Kızıma Blues ve Rock müziğini sevdirmek istiyorum

Görsel ve işitsel algılara çok garip bizzat bir örneğim var. Müzikle henüz hiç tanışmamışken (maruz kalınan türkü,pop,arabesk, tvdeki reklam müzikleri saymıyorum tabi) ilk resim yapmakla meşguldüm. Beni kağıt kalemle bırakın bi odaya sabahtan uyuyana kadar sıkılmaz çizerdim. Baya da iyi yapardım o zaman için. Sülalede herkes takdir eder gaz verir desteklerdi. Sonra ne olduysa çizmez oldum. Ne zaman resmi bıraktım müzik hayatıma girdi bi şekilde. Hayatımın da büyük bi çoğunluğu müzik oldu artık. Şuan ara ara çiziyorum bişeyler fena da olmuyor tabi ama hala çocuklukta kaldığım yerdeyim. Nereye gelicem burdan şuraya gelicem sanırsam sanatsal şeylerde her yöne yatkınlık olabiliyor. Sadece ufak bir keşif gerekiyor. Diye düşünüyorum.

Asıl konuyu da yorumlarsam daha küçükken müziği duymak, tanışmak isterdim. Şuanki kafayla düşünüyorum tabi. Evde bi pink floyd kaseti dönüp dursun isterdim. Deep Purple, Sabbath, rush, queen duymak isterdim. Tabii sivasta pink floyd kasedini nerden bulsunlar o zaman 😄
Hatta o zamanki eurovision gazıyla keman istemiştim. Saz varken ne yapcan kemanı deseler de aldılar sağolsunlar. Sonra ders almaya başladım. Dersler hızlanmaya başladı hoca diğer öğrencilerle kıyas yapıp 10 kat hızlı olduğumu söyleyince de anladım ki içerde biryerlerde müzik de varmış. Sonra gel zaman git zaman anacığım gitar hediye etti. 4telden sonra 6tele geçince biraz afalladım tabi 5li akort sistemden 4lüye geçtik. Bir iki bişey öğrenip attım kenara.
Gel zaman git zaman derken. Ortaokul zamanları Queen keşfi. Lisede de Pink Floyd, Deep Purple keşfiyle o kenara attığım gitar artık bi an önce okuldan eve gitme isteğimi arttıran ağaçtan bir arkadaş olmuştu. Bu sefer kendi başıma oturup öğrendim. Klasik gitar perdesi sweet child of mine solosuna yetmeyince anacığım yine bi güzellik yapıp profilimdeki stratı almamı sağlamıştı. Duygulandım…

Neyse demem o ki eğer keman yerine saza zorlansaydım muhtemelen şuan onu çalmıyor olurdum. Kemanı kendi isteğimle almama rağmen onu bile artık çalmıyorum…
Ha maruz kaldığım müzikler 90lar 2000ler pop(artiz abim evde açardı), arabesk(sülalecek mangala,köye,pikniğe gittiğimizde amcam arabada açar sigaralar yanardı) türkü(aynı etkinliklerde eğer dayının arabasına bindiysem türkü açılırdı-amcamı tercih ederdim müzikten dolayı-) reklam jingle(bunları duyup notası notasına ağzımla taklit etmek çok eğlenceliydi-ki şuan bunun intervalleri tanımamda büyük etkisi olduğunu görüyorum-) maruz kaldığımı değil özellikle kendi keşfettiğimi daha çok sevmişim sonuç olarak.
Müziği duyup enstrümanları kendim keşfetmem daha yararlı oldu benim için. 6 ay için ne kadar erken bilmiyorum ama siz inceden karışık bi playlist yapın. Rockçı evlat isterseniz tarifimi gördünüz pop türkü arabesk listesi yapın. Bende işe yaradı.
Teşekkür ederim hocam böyle genişçe yazdığınız için. 🙂 Ben müzik sıfır bir ailede büyüdüm. Özelikle 70lerde yapılan işleri çok seviyorum ve keşke erken tanışsaydım diyorum. En azından o geniş müzik ortamını sunmak istiyorum. Gerisi bir süre sonra ne yaparsam yapayım onda olacak zaten.
 
Müzisyen röportajlarında sık sık müzisyenlere "müziğe nasıl başladınız?" sorusu sorulur. Bu soruya da her zaman olmasa da sık sık "müzikle iç içe bir ailede büyüdüm, ablam piyano çalardı, babam frank sinatra plağı dinlerdi vs." gibi cevaplar verilir hep. Ama dikkatimi çeken bir nokta da bu müzikle iç içe büyüyen arkadaşların hep verdikleri örnekten farklı bir tarzda müzik yapması. Sonuçta Nuno Bettencourt'un ailesi müzik dolu bir aile olsa da evde funk/rock gitar çalmıyorlardı. Ya da ablası piyano çalan Dave Mustaine pek piyanist olamadı. :)

Yani bence çocuğunuza X tarzdaki müziği sevdirmeye çalışmaktansa onu müzik dolu bir ortamda yetiştirmeye çalışmak sanki daha makul bir çaba gibi; ki zaten siz de şu anda o yoldasınız. Tabii ben çok anlamam bu işlerden ne çocuğum var ne de çocuk psikolojisi okudum.

Eskiden Ankara'da "6 yaşımdan beri black metal dinliyorum" geyiği vardı, o geldi aklıma nedense bir de.
Enstrüman ayırt etmek istemem zaten, yeter ki birine ilgi duysun ve en azından ömür boyu elinde olacak kadar çalsın. Teşekkür ediyorum hocam. 🙂
 
Ben olaya çılgın, hoplamali, zıplamalı, kafa göz yarmalı metalcilikle girdim. Daha eşimin hamile olduğu dönemlerden beri yanında gitar çalıyorum. Bizim bebe de çok hareketli, yorulmak nedir bilmeyen bir çocuk. Henüz 3 yaşında kendi sevdiği şarkılar filan var Lamb Of God açtırıyor sonra metaaaal diye bağırarak ellerini hayali gitar yapıp kafa sallıyor 😀 Ama kasmıyoruz, mesala annesi ile halayda çekiyor.
😁😁 Kasmamak ve ortamı oluşturup gerisini ona bırakmak sanırım doğru bir yol olacak. Bir Lamb of God coverı beraber yapacağınız günler görürsünüz umarım hocam. 🙂
 
Selam, bende de 2 erkek çocuk var. Çocuk müziği illaki sever ama enstrümana yönelmesi tamamen onun ilgisi ile alakalı. 8 yılda edindiğim tecrübe şudur: çocuğuna bişey öğretmek istiyorsan, o şeyi senin sürekli yapıyor ve zevk alıyor olman lazım. Ona da eğlenceli bir şekilde sunman lazım. Öğretmeye çalışırsan geri tepiyor. Gitar çalmaya devam et ve çok eğlendiğini ona hissettir. Gerisi er ya da geç gelir. Sabırlı olmak şart. 🥰
 
Selam, bende de 2 erkek çocuk var. Çocuk müziği illaki sever ama enstrümana yönelmesi tamamen onun ilgisi ile alakalı. 8 yılda edindiğim tecrübe şudur: çocuğuna bişey öğretmek istiyorsan, o şeyi senin sürekli yapıyor ve zevk alıyor olman lazım. Ona da eğlenceli bir şekilde sunman lazım. Öğretmeye çalışırsan geri tepiyor. Gitar çalmaya devam et ve çok eğlendiğini ona hissettir. Gerisi er ya da geç gelir. Sabırlı olmak şart. 🥰
Teşekkür ederim hocam. 🙂
 
Hocam size şöyle izah edeyim bazı şeyler maalesef bizim elimizde değil ben şimdiye kadar hiç baba olmadım yazdıklarım babanın gözünden değil de evladın gözünden. Babam arabesk sevdalısı bir adamdı ben çok iyi hatırlıyorum bana arabesk müziği sevdirmek için çok uğraşmıştı hatta bana arabesk parçalarını çalayım diye keman bile almıştı ama ben tamamiyle zıttına gidip hep blues ve rock müzik dinledim ve ilginçtir ailemden hiç kimse blues müzik dinlemezdi yani ben kime özenip blues müzik dinlemişim bilemiyorum o yüzden bazı şeyler elimizde olamayabiliyor bazen çocuklarımız kendi yollarını çizmek istiyor bazen bunu sırf bizden farklı olmak için bazense tamamiyle zevkleri farklı olduğu için yapıyorlar bence en iyisi onları serbest bırakıp su akar yolunu bulur metodunu uygulamak size ve kızınıza uzun ve müzikli bir hayat dilerim umarım her şey gönlünüzce olur
 
Hocam size şöyle izah edeyim bazı şeyler maalesef bizim elimizde değil ben şimdiye kadar hiç baba olmadım yazdıklarım babanın gözünden değil de evladın gözünden. Babam arabesk sevdalısı bir adamdı ben çok iyi hatırlıyorum bana arabesk müziği sevdirmek için çok uğraşmıştı hatta bana arabesk parçalarını çalayım diye keman bile almıştı ama ben tamamiyle zıttına gidip hep blues ve rock müzik dinledim ve ilginçtir ailemden hiç kimse blues müzik dinlemezdi yani ben kime özenip blues müzik dinlemişim bilemiyorum o yüzden bazı şeyler elimizde olamayabiliyor bazen çocuklarımız kendi yollarını çizmek istiyor bazen bunu sırf bizden farklı olmak için bazense tamamiyle zevkleri farklı olduğu için yapıyorlar bence en iyisi onları serbest bırakıp su akar yolunu bulur metodunu uygulamak size ve kızınıza uzun ve müzikli bir hayat dilerim umarım her şey gönlünüzce olur
Sağ olun hocam. 🙂
 
Müziği sevmeyebilir. Enstrüman çalmayabilir. Kızınız yeteneğine uygun bir yol çizsin. Başarılarını destekleyin. Hayata hazırlayın. Varsın bir enstrüman da çalmayıversin.
 
Babam arabesk sevdalısı bir adamdı ben çok iyi hatırlıyorum bana arabesk müziği sevdirmek için çok uğraşmıştı hatta bana arabesk parçalarını çalayım diye keman bile almıştı ama ben tamamiyle zıttına gidip hep blues ve rock müzik dinledim ve ilginçtir ailemden hiç kimse blues müzik dinlemezdi yani ben kime özenip blues müzik dinlemişim bilemiyorum o yüzden bazı şeyler elimizde olamayabiliyor bazen çocuklarımız kendi yollarını çizmek istiyor bazen bunu sırf bizden farklı olmak için bazense tamamiyle zevkleri farklı olduğu için yapıyorlar bence en iyisi onları serbest bırakıp su akar yolunu bulur metodunu uygulamak size ve kızınıza uzun ve müzikli bir hayat dilerim umarım her şey gönlünüzce olur
Bende de benzerdi durum :D hic unutamam babamla hergun kahveye giderdim Ahmet kaya dinletirdi. tabi o zamanlar benimde ilgimi cekmiyordu, babam uzulmesin diye dinliyordum o cocuk akliyla.. sonra metal muzigi sevmeye basladim. zaman ne kadar da hizli geciyor...
 
Benim kızım da 2,5 yaşında şu an. Yanında gitar, saz, kabak kemane çalıyorum. Metal de dinliyoruz bol bol, Türkü de, Rap ve bir çok türde müzik. Sabırla bekliyoruz umarım bir enstrumana yönelir ileride. Yönelmese de müzikle iç içe olsun yeterli.
 
anlıyorum ama boş bir çaba içindesin gibi geliyor, ergenlikte sırf sana tepki olsun diye veya bunlar yaşlıların dinlediği şeyler diyen arkadaşları yüzünden senin dinlediğin şeyleri dinlemeyecektir. kendi dönemi ve çevresi ile uyumlu bir zevki olmalı, doğal ve sağlıklı olanı bu.
 
ingilizce "exposure" yani maruz kalma denilen kavam önemli... ne çocuk, ne yetişkin herhangi bir bireye müzik sevdirmek, müzik tercihi oluşturmak vs zor işler ama farklı ve düzgün müziklere çokça maruz kalırsa zamanla zevki de keyif alması da artacaktır... çocuk da aynen bu şekilde... yani benzer şeyler çokça söylenmiş, kasmaya gerek yok, doğal ortamında gelişir hepsi... görev ya da baskı ya da listeye check atma şekline dönüşmedikçe olacağı varsa olur....
 
Geri
Üst