Herkese merhaba arkadaşlar. Son 4-5 yıldır dikkatimi çeken bir durumdan bahsetmek istiyorum ve sizin fikirlerinizi de merak ediyorum. Lütfen, özellikle karşıt görüşleri çok merak ediyorum. Olayları gitar üzerinden anlatacağım siz anlayın. Etrafımda ki gitaristler olsun ders verdiğim öğrencilerim olsun hepsinde bir egzersiz ve teknik, sadece bunlara asılmalıyız düşüncesi almış başını gidiyor. Bu egzersilerin hakkınında tam verildiğini düşünmüyorum o ayrı konu. Bahsetmek istediğim bu değil. Müzikle uğraşan kimse, yeni başlayanından tecrübelisine kadar karakter, iş ahlakı, emek vermek, empati kurmak, gerçek sanatçı olmak ve onun gibi yaşamak konuları üzerine kafa patlatmıyor. Bir defa grup bilincini kendilerine yer edinememiş insanlar görüyorum. Yanında müzik yaptığın kişi insandır ve duyguları vardır. Sen bu adamlarla ortak yola girdikten sonra yarı yolda kendi bireysel çıkarların veya zevklerin için yarı yolda bırakıyorsan istediğin kadar süper gitarist ol bir önemi yok diye düşünüyorum.
Çok fazla grup görüyorum en uzunu 2 ay sonra dağılıyor. Adamla taşınıyorum diyor ki bu benim 20. grubum. Sizce bu normal birşey mi ? 19 tane ayrı ekip ile başaramamış. Bu noktada kimse kendisine dönüp "BEN NEREDE HATA YAPIYORUM ?" diye sormuyor. Dikkat edin doğru düzgün işlere kalkışamadan dağılan gruplara. Kimle konuşsan kendisi kazık yemiştir diğerleri haksızdır. Mekanlara giydirirler diğer grup elemanlarına giydirirler. Bu sadece müzikte değil diğer iş kollarında da var. Ben istiyorum ki müzikte olmasın. Müzisyen kişiler kaliteli olsun örnek alınsın. Hapcı otcu olmasın.
Uzatmadan genel olarak müzik piyasasında gördüğüm eksiklikler sıralamak gerekise ; Verilen söz kimsenin umurunda değil(iş ahlakı olarak düşünebilirsiniz) , Bireysel çıkar her zaman grupların önüne geçiyor, Grup emek ister her anlamda ama herkes aynı emek frekansını yakalayamıyor ve en önemlisi önce para kazanırız sonra emek veririz kafası bu işe son darbeyi vuruyor. Kısa yoldan para kazanmak ünlü olmak çok zor arkadaşlar. Vardır belki ama 3-5 tane işinizi şana bırakmayın bence 🙂 O şans size vurmayabilir vursa bile kısa süreli olabilir yada yıkımları daha ağır olabilir.
Daha uzatmak istemedim. Bu konuda ki fikirlerinizi merak ediyorum arkadaşlar. Müzik dolu günler 🙂
Çok fazla grup görüyorum en uzunu 2 ay sonra dağılıyor. Adamla taşınıyorum diyor ki bu benim 20. grubum. Sizce bu normal birşey mi ? 19 tane ayrı ekip ile başaramamış. Bu noktada kimse kendisine dönüp "BEN NEREDE HATA YAPIYORUM ?" diye sormuyor. Dikkat edin doğru düzgün işlere kalkışamadan dağılan gruplara. Kimle konuşsan kendisi kazık yemiştir diğerleri haksızdır. Mekanlara giydirirler diğer grup elemanlarına giydirirler. Bu sadece müzikte değil diğer iş kollarında da var. Ben istiyorum ki müzikte olmasın. Müzisyen kişiler kaliteli olsun örnek alınsın. Hapcı otcu olmasın.
Uzatmadan genel olarak müzik piyasasında gördüğüm eksiklikler sıralamak gerekise ; Verilen söz kimsenin umurunda değil(iş ahlakı olarak düşünebilirsiniz) , Bireysel çıkar her zaman grupların önüne geçiyor, Grup emek ister her anlamda ama herkes aynı emek frekansını yakalayamıyor ve en önemlisi önce para kazanırız sonra emek veririz kafası bu işe son darbeyi vuruyor. Kısa yoldan para kazanmak ünlü olmak çok zor arkadaşlar. Vardır belki ama 3-5 tane işinizi şana bırakmayın bence 🙂 O şans size vurmayabilir vursa bile kısa süreli olabilir yada yıkımları daha ağır olabilir.
Daha uzatmak istemedim. Bu konuda ki fikirlerinizi merak ediyorum arkadaşlar. Müzik dolu günler 🙂
