nasıl anlatılır?oysa günler geçmektedir...
rüzgara karşı yürümek güzeldir,eğer yapabilirsen.gençliğin verdiği o uçarı canlılık ve bir o kadar da yalnızlık.ey insanoğlu,sen nerelerdesin!
içinde bir uyumsuzluk,nüfusunda bir yok olma özentiliği...gecelerin uykusuz efendileri ne yapmaktadırlar, sokaktaki insanlar sevgililerinin sıcacık koynunda ısınırken bu kış zamanı...savaşsan neye yarar, düşüncen herşey uçar cümleler uçar gider; elin kolun bağlı izlersin,başka ne yapabilirsin?..bir kadeh şaraba dalıp, kalem kağıt çırpınırsın.peki ya sonuç nedir ey insan?hiç!aslında hiç olmaya bilir de!ortaya konan duygular var ve şiir olmuş roman olmuş olaylar...
devrimin ılık esintisi vursun bedenine!hayat her daim değişimdir insanoğlu!
anlamsızlıkta, ki hayatın kendisidir bu, arama hiçbir kelime, ayet, peygamber,melek veya mucize...madde ne derse o olur.duygulaın seni nereye götürürse, gittiğin yerde gözün ne görüyorsa onu al; geri boştur,dokunduğun dışında hayat aramak kendini kandırmaktır.
gençliğini yitiriyorsun insan!üstüne yığılmış dayatmaların ağırlığı seni eziyor, ah ne yazık!oysa bir dağ başında oturup, kanyak ve sigara içmek vardı; içini ısıtırdı oh!
geceler geçecek ve o gün gelecek!o gün ki insanoğlu artık yüzyılların esaretinden kurtulacak,proleterya kıracak zincirlerini!
ey insanoğlu!paylaşmak varken, bu savaşın niyedir...