yaz bence ... onlarca yıllık (çalmasam bile) dinleyiciyim ve müzkseverim... şu muhabbetlerden çok şey öğreniyorum...
başlık sahibi kusura bakmasın.. sonuçta ilanına limon sıkıyor değiliz, malına b*k atıyor ya da fiyat demagojisi yapıyor da değiliz... güzel paylaşımlar, fikir alışverişleri oluyor...
Çok basit bir örnek vereyim: Rock klavyecileri çok az bulunur piyasada, çünkü çoğu pop çalar. Çünkü üst düzeyde rock klavyecisi olmak için gereken becerilere sahip olduğun zaman, rock çalacağına pop çalmak çok daha karlı olur adamlar için.
Melodik-armonik açıdan yoğun, üretmesi-kaydetmesi-icra etmesi zor işler için çok daha fazla emek gerekir. Buna kasmak da pek çok metal müzisyeninin işine gelmiyor bence.
Sıkıntının bir ucu aslında global ölçekte de var. Bu, ne yazık ki 90'lar sonrasında oluştu büyük ölçüde; grunge-alternatif akımı, 80'lerin teknisyenliğinden nefret ediyordu. Metal de buna ayak uydurdu. Metallica- Siyah albüm denilen soytarılıktan önce, Metallica çalmak, afedersiniz, "büzük" isterdi. 80lerde standart buydu.
Siyah albüm çıktıktan sonra aklınıza gelebilecek HER BAR GRUBU Metallica çalar oldu. Ondan sonra da metal bir daha belini doğrultamadı. 80lerde metal, bütün imaj kaygısına rağmen, sıkı müzisyenlik isteyen bir şeydi. Ama sonra iş, etki ve sounda döndü. Bizim metal gruplarımızın önemli bir kısmı da, sound-imaj-ver coşkuyu tadında takılıyor ne yazık ki. Ben 80lerde metal dinleyen birisi olarak bugünün metal gruplarına gerçekten mesafeliyim. Şarkı yazamıyorlar çünkü, kusura bakmasın kimse. Bonded by Blood çatır çatır metal albümüdür, ama sıkıysa öyle derli toplu şarkı yazsınlar bugün de görelim. İşin sırrı satır aralarında saklıdır biraz da. Mesela, o albümdeki No Love'ın başındaki akustik gitar introsu nedir öyle? O adam klasik gitar çalıp klasik armoniyi anlamadan onu yazamaz. Adam metalci DEĞİL, müzisyen. Metal müzik yapmayı tercih ediyor sadece.
Vokaller desek, o ayrı bir dert. Bugünün metal grupları temiz vokal yapmayı ayıp sayıyor neredeyse. "Growl" yapamayanı metal vokali saymıyorlar. Bu kafayla devam etsinler, ne diyeyim. Temiz vokalli, tonal Batı armonisiyle melodik şarkı yazmayın aman, çarpılırsınız. Dio ve Ozzy salaktı çünkü, bilmiyorlardı bu işi. O yüzden çok iyi şarkı ve solo yazan müthiş gitaristlerle çalıştılar. Dedim ya, adamlar bilmiyordu işi. Biz biliyoruz.
Metalde bu "aşağı doğru" gidişe en net meydan okuyan akım, power metal ve prog metal oldu. Bu iki türün birleşmesi ve "senfonik" alt türlerin oluşması da şaşırtıcı değil. İkisi de temiz vokal ister. Onların da deli gibi teknik çalışması gerekir, etki-sound değil, performans ister yani. Yine aynı yere geldik: O zaman pop söylersin bu ülkede!
Bu süreçte temiz erkek sesi öyle bir afaroz edildi ki metalden, temiz vokal ancak kadın sopranolarla geri gelebildi. Ama bu türleri yapmak için de çok fazla birikim gerektiği için (Yes, Rush, Genesis, King Crimson veya senfonik eserlerle yatıp kalmak gerektiğinden....) DT ve Nightwish taklitlerinden öteye gidilemedi. Zaten dinleyici kısıtlı olduğu için de onlardan da hayır gelmedi bize. Rock dinlememiş kızcağızlardan senfonik metalci olmuyor; hayatını DT çalmaya adamış adamlar da kendileri bir şey üretemiyor neticede. Şansımı denedim bazı gruplarla da ondan konuşuyorum, yanlış anlaşılmasın.
Bunları düşününce, eski kuşak metal dinleyicimizin Pentagram'a sahip çıkması şaşırtıcı değil sanırım. Geleneği sahiplenmeyi başardılar. Beni ilgilendirmiyor yaptıkları işler, Trailblazer'dan sonra Anatolia, benim için büyük hayal kırıklığıdır. Ama adamlarda devamlılık var; helal olsun demek lazım.
Ha, hiç mi yok bana da "Vay be ?" dedirten, eli yüzü düzgün şarkı yazan? Var. Ama süreklilik yok. Sayı da çok az.
