Mutluluk ve Felsefe

Vallahi öyle..Aslında bu , hani seçme kriterleri artar insanların büyüdükçe, bu çok da iyi değil, mutlu olabilmek için daha çok şeye ihtiyacınız oluyor, kanmıyosunuz..Oysa cahil birinin mutlu olması hem de çok basit şeylerden hayatını mutlu mesut geçirmesi daha olası...

Kesinlilkle.... Bildikçe kahroluyorsun çünkü. Mutlaka bir yerlerde eksik oluyor.

Seçimlerin çoğaldıkça, aslında bunların çokcasının ulaşılmaz olduğunu görüyorsun, ama inat ediyorsun ulaşmak için, hayatını harcıyorsun bu sefer de..

Din de böyle, tanrıya inancın varken araştırmadığından rahatsın. Ama biraz araştırdığında, irdelediğinde belirsizlikler seni mahvediyor..

Felsefe de keza... Birşeyleri olduğu gibi kabul ettiğin sürece o orada duruyor ve sen orada durmasından sürekli mutlusun. Ama onu ve oradaki varlığını irdelediğinde görüyorsun ki belki de o orada değil...

onun orada olduunu kabul ederek sadece hayaller dünyasına girersn oysa yaşadıın yer gerçkler dünyası hemde tamamen hiç bi şakası olmayan soğuk gerçekler..orda olduunu sandıını şeyn yok olduunu bildiinde onu oldurmayı balki başarablrsn ama bırak onu öle sanıım dersen geçrdiin yaşam tamamen boşluktan tamamen yalandan ibaret olur oysa bi insan kendine nasıl yalan söler..niye geldiimizn bi sebebi olmalı dimi sadece bişileri kabullenp sahnenn bi köşesnden seyretmk için gelmş olamayız..biraz sabır biraz çaba belki acı ama sonu emekle edilmş old. için ne olursa olsun kazançtr..seyretmeyi bırak ey insan çık sahneye oyna birinn elinden tutmasını bekleyene kadar..

esYn demiş ki:

onun orada olduunu kabul ederek sadece hayaller dünyasına girersn oysa yaşadıın yer gerçkler dünyası hemde tamamen hiç bi şakası olmayan soğuk gerçekler..orda olduunu sandıını şeyn yok olduunu bildiinde onu oldurmayı balki başarablrsn ama bırak onu öle sanıım dersen geçrdiin yaşam tamamen boşluktan tamamen yalandan ibaret olur oysa bi insan kendine nasıl yalan söler..niye geldiimizn bi sebebi olmalı dimi sadece bişileri kabullenp sahnenn bi köşesnden seyretmk için gelmş olamayız..biraz sabır biraz çaba belki acı ama sonu emekle edilmş old. için ne olursa olsun kazançtr..seyretmeyi bırak ey insan çık sahneye oyna birinn elinden tutmasını bekleyene kadar..

Hepsini görmek için tıklayın...

Felsefe ve mutluluk.. Buyrun 😉

anarchist_hippy demiş ki:

Mutluluk cahillikte yatar...

Hepsini görmek için tıklayın...

kesinlikle katiliyorum ve de su guzel lafi eklemek istiyorum:

akilli olup dunyanin pisligini cekecegime aptal olayim dunya benim pisligimi ceksin

felsefe ve mutluluk?

Yok öyle birşey 😀

Bence mutluluk bir kavramdır.Bu insanların doğuştan sahip olduğu birşeydir.İnsanlar her zaman herşeyin en iyisini arar.Mutluluk insanların bulunduğu durumdan daha iyi bir yere yükselmek istemesidir yada amaçsızca bir çaba.

deadpenalty demiş ki:

Bence mutluluk bir kavramdır.Bu insanların doğuştan sahip olduğu birşeydir.İnsanlar her zaman herşeyin en iyisini arar.Mutluluk insanların bulunduğu durumdan daha iyi bir yere yükselmek istemesidir yada amaçsızca bir çaba.

Hepsini görmek için tıklayın...

Buna kesinlikle katılmıyorum... Bu sadece sistemin mutlu olma formülü... İnsanlar da buna inandığından mutsuzlar zaten...

anarchist_hippy demiş ki:

Mutluluk cahillikte yatar...

Hepsini görmek için tıklayın...

Çok yanlış bir söz bence, cehaletin verebileceği mutluluk değil uyuşukluktur...

İroni diye birşey duydun mu hiç sen... ?!

Duydum da insanların yanlış anlama gibi bir durumu var bunu da hatırlatmak isterim... 🙂

Yoksa bizler farkında olmadan burda bilimsel makale mi yazıyorduk? 8O

Şaka bir yana, cahil insanların mutlu oldukları konusunda kararlıyım. Çünkü "günümüzde" insanlar ne kadar çok şey bilirlerse o kadar mutsuzlaşıyorlar. İnsanların ne şekilde sömürüldükleri, yaşanan katliamlar, sömürü kaynaklarının kendilerini nasıl kolayca yeniden var ettiği, sistemin sönüşümündeki zorluklar, dünyanın yaklaşan sonu...vb. Örnekler çok. Bundan dolayı cahil kişi mutludur. Mesela deli başlığında da bir konu geçmişti. Deli insanlar mutludur diye. Elbette mutludur. O da farkında değildir dünya'nın...

Bu arada buradaki mutluluk göreceli bir kavramdır. Cahillik ile edinilen mutluluk sadece şaşkın şaşkın ortada dolaşıp, hayatı geçirmeye yarar... Ancak bilerek mutlu olmak da vardır. Ama çok uğraş gerektirir. Bazen de boşvermişlik... Çünkü bildiğin herşeyi düzeltmeye çalışırsan, hakkında düşünürsen mutlu olamazsın ne yazık ki...

Bunun yanında buradaki bilmek kavramı "felsefi açıdan bilme". Kalkıpta makinenin nasıl çalıştığı gibi bir bilgi değil... Örneğin, Dünya'nın varoluşu, toplumsal sistemlerin işleyişi, ekonomi pratiği...vb. vb. Bunları bilmek ve sonuçlarını anlamak pek de mutluluk veici birşey olmasa gerek hümanist birisi için 😉

mümkün hocam mutlu olmak, geçmiş hatalar bırakırmı hiç peşimizi.. nasıl açılır artık yenibir sayfa...
haytanın tekiyim ben bunu bilsin insanlar ruhumun peşindedir o eski yalnışlıklar!!

gercekten mutlu oldugunu hissedersin bazen ama o an o hissettiklerin sadece yanılgıdan ibarettir gercekten mutlu ola bilmek sanıldıgı kadar kolay degildır ,aksine cok zordur (en azından su anda ıcınde bulundugumuz sosyal ,ekonomık ve kulturel sorunlardan dolayı) gercek mutluluk (golge etme yeter)demesini bildigimiz zaman ,asıl mutlulugu yakalarız suan kımsenin boyle birsey deme cesaretini kendisinde bula bilecegini sanmıyorum

MUTLULUK:Başardığımız,yarattığımız,ürettiğimiz yada hoşlandığımız SOMUT bir eylemin,MÜKAFATIDIR.
Bu nedenle mutluluk;oturduğumuz yerde,10 vakit ibadet ederek veya ham hayaller peşinde kurarak,yakalayamayız!
İşte bu anlamda devreye FELSEFE girer.
Çünkü felsefesiz bir insanın,neyi ne zaman,NASIL yapacağını TESADÜFLER belirler.

Ve felsefe içinden çıkamadıkça mutsuzlaştıran ve içinden çıktıkça tebessüm bırakan bir ...... dır.
Yakaladıkça uzaklaştırır insanı toplumdan..
İnsanın hedefleri olması ve bunlar için çabalaması mutluluğun kaynağıdır. Bu hedefleri çok büyük seçiyoruz ve yakalayamamaktan korkuyoruz. Bu hepimizin içinde bir çelişki yaratıyor. Ardından hüzün , hayal kırıklığı...Ama ufkumuz geniş olsun..İstedikten sonra yakalar insan (kimimize göre kandırmaca kimimize göre hayatın en değerli düşüncesi)
İyi geceler....

Ben mutsuzum çünkü düşünüyorum..Bence duyarsızlığın diğer ismi düşünmemektir ve çevremde hep hiç birşeyi düşünmeden kendini günlük hayata kaptıran insanların mutlu olduğunu KENDİ GÖZLERİMLE GÖRÜYORUM.(Ne yazık ki!)
Yani şöyle:
:arrow: Felsefe düşünmektir,düşünmek hassas insanların yapacağı bir iştir.
:arrow: Düşünmeyen insanlar hassas değildir çünkü herşeye gülüp geçerler.
Demek ki mutlu insanlar felsefeyle ilgilenmez.Çünkü felsefe günlük hayattaki önemli(!)işleri bir süreliğine kenara bırakıp dünyadaki adaletsizliklerin farkına varıp onların analizini yapmaktır.Örneğin sürekli arkadaşlarıyla birlikle dışarıda zamana harcayan,saçının,makyajının ve ertesi gün yapılacak fizik sınavının,hazırlanacak bir projenin derdine düşmüş,insan ilişkilerinde sürekli çıkarını gözeten ve felsefeyi küçümseyen bir genç kızla dünyanın ne kadar adaletsiz olduğunu konuşamazsın..Biraz derdimi net anlatamadım ama başka türlü nasıl anlatabileceğimi de bilmiyorum.. :roll:

Felsefe mutlak mutsuzluğu doğurur die bi laf da ben ediyim 🙂