Çok yakın tarihte ben de benzer bir sorunun pençesindeydim. Fujigen üretimi, afrika maun gövde ve gayet güzel sapı ve tuşesi olan 78 Epiphone LesPaul gitar çıktı karşıma. Tam da Amerikan Standart Lespaul kovalarken. Alıp almama konusunda inanılmaz kararsız kaldım. Gitarın tonları gayet güzeldi. Çok da iyi saklanmış, birkaç senelik gitar gibiydi. Sırf headstockta Gibson yazacak diye 2.elde fazladan en az 2bin, sıfırda en az 4-5bin vermeye değer miydi? Bir Amerikan Standart Lespaul ile kıyaslama şansım da oldu. Üstünde burstbucker pro manyetik olan standartla kafa kafaya çarpıştı ve beni gözümde de kazandı. Üzerindeki manyetikler değiştiğinde vereceği performansı düşünemiyorum bile. Evet içimde yaşadığım savaşı Epiphone kazandı. Verdiğim karardan da çok memnunum. Eğer bir gitar deneyip tonunu beğeniyorsanız headstockta ne yazdığına bakmayın bile. Çünkü tonu o yazı değil gitar verecek. Tabii ki bu bütün epiphonelar çok iyidir/bütün gibsonlar kötüdür tarzı bir genelleme değil. Tamamen güzel ağaç, güzel tuşe denk gelmesiyle alakalı. Amerikan deluxe strattan daha güzel ton verebilen amerikan speciallar olabildiği gibi, Fender Meksika'dan da gayet başarılı gitarlar çıkabiliyor. Belli bir düzeyin üstündeki gitarlar için konuşmak gerekirse hiçbir gitar için denenmeden iyi veya kötü denilemez. En iyi gitar, insanın çalarken rahat hissettiği ve tonunu sevdiği gitardır. EBMM JP6 alıp o klavyeyle rahat çalamadıktan sonra ne anlamı var ki?(Tamam vurmayın:banghead🙂 🙂