anti-popüler filmleri kendim yazmaya devam ediyorum. sanırım katılım hiç olmayacak ama yine de yazayım ben belki okumak isteyenler olabilir.
şimdiki film. 1959 yapımı bir fransız filmi. yönetmeni robert bresson. ne kadar da rahat yazdım değil mi? ROBERT BRESSON. ustaların ustası desek yeridir.
"pickpocket" dostoyevski'nin "suç ve ceza" adlı romanından ve albert camus'nun eserlerinden etkilenilmiş bir filmdir. psikolojik drama'da denilebilir ya da suç filmi olarakta adlandırılabilir. usta bu ince çizgiyi çok iyi korumuştur. ayrıca filmde bütün oyuncular amatördür.
başroldeki martin laselle, yankesicilikte amatördür fakat bir kaç işten ve arkadaş edindikten sonra işinde iyice profesyonelleşir. ailesiyle pek iyi ilişkiler içerisinde değildir. annesinin bakıcısı jeanne'a değişik gözlerle bakmaktadır. film tek planda sinema tarihinin en ünlü yankesicilik sahnesini yansıtır. bresson tek kelimeyle sinema dersi vermiştir. yakın planlar konusunda da ustadır. bir karakterin iç dünyasını o planlarla yeterince etkileyici kılmıştır. görüntüler olabildiğince sadedir. ağır bir filmdir ama yankesicilik olayını bu kadar değişik ve saygılı bir biçimde işleyen bresson'a şapka çıkartmak gereklidir. evet hiç bir yankesicilik olayı bu kadar nazik işlenmemişti. film 75 dakika. izleyenler yorumlarını yazsınlar; tek kalmayayım buralarda.
böyle filmler kaçmaz.
şimdiki film. 1959 yapımı bir fransız filmi. yönetmeni robert bresson. ne kadar da rahat yazdım değil mi? ROBERT BRESSON. ustaların ustası desek yeridir.
"pickpocket" dostoyevski'nin "suç ve ceza" adlı romanından ve albert camus'nun eserlerinden etkilenilmiş bir filmdir. psikolojik drama'da denilebilir ya da suç filmi olarakta adlandırılabilir. usta bu ince çizgiyi çok iyi korumuştur. ayrıca filmde bütün oyuncular amatördür.
başroldeki martin laselle, yankesicilikte amatördür fakat bir kaç işten ve arkadaş edindikten sonra işinde iyice profesyonelleşir. ailesiyle pek iyi ilişkiler içerisinde değildir. annesinin bakıcısı jeanne'a değişik gözlerle bakmaktadır. film tek planda sinema tarihinin en ünlü yankesicilik sahnesini yansıtır. bresson tek kelimeyle sinema dersi vermiştir. yakın planlar konusunda da ustadır. bir karakterin iç dünyasını o planlarla yeterince etkileyici kılmıştır. görüntüler olabildiğince sadedir. ağır bir filmdir ama yankesicilik olayını bu kadar değişik ve saygılı bir biçimde işleyen bresson'a şapka çıkartmak gereklidir. evet hiç bir yankesicilik olayı bu kadar nazik işlenmemişti. film 75 dakika. izleyenler yorumlarını yazsınlar; tek kalmayayım buralarda.
böyle filmler kaçmaz.