Bugün Oh Well parçası mecralara düşmüş. Orgy of the Damned albümü için Mayıs'ı merakla bekleyenlere bir küçük hediye daha... İlk yayınladığı Killing Floor'u daha çok beğenmiştim. Muhteşem ustalar (Brian Johnson, Steven Tyler) eşlik etmişti ona ve kendi standartlarının dışına çıktıklarını hissettirmişlerdi. Bu da çok güzel bir enerji yaratmış ve dinleyiciye hemen geçmesi kolaylaşmıştı. Ancak bu parçada bir olmamışlık var sanki. Chris'i aslında çok severim ancak sanırım birkaç kez daha dinlemem lazım. Gitar sololarında bir farklılık yok gene; burayı bir çalayım iyiymiş denilecek bir cümle yok açıkçası. Akılda kalıcılık bakımından gene Killing Floor solosu daha iyiydi bence. Bu iki parçayı dinleyenlerden varsa yorumlarını almak da isterim.