Yillarca yurtdisinda yasamis ve muzik yapmis biri olarak artik canima tak eden bir gozlemimi paylasmak isterim 🙂 Biz muzisyenler ne kadar para harcamayi bilmeyen insanlariz bu forum ile gozlemledim gercekten. Gerekceleriyle karsilastirmali olarak aciklamak isterim:
Oncelikle bizde maddi durumu cok iyi olup Mesa, Alessandro ampli kullanan insanlar tanidim. Bir de hic iyi olmayip Micro Cube ile calip sahnede amfisiz takilanlar. Bunlar asagidaki konumun tamamen disinda, saygimiz sonsuz.
Bizim genel yokluk durumuna inat cok fazla su tip muzisyen tanidim: Vox modelleme'den Marshall'in transistorlusune gecip "iste Marshall" diyen, JOYO pedalini verip yerine yine PCB ama sozde butik marka pedala para cikaran. Ustelik ayni zaman diliminde forumda ya da acik arttirma sitelerinde bunun imite ettigi 20 yil onceki Boss pedal dururken. Daha sonra onu bir miktar kayipla satip daha havali bir butik markanin daha iyi bir kampanyasina kurban giden.
2 olay yasadim. Ben alim-satim isiyle ilgilenmiyorum, pedal/amfi oynarken elimde kalanlari cikariyorum. Ama burada uzunca sure satmaya kiyamadigim sonra foruma koyup aylarca unuttugum (ve kimsenin ilgilenmedigi) bir pedali bir seyahat oncesi reverb'e daha pahali koyup bir gunde satmam. Maddi guc, oradaki muzisyen sayisi elbette etkilidir. Ama forumu gezince kanimca cop olan dunya kadar pedalin alinip satildigini da goruyorum. Bunu tunel'deki bir abimle de paylastigimda o da meselenin sayi ve durumdan ziyade internetin gucu olduguna inandigini belirtti. Hatta "MN3207+iyi boya burada MN3005'e yegdir" gibi bir sey soylemisti 🙂
Digerinde de bir satis esnasinda bir genc ile diyalogum. Ben genelde iyi yakaladigim kiymetli vintage bir seyi satarken, alan arkadas icin cidden seviniyorum. Bir baska ornegi olmayan ve piyasa degeri hic dusmeyecek bir sey aliyor diye. Ustelik haberi olmasa da muhtemelen unlu birilerinin bir donem calmis oldugu bir ekipman aliyor diye. Genc arkadasim bir pedal aliyor, aldigi pedali da imite eden bir HBE, Wampler bir sey var, hatirlamiyorum. Bana onun gibi olup olmadigini sordu 🙂 Kizamadim, kendimce anlatmaya calistim, alirken dusundugumun yarisi kadar bile memnun degildi.
Bu durum bizim cografyada temiz satislarda ise hic irite etmiyor beni. Kutusunda siradan bir pedali satmak da korkunc kolay. Cunku markayi birazcik ilerleten arkadaslar, eskisini satip bunua alinca tonlarinin ars-i ala'ya ereceginin inanciyla hemen aliveriyorlar ve cok mutlu oluyorlar. Enteresan.
Yorumlarimi rica ederim ukalalik gibi almayin. Dunya kadar ekipman alip satmanin verdigi rahatlikla yazsam da siradan bir muzisyen olmanin verdigi tevazuyu da bulundururum. Ben bu zor ekonomik sartlarda daha da titiz olmamizi beklerdim. Bizden buyuklerin efsane Fender amfiyi cicek saksisi olarak kullandigini gormus biri olarak bu neslin de bu hatayi yapmamasini diliyorum. Ne dersiniz, abartiyor muyum bu is bilmemezlik isini?
Oncelikle bizde maddi durumu cok iyi olup Mesa, Alessandro ampli kullanan insanlar tanidim. Bir de hic iyi olmayip Micro Cube ile calip sahnede amfisiz takilanlar. Bunlar asagidaki konumun tamamen disinda, saygimiz sonsuz.
Bizim genel yokluk durumuna inat cok fazla su tip muzisyen tanidim: Vox modelleme'den Marshall'in transistorlusune gecip "iste Marshall" diyen, JOYO pedalini verip yerine yine PCB ama sozde butik marka pedala para cikaran. Ustelik ayni zaman diliminde forumda ya da acik arttirma sitelerinde bunun imite ettigi 20 yil onceki Boss pedal dururken. Daha sonra onu bir miktar kayipla satip daha havali bir butik markanin daha iyi bir kampanyasina kurban giden.
2 olay yasadim. Ben alim-satim isiyle ilgilenmiyorum, pedal/amfi oynarken elimde kalanlari cikariyorum. Ama burada uzunca sure satmaya kiyamadigim sonra foruma koyup aylarca unuttugum (ve kimsenin ilgilenmedigi) bir pedali bir seyahat oncesi reverb'e daha pahali koyup bir gunde satmam. Maddi guc, oradaki muzisyen sayisi elbette etkilidir. Ama forumu gezince kanimca cop olan dunya kadar pedalin alinip satildigini da goruyorum. Bunu tunel'deki bir abimle de paylastigimda o da meselenin sayi ve durumdan ziyade internetin gucu olduguna inandigini belirtti. Hatta "MN3207+iyi boya burada MN3005'e yegdir" gibi bir sey soylemisti 🙂
Digerinde de bir satis esnasinda bir genc ile diyalogum. Ben genelde iyi yakaladigim kiymetli vintage bir seyi satarken, alan arkadas icin cidden seviniyorum. Bir baska ornegi olmayan ve piyasa degeri hic dusmeyecek bir sey aliyor diye. Ustelik haberi olmasa da muhtemelen unlu birilerinin bir donem calmis oldugu bir ekipman aliyor diye. Genc arkadasim bir pedal aliyor, aldigi pedali da imite eden bir HBE, Wampler bir sey var, hatirlamiyorum. Bana onun gibi olup olmadigini sordu 🙂 Kizamadim, kendimce anlatmaya calistim, alirken dusundugumun yarisi kadar bile memnun degildi.
Bu durum bizim cografyada temiz satislarda ise hic irite etmiyor beni. Kutusunda siradan bir pedali satmak da korkunc kolay. Cunku markayi birazcik ilerleten arkadaslar, eskisini satip bunua alinca tonlarinin ars-i ala'ya ereceginin inanciyla hemen aliveriyorlar ve cok mutlu oluyorlar. Enteresan.
Yorumlarimi rica ederim ukalalik gibi almayin. Dunya kadar ekipman alip satmanin verdigi rahatlikla yazsam da siradan bir muzisyen olmanin verdigi tevazuyu da bulundururum. Ben bu zor ekonomik sartlarda daha da titiz olmamizi beklerdim. Bizden buyuklerin efsane Fender amfiyi cicek saksisi olarak kullandigini gormus biri olarak bu neslin de bu hatayi yapmamasini diliyorum. Ne dersiniz, abartiyor muyum bu is bilmemezlik isini?