malum john petrucci çalımı hakkında

uggurtt demiş ki:

sürekli dream theatre dinliyorum john petrucci nin malum kitabı da var çalışıyorum oradan da gitar olarak hh manyetil ibanez gax30 var gelelim konuya sorum şu nasıl tuşem çalışım dream theatre çalacak ve beni tatmin edicek kadar gelişir sürekli kitaplardan hızlanma + farklı teknikler çalışıyorum şarkı çalışmıyorum önericeğiniz şarkı var mı yaklaşık 1 yıldır çalıyorum çalmayı henüz denemedim gerçi de neyse nasıl gelişirim

Hepsini görmek için tıklayın...

Gitarı sadece "çalışarak" öğrenemezsiniz. Belli bir noktadan sonra bıkar ve soğursunuz. Gitarın size keyif vermesi ve onunla müzik yapmayı öğrenmeniz gerekiyor.
Gitara nispeten geç başlamışsınız (19 yaşında ?). Sizin konumunuzdaki insanlar ders almaktan çok fayda görür. Ders alamayacaksanız, size tavsiyem Petrucci takıntınızı bir kenara koymak ve başka şeyler dinlemek olur. Gitara sizin kadar geç başlayan insanların "teknik takıntısıyla" çok bir yere varması mümkün değil.

Önereceğim şarkı YOK, çünkü sizin ihtiyacınız olan şey Dream Theater şarkıları çalmak değil. O çok sonraki iş. Çok daha basit şeylere başlamalı ve ritm duygusu, temel klavye bilgisi vs gibi şeyleri geliştirmeniz gerekiyor. Sürekli teknik çalışan insanlarda ne yazık ki bunların çoğu eksiktir.
Bu şekilde tek bir gitarist takıntısı ile giderseniz olası senaryo şudur: Bir noktada, tekniğinizin çok üzerinde şeyler çalmaya heves edecek, onları yarım yamalak çalacak, ama kendinizi ilerlediğinize inandıracaksınız
Bir enstrüman öğrenmek, aynı zamanda bir olgunlaşma sürecidir. Sizin tek bir gitarist ve grup takıntınız da bu sürecin başlangıcı, öyle diyeyim Bu takıntının ne olduğu HİÇ ÖNEMLİ DEĞİL. İster Duman, ister Dream Theater. Bu söylediğime inanmak size güç gelebilir, ama inanın öyle. 35 yıldır gitar çalıyorum ve bu sürede gitarı hiç bırakmadım. Bu süreçte bir sürü gitaristi takıntı haline getirdim. Ama uzun vadede bunların hiç birinin çok bir anlamı yok. Enstrümanı ve müziği bu tip takıntılardan uzak görmeye ne kadar çabuk başlarsanız o kadar iyi olur.
İlerledikçe vizyonunuzun genişlemesi, zevklerinizin çeşitlenmesi ve takıntınızın azalması lazım. Bu olmuyorsa işiniz çok zor.
Tuşe için tavsiyem, çelik telli akustik gitarla etüt yapmak olur. Bu mümkün değilse, bu durumda temiz tonla, distortion arkasına saklanmadan ve metronomla etüt yapmayı deneyin.
Gitar klavyesinde majör diziyi öğrenmeye ilişkin farklı bir yaklaşımla hazırldığım bir kitap var. Dilerseniz ona da bir göz atabilirsiniz.

öncelikle selamlar bir süredir uygulamada olmama rağmen hesabı yeni açtım ve yaşımı yanlış girmişim 16 yaşındayım yani petrucciye sadece hayranım denebilir kendisini sever müziğini zevkle dinlerim bahsettiğiniz gibi gitarın müziğin bir yaşam tarzı olduğunu bir olgunluk olduğunu anladım yani ben öyle düşünüyorum şimdiye kadar sürekli ve sadece teknik çalışmadım sandığınızın aksine evet teknik çalıştım çok fazla ama şarkı da çalıştım tabi ki bunları belirtmedim gözümden uyku akıyordu o mesajı yazarken dolayısıyla aklım da yerinde değildi tekrar kusuruma bakmayın ben şimdiye kadar sadece trash metal şarkılar çaldım metallica olsun megadeth olsun kursa da gitmediğim için kimse şu şarkıyı çal tam senlik ve seni geliştirir demedi iron maiden a giriştim biraz ama pek benlik değildi zevk alamadım şimdi de metallica tarzından çok dream theatre dinliyorum ve pull me under a baya aşığım çalmayı denemedim fakat zor gözüküyor çalabilirmiyim bilemedim çalabileceğim ve dream theatre tarzı şarkılar istedim aslında ayrıca kitabınız için çok teşekkür ederim çok işime yarayacak iyi akşamlar esenlikler

Petrucciyi biz petrucci olarak biliyoruz sadece. Ama Petrucci aynı zamanda Allan holdsworth, al di meola, alex lifeson, steve howe, steve morse, steve vai, malmsteen ‘dir. O adam bile o hale gelmek için bir sürü gitaristi çalışmış. Modern dönemin gitarsitlerinin böyle gıcık durumları var. Mesela hendrix vs gibi gitarın ilk ustalarını çalışcam desen daha hızlı başarıya ulaşırsın. Çünkü adamların çok esinlenebileceği kimse yok zaten. Otur şarkılarını aç çal öğrenirsin. Ama Petrucci öğrencem dersen diğer gitarcıların da ne yaptığını az çok bilmen lazım. Senin bikaç onluk aşama sonrasındaki hedefin olmalı Petrucci. Ayrıca hendrix gilmour clapton gibi o dönem gitarcılarının da hareketlerini bilmen lazım. Petrucci sıklıkla kullanır bu hareketleri. Ha ille petrucci diyosan 2 metodunu da yala yut. Aç falling into infinity albümünden şarkılara başla. Diğer albümler üzer insanı. Çok yıllık gitarcı abilerimizi bile hala üzer o albümler
Bi de gitar çalışmanın %70i dinlemektir bence. Öğrenmek istediğin şarkıyı defalarca dinlersin. Kapattığın zaman noktası virgülüne kadar aklında çaldırabilecek kadar öğrenirsin. Sonra gitarı eline alırsın başlarsın.
Bu da hızlı öğrendirir sana )))))
Ben küçükken günde 10 saat gitar çalışanlar vardı ben onlardan çok çok sonra başladım gitara.
Hala günde 10 saat çalışıyorlardır muhtemelen. Bi 20 yıl daha günde 10 saat çalışırlarsa aynı seviyeye gelebiliyoruz.
Bu hataya da düşme sakın… dinle dinle dinle dinle en son gitarı eline al. Gitarı her gün eline alıp pink floyd another brick in the wall solosunu 5636 kere tekrarlamak sadece 4 gün işine yarar….

Petrucci aynen Myung gibi Berklee School of Music mezunu. Yani yetenek, azim, sonsuz çalışma, 20 yaşında sahnelerde olma vs gibi bir sürü faktörün yanında oldukça eğitimli de, yani hayatını buna vakfetmiş, hiçbiri tek başına yetmez JP olmak için.
Petrucci'ye özenmek iyi bir şey ama onun gibi olmak için onu taklit etmek değil gittiği yoldan gitmek daha verimli olur. Temel taşları yerine koymadan - blues kalıpları, nwobhm ritmleri, temel solo teknikleri, şarkı yazma (kafanda mırıldanmak bile olsa) vs... bunlar üstüste inşa edilerek Petrucci olunur. Sadece JP egzersizleri çalışarak iyi bir JP egzersiz taklitçisi olunur. Vizyonu ve bakış açını geniş tut, neden JP olamadım diye kafaya takma - ha belki olursun, vazgeçme elbette.

Uzun süre düzenli çalış ve çaldığın şeylerin yavaş da olsa doğru olduğuna emin ol, zamanla gelişirsin. Burada önemli olan senin ne istediğin, JP gibi olmak mı yoksa şarkıları çalabilmek mi? Şarkıları çalabilmekse düzenli pratik yeterli olacaktır diye düşünüyorum ancak vakit alır. JP gibi olmaksa o konuda yorum yapamam çünkü benim öyle bir derdim yoktu.

Bence distortion ile çalışmak da çok önemli yoksa telleri susturma pratiği yapmamış oluyorsun.

ulucman demiş ki:

Uzun süre düzenli çalış ve çaldığın şeylerin yavaş da olsa doğru olduğuna emin ol, zamanla gelişirsin. Burada önemli olan senin ne istediğin, JP gibi olmak mı yoksa şarkıları çalabilmek mi? Şarkıları çalabilmekse düzenli pratik yeterli olacaktır diye düşünüyorum ancak vakit alır. JP gibi olmaksa o konuda yorum yapamam çünkü benim öyle bir derdim yoktu.

Bence distortion ile çalışmak da çok önemli yoksa telleri susturma pratiği yapmamış oluyorsun.

Hepsini görmek için tıklayın...

Telleri susturma pratiğinin, distortiondan bağımsız bir şey olarak düşünülmesi gerekir. İster temiz tonla çalın, ister distortion ile, vurduğunuz teller dışındakilerin duyulmasını önlemek için doğru teknikleri kullanmaya alışmak lazım. Distortion sadece boş tel gürültüsünün daha bariz hale gelmesini sağlar, ama temiz tonda "temiz" çalamıyorsanız, distortionda çok daha beter olur
Bu konu ne yazık ki çok yanlış da anlaşılıyor; mesela boş teli susturmak ile mute yapmayı aynı şey zannedenler de var.
"Mute", bir efekt veya tını üretir ve teli çalındığı esnada tıkar.
Oysa temiz çalım için gereken şey, hem çalınmayan tellerin titremesini önlemek, hem de çalınan tele vurduktan hemen sonra teli susturabilmektir.

Metoboy demiş ki:

Petrucciyi biz petrucci olarak biliyoruz sadece. Ama Petrucci aynı zamanda Allan holdsworth, al di meola, alex lifeson, steve howe, steve morse, steve vai, malmsteen ‘dir. O adam bile o hale gelmek için bir sürü gitaristi çalışmış. Modern dönemin gitarsitlerinin böyle gıcık durumları var. Mesela hendrix vs gibi gitarın ilk ustalarını çalışcam desen daha hızlı başarıya ulaşırsın. Çünkü adamların çok esinlenebileceği kimse yok zaten. Otur şarkılarını aç çal öğrenirsin. Ama Petrucci öğrencem dersen diğer gitarcıların da ne yaptığını az çok bilmen lazım. Senin bikaç onluk aşama sonrasındaki hedefin olmalı Petrucci. Ayrıca hendrix gilmour clapton gibi o dönem gitarcılarının da hareketlerini bilmen lazım. Petrucci sıklıkla kullanır bu hareketleri. Ha ille petrucci diyosan 2 metodunu da yala yut. Aç falling into infinity albümünden şarkılara başla. Diğer albümler üzer insanı. Çok yıllık gitarcı abilerimizi bile hala üzer o albümler
Bi de gitar çalışmanın %70i dinlemektir bence. Öğrenmek istediğin şarkıyı defalarca dinlersin. Kapattığın zaman noktası virgülüne kadar aklında çaldırabilecek kadar öğrenirsin. Sonra gitarı eline alırsın başlarsın.
Bu da hızlı öğrendirir sana )))))
Ben küçükken günde 10 saat gitar çalışanlar vardı ben onlardan çok çok sonra başladım gitara.
Hala günde 10 saat çalışıyorlardır muhtemelen. Bi 20 yıl daha günde 10 saat çalışırlarsa aynı seviyeye gelebiliyoruz.
Bu hataya da düşme sakın… dinle dinle dinle dinle en son gitarı eline al. Gitarı her gün eline alıp pink floyd another brick in the wall solosunu 5636 kere tekrarlamak sadece 4 gün işine yarar….

Hepsini görmek için tıklayın...

sizin yazdıklarınızı görünce bunca yıl gitar çalmadığımı sadece telefondaki sayıları taklit ettiğimi ve çaldığımı sandığımı anladım gerçekten farklı bakış açıları kazanmama sebep oldunuz teşekkür ederim

Panic attack solosuna bakabilirsin bence teknik olarak güzel gelistiriyor