her ne kadar 80ler metalini pek sevmesem de, sadece o türe değil, rock/metal müzikte o zamana kadar ön planda olan virtüöziteye (veya en azından gerekli olan seviyeye) de darbe vurduğu için bana hep itici gelen müzik türüdür.
steve vainin bile (ki kendisinin müziğine metal diyemeyiz, virtüözite ve deneysellik ağırlıklı sadece) "biz zirvedeyken grunge çıkıp ağzımıza sıçtı, yıllarımızı enstrumanlarda ustalaşmaya harcadıktan sonra 2-3 akorla ve basit rifflerle yapılan şarkılar rock sahnesinde dünyayı kasıp kavururdu ama biz hala enstrumanlarımızda sınırları zorlamak istiyorduk" şeklindeki konuşması da durumu özetleyebilir.
Konuyla pek alakalı degıl ama o donemde slash tayfasıda ne kadar gunumuz rock muzıgının önemli bir parçası olsada açıkcası çok iyi anılmayacak seyler yapmıslar.Bu karı kız ve alkole olan düşkünlküklerini bırkac level yukarı tırmandırarak okudugmuda resmen tıksındıgım hareketlerde bulunmuslar .Bende o acıdan o jenerasyonun bazı sanatcılarını gercekten sevmıyorum sevemıyorum.Sadece armonik yapısı değil, parça trafiği ve şablonu (formu) itibariyle de aslında o tarzın özelliklerini belirledi bu şarkı. Bir anlamda o tarzın kurucusu şarkısı yani.
Tabii ben 80'ler çocuğu olduğum ve grunge da müzik endüstrisi tarafından 80'lerin müziğinin piyasadan silinmesinin bahanesi olarak kullanıldığı için, o devirleri hiç iyi anmıyorum, o da ayrı mesele.