neyiz ki biz?
ilk ışınları görününce güneşin,
kaparız tepenin gözkapaklarını
çam değiliz ki, kollarımız açık,
ürpererek karşılayalım donuk ışığı.
gölgeler kısalınca çıkarız ortaya,
açıklıktır,aydınlıktır aradığımız,
parlaklıkta bulur gücünü görüşümüz.
tanımayız alacakaranlığı delen,
tepelerin arasından seçen bakışı.
kör olmuş ışıktan gözlerimiz,
gündüz yarasalarıyız biz..
2.
geceyi düşleriz gündüzken,
geceyken de gündüzü
yitirebileceklerimiz yitiktir
onlardan uzaktayken-ama
özleriz,döneriz yeniden
yitirmeden
yitirebileceklerimizi
yitiremediklerimize.
yitirebilirdik deriz
ama yalnızca bir fiil çekimi bu-
tutsaklıkla bağlamışız özgürlüğümüzü
gündüz yarasalarıyız biz..
3.
Sağlamdır düşünce temellerimiz,
ama altlarında kist vardır,sonra kum-
dururuz gerçi sapasağlam,kalın
taştan duvarlarımızla dimdik
ayakta;ama biraz su,bir sızıntı
kaydırır temellerimizi hemen
duyarız yerçekimini hemen,
titreriz; sımsıkı, gergin
bağlar vardır
düşüncelerimizi ayakta tutan,ama,
ya temelsizse temeli
bütün bu bağları
bağlayan
bağın?
bağlantısızca bağlarız bağlarımızı
gündüz yarasalarıyız biz...
4.
yapacaklarımız vardır kocaman
kocaman başarılar,yüce çağrılar,ama
tutmadığımız bir eldedir aklımız
bir son selamda;biz aceledeyken gönderilen
nedir ki acelemiz,niyedir ki?
camın boşluğunu arayan kocaman
pervaneler gibi,kanat çırpan
ışığa ulasmak için
çırpınan, camı kıracakmış gibi
düşmanımızdır oysa ışık bizim
kanatlarımızı yakan, kavuran
aradığımız-ışıkta-nedir ki?
ışıktan gelir ölümümüz
gündüz yarasalarıyız biz..
5.
hep bir dimdik,dümdüz dürüstlüktür duyduğumuz
ama bir kuşku kurdu kıvır kıvır kemirir köklerimizi
nasıl da kolaydır yalanlarımız, uydurmalarımız
nasıl da rahat.İç sızlaması nedir bilmeyiz
başedilemez gerçeklerimiz hazırdır çünkü hep
kozasında mışıl mışıl kanat takınır tırtılımız
sindire sindire yapraklarımızda açtığı delikleri
övünürüz delik deşik,bölük börçük
yeşilliğimizle-yenmiş bitmiştir oysa-
büyüme noktalarımız su çekmez artık
kök uçlarımız dökülüp gitmiştir
taç yapraklarımız artık
nasıl da yabancı topraktan baş uzatmıs taze fide bize
gündüz yarasalarıyız biz..
6.
bir görsek andığımız yüzü
tanır mıyız? - tanır mıyız
sevdiğimizi, bilir miyiz neydi
sevdik mi seviyor muyuz
yürüyüşü,saçının dökülüşü
anımsar mıyız, anımsıyor muyuz?
bir anıdan başka nedir ki sevgimiz
gündüz yarasalarıyız biz...
7.
Koy başını omzuma yine.
aldırma,söylenmeden kalsın
düşünülmedikler,bilinmedikler - bırak
unutulsun geridekiler,özlensin ileridekiler- bırak
yansısın camda donuk ışık,usulca ışıldarken
sabah aydınlanırken uçup geçen yeşillik
gel- uyuyalım güneş görününce
aşınca tepeyi göz kamaştırıcı ışık
uyanacağız nasılsa, dikelmeden ışınlar
dümdüz aklaştırıcı olacak yeniden bakışımız
ama şimdi - sanki sevdalı gibiyiz şimdi
sanki karanlıkta sezinledik aydınlığın başladığı yeri
şimdi kurduk sanki geceyi gündüzle
şimdi kuruttuk sanki gündüzü geceyle
aydınlığımızın karanlığında görür gözlerimiz
gündüz yarasalarıyız biz...
der kendisi "Yürüme" de.
kendisini çok iyi bilmem ama kardeşinden Türkiye Ekonomisi dersi almaktayım...çelik hocam bi harikadır