Sanother kullanıcısının son içeriği

2010 Kanada yapımı, son yılların en iyi dram filmi. Gerçekçiliği, hikayenin işlenişi ve izledikten sonra mideye oturan yumruk hissi. Hakkında fazla şey bilinmeden izlenmesi gereken filmlerden ama şu kadarı söylenebilirki Oldboy, Requiem for a Dream vb filmleri izlemiş iseniz bu filmin sonunda...

final bölümü son 10 dakikası olmasa bitti diyebilecekken o son 10 dakikayı koyup devamının gelmemesi çok koymuştu zamanında. Televizyon tarihinin en farklı işlerinden biri, sinema filmi, animasyon veya çizgi roman olarak devamı gelecek deniyordu bildiğim kadarıyla henüz bu konuda bir şey olmadı...

Hayatım gözümün önünden film şeridi gibi geçerken ilk Diablo oynayışımdan itibaren Diablo ii'yi beklemek ve sonrasında Diablo iii'ü beklemek şeklinde özet geçilebilecek sanırım. Atmosfer konusunda darkd3 motorunun etkisini görmek sevindirici oldu fakat çıkan oyunun tam sürüm olmasına rağmen 3-4...

Eyvallah Purgatory, her şey aynı her zamanki gibi, verimli tartışmalarımız olmuştu yine olur umarım ben bilgi ve mantık oldukça tartışmalardan hep keyif almışımdır e seninle olanlarda böyleydi zaten :) Bu arada diziler sinema severleri biraz kendilerine çekti ben de aynı durumda keşfettim bu...

Mike Cahill'in bilim kurgu kisvesinde bilim kurgudan ziyade psikolojik dram yönü ağır basan 2011 yılının hakettiği ilgiyi pek görememiş filmlerinden olmasına rağmen oldukça ilginç ve izlenesi filmi. Lars Von Trier'in daha popüler olmuş Melancholia filmi ile paralellik gösteriyor olsa da atmosfer...

"The Jacket" + "Butterfly Effect" + "Stay" + "Donnie Darko" + biraz Sicim Teorisi + bir tutam Paralel Evrenler ve Jared Leto ve yönetmen koltuğunda Jaco Van Dormael. Çok sevilesi veya nefret edilesi bir film, 2092 yılında yaşayan son ölümlünün, her şey olan veya hiç bir şey olmayan bir adamın...

ilginç bir filmdi ama bildiğimiz Aronofsky ilginçliğinde değil daha farklı, bir nevi masturbasyon tadı vardı özellikle görüntü yönetiminde ve bu da konuyu ister istemez ikinci plana atmış çok kısaca ben yaptım oldu şeklinde bir film olmuş, görüntüler süper, anlatım güzel, konu vasatın üstü.

Güzel yazı için morgaine'e teşekkür edip ufak bir bilgi vereyim, Kieslowski'nin ömrünün el vermediği diğer serisi ise "Cennet - Cehennem - Araf" üçlemesidir, ilk ikisi(Heaven, L'Enfer) ustanın dekologlar öncesinde tanışıp birlikte çalışmaya başladığı Piesiewicz sayesinde beyazperdeye aktarılmış...

tey tey 2004'te açmışım başlığı üzerinden yıllar geçti unutmuşum, bu arada filmi arşivime kattım ve 2-3 kez izledim, uzunluğu zaman zaman sıkıcılığa neden olsa da bertolucci ustanın ustalığını parlatan bir eser, zaman zaman izlemekte büyük faydalar var...

birde david crononberg'in crash diye bir filmi vardı, enteresan bir filmdi baya tartışılmıştı, neden vardı ne anlatırdı bilmem, çağrıştı işte başlığı görünce...

sevenlerine Machuca'yı öneririm benzer bir tat bırakıyor, en azından bende öyle oldu...

üzerime alındığımdan değil ama yukarıda yazdığım tek cümlelik alıntının bir edebiyat adamına ait olduğunu ve bu tarz bir tartışma içersinden doğduğunu belirtmek istedim. faşistlere faşist diyen faşistlere ithafendir bir nebze. ayrıca iyi ve kötü yazarlık kavramı taze yazarlar için görece...

"faşizm, konuşma yasağı değil söyleme mecburiyetidir" demiş Roland Barthes, e tabi anlayana...

mesele orhan pamuk'un sözde ermeni soykırımı hakkındaki görüşleri mi yoksa nobel ödülü alması mı? birincisiyse bu hataya düşen milyonlarca insandan farkı yok pamuk'un, ne demiş orhan pamuk; "“Bir milyon Ermeni, 30 bin Kürt öldürüldü. Kimse söylemiyor, bari ben söyleyeyim…” peki soru şu bunlar...

bu kadar eleştirebilmen için orhan pamuk'un bütün kitaplarını okumuş olman gerekiyor, o zaman bir zahmet aç ve oku, kara kitap ilk paragraf, tasvir konusunda güzel bir örnektir. ama neden bu kadar tepki var ben onu çözemedim esas, benimde sevmediğim ve ödül almış onlarca kişi varken gidipte...