Gözlerini açtığında dağılan, bir türlü anımsayamayacağın rüyalarında yaşayacağım. Sonsuza kadar içindeyim, göremeyeceğin kadar derinlerinde. Düşlerindeki yabancı, yatağındaki görünmeyen korkuluğum ben. Kabuslarını savan, düşlerini çeken postmodern bir korkuluk. Korkuluk el sallıyor, görüyor musun? Korkuluk gidiyor, el sallıyor ama veda etmiyor. Ben senin korkuluğunum. “Korkuluk” ha, sevdim bu lafı.
sitesinde hayalet kitabın ilk bölümü var.. okumayanlar burdan başlayıp nasıl süper bi kitap oldugunu anlasınlar..