Bunlara üstün yetenekli demek daha doğru olur.
Deha, çok daha benzersiz-kendine has bir şey gibi geliyor bana. Hendrix bir dehaydı mesela. Çünkü kendi içinde duyduğu müzik bambaşkaydı, korkusuz çalıyordu, kimsenin yapmadığını yaptı, başkalarının ne düşündüğünü umursamadı ve bir çığır açtı. Bugünkü rock-metal gitaristlerinin tümü - farkında olsun veya olmasın- onun açtığı yoldan gidiyor.
Yani, deha olmak herşeyden önce bir ruh ve tavır meselesi sanki.
Hendrix burada sergilenen yeteneklere de sahip değildi. Ama bu çocukların kaçını ileride Hendrix gibi anacağız ?