Yok bunun soundu daha iyi yalanı

Arkadaşlar merhaba uzun süredir sadece keyfine sahibindende gitarlara bakıyorum ve squier 50s 60s vibe satanlar hep şunu söylüyor
“Meksika fenderden daha iyi soundu var”
Yani bu gerçekten mantıklı bir açıklama mı Meksika Fender ve squier aralarında 10-15 bin tl gibi bir fark var sence Meksika Fender alan adam bunu hiç düşünmemiş olabilir mi? Bu kadar fark varken adam 10-15 bin tl fazla verip onu almış demek ki bir bildikleri vardır. squier gerçekten Meksika’ya nazaran çok daha iyi olsaydı herkes onu alırdı piyasada Meksika Fender diye bir şey olmazdı

Not: benimde bir Amerikan Fender Strat ve Meksika player Fender telecasterim var ve yaklaşık 10 yıldır elektro gitar çalıyorum tecrübelerime dayanarak söylüyorum ki bu player tele serisi gerçekten tele soundu dediğimiz (twang) tonunu çok iyi veriyor squierle karşılaştıralamaz bile

Burda squieri kötülemiyorum 60’s vibe serisi gerçekten güzel ama o fiyat aralığına alınabilecek güzel bir gitar gidipte fenderle kıyaslanamaz

Herkes olaya sadece kendi penceresinden baktığı için hep tek bir açıdan yorum yapılıyor. Meksikadan daha iyi olduğunu iddia eden adam muhtemelen bir mağazada 10 15 dakika çalıp kendi gitarının daha iyi olduğuna karar vermiş olabilir. Her ikisini de yakın sürelerde kullanmamış insanlardan gelen bu yorumu çok da önemsememelisiniz. Belki doğru da olabilir. Squier ile fender alt markalar zaten. Squierin en üst modeli fenderin alt seviye modeline yakın olabilir. Belki iyi bile çıkabilir. Ama her gitarı böyle olmaz. Tek tük çıkar. İkinci elde Meksikadan iyi diyerek meksika fiyatının üstüne satılıyorsa bu saçmalık olur. O artık mexican’t olur.

Malum sitede;

Müzik piyasası için "Şundan daha iyi bir enstrüman"

Araba piyasası için "avuç içi kadar lokal boya var "

Emlak piyasası için fotoğraf koymadan "Sahile yürüme mesafesinde yazanlarla" bilinçsiz alışveriş yaparsanız,aldığınız enstrümandan soğumanız,arabanızın pert çıkması,sahili dürbünle görmeniz yüksek ihtimaldir..

O yüzden o yazılanlara takılmayın bence..

Usa tokatlayan Japon Jackson
Musicman tokatlayan Kore Olp
Usa Custom tokatlayan PRS SE
Jem’den farksız Kore Ibanez

Çoğaltalım örnekleri arkadaşlar

Clup41hotel demiş ki:

Arkadaşlar merhaba uzun süredir sadece keyfine sahibindende gitarlara bakıyorum ve squier 50s 60s vibe satanlar hep şunu söylüyor
“Meksika fenderden daha iyi soundu var”
Yani bu gerçekten mantıklı bir açıklama mı Meksika Fender ve squier aralarında 10-15 bin tl gibi bir fark var sence Meksika Fender alan adam bunu hiç düşünmemiş olabilir mi? Bu kadar fark varken adam 10-15 bin tl fazla verip onu almış demek ki bir bildikleri vardır. squier gerçekten Meksika’ya nazaran çok daha iyi olsaydı herkes onu alırdı piyasada Meksika Fender diye bir şey olmazdı

Not: benimde bir Amerikan Fender Strat ve Meksika player Fender telecasterim var ve yaklaşık 10 yıldır elektro gitar çalıyorum tecrübelerime dayanarak söylüyorum ki bu player tele serisi gerçekten tele soundu dediğimiz (twang) tonunu çok iyi veriyor squierle karşılaştıralamaz bile

Burda squieri kötülemiyorum 60’s vibe serisi gerçekten güzel ama o fiyat aralığına alınabilecek güzel bir gitar gidipte fenderle kıyaslanamaz

Hepsini görmek için tıklayın...

Hobiciler arasında ne yazık ki enstrüman becerisini ilerletmek öncelikli hedef olmadığı için, kişinin kendi elindeki sound -tuşenin etkisini göz ardı etmek çok kolay oluyor. Öyle olunca da bu tip kıyaslamaların sonu gelmiyor. Meksika Fender'den daha iyi soundu olabilir pek ala... Matematiksel bir olasılık olarak bu mümkün diyelim. Peki ama kimin tuşesinden, kimin icrasından bahsediyoruz? O gitar senin bu gitar benim şeklinde alım-satıma ve "bir de o modeli deneyelim" kafasına yönelmiş kişiler, enstrümanla yeterince zaman harcamıyorsa, o adama Custom Shop Fender çaldırsak bambaşka mı tınlayacak?
Şöyle bir iddianın genelleştirilebileceğini düşünüyorum. Bir gitaristin enstrümandaki tonu ne kadar olgunlaşmış/kişiselleşmiş ise, diğer unsurların o tona etki etme ihtimali de o denli azalır. Kendine has tınısı olan gitaristlerin "şeffaf" soundlu preamfiler, düşük çıkışlı manyetikler, analog sinyal yolu (veya çok üst düzey dijital simülatörler...) vs. tercih etmesinin sebebi de budur. Sarp Maden, eski bir SansAmp klasik ve Boss Compresor kullanıyor. Adam gitara dokununca büyülü gibi bir ses çıkıyor. Gitar el yapımı ama, o gitarı ben alıp çalsam aynı tını çıkar mı? Bu durumda, o gitarın "soundunun çok iyi" olmasının tek başına bir anlamı var mı peki?
Bir enstrüman, ancak onu çalan kadar iyi düzeyde tınlar. Ton dediğimiz şeydeki incelikleri fark etmek için de ciddi bir tecrübe gerekir.
Ayrıca kimi gitarların kendine has bir mojosu vardır ki, dışarıdan dinleyen bunu hissetmese de, çalan kişi hisseder. Ama o subjektif deneyimi "Amerikan Fenderi bile tokatlar" şeklinde tercüme etmek aslında sadece "kendini bilmemek" olur. Benim Fender ile yıldızım barışmıyor mesela, olmuyor. Ama şimdi ben oturup Fender kötü gitar mı diyeceğim? Ama aşırı pahalılar ve bence çoğu o parayı hak etmiyor.

Geçenlerde Amerikan Ultra Strat satmıştım... HSS olan. Hayatımda elime değen en iyi 2-3 gitardan biriydi, rüya gibi alet... kimse de tokatlayamaz... gel gör ki benim elimde çıkan ton bi xxe benzemiyordu... e n'oldu iyi gitar? Aynı şekilde nere üretimi olduğunu bile bilmediği Squier'ı ile ciddi sahnede filan çalan arkadaşım vardı, senden nasıl bir yerli SRV çıkmaz ayıptır derdik adama.... yaldır yaldır blues'cuydu. Velhasıl bu tokatlama işi kıraathane goygoyundan öte bir şey değil, boşverin...

Yıllardır Strat tipi gitar çalıyorum, hatta diğer tipte gitarlarım da olmasına rağmen ana enstrümanım Strat tipi gitarlar. Elimden yıllar boyunca kimi sahip olduğum kimi bir süre bende misafir olmuş Stratlar geçti. Fiyatı daha yüksek bir gitar daha ucuz olandan her zaman daha iyidir diye genel geçer bir kural yok. Sevgili @barrios zaten yukarıda çok iyi açıklamış bunu.

Şöyle birer örnek vereyim: Squire VM Stratocaster ve Fender Classic Player 50's Stratocaster gitarlara sahiptim zamanında. Söz konusu bu Fender 50's benim beklediğim glassy ve hacimli clean tonu hiçbir zaman veremedi. Hatta manyetikleri çoğunlukla sağır gelmişti bana. Squire ise bu konuda tam bir canavardı. Bu Squire'ı Fender'den önce almıştım ve evde kendi çapımda ton karşılaştırması yaptığımda sonuç epey üzücüydü benim açımdan. Fender elbette işçilik olarak çok daha yukarıdaydı ama Squire'ın tonu, aradaki işçilik farkını kapatmaya yetiyor hatta artıyordu bile.

Ha, iş Amerikan modellere gelince... Şu an elimdeki tek Strat, 2019 yılında aldığım Fender American Original Series 60's Stratocaster. American Professional almaya gittiğimde Zuhal Müzik'te bunu da denemiştim ve bir daha American Pro'ya dönüp bakmadım bile. Bir arkadaşıma ait 1991 Fender Strat'tan beri her yönüyle en beğendim Strat bu olmuştu ve hiç tereddüt etmeden American Original'ı almıştım ve hala seçimimden çok mutluyum. İşçiliği, çalımı ve özellikle tonu benim için en iyi Strat olmakta. Ve evet, yukarıda bahsettiğim diğer iki gitarın American Original'ı herhangi bir açıdan tokatlamasına imkan dahi yok. Hatta American Original'a tokat atmaya kalksalar kendileri yumruk içinde kalırlar, o derece abartırım şimdi.

Şimdi size garip veya saçma gelebilecek bir şey diyeyim (buradan itibaren tüm yazdıklarım sadece kendi açımdan geçerlidir, kimseyi kastedmiyorum, lütfen yanlış anlaşılma olmasın): Gitarlarda teknik, marka veya maddiyat açısından karşılaştırma yapmak, armoni üzerine iyice eğilmeye başladığımdan beri tamamen unuttuğum ve gereksiz bir detay olmaya başladı. Armoni çalışıp çalışımı zenginleştirip ne çaldığımı artık "anlamaya" başladığımdan beri artık ne marka, ne teknik detay, ne bolt-on vs. neck thorough, ne de sustain ıvır zıvır değerlerine veya teknik özelliklerine bakıyorum. Önce hedef tarza göre şöyle hala dış görünüşe bakıyorum dürüst olmak gerekirse ve ardından deniyorum; akord tutma kabiliyeti, çalımı ve tonunu beğendiğimde ne markası ne de başka bir detay artık benim için önemli olmuyor.

Şunu farkettim kendimde: armoni bilgi-birikimim ve bunları enstrümana aktarma kabiliyetim ne kadar düşükse o kadar teknik detay ve markalara kapılıyormuşum meğer. Yani kendi eksikliklerimi "iyi" enstrümanlarla kapatmaya çalışıyormuşum. Kötü çaldığım için mümkün mertebe en iyi enstrümana sahip olup bu eksikliğin üstünü toprakla örtüyormuşum. Bu aynı zamanda bende gelişim açısından da çok zararlı oldu; üst seviye bir gitara sahip olmanın bir süre sonra beni doyuma ulaştırdığı ve armoni çalışma konusunda tembelliğe ittiğini farkettim. Hatta buna bir örnek, sahip olduğum Gibson Les Paul. Bu gitarı çok büyük bir sevinçle almış, çok kısa bir süre sonra o sevinç tamamen yok olmuş ve beni bir süre herhangi birşey çalmak istemez bir duruma getirmişti. Hatta hala bu gitarı çok az çalıyorum.

Satriani gerçekten haklıymış ve ben bu cümleyi yanlış anlamışım zamanında: "— Daha iyi çalmaya başladığınızda daha iyi gitarlar sizi bulacaktır." Meğer o gitar zaten elimde olanlarmış...

Darbeli gitarlar (V kasa, yıldız kasa, warlock gibi köşeli gitarlar) için de hep şu yorum var: " bu kasa gitarlarda bu tarz darbeler normaldir, tonu kesinlikle etkilemez!"
Ya gitarın anası ağlamış hâlâ çok temiz durumda diyor.
Ya da çöp hale gelmis gitar için "Relic işlemi uygulandı, bilmem kim usta tarafından..."

gokhanakcagoz demiş ki:

Araba piyasası için "avuç içi kadar lokal boya var "

Hepsini görmek için tıklayın...