Ben de az önce izledim. Hakkaten çok sağlam olmuş . 90 dakika genel anlamda güzel kullanılmış. Hardcore ve diğer türler hakkındaki bölümler biraz sıktı beni. Yer ayrılması genel konsepte çok ters gelmemiş belki, sonuçta bugüne kadarki durumdan bahsediyor; ama daha anlatacak çok şey varken ekrande zıplayan şapkalı adamlar görmek hoşuma gitmedi. En çok takıldığım nokta Annihilator ve Destruction'ın hiç olmamasıydı. Bireysel olarak Destruction derdim değil ;ancak bir Jeff Waters görmek isterdim en az Corey Taylor kadar. Corey Taylor demişken, aralarda konuşan elemanlardan genel olarak bir rahatsızlık duymadım; ancak haddinin üstünde konuşanlar var. Shadows Fall mudur nedir o acayip tipler kaç dakka konuştular acaba. Yine Corey Taylor sanki thrashden etkilenip büyük bir akım başlatmış bir adam edasıyla, thrash ile ilgili anılarını anlatıyor. Bence geçmişte thrash ile tanışmışsan, Slipknot'ta çalmak bi insanlık ayıbıdır. Ben bugüne kadar hiç metal müzik dinlemedikleri için Slipknot kötü çalıyor diye düşünürdüm, hayal kırıklığına uğradım. 80'lerin atmosferi, konser sırasındaki olaylar, yıkım hayet iyi anlatılmış bence. Öte yandan Killswitch Engage'e, Trivium'a, SOAD'a , Slipknot'a hayranlık besleyen babalar gördüm,biraz üzüldüm. Yaşlılık diyelim geçelim. Hala thrash dinlemeye tam gaz devam etmeme rağmen Cantstandya'nın da yaptığı gibi Among the Living arıyorum şu anda 😀