Süleyman Bağcıoğlu

mutlaka dinleyin

ankara da ,müzisyenler 2 ye ayrılır:süleyman bağcıoğlu'nu (süleyman baba) dinleyenler ve dinlemeyenler. Her gecesi, her bakımdan bir ders, bir etüd, bir hayat yani gitar tecrübesidir. Sağlam ve mükemmel hatasız rifleri bir kenara bırakın, kendisi bir ton manyağıdır.şu anki set up ı :yamaha dist+marshall-jack hammer+MXR ZW1+boss chorus+boss flanger+vox wah pedal+boss dd6( 2 tane var, arka arkaya ).gitarı : fender strat(ancak kendisiyle sohbetimde, gitarı kendisi yapmış yani sap fender ama gövde farklı). manyetikler: köprüde J.B. humbucker( çok memnun olduğunu söyledi ),diğer leri 2 single. amfi : tüplü fender. bir de GÖLGE PUB da çalarken siyah bir gibson les paul vardı.Onu çok seviyordu,ve G.Puba 2 gitar ve kocaman bi marshall amfi getirir ve tek tek kendi taşırdı. Performans dan önce en az 45 dakka her seferin de ,tonlarını kontrol eder. tüplü anfi getiren veya çalan kaç kişi var,tonlar onun için çok önemeli.her şeyi bırakın çooooook mütevazi ve iyi kalpli biri,,,iyi bir insan.daha ne olsun.
 
dün ankara gölge bar da "in rock" bir ilki gerçekleştirdi.Kendi BESTELERİnden 1 parça çaldılar.evet doğru duydunuz.ve albüm yapacaklarmış.parçanın ismini sordum fatih korkmaz(solist) şu an bir ismi olmadığını söyledi.parça grubun ismi gibi kaya gibiydi.hard rock tarzında hiç de yumuşak olmayan süper bir parça idi.herkese hayırlı olsun.haftaya salı da yeni bir parça daha çalacaklarmış,haberiniz olsun...veeee parça türkçe idi...
 
Süleyman üstadı ilk defa 1993 senesinde Odtü bahar şenliklerinde Blues Express ile verdikleri bir konserde dinlemiştim. Muhteşem çalıyordu. SRV'den Jimi'ye geçişi, yüzlerce seyirciden istek alışı ve bunları çalmasının ardından en sonunda LEt the Sunshine in ile konseri bitirişini unutamam. Gerek bir blues gitaristidir. En baba, en iyi, en manyak gitarist değildir. Zaten bu sıfatların peşinde koşmaz. Ama tam bir blues gitaristidir. Karakteri ile, yaşı başı ve hareketleriyle en içten saygılarımızı ve sevgilerimi kazanmış bir insandır.
 
salı-gölge bar
cmts-if rock bar
(çrş ve cuma dip bar da çıkıyo"diye ilanlar var,her yerde ama ,şu an çıkmıyo,ben baktım.ben sana gölgeyi tavsiye ederim.if'e cmts yaklaşma ,bence.
 
Geçen cuma Biziz programında saolsun kırmayıp Hendrix - Hey Joe çaldı ve söyledi.Çokta keyifliydi bnm için...Ankara da son zmnlarda gördüğüm en iyi gitaristlerden birisi diyebilirim çok rahat...
 
1988 yılının ODTÜ şenliklerindeki Durul Gence konseri hiç beklenmedik sürprizler yapmıştı izleyicilere. Üstad konser açılışında "Böyle güzel ve güneşli bir günde hele hele açık hava konserinde cazın hüznüne boğulmayı pek uygun görmediğimiz için olayı biraz rock'a çekelim dedik" şeklinde bir açıklama yaptıktan sonra grup elemanlarını tanıtmaya geçti. Vokalde eski Ankara tayfasının çok iyi tanıdığı meşhur Kel Cemal, gitarda da Süleyman Bağcıoğlu vardı. Basçıyla klavyecinin adlarını unuttum,beni affetsinler :roll: House Of The Rising Sun'dan girip Children Of Sanchez'den çıkmışlardı.İzlediğim en keyifli konserlerden biriydi. Sonrasında F 34-A, Graffiti, Dorian Gray/Manhattan vb. birçok barda seyretme imkanım oldu. Beğenmeyenler de olabilir tabii ama benim beğeni kriterlerimi fazlasıyla karşılayan bir gitaristti. Yıllardır izlemedim onu ama eskisinden farksız olduğunu duymak güzel 🙂
F 34-A'yı soran arkadaşlar vardı sanıyorum. 80'lerde F 34 diye bir disko vardı. 88'de diskonun mutfağı restorasyon görüp yan taraftan ayrı bir kapı açılarak F 34-A adıyla Rock Bar olarak açılmıştı.İlk akşam Felix Vision adlı bir Blues Rock grubu çalmıştı. Barın adı sırasıyla F-A,sonra Inside,sonra da A Bar oldu. 97'de de tarih oldu
 
murat bağcıoğlu , süleyman bağcıoğlunun abisidir ve bildiğim kadarıyla mimardır. oğlu arda ,şu an istanbul da hayal kahvesi-soul stuff da ve ankarada çalıyor.çok iyi bir gitaristtir oda.murat b. arasıra gölgede kardeşini dinlerken,ara sıra da gölge pub da beagles( ?) grubunda 1-2 parça çalarken görüyorum.1 hf ta önce kıvılcım müzikte gitarımı çaldı ve bana "çok şanslısın,bu gitara iyi bak,çok değerli bir gitardır" dedi. 🙂
 
fat-strat demiş ki:
murat bağcıoğlu , süleyman bağcıoğlunun abisidir ve bildiğim kadarıyla mimardır. oğlu arda ,şu an istanbul da hayal kahvesi-soul stuff da ve ankarada çalıyor.çok iyi bir gitaristtir oda.murat b. arasıra gölgede kardeşini dinlerken,ara sıra da gölge pub da beagles( ?) grubunda 1-2 parça çalarken görüyorum.1 hf ta önce kıvılcım müzikte gitarımı çaldı ve bana "çok şanslısın,bu gitara iyi bak,çok değerli bir gitardır" dedi. 🙂

Haklısın,mimardır kendisi. Ben onu en son izlediğimde (yıllar oldu) mimarlar odasının lokalinde çalıyorlardı. Arda'yı bundan yedi sekiz yıl önce dinlediğimde bile bayağı iyiydi, şimdi uçmuştur herhalde. 😆 Gitarın sağlam yerden onay almış, kıskandım yav :?
 
Çok merak ediyordum Süleyman Bağcıoğlunu...Steve Vai konseri için ankarada bulunduğum zaman hemen gölgeye kendisini dinlemeye gittim.Salı akşamı çıkmıştı gölgede yanılmıyorsam.Cuma akşamıda biziz de idi.Oraya da gittim.Bence çok lezzetli çalıyor hiç bıktırmadan ve ustaca...Tuşhe'leri,kurduğu cümleler çok güzel,mükemmel....Her baba yiğidin harcı değildir öyle çalmak.Çok güzel ve sağlam melodiler üretiyor doğaçlamalarında.Sultans Of Swing yorumuna ise gerçek anlamda hayran kaldım...Parçayı nerdeyse 6,7 dakika çaldı ve öyle keyif verici çaldı ki,mükemmel...
 
Arkadaşlar mrb; Süleyman Bağcıoğluyla bir ropörtaj yapılacak, bu fırsat size verilmiş olsa idi kendisine ne sormak isterdiniz, sizin yerinize soralım cevap alalım.
 
Süleyman Bağcıoğlu ve grubu in rock şuanda ankara müzik piyasasında -ki şuanda piyasının durumunun pek iç açıcı olmadığı da düşünülürse- dinlemekten zevk aldığım grupların başında geliyor kesinlikle...
 

Geri
Üst