türkiye’deki ulusal kimlik konusundaki kafa karışıklığını ve şizofreniyi en iyi ele veren laflardan biri; dünyanın başka bir yerinde kendi kültürüne ait olduğunu düşündüğü unsurları anlatmak için yabancı dilden aktarma bir sıfat kullanan başka bir ülke olduğunu sanmıyorum. nasıl ve ne zaman tedavüle girdiği biraz kurcalanırsa, oldukça ilginç gözlemler yapılabileceğini tahmin ediyorum; muhtemelen paris’teki üniversite eğitimi sırasında yaz tatilinde memlekete dönen bir jön türk anne-babasının ud çalıp şarkı söyledikten sonra çömelme marifetiyle def-i hacet etmelerine bakmış ve demiş ki: mon dieu! ne kadar a la turca!
(can sebahattin dere, 21.08.2003