blazer demiş ki:
kendi kendine çalışabilmesi için şan öğrencisinin belli bir bilgi birikimi ve tabiki belli egzersiz temalarının üzerinden geçmeli ama sesi forse etmeden mümkünse falsetto çalışmalı.şan hocası denetimi dışında tam ses çalışmak Allah korusun kötü sonuçlara yol açabilir.
Aynen katılıyorum...çalışıcam diye ye ye ye ye ya ya ya ya diye bağırırsanız aynen gider...
Bilen bir eğitmen-piano lazım...
Yukarıda bir arkadışımız bahsetmiş...Öncelikle çok iyi bir kulak(zaten müzisyen olucaksanız kulaksız olmamanız lazım)gerekli.
Güçlü bir ses ve o sesin rengi...
İşte bu devrede o bahsettiğimiz eğitmenin önemi ortaya çıkıyor...
Çok öğrenci gördüm sesini çıkartmaktan korkan,çekinen yada kendinde öyle bir cevher olduğunu bilmeyen...
Bu durumda ''hoca'' tüm bilgisini,tecrübesini o öğrenciye veriyor...
Birebir...Karşılıklı...
Şöylede bir durum var...Şan eğitimi almakla ses eğitimi arasında fark var...En azından benim düşüncem bu...
Şan eğitimi dediğimizde işin içine opera kavramı giriyor bence...
Yani şöyle düşünün Sertab akademik olarak şan eğitimi almış biri...
Şebnem'in aldığı eğitimi zaten (ben duymadım hiç bu sözleri)arkadışımızın dediği gibi bir şey...
Yani farkı görüyorsunuzdur...Yada duyuyorsunuzdur...
İkiside güzel sesli ve işini layıkıyla yapan solistler...
Ancak fark var...
Bide benim nacizhane düşüncem bu eğitim;''cd ile kitapla'' olucak şey değil...
Buna hayat vermek gerek,can varmek gerek...
Hayatını buna göre yönlendirmek gerek...
Mesela ben...
Sesime zarar verecek hiç birşeyin bünyeme girmesine izin vermem...
Çünkü bilirim ki ben iki lokma ekmek yiyeceksem o iki tane ''kasın'' sayesinde yicem...