Hakkında oldukça olumlu yorumlar duyduğum Pitbull teller geçtiğimiz aylarda indirime girdiğinde 9-42 ve 10-46 setlerden aldım ve E standart akortta bir süre deneyimledim. Gold serisi hakkında izlenimlerim genel olarak şu şekilde ;
Paketleme olarak ;
- Genel olarak paketlemesini beğendim. Özellikle tellerin zipli pakette gelmesi çok hoşuma gitti. Böylece eski tellerimi çıkarttığımda etrafa zarar vermeden toplayıp pakete atıp ağzını kapatabiliyorum. Eski tellerin bir anda kurtulması veya uçlarının oraya buraya batması riskini engellemiş oldu. Amacı bu olmasa da güzel nüans.
- Sarımlı ve sarımsız tellerde referans için "A" ve"B" notalarına boncuklar koymalarını beğendim. Hoş olmuş tabi, ben gene de tellerin bağlandığı topuzların farklı renk olmasını ya da bir açık bir koyu renk şeklinde gitmesini tercih ederdim. Bence o şekilde daha kolay ayırt ediliyor. Ancak bu haliyle de boncuklardan "BABA" yazıp pederinize bileklik şeklinde hediye edebilirsiniz. Takar mı bilemem...
Hissiyat ve Dayanıklılık olarak ;
- Uzun yıllardır Dean Markley Blue Steel, onu bulamadığımda ise Ernie Ball kullandım. Pittbull'un hissiyatı ikisine göre de biraz "kütük" gibi geldi. Ne demek bu biraz tarif etmem gerekirse, sanki sarımlı teller olması gerekenden yumuşak, sarımsız teller ise olması gerekenden sert ve keskin gibi geldi. Bu arada Stratımda bu his daha azken, SG'ye taktığım sette daha belirgindi. Belki gitarın skalasıyla alakalı olabilir. Yani stratta daha rahat hissettiğimi söyleyebilirim.
- Teller sanki fazla gerginmiş ve fazla esnemiyormuş gibi hissettirdi. Ne yalan söyleyeyim bendlerde bir süre çekindim. Bu his gene yukarıda bahsettiğim gibi stratta daha azken SG'de daha fazlaydı. Ancak şunu da söylemem gerekir ki, stratımdaki B telini yarım ses bend yaptığım sırada kopartmayı başardım. Tel tam da köprü girişinden koptu. Bu nedenle dayanıklılık konusunda intibam pek olumlu değil.
- Teller kısa sürede kararmıyor. Hatta bendekiler pek kararmadı niyeyse. Çok uzun süre çalınmadılar ancak, bir süre sonra yukarıda bahsettiğim kütük hissiyat daha da arttı ve sarımlar elime takılır oldu.
- Şimdiye dek kullandığım tellerden farklı olarak elimde yoğun bir metal kokusu bıraktı ki bunu hiç sevmedim.
- Kayganlığının özellikle sarımlı tellerde yetersiz olduğunu düşünüyorum.
Ton olarak ;
- Tellerin akustik olarak metalik, çıtır çıtır bir tonu vardı. Genel olarak parlak bir karakteri olduğunu söyleyebilirim. Bas frekanslar ve sustain yönünden bir miktar başarısız buldum. Teller kendini kısa sürede salmıyor ve tonunu uzun süre koruyor. Ton karakteri pek bana hitap etmedi.
Sonuç olarak;
En sevdiklerim ; paketlemesi, tellerin uzun süre tonunu kaybetmemesi ve kararmaması.
En sevmediklerim ; hissiyatı, ton karakteri.
Genel notum 6/10. Elimdeki setler bitince Ernie Ball'dan devam ederim (Blue Steel gelmiyor artık
( )
Paketleme olarak ;
- Genel olarak paketlemesini beğendim. Özellikle tellerin zipli pakette gelmesi çok hoşuma gitti. Böylece eski tellerimi çıkarttığımda etrafa zarar vermeden toplayıp pakete atıp ağzını kapatabiliyorum. Eski tellerin bir anda kurtulması veya uçlarının oraya buraya batması riskini engellemiş oldu. Amacı bu olmasa da güzel nüans.
- Sarımlı ve sarımsız tellerde referans için "A" ve"B" notalarına boncuklar koymalarını beğendim. Hoş olmuş tabi, ben gene de tellerin bağlandığı topuzların farklı renk olmasını ya da bir açık bir koyu renk şeklinde gitmesini tercih ederdim. Bence o şekilde daha kolay ayırt ediliyor. Ancak bu haliyle de boncuklardan "BABA" yazıp pederinize bileklik şeklinde hediye edebilirsiniz. Takar mı bilemem...
Hissiyat ve Dayanıklılık olarak ;
- Uzun yıllardır Dean Markley Blue Steel, onu bulamadığımda ise Ernie Ball kullandım. Pittbull'un hissiyatı ikisine göre de biraz "kütük" gibi geldi. Ne demek bu biraz tarif etmem gerekirse, sanki sarımlı teller olması gerekenden yumuşak, sarımsız teller ise olması gerekenden sert ve keskin gibi geldi. Bu arada Stratımda bu his daha azken, SG'ye taktığım sette daha belirgindi. Belki gitarın skalasıyla alakalı olabilir. Yani stratta daha rahat hissettiğimi söyleyebilirim.
- Teller sanki fazla gerginmiş ve fazla esnemiyormuş gibi hissettirdi. Ne yalan söyleyeyim bendlerde bir süre çekindim. Bu his gene yukarıda bahsettiğim gibi stratta daha azken SG'de daha fazlaydı. Ancak şunu da söylemem gerekir ki, stratımdaki B telini yarım ses bend yaptığım sırada kopartmayı başardım. Tel tam da köprü girişinden koptu. Bu nedenle dayanıklılık konusunda intibam pek olumlu değil.
- Teller kısa sürede kararmıyor. Hatta bendekiler pek kararmadı niyeyse. Çok uzun süre çalınmadılar ancak, bir süre sonra yukarıda bahsettiğim kütük hissiyat daha da arttı ve sarımlar elime takılır oldu.
- Şimdiye dek kullandığım tellerden farklı olarak elimde yoğun bir metal kokusu bıraktı ki bunu hiç sevmedim.
- Kayganlığının özellikle sarımlı tellerde yetersiz olduğunu düşünüyorum.
Ton olarak ;
- Tellerin akustik olarak metalik, çıtır çıtır bir tonu vardı. Genel olarak parlak bir karakteri olduğunu söyleyebilirim. Bas frekanslar ve sustain yönünden bir miktar başarısız buldum. Teller kendini kısa sürede salmıyor ve tonunu uzun süre koruyor. Ton karakteri pek bana hitap etmedi.
Sonuç olarak;
En sevdiklerim ; paketlemesi, tellerin uzun süre tonunu kaybetmemesi ve kararmaması.
En sevmediklerim ; hissiyatı, ton karakteri.
Genel notum 6/10. Elimdeki setler bitince Ernie Ball'dan devam ederim (Blue Steel gelmiyor artık
( )
