Strat'a Humbucker Önerisi

tam da ihtiyacım olan konuymuş aslında. genel olarak sert ve hacimli tonları seviyorum, Jackson'ım da var ama fender in klavyesi çok rahat geliyor. ben de dimarzio x2n ve hss pickguard aldım, yarın köprü pozisyonuna takıcam sonuç nasıl olur hiç bilmiyorum ama beklentim büyük :)
 
Ben aşırı yüksek çıkış düşünmüyorum zaten arkadaşlar o yöne çektiler biraz. Tok mok'dan da bi parça vazgeçtim strata iyi gidecek vintage karakterli birşey arıyorum gibson 57 classic'le dimarzio Dimarzio PAF 36th Anniversary arasındayım.. biraz daha güçlü olarak şu Andy Timmons iyi geldi ama zaten pek bulunmuyor. PAF pro'yu ise Paul Gilbertın elinde gördüm en son injectör denedim ve bana uymadı pek o yüzden atladım PAF pro'yu. Bu grup hakkında yorum yaparsan memnun olurum. Bir de şu var düşük güç daha hassas, ifade gücü yüksek manyetikler veriyor gördüğüm, ve çok hoş ama modern teknikleri de taşıyabilecek kadar güçlü olması tercihim sadece led zeppelin çalmak için olmasın sonuçta. PAF 36th'le Gibson 57 arasındayım neticede, birinci daha yakın çünkü Gibson'dan nefret eden çok gördüğüm. teşekkürler ilgine.
 
Paf pro ile 36th anniversay arasındayım ilki daha tiz gibi strat'ta köprüde hangisi iyi sonuç verir fikri olan varsa söylesin kısa sürede karar verilip alınacak...
 
Son anda bir manevra yapıp vintage humbucker ararken buradaki bir arkadaşın tavsiyesiyle - Arkham-rock bey kardeşimiz - gidip breed aldım takılacak. Son anda dinlediğim bir örnek etkili oldu aslında umarım bu gerçekten breed bridgedir. Biraz tizler eksik tabi ama kalanı çok başarılı, dinlediğim iyi vintage'lar gibi gitarın tuşesini ileri düzeyde yansıtıyor - yada bana öyle geldi Arkham-rock raporlu bir deli ben de bi *tan anlamıyorum zaten. Muhtemelen ikincisi doğru çıkar biz de mükemmel manyetik odyssey'imize devam ederiz (ikincisinin ikincisi diyelim Arkham-rock alınmasın). Gitarı alınca çok değerli tecrübelerimi paylaşırım:)
 
PAF pro'yu ise Paul Gilbertın elinde gördüm en son injectör denedim ve bana uymadı pek o yüzden atladım PAF pro'yu. Bu grup hakkında yorum yaparsan memnun olurum.

Gilbert çok manyetik değiştirdi ama gençliğinde (belki en shred zamanları) mesela köprü pafpro sap Humbucker from hell (bildiğim hala dimarzio'nun en düşük çıkışlılarından) iyi örnek olabilir. Solo gitaristlerin diğerlerinden ayrılabildiği bir konu overdrive/boost ile çok haşır-neşir olmaları yani manyetiğin çıkış gücünden çok tınısını önemserler biraz tizlarin var olmasının bazı avanajları olabiliyor...aynı şey mesela Jackson'larda görülebilen SD 59-jazz manyetiklerinde görülebilir.

Bu manyetikleri gibi Paf pro'da rock hatta blues için Les Paul'lere az yerleştirilmedi. Vintage'la modern'in aralarında seyretmesi popüler yaptı ama tabii yıllar geçti ilk çıktığından beri bügün aynı sıklıkta görmemek doğal karşılanmalı. 36th çalmadım pek yorum yapmak istemem bilmediğim manyetiğe.

Bir de şu var düşük güç daha hassas, ifade gücü yüksek manyetikler veriyor gördüğüm, ve çok hoş ama modern teknikleri de taşıyabilecek kadar güçlü olması tercihim sadece led zeppelin çalmak için olmasın sonuçta. PAF 36th'le Gibson 57 arasındayım neticede, birinci daha yakın çünkü Gibson'dan nefret eden çok gördüğüm. teşekkürler ilgine.

Önceki cevabımdam yola çıkarak, youtube veya albümlerden bir manyetiği anlamak kolay değil. Manyetiği başka gitara tak tınısı değişir, gitarı başka amfiye tını değişir, pedal kullan efekt kullan...hatta aynı müziği hoparlör yerine kulaklıktan dinle farklı tınlar elbette seçimlerde yardımcıdır ama ilk atışta 12'den vuramamak doğal karşılanmalı. Bulması ve satması kolay manyetiklerle başlamak en mantıklısı, dediğin Gibson kolaydaysa veya paf pro (birazda kolay bulunmasından önerdim) deneyin derim. Taktınız sevmediniz paf pro mesela youtube'da birsürü manyetikle karşılaştırması vardır (diye tahmin ediyorum) işte o zaman youtube işe yaramaya başlıyor.
 
Yurtdışında Seymour Duncan'ın Pearly Gates'ini çok kullanıyorlar. Alnico 2 mıknatıslı güzel bir manyetik. LP körpülerine de çok güzel gidiyor bence.
Ben Pearly gates ve akrabası olan- custom custom gibi sanıyorum - Duncan manyetikleri dinledim nette ve bana çok düz ve boyutsuz geldi... Mesela Van Halen tonu öyle geliyor bana ve bugün o yüzden biraz bayat geliyor. Yanılgı olabilir tabi ama böyle bir izlenim edindikten sonra gidip almak zor.
 
Arkadaşlar bugün breed bridge'li gitarımı aldım. Gitar bakım gördü fret değişti yıllardır ilk kez gitar çalıyormuş gibiyim yeniden. Bu noktadan sonra söyleyeceklerim birkaç çekinceyle kale almanızı öneririm: birincisi şimdilik gitarın bu haliyle tecrübem sınırlı-birkaç saat. ikincisi yıllardır- ilk gençlikten beri ve şu an orta yaşlı sayılırım- gitarlarla meşgul değildim gitarcı değilim. bunlara rağmen hala konuşuyor olmamın nedeni belki bazılarına kızgınlık olabilir, bir de gitarcı olmasam da tecrübeli ve dikkatli bir dinleyici olduğuma inançtan kaynaklanan güven. Breed denilen manyetik aynen benim kıt bilgimin önerdiği (ve bir arkadaşımızın bu fikri hafife aldığı) üzere bol reverble ve distortionla iyi sonuç veren Vai/satriani tarzı bir manyetik. Tamam bir humbuckerım oldu, eşek gibi de güçlü ve bundan memnunum: azabilirim, coşabilirim steve vai soloları ( az biraz benzerleri demek istiyorum) atabilirim... ama... gitarın orjinal texas speciallarının yanında oyuncak bunlar bence, müthiş bir kalite farkı var - onlar o kadar muhteşem oldular gitar adam edilince. hatam varsa düzeltin bir şeyler yanlış burada.
 
ikisi de olabilir... belki ben dinleyici olarak daha klasik tonlara sempati duyduğum için yadırgamış olabilirim... ama sanki bir kalite farkı var dediğim gibi... belki biraz daha zaman geçmesi lazım net söyleyebilmem için.
 
Umarım humbucker ile birlikte potları da 500k yapmışsınızdır, en azından ton potunu, yoksa strat potanslarıyla olmaz. Kalite farkı diye birşey olduğunu düşünmüyorum, Dimarzio Breed zaten çok tercih edilen JB-killer diye anılan bir manyetik, aynı şekilde de versatildir, her yola gelir. Texas speciallar parlak ve tiz manyetikler, siz tok ve pes karakterli istiyordunuz. Bu özellikteki her manyetik az çok yakın tınlar. Ondan dolayı arada volume ve belirgin parlaklık farkı olması normaldir.
 
eksik bilgiyle senin günahını almak istemem 500k yaparız köprü ton potansını.... diğerleri aynı mı kalsın?

Günahını almak derken? Başta alnico2 temelli, pearly gates, alnico2 pro veya 59 gibi orta yollu bir manyetik önerdik, bunlar tiz bana, tok, pes karakterli lazım dedin, en güzel tercihler orta-yüksek çıkışta, jb, breed; daha abartılırsa invader dedik ama memnun kalmadın. Şimdi ben sana doğrusunu söylüyorum, bu humbuckerlarla en doğrusu 500k, hatta zevke göre 1 m-ohm kullanmaktır, bu tizleri rahatlatır ama sen alıp sonra "ben birşey hissetmedim" diyeceksin gibi hissediyorum. Ben bu bakımdan öneri vermek istemem ama tercih senin. Doğrusu budur. İstersen araştır.

Elindekinden maksimum seviyede yararlan derim. İstersen push-pull ile breed'i bölebilirsin. Güzel sonuçlar verir. Açıkçası başka birşeyler de alsan seni çok mutlu etmeyecekti. Çünkü kafanda birşey belirlemişsin, kayıtları bile muhtemelen 70lerden ve bunu sırf manyetikle almaya çalışıyorsun. Daha ilk mesajımda bu işi böyle çözemeyeceğini belirtmiştim zaten. Ben aynı gitar, aynı ekipmanla aynı tonları, hissiyatı alamayan insanları gördüm. Bunu da not edeyim.
 
Benim anlamadığım bir konu var. Andy Timmons' ın bu şarkısı tipik strat-sap manyetik tonuyla çalınıyor. Kendi canlı çaldığı videoya da baktım, sadece sağ elle harmonik aldığı bölümde köprüye geçiyor ki geçiş yaptığında ses (volume) artışı bariz bir şekilde duyuluyor zaten. Cover videoda ise hangi manyetikle çaldığını ben anlamadım.
 
Geri
Üst