Paranoya, insanlardan veya günlük olaylardan yersizce kuşkulanmak, her olayın altında zarar verici bir neden aramak olarak tanımlanabilir. Başkalarına, onlar bunu istemezken sizi "yaralama" gücü vermektir.
Paranoya adı altında bir sürü saplantılar var. Örneğin, kıskançlık saplantısı (giysideki küçük bir leke hastayı eşinin onu aldattığına inandırmaya yeter), bedensel saplantı (hasta vücudunun üstünde böcekler gezdiğine inanır), gösteriş saplantısı (hasta eğer bu gücünü kullanmasına izin verilse hastaları iyileştirebileceğine inanır) veya ünlü bir kişinin ona aşık olduğunu düşünüp ona tehdit mektupları yollayanlar... Ama en çok görülen saplantı zulüm saplantısıdır ki bunda hasta sürekli insanların kendisini öldürme planları yaptığını düşünür.
Paranoyanın tedavisi zordur, çünkü hastanın olası bir komployu düşünerek tedaviyi reddetme ihtimali yüksektir. Kişinin paranoyak olduğuna ikna olması ve kendini düzeltmeye çalışması gereklidir. Nedenleri olarak ise kalıtsallık, uyuşturucu kullanımı ve yüksek stres olarak gösterilebilir.
Bence insan beyni çok ilginç bir organ, eğitimimi de bu konu üzerine yapmak istiyorum.
Ha bir de ayrıca, mesela iki insan konuşuyorsa ve ben "Kesin benden bahsediyorlar." diyorsam, ya da iki saniye önce gayet mutluyduysam ve şimdi üzüntümden kahroluyorsam, bunlar paranoyaklığın ya da manik depresifliğin ilk belirtileri olabilir mi acaba? Yoksa ben mi paranoyağım...