, yoksa bir bahriyeli türküsü mü? Ne dersin?
Daha önce de '78 kuşağından olduğunu belirten bu ağabeyimizi gerçekten saygıyla selamlıyorum. Müziğin siyaset ötesi olduğunu gösteren harika bir örnek!
Bir de ek yapayım: "Hey Koca Topçu" ve "Estergon Kalesi" gibi plaklarının, özellikle de Kalk Gidelim Küheylan'da yer alan "Özümüze dönelim" gibi sözlerin Münir Tirelin'in tabiriyle "orta zekalılar tarafından orta asya özlemi olarak algılanmasının" ardından, 1977'nin Ocak ayında Suadiye Atlantik sinemasında verdiği konserde Vur Ha Vur'u sol yumruğu havada söylemek ve Süleyman Demirel'e politik kinayede bulunmak gibi davranışlarla bu yanlış algılamaları açıkça düzeltmiştir! Münir Tireli'nin aynı yazısında (http://www.deviantart.com/deviation/22936463/) Manço'nun sol cenahta yer aldığını açıklamasından da bahsediliyor, ancak işin gerçeği Barış Manço hiçbir zaman net bir politik duruş sergilememiştir, gerçi Bir Selam Sana Gönül Dağlarından gibi parçalarda en azından hayata karşı duruşunun izlerini okuyabiliriz, hatta 12 Eylül darbesini takiben yayınladığı plaktaki Ali Yazar Veli Bozar'ın sözleri konjonktir düşünülerek iyice irdelenirse şapka uçurabilir! Münir Tireli ile tanışmama dolaylı yoldan neden olan bir arkadaşım, "barış her devrin adamıdır" derdi, bu ifadeyi kabul etsek de, etmesek de, Manço'nun da belli şartlara göre bazı mecburiyetler altında olduğunu ve bu mecburiyetleri gözetmeye çalıştığını kabul etmemiz gerekir. Bu bağlamda Ali Yazar Veli Bozar ve iki yıl sonra gelen Halil İbrahim Sofrası ve Kazma gibi şarkılar "sivri" çıkışlar olarak bile değerlendirilebilir, tabi anlayana ;)! Yine belirteyim, benim de özellikle bu forum bağlamında Manço'nun asıl ilgilendiğim yönü, herşeyden çok müziğidir... Ama ne müzik!!!
Opposite-idea demiş ki:
Yanılıyorsun sayın ablam! Ülkücü gençliğin slogan olarak benimsediği tek Barış Manço parçası ‘Vur Ha Vur’ parçasıdır.Onu da “ülkücü gençlik ateşlensin” kaygısıyla yaptığını sanmıyorum.Üstelik bana göre Barış Manço müzik tarihi içinde müzikalite olarak en iyi parçası da ‘Vur Ha Vur’dur.Çünkü parçanın üst yapısındaki solo seslerde 3 dev müzisyen (Fehiman Uğurdemir: fuzz/wau-wau gitar, Oktay Aldoğan: tenor saksafon, Kılıç Danışman: hammond org, synthesizer) adeta varyete yapmaktadır.
Burada Vur Ha Vur'un orijinal albümden bir yıl sonra yayınlanan 45'likteki yeni versiyonu değerlendirilmiş. İşin gerçeği ben de bu düzenlemeyi öncekinden daha çok tutarım, albümdeki "Baykoca Destanı" adındaki Türk rock müziğinin ender "süit"lerinden biri olsa da... (süit bağlamında ilk versiyon da çok güzeldir). Gerçekten de yukarıda adı anılan üç müzisyenin birbirleriyle etkileşimini dinlediğim başka hiçbir Türk (rock veya değil) plağında duymadığımı söyleyebilirim! Hele o Oktay Aldoğan'ın saksofonunun üst üste bindirilen kayıtları!!! Plak kapağında boşuna Oktay Aldoğan'a esprili bir gönderme yapılmamış ;) (buradaki yazının sonlarına bakabilirsiniz ;) )
Opposite-idea demiş ki:
Yine Barış Manço bıyığı hakkındaki “80 öncesi yıllarda yalnızca ülkücülerin şiddetle tercih ettiği bıyık modeli…” iddiasının gerçeği de böyle değil.Barış Manço’nun bıyık biçimi sadece bir öykünme.Hadi adını da vereyim; sound olarak en çok etkilendiği gruplardan birisi olan Pink Floyd’un efsane davulcusu Nicholas Berkeley Mason’vari bıyıklar onlar! Ki dikkat edersen Barış Manço’nun bıyıkları ülkücü bıyığı gibi M harfi şeklinde değil, tam aksine çenesinin altına kadar uzanmaktadır.
Nam-ı diğer Nick Mason.
İşin ilginç tarafı, lisedeyken bir arkadaşım Barış Manço'nun ve Moğollar'ın o yıllarda bıyıkları nedeniyle "aşırı solcu" muamelesi gördüğünü söylemişti, büyüklerinden duymuş ;) Gerçekten de '90'larda Moğollar bir araya geldiğinde Manço'nun o zaman yaptıkları akşam programına konuk olmuşlar ve eğlenceli hikayelerini anlatmışlardı... "Anarşik" denmeler, pasaport kontrolleri ("bırak Türkçeyi, passport bitte!"!!!), "Kimliğiniz Barış bey" tarzı yoklamalar (yaw adamı tanıyosun, Barış bey diyosun, bi de kimlik soruyosun!!!), konu bağlamında en komiği de birinin Barış Manço'ya "ne o bıyıklar Mao gibi" demesi ve Manço'nun "Mao'nun bıyıkları yoktu efendim!" cevabını yapıştırması :D :D :D
Opposite-idea demiş ki:
Piyano veya herhangi bir çalgı çalabiliyorsan ‘Gülme Ha Gülme’ parçasını çalmaya çalış.Notalarda gezinirken Barış Manço’yu daha iyi anlayacağını umuyorum.Yoksa post-modernitenin emrettiği gibi masa başında Barış Manço’yu veya bir başkasını kafanda tasavvur ettiğin gibi yazarsın.O tür yazılarının da gerçekle uzaktan, yakından ilgisi olmaz.Sadece kendini kandırırsın…
Herhangi bir enstrüman çalamadığım (en azından tuşlarına dokunduğumda bazı şarkılara benzer notalar verebileceğim elektronik bir klavye burada olmadığı :p ) için, bunu deneyemiyorum, fakat müzik bilgisinin de ötesinde birşey gerektirdiğini biliyorum: Duygu... Manço'nun en yoğun parçalarından biri olan "Gülme Ha Gülme"yi günümüzdeki değme müzisyenin bile ona yakın hislerle yorumlayabileceğini gerçekten sanmıyorum! Hele o albüme giren ikinci düzenlemede (ilk düzenlemenin üstüne yeni kayıtlar eklenerek yapıldığını sanıyorum) Manço'nun bizzat attığı moog sololar yok mu!!! Yaylı tamburun ağlaması ise apayrı bir olay!

Sözün kısası eline sağlık, Opposite-idea! Geç bir yanıt olsa da, unutulmuş bazı değerleri bize tekrar hatırlattın!
 
Yıllar geçti... halen Her gün dinliyorum.
Barış Abinin Çağımızın ötesinde bir sanatçı olması bir dünya insanı olması Her zaman fark yaratıyor.

Onun adına ne desem az gelir ama boyle her aklıma geldiğinde bir şeyler yazacağım.
Little Darlin (1976)
 
BARIŞ MANÇO ( babam) benim dünyada överek bitiremeyeceğim bir karekter ve sanat adamı...yokluğunda o kadar eksik ki müzik dünyası bana göre, onu her durumda özler haldeyim...Bu siteye yeni üye oldum ve BARIŞSEVERLERİN buradada bu kadar olması beni çok ama çok sevindirdi...barış abimiz gibi unutulması imkansız, müziğe gerçekten herşeyini adamış, 7 den 77 ye herkesin sevgilisi olan böyle bir insanın unutulmaması için elimizden geleni yapmalıyız...MEKANIN CENNET, İÇİN HUZUR DOLSUN BARIŞ ABİM...SEVENLERİN TÜKENMEYECEK...

BU ARADA BARIŞ ABİMİZİN KÖŞKÜNÜ MERAK EDENLER OLMUŞ, ONLARA BU SEVİNÇLİ HABERİ GURURLA DUYURMAK İSTİYORUM :
Ve sonunda yıllardır hasretiyle yanıp tutuşulan olay gerçekleşiyor... Barış Abi'mizin Moda'daki köşkü müze ve müzik okulu oluyor...Konuyla ilgili açıklamada bulunan Kadıköy Belediye Başkanı Selami Öztürk; "Hayatta olsaydı Barış Manço da çok mutlu olurdu. Köşkü, gençlerin ve çocukların ücretsiz olarak piyano, gitar gibi müzik dersleri alabilecekleri bir müzikevine dönüştüreceğiz. Ailesi onay verirse de köşkün ikinci katını Barış Manço Müzesi yapacağız. Çünkü Barış Manço'nun piyanosu, karyolası, dolapları ve uzakdoğudan aldığı bazı cam eşyaları halen köşkte bulunuyor. Hemen tadilata sokacağımız köşkü Kadıköylülere, dolayısıyla İstanbullulara armağan edeceğiz" diye konuşurken, bu haber tüm BarışSeverler tarafından büyük bir sevinç ve mutlulukla karşılandı.
 
pehhh

Opposite-idea (ara not: bu kullanıcının yazdıkları çok fazla şaşırttı beni, çooook! çok da üzdü hem!...) adlı kullanıcı ağbimizden alıntı yaparak yazdığınız yazıları okuyuncu heç bir şey bilmediğimi anladım Bilek ağabey!! Yazık be bana, ayıp be bana...

Rahmetli Barış Manço'yu her gün dinleyenlerle O'nu bazen dinleyenler (örneğin bendeniz, ona da dinleme dersek tabii) heç bir olur mu?

Peki rahmetliyi ilk çıktığı günden beri hala aynı zevk ve heyecanla dinleyenlerle diğerleri (diğerlerini karıştırmayın yahu) bir olur mu?
 
Barış Nanço Rock tarimizin en önemli isimlerinden biridir 1960lı yıllarda kendi yaptığı inglizce ve fransızca Rock şarkılarıyla,ilk kırkbeşliklerini yayınlamıştır.1963 senesinde profosyonel müzik hayatı başlayan Barış Manço.1970li yıllarda kendi özgün tarzını yaratmaya başlamıştır Dağlar Dağlar kırkbeşliği Barış mançonoun ikinci müzikal döneminin startını vermiştir.Bu dönemde ortaya koyduğu Anadolu rock çalışmaları herdefasında dahada özgün bir boyut kazanmıştır.Özellikle 1975 senesinde yayınladığı ilk albümü 2023 ile konsept albüm denemesini gerçkleştirdi.1976 senesinde Nick the chopper albümüyle yurtdışına açılmayı denedi fakat beklenen başarıyı gösteremedi aslında albüm gerçekten başarıylı.1977 Senesinde Sakla Samanı Gelir Zamanı albümlerinde Anadolu rockla beraber türksanat müziği etkileride ön plana çıkmıştır.1979 senesinde çıkardığı 4.albümü Yeni Bir Gün albümü Barış Mançonun müziğine Progressive rock etkileri girmeye başlamıştır Sarı çizmeli Mehmet Ağa Gesi bağları Yeni bir gün şarkılarıyla albümün başarısı artmışır.1980 senesinde Sözüm Meclisten dışarı albümyle Barış manço müzikal kariyerinin 3.dönemine girmiştir Yeni birgün almüyle başlayen progressive rock etkileri son model synhisizer klavyelerle ayrı bir boyut kazanmışır etkiler Dönence, Ali Yazar veli bozar ,2025 şarkılarına yönelmştir.1983 sensinde yayınlanan estağfurullah ne haddimize albümünde gitar ve bas daha ön plana çıkmıştır.1985 senesinde yayınlanan 24 Ayar albümü Sözüm meclisten dışarı albümüne sound olarak daha yakındı fakat barış mançonun müziğinde etnik öğeler yerini modern batı soundlarına bırakmaya başlamıştı.Özellikle bu albümde kullanılan prosserlı gitarlar ve çift davul kullanımı albümün soundunu zenginleştirmiştir özellikle bu albümle barış manço batı tarzında yaptığı en sağlam rock parçasını ortaya koymuştur Abbas Yolcu..1986 senesinde Yayınlanan Değmesin yağlı boya albümünde sound daha poprock tarzına yönelmiştir yerinde kullanılan gitarlar ve davullar albümün standartını arttırmışır.1987 senesinde yayınlanan bu albümle beraber sound önceki albüme benzemektedir fakat bilgisayar desteği artık barış mançonun müziğinde daha etkin olmuştur.1989 senesinde yayınlanan Darısı Başınıza albümüyle beraber Kurtalan Ekspres grubuyla albüm kaydetmeyeceğini grupla sadece konserlere çıkacağını ortaya koymuştur.Albüm çok iyi şarkılara sahip olsada aranjör eşliğinde ortaya çokan bilgisyar destekli pop soundu klasik barış manço dinleyicisinin hoşuna gitmemiştir.Daha sonra yayınladığı albümlerde aynı mantıla hareket eden Barış Manço 1990lı yıllarda daha çok 7den 77 ye programındaki başarısıyla ön plana çıkmıştır.Özellikle 1999 senesinde verdiği son röpörtajda mançoloji albümünden sonra albüm yapmıyacağını sadece konserler vereceğini söylemitiştir.Barış Manço çıkardığı Mançoliji albümünü tamamladıktan sonra aramızdan ayrılmışır.Barış Mançonun müzikdeki yolcuğunu takip etmek için albümlerini iyi dinlemek gerekmektedir..
 
BARIS MANCO ICIN IMZA KAMPANYASI

DEV İMZA KAMPANYASI

1999 Yılında fiziki anlamda kaybettiğimiz Barış Manço'muzun anıları ağlıyor..
Son günlerde basında sıkça yer alan borç ve haciz konularına açıklık getirmek istiyoruz...

Bu borç ne Barış Manço'nun, ne Lale Ahıskalı'nın.Bu borç Barış Manço'nun ortak olduğu,Bodrumdaki tatil beldesi Club Manço'nun yapımında kullanılacağı belirtilerek çekilen Barış Manço;'nun kefil olduğu kişinin Halkbank'tan çektiği borçtur.Yani Barış Manço ile alakası yoktur...

Barış Manço hatayında hiç borç yapmamıştır.

Ancak olayın diğer bir yüzü kefil olunan evraktaki imzanın Barış Manço'nun orjinal imzası ile hiçbir alakasının olmaması.
Bu konuda 2004 yılında Onursal Başkanımız Serkan Hacıömeroğlu ve Savaş Manço Flash Tv'de katıldığı programda ilgili imzaları göstermistir.

Şimdi Türkiye'nin en büyük ilk ve tek Barış Manço-Rock Müzik derneği olarak Barış Manço anılarına sahip çıkma ve bu kıyıma son vermek üzere önce imza kampanyası,sonra mitingle sesimizi duyurmak üzere kollarımızı 21000 üyemizle sıvıyoruz..

"BARIŞ MANÇO'MU GERİ VERİN" sloganıyla harekete geçerken başta ; Lale Ahıskalı,Doğukan-Batıkan Manço,Savaş Manço,İnci Manço olmak üzere ailesi ile birlikte hareket edeceğimizi ve kendilerine destek vereceğimizi ; bu haklı davadan haklı olarak çıkacağımızı iletiriz.

Barış Manço anılarına sahip çıkma adına Devletimizin bu olaya el atması ,Kültür Bakanlığınında koruma altına alması için elimizden gelen herşeyi yapmaya hazır olduğumuzu iletiriz.

Konuyla ilgili gelişmeler ve ayrıntılar haberin devamında...

PROJEYİ ORGANİZE EDENLER:

BARIŞ MANÇO ROCK DERNEÐİ YÖNETİM KURULU
BARIŞ MANÇO ROCK DERNEÐİ ONURSAL BAŞKANI SN.SERKAN HACIÖMEROÐLU
ÜNİVERSİTELİ BARIŞ MANÇO SEVENLER KOMİTESİ
ROCK KLÜPLERİ
BARIŞ MANÇO HAYRANLARI TOPLULUÐU VE BİRLİKLERİ


Barış Manço Rock Derneği 2000 - 2004 yılları arasında yaptığı imza kampanyaları,basın bildirileri,düzenlediği mitingler ile Barış Manço mal varlığının haciz edilmesini geciktirmiş ve konuda büyük beyeni almıştır.

Ancak 2004 yılı sonrası Derneği küstüren bazı şahıslar nedenli elini bu mücadeleden çeken dernek gördüki olmadıklarında Barış Manço mal varlığı haciz edilmiş ve yok edilmeye terkedilmiş...

Buna kalbimiz ,yüreğimiz ve barış sevgimiz izin veremezdi...

Sesimizi tekrar duyurmaya,mücadele etmeye ve Barış Manço adına koyulan bu borçların silinip Barış Manço anılarının Kültür Bakanlığınca koruma altına alınması,Barış Manço ailesinin,Barış Manço sevenlerin bu sıkıntılı günleri atlatması için tek bir bilek tek bir yürek oluyoruz....

Projeye imza kampanyası ile başlıyoruz...

Eğer imzanızla sizde destek vermek istiyorsanızyapmanız gereken çok basit:
İsim,soyisim,meslek,şehir ve mail adresinizi aşağıdaki maile yollamanız hepsi bu işte....

[email protected]
 
Geri
Üst