Selamlar dostlar. Müzik ve gitar açısından çok aptalca bir yola sapmış bulunmaktayım.
Öncelikle geçmişimden ve yaptıklarımdan bahsedeyim ki tecrübeli arkadaşlar yardımcı olurken fikir edinebilsin. Ben müzik dinlemeye başlayalı fazla olmadı, 2014 başlarında ciddi anlamda müzik dinlemeye başladım. Onun öncesinde neredeyse dinlemiyordum hiç, bir iki futbol marşı falan. Rammstein isimli grupla karşılaştım ve çoğu kişi gibi metale bu grupla giriş yaptım. 2014'ün ikinci yarısında rammstein sevgisi beni gitar almaya itti ve bir klasik gitar aldım(ne kadar zekice).
Tahmin edersiniz ki farklı bir yola sapmış oldum. Neyse ki bir iki ay içinde gitarı okuldan bir hatuna sattım. Anneme bir kaç hafta yalvardım ve ilk gerçek gitarımı aldı bana. Ha sonra mı? Bir bir yapamadığım için ilk bir sene ellemedim neredeyse. O ellemediğim sene Metallica dinlemeye başladım. Çok ağır bir fanboya dönüştüm ki bu fanboyluk Metallica'ya değil ve James Hetfield'a idi.
Amma uzattın konuya gir diyecekler için James Hetfield hayranlığım gitarı öğrenme noktasında bana zararlar verdi. Sürekli ritim atma isteği, sürekli sürekli sadece riffler. Parmak egzersizlerini bile yapmıyordum, sadece şarkı çalışıyordum. Mesela şarkının bir kısmında 4-4-2. perdelere basmak gerekiyor diyelim, ben tek parmakla komple 4 yapıyordum. Zorlanmamak için.
İşte böyle böyle, ilk mantıklı seslerimi çıkartmaya başladım. Adam akıllı çalabildiğim ilk şey Rammlied şarkısının girişindeki intro hatta. Ondan sonra basit şarkıları çalıştık, imkansız geldiler. Enter Sandman tarzında şarkılar. Bunlar ulaşılmaz hedeflerdi ama oldular. Sonra Master of Puppets olsun, ne bileyim Holy Wars olsun o tarz şarkıları çalabilmeye başladım. Hatasız olarak.
Şu anda çalmaya çalışıp çalamadığım bir Metallica veya Megadeth şarkısı yok ritim gitar açısından, stüdyo versiyonundan daha hızlı hemde. Ammmaaa bütün bir sene mal gibi sadece ritim gitar çalışmanın bazı zararları oluyor. Şu anda en basit arpeji bile yapamıyorum. Solo denen şey zaten yok. For Whom gibi basit soloları çalabiliyorum ama arpej hiç yapamıyorum. Parmaklarımın mutlaka sabit durması gerekiyor.
En büyük sıkıntım bunlar değil ama. Müzik kulağım gelişmiş olacak ki duyduğum hemen her şeyi bir yere bakmadan çalabiliyorum. Öyle happy birth day falan değil, her türlü ses. Şarkı olur, konuşma olur. Ama sıkıntı şurada, hayatım boyunca hiç gitarımı akort etmedim. Çok büyük ihtimalle yanlış sesleri öğrendi kulağım. Mesela şu yeni Metallica albümündeki şarkıların neredeyse bütün rifflerini çaldım bir yere bakmadan. Ama konserlerde görüyorum ki James Hetfield ve benim eller çok çok farklı yerlerde.
İşte böyle saçma bir şekilde ilerliyorum. Solo atmaya çalışıyorum, alışkanlıktan ellerim sürekli üste gidiyor. Sürekli downpicking ile solo atmaya çalışıyorum ki bu da saçma bir şey. Şimdi ben kendimi nasıl doğru bir yola koyabilirim? Kulağım gerçek sesleri öğrensin istiyorum ama şu saatten sonra mümkün mü? Sıfırdan gitar öğrenmeye başlamak şu arpej ve solo açısından yararlı olacak mı? Çünkü o parmak egzersizleri hala sıkıcı geliyor bana. Yapabiliyorum artık ama bir etkisini hissedemiyorum.
Genel olarak toparlarsam üç soru oluşuyor ;
Sizler nasıl arpej çalışmaları yapıyorsunuz ?
Solo açısından gelişmek için egzersiz mi yapmalıyım yoksa direkt solo mu çalışmalıyım bütün olarak?
Bundan sonra gitarı akort edersem kulağım düzelir mi yoksa böyle mi kalacak?
Sağ olun şimdiden.
Öncelikle geçmişimden ve yaptıklarımdan bahsedeyim ki tecrübeli arkadaşlar yardımcı olurken fikir edinebilsin. Ben müzik dinlemeye başlayalı fazla olmadı, 2014 başlarında ciddi anlamda müzik dinlemeye başladım. Onun öncesinde neredeyse dinlemiyordum hiç, bir iki futbol marşı falan. Rammstein isimli grupla karşılaştım ve çoğu kişi gibi metale bu grupla giriş yaptım. 2014'ün ikinci yarısında rammstein sevgisi beni gitar almaya itti ve bir klasik gitar aldım(ne kadar zekice).
Tahmin edersiniz ki farklı bir yola sapmış oldum. Neyse ki bir iki ay içinde gitarı okuldan bir hatuna sattım. Anneme bir kaç hafta yalvardım ve ilk gerçek gitarımı aldı bana. Ha sonra mı? Bir bir yapamadığım için ilk bir sene ellemedim neredeyse. O ellemediğim sene Metallica dinlemeye başladım. Çok ağır bir fanboya dönüştüm ki bu fanboyluk Metallica'ya değil ve James Hetfield'a idi.
Amma uzattın konuya gir diyecekler için James Hetfield hayranlığım gitarı öğrenme noktasında bana zararlar verdi. Sürekli ritim atma isteği, sürekli sürekli sadece riffler. Parmak egzersizlerini bile yapmıyordum, sadece şarkı çalışıyordum. Mesela şarkının bir kısmında 4-4-2. perdelere basmak gerekiyor diyelim, ben tek parmakla komple 4 yapıyordum. Zorlanmamak için.
İşte böyle böyle, ilk mantıklı seslerimi çıkartmaya başladım. Adam akıllı çalabildiğim ilk şey Rammlied şarkısının girişindeki intro hatta. Ondan sonra basit şarkıları çalıştık, imkansız geldiler. Enter Sandman tarzında şarkılar. Bunlar ulaşılmaz hedeflerdi ama oldular. Sonra Master of Puppets olsun, ne bileyim Holy Wars olsun o tarz şarkıları çalabilmeye başladım. Hatasız olarak.
Şu anda çalmaya çalışıp çalamadığım bir Metallica veya Megadeth şarkısı yok ritim gitar açısından, stüdyo versiyonundan daha hızlı hemde. Ammmaaa bütün bir sene mal gibi sadece ritim gitar çalışmanın bazı zararları oluyor. Şu anda en basit arpeji bile yapamıyorum. Solo denen şey zaten yok. For Whom gibi basit soloları çalabiliyorum ama arpej hiç yapamıyorum. Parmaklarımın mutlaka sabit durması gerekiyor.
En büyük sıkıntım bunlar değil ama. Müzik kulağım gelişmiş olacak ki duyduğum hemen her şeyi bir yere bakmadan çalabiliyorum. Öyle happy birth day falan değil, her türlü ses. Şarkı olur, konuşma olur. Ama sıkıntı şurada, hayatım boyunca hiç gitarımı akort etmedim. Çok büyük ihtimalle yanlış sesleri öğrendi kulağım. Mesela şu yeni Metallica albümündeki şarkıların neredeyse bütün rifflerini çaldım bir yere bakmadan. Ama konserlerde görüyorum ki James Hetfield ve benim eller çok çok farklı yerlerde.
İşte böyle saçma bir şekilde ilerliyorum. Solo atmaya çalışıyorum, alışkanlıktan ellerim sürekli üste gidiyor. Sürekli downpicking ile solo atmaya çalışıyorum ki bu da saçma bir şey. Şimdi ben kendimi nasıl doğru bir yola koyabilirim? Kulağım gerçek sesleri öğrensin istiyorum ama şu saatten sonra mümkün mü? Sıfırdan gitar öğrenmeye başlamak şu arpej ve solo açısından yararlı olacak mı? Çünkü o parmak egzersizleri hala sıkıcı geliyor bana. Yapabiliyorum artık ama bir etkisini hissedemiyorum.
Genel olarak toparlarsam üç soru oluşuyor ;
Sizler nasıl arpej çalışmaları yapıyorsunuz ?
Solo açısından gelişmek için egzersiz mi yapmalıyım yoksa direkt solo mu çalışmalıyım bütün olarak?
Bundan sonra gitarı akort edersem kulağım düzelir mi yoksa böyle mi kalacak?
Sağ olun şimdiden.