Bu ton işi subjektif bir iş, o yüzden tonunu hedeflediğim bir gitaristi mümkünse canlı, değilse farklı kayıtlarından dinlemeden ve kendi ekipmanlarımla buna yaklaşmayı denemeden bir sonuca varamıyorum.
Ancak genelleme yapmam gerekirse (sizin için söylemiyorum yanlış anlamayın, çünkü seviyenizi bilmiyorum) elektrogitara yeni başlayan veya deneyimsiz arkadaşlarda (tabii ki buna ben de dahildim vaktiyle) gaini çok kullanmak ve yetersiz pena vuruş sertliğini bu yolla kapatmaya çalışmak gibi sorunlar olabiliyor. Etkilendiğimiz profesyonellerin en önemli ve ortak özellikleri hızdan ziyade, net bir pena tuşesine, doğru notaya ulaşan bend hassasiyetine ve çalımlarında aksamayan ritme sahip olmalarıdır.
Peter Green de gitarı önden boost ederek, sonrasında az bir distortion/fuzz ve bir miktar amfi gaini kullanmıştır muhtemelen. Orada out-of-phase manyetikler vb. mojoların etkisinin sanıldığı kadar olmadığını düşünüyorum.
Özellikle Peter Green tonu hakkında daha fazla bir deneyim ve bilgi sahibi değilim. Ama fuzz pedallar doğası gereği zaten vızıltılı ve dağınıktır (Jimi Hendrix'in canlı performanslarından duyabilirsiniz). Bunun seveni kadar sevmeyeni de var. Bu dağınıklık, gitarın önden tube screamer veya benzeri bir pedal ile boost edilmesi, daha az fuzz gain kullanımı ve eq ayarlarında tizlerin azaltılması ile toparlanabilir. Bu konuda iyi bir örnek Philip Sayce'dır, bakabilirsiniz. David Gilmour da çok sevdiğim distortion tonunda bu tarz bir karışımı kullanıyor. Boost ve EQ kullanımı çok fark yaratır.
