Merhaba arkadaşlar, kompozisyon yeteneğimi geliştirmek istiyorum. LCM 8th Grade (London College of Music) seviyesinde müzik teorisi ve elektro gitar biliyorum. Yani müzik teorisi ve gitar hakkında bilgim var. Bunu esere dönüştürmek istiyorum. John Petrucci, Yngwie, Steve Vai, Satriani gibi insanlar tek günde böyle olmadı biliyorum ama onların kompozisyon yazma seviyesine gelmem için bu yolda yapabileceğim bir öneriniz var mı.
Bu tip sorulara gerçekten şaşırıyorum.
O insanlar tek günde böyle olmadı elbette ama, Malmsteen'in tek gün bile ders almışlığı yok. Adamın ailesinde müzisyenler var, o ayrı.
"Kompozisyon" lafını bir kenara bırakalım, çok gereksiz bir resmiyet var. "Beste" diyelim şuna.
Siz düşünün, Malmsteen nasıl besteci olarak ilerledi? Hiç bir resmi eğitimi yok adamın.
Yanıt: YAPARAK. Teori çalışarak değil, yaparak, yaptıkça öğrenerek. Önce taklit edip, tökezledikçe teoriyi kullanıp ilerleyerek.
Bunu hallettiysek şayet, biraz pratiğini konuşalım. İlham denilen şey olmadan bu iş olmaz, ama bol bol dinleyerek ilham almak zaten her zaman mümkün.
Hem ilk, hem de en sonda düşünülmesi gereken şeylerden biri "şarkı formu"dur. Enstrümantal şarkı da olsa bu aynıdır; hangi tema, kaç kez, nasıl dönecek... İdollerinizin şarkılarının yapısını inceleyin. Pek çok kişi bunu yapmaz. Nota nota solo ezberler, ama şarkıların yapılarını çalışmak aklına gelmez bile...
Aynı şekilde, sevdiğiniz parçaların akor dizilerini çıkartın/öğrenin ve analizini yapın. Tabii analiz derken, bazı arkadaşların yaptığı gibi "hangi akorlar çalınmış" filan gibi şeyleri analiz zannetmeyin ( çok gülüyorum onlara). Armonik analiz demek, bir sonraki akora veya notaya HANGİ MANTIKLA gidildiğini çözmektir.
Ör: F# minörün arkasında A# minör çalın, kulağınıza gelen etki sinematik/film müziği etkisi verir. Ama neden? Bir sonraki akor ne olabilir bu mantıkta? gibi...
İkinci mesele, melodi ile mi, akorlar (armoni) ile mi başlanacağıdır. Akor dizisi yazıp üzerine melodi üretmek genellikle daha kolaydır, ama ilham olarak melodi gelmişse, onu nereye götürebileceğinizi de yine teori ile bulabilirsiniz.
Gerisi size kalıyor.
Şunu da söyleyeyim: Emprovize çalmaya yatkın kişiler beste konusunda avantajlıdır. Emprovize, gerçek zamanlı bestedir. Beste ise yavaşlatılmış (zamana yayılmış ve daha müdahaleli) emprovizedir. Hiç beste yapmadıysanız veya yapmakta zorlanıyorsanız, istediğiniz kadar teori öğrenin, bir işe yaramaz. Yani sakın daha fazla teori öğrenince daha iyi beste yaparım zannetmeyin, yok öyle bir şey. Yaratıcılık "içeriden" gelir.
Teknik bir detay olarak da şunu verebilirim: Bahsettiğiniz adamlardan Satriani ve Vai, büyük ölçüde modları kullanarak şarkı yazar. Modal akor dizileri yazmayı öğrenmek bu açıdan iyi bir başlangıçtır. Polychords, 7'li akorlar vs de önemlidir.
Malmsteen ise fonksiyonel armoni/tonalite üzerinden gider. Triadlarla marş armonik (dörtlüler çemberi üzerinden yürüyen diyatonik akorlar), sekonder dominantlar ve onların diminished 7 yedekleri, Napoliten akoru gibi şeyleri kullanır.
Petrucci, çıkıcı melodik minör armonisini de kullanır; bunlar fusion-progresif tınıları verir. Lydian b7 (4. derece modu), Mixolydianb6 (5. derece modu) gibi yapıları bilmek önemlidir o açıdan.